Η πρώτη φορά που η Ελλάδα συμμετείχε στον διαγωνισμό της Eurovision ήταν το 1974.
Οταν στην Ελλάδα υπήρχε ακόμα δικτατορία. Το καθεστώς αποφασίζει για την πρώτη μας συμμετοχή, να στείλει το βαρύ πυροβολικό του ελληνικού τραγουδιού. Την Μαρινέλλα. Ομως η επιλογή του τραγουδιού θα αποδειχθεί ατυχής. Αφού ένα ελαφρολαϊκό τραγούδι, με την συνοδεία μάλιστα μπουζουκιού, σε ένα σώου που διαγωνίζονται μονο πόπ τραγούδια δεν είχε καμία τύχη. Απέσπασε μόνο 7 ψήφους και κατέκτησε την 11η θέση, μεταξύ 17 χωρών που τότε διαγωνίζονταν. Εκείνη την χρονιά, τον διαγωνισμό κέρδισαν οι ΑΒΒΑ με το τραγούδι Waterloo. Η συνέχεια θα είναι επεισοδιακή. Το 1975 η Ελλάδα δεν συμμετέχει στον διαγωνισμό σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την συμμετοχή της Τουρκίας. Οι μνήμες από την εισβολή και την κατοχή της Κύπρου είναι ακόμα νωπές... Το 1976 όμως η κυβέρνηση Καραμανλή αποφασίζει να στείλει τραγούδι..την τηλευταία στιγμή. Τότε επικεφαλής της Ραδιοφωνίας είναι ο Μάνος Χατζιδάκις. Επιλέγει μόνος του την Μαρίζα Κώχ και το τραγούδι που θα διαγωνιστεί είναι το Παναγία μου- Παναγία μου. Ενα μοιρολόι- καταγγελία για την τουρκική εισβολή στην Κύπρο. Και αυτό το τραγούδι δεν θα κερδίσει παρά ελάχιστες ψήφους και η χώρας μας θα καταταγεί 13η στον διαγωνισμό. Σε όσους αργότερα διαμαρτυρήθηκαν για το τραγούδι και τον τρόπο της επιλογής του, ο Μάνος Χατζιδάκις θα γράψει: «Διαλέξαμε ένα τραγούδι που μας ταιριάζει και δεν μας έκαμε εκ των υστέρων να ντραπούμε. Αν πετυχαίναμε, ίσως να ντρεπόμουν, μια κι εγώ προσωπικά σαν υπεύθυνος, πρώτη φορά συνειδητοποίησα το επίπεδο του θορυβώδους αυτού διαγωνισμού.»