Η συμφωνία που ο Αμερικανός πρόεδρος Τράμπ «τίναξε στον αέρα» υπεγράφη το 2015 ανάμεσα στις Ηνωμένες Πολιτείες, την Κίνα, τη Ρωσία, τις μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις και την Ευρωπαϊκή Ενωση, καθώς -φυσικά- και στο Ιράν.
Η συμφωνία προέβλεπε την άρση των οικονομικών κυρώσεων σε βάρος της Τεχεράνης ,που είχε επιβάλει ΟΗΕ και είχαν προκαλέσει μεγάλη ζημιά στην οικονομία, έναντι διακοπής του πυρηνικού της προγράμματος. Για την ακρίβεια το Ιράν δεσμευόταν να καταστρέψει τα αποθέματα εμπλουτισμένου ουρανίου που διέθετε και που είναι η πρώτη ύλη των πυρηνικών όπλων, να προχωρήσει πλέον σε εμπλουτισμό μόνο για ειρηνικές χρήσεις και να διακόψει την λειτουργία των περισσοτέρων πυρηνικών αντιδραστήρων που διέθετε. Η συμφωνία αυτή απέτρεπε το Ιράν από το να αποκτήσει πυρηνικά όπλα. Την ίδια στιγμή όμως έδινε την δυνατότητα στην Τεχεράνη να επανακτήσει τα περιουσιακά της στοιχεία που είχαν παγώσει στις Τράπεζες της Δύσης, και μιλάμε για δισεκατομμύρια ευρώ, γεγονός που της επέτρεψε να χρηματοδοτήσει τις επιχειρήσεις της Χεζμπολάχ στο Λίβανο και να διεξάγει τον πόλεμο, μέσω φιλικών της δυνάμεων στην Συρία. Της έδωσε ακόμα την δυνατότητα να αποκτήσει σύγχρονους και μεγάλου βεληνεκούς βαλιστικούς πυραύλους. Οι επικριτές της συμφωνίας, και δεν ήταν μόνο ο Τράμπ, εστίαζαν στο γεγονός πως διαρκεί μόλις 10 χρόνια και ότι κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί οτι η Τεχεράνη δεν θα συνεχίσει τον εμπλουτισμό ουρανίου μετά την λήξη της συμφωνίας. Εχοντας στο μεταξύ αποκτήσει πολύ ισχυρούς πυραύλους που θα μπορούσε να τους μετατρέψει σε πυρηνικές κεφαλές. Το Ιράν έχει απειλήσει ότι σε περίπτωση που η συμφωνία ακυρωθεί από τις Ηνωμένες Πολιτείες θα συνεχίσει τον εμπλουτισμό ουρανίου. Οι ευρωπαικές δυνάμεις λένε όμως ότι η συμφωνία ισχύει, έστω κι αν αποσύρθηκαν οι Ηνωμένες Πολιτείες. Μένει να δούμε την συνέχεια...