Το Μουσείο Ελληνικής Ιστορίας στο Μπιζάνι Ιωαννίνων με τα περίφημα Κέρινα Ομοιώματα αποτελεί δημιουργία του Παύλου Βρέλλη. Ο γιος του Κωνσταντίνος μιλά για εκείνον στο iefimerida.gr:
«Ο Παύλος Βρέλλης, γεννήθηκε στα Γιάννενα στις 25/3/1923 και έφυγε από κοντά μας στις 23/7/2010. Με κόστος μύριες θλίψεις, ξεπέρασε τα δεινά του 2ου παγκόσμιου πολέμου, όσο και του εμφυλίου που ακολούθησε, με φωστήρα την ενόραση που του χάρισε η Τέχνη που ανάπτυξε και καλλιέργησε.
Απόφοιτος του τμήματος Γλυπτικής της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών, με Θεωρητικό και Πρακτικό Πτυχίο το 1954, πειραματίζεται μέχρι τη μεγάλη του πρόκληση την περίοδο 1971-1977, όπου αποσπάται στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων για να διδάξει Σύγχρονα Ρεύματα Τέχνης.
Θέλοντας να χρησιμοποιήσει την Τέχνη του ως εφαλτήριο αλλά και όχημα, προκειμένου να παρουσιάσει στιγμές, γεγονότα και προσωπικότητες της Ελληνικής Ιστορίας, κάνοντας έναν μελλοντικό επισκέπτη να βιώσει το χώρο που περιέρχεται [αντί ενός ατόμου το οποίο θα απορροφά «Δάνεια Σοφία» (Σεφέρης) μέσα από την ανάγνωση των όποιων Ιστορικών παρακαταθηκών] δημιούργησε το 1975 το πρώτο πειραματικό κύτταρο στο χωριό Μουζακαίοι.
Το 1982, μετά από εγκωμιαστικά όσο και ένθερμα σχόλια και κριτικές, πορεύεται σε νέο χώρο. Στην ιστορική τοποθεσία του Μπιζανίου, με αρωγούς πρώην μαθητές και καλούς του φίλους, διαμορφώνει τον εξωτερικό-περιβάλλοντα χώρο, δημιουργεί ένα κτιριακό συγκρότημα Αστικής Φρουριακής Αρχιτεκτονικής της ενδοχώρας της Ηπείρου του 18ου αιώνα, όπου και μεταπλάθει εσωτερικά ο ίδιος. Ενώνοντας αποκτήματα λαογραφικού υλικού, τα οποία περισυνέλεξε επί τρείς και πλέον δεκαετίες, δουλεύοντας ακατάπαυστα σε όλα τα πεδία που συνενώνονται για να δημιουργήσουν το Όλον που βλέπει ο επισκέπτης στην τωρινή του μορφή, ανοίγει για το κοινό στις 31 Ιουλίου του 1995.
Έκτοτε, λειτουργεί ανελλιπώς μέχρι σήμερα, κάθε μέρα του έτους, χωρίς εξαιρέσιμες ή αργίες [με ελάχιστες εξαιρέσεις λόγω κακοκαιρίας]. Οι Επισκέπτες του, το κράτησαν και το κρατούν Ζωντανό μέχρι σήμερα».