Η Κωνσταντίνα Κουτσοπούλου έκανε την αγάπη της για το δάσος ηλεκτρονικό οδηγό. Στο Happy Paths και στο αντίστοιχο Ιnstagram account μοιράζεται αναλυτικά τις εμπειρίες της από τις οικογενειακές της πεζοπορίες, δίνοντας πολύτιμα tips και ολόκληρες διαδρομές βήμα-βήμα για όσους θέλουν να έρθουν σε επαφή με τα βουνά και τα δάση της Αττικής, αλλά και όλης της Ελλάδας.
Λίγα μόνο λεπτά μέσα στη σιωπή του δάσους ισοδυναμούν με τόση ευεξία που δεν μπορεί να σου προσφέρει ούτε μια ολόκληρη εβδομάδα σε πολυτελές spa. To βουνό, η επαφή με τη φύση, έχει μια απίστευτη δύναμη που σε κάνει από την πρώτη στιγμή να νιώθεις άλλος άνθρωπος. Οι περισσότεροι από εμάς θέλουν να ζήσουν την εμπειρία μιας πεζοπορίας, αλλά δεν ξέρουν από πού να ξεκινήσουν, τι να φορέσουν, τι να πάρουν μαζί στο σακίδιό τους, πού να πάνε και ποιες διαδρομές να ακολουθήσουν με ασφάλεια.
Η Κωνσταντίνα Κουτσοπούλου, μια ιδιωτική υπάλληλος, δημιούργησε έναν πολύ χρήσιμο ηλεκτρονικό οδηγό, το Happy Paths, για πεζοπορίες που μπορεί κανένας να κάνει με την παρέα του, ή ακόμα και με τα παιδιά του, σε εύκολες ή πιο προχωρημένες διαδρομές στα δάση της Ελλάδας. Ζώντας η ίδια με την οικογένειά της στην Αθήνα, δίνει έμφαση στα βουνά της Αττικής και μοιράζεται με το iefimerida όλα τα μυστικά της.
Όσα πρέπει να ξέρετε πριν ξεκινήσετε για πεζοπορία: Τα tips, τα μυστικά, τα apps, οι διαδρομές
Πόσα χρόνια κάνετε πεζοπορίες και δραστηριότητες στη φύση και πώς αποφασίσατε να φτιάξετε έναν ηλεκτρονικό οδηγό και ένα account στο Instagram αφιερωμένα στα μονοπάτια και στις πεζοπορίες;
Ως οικογένεια μετράμε περίπου 10 χρόνια στις πεζοπορίες και στις δραστηριότητες στη φύση. Άλλες χρονιές περισσότερο, άλλες λιγότερο, λόγω συνθηκών. Αυτή την επαφή με τη φύση την αγαπούσαμε με τον άντρα μου πριν έρθει το τρίτο μέλος της οικογένειας, κι έτσι όταν γεννήθηκε ο μικρός θεωρήσαμε δεδομένο ότι θα τον είχαμε παρέα στις πεζοπορίες μας. Το blog γεννήθηκε από δύο ανάγκες: Πρώτα-πρώτα από την ανάγκη καταγραφής των πεζοποριών μας για μελλοντική δική μας χρήση (πολλές φορές έχουμε ανατρέξει σε παλιές μας αναρτήσεις για να επαναλάβουμε μια εξόρμηση) και, δεύτερον, από την ανάγκη μας να δούμε πιο πολλές οικογένειες στο βουνό.
Ποια είναι τα πράγματα που πρέπει κανείς να γνωρίζει προτού ξεκινήσει για μια πεζοπορία στο δάσος/στο βουνό με ένα παιδί; Τι πρέπει να παίρνει πάντα μαζί του από τρόφιμα ή χρήσιμα αντικείμενα, τι να προσέχει, τι να αποφεύγει;
Αν η προετοιμασία μιας πεζοπορίας που απαρτίζεται από ενήλικες είναι σημαντική μία φορά, όταν έχουμε και παιδί στην παρέα η αξία της πολλαπλασιάζεται. Ανάλογα με τη διάρκεια και τη δυσκολία της πεζοπορίας, πρέπει να έχουμε μελετήσει τη διαδρομή, να υπολογίσουμε τον χρόνο που θα μας πάρει, τις υψομετρικές της διαφορές, το αν έχει επικίνδυνα περάσματα, για να έχουμε μια ξέγνοιαστη, ασφαλή και χωρίς γκρίνια εξόρμηση! Το πρώτο που πρέπει να έχουμε εξασφαλίσει είναι το νερό για τον καθέναν από τους πεζοπόρους, σνακ που δεν βαραίνουν ούτε το στομάχι άλλα ούτε και την πλάτη (και το πιο ελαφρύ σακίδιο ώρα με την ώρα φαίνεται βαρύτερο!), φυσικά ο χάρτης με τη διαδρομή μας είτε σε φυσική είτε σε ηλεκτρονική μορφή, ενώ εξίσου σημαντικό είναι πριν από οποιοδήποτε προγραμματισμό να έχουμε ελέγξει τις καιρικές συνθήκες και να μη διστάσουμε να τροποποιήσουμε την πεζοπορία μας ανάλογα. Τέλος, ένα μίνι φαρμακείο πρέπει πάντα να υπάρχει στο σακίδιό μας αν προκύψει κάποιο μικρό ατύχημα.
Ποιες είναι οι ιδανικές πεζοπορίες κοντά στην Αθήνα για κάποιον που θέλει να πάει με την παρέα του να περπατήσει στο βουνό, μέσα στη φύση, και ποιες αν θέλει να πάρει μαζί ένα παιδί;
Η Αθήνα, όντας σε λεκανοπέδιο, μας δίνει την ευκαιρία για εξορμήσεις χωρίς να απομακρυνθούμε ιδιαίτερα από το κέντρο. Θεωρώ πως ειδικά για τις πρώτες πεζοπορίες με παιδιά, είναι καλύτερα να μείνει κανείς σε μια ακτίνα μίας ώρας από το μέρος όπου μένει, ώστε να μη δημιουργηθεί επιπλέον κόπωση από το ταξίδι. Ο Υμηττός με το αισθητικό του δάσος είναι μια όμορφη, βατή επιλογή που μπορεί να δώσει και μικρές πεζοπορίες ακόμα και για μια καθημερινή απόγευμα. Η Πάρνηθα με τα λιβάδια της Μόλας και τα καταφύγια Μπάφι και Φλαμπούρι προσφέρει μεγάλη επιλογή διαδρομών για κάθε πεζοπορικό επίπεδο. Η Πεντέλη, με τα εκκλησάκια και το παλιό λατομείο, δίνει διαδρομές ανέλπιστης ομορφιάς. Ενώ έκπληξη για εμάς ήταν και ο Κιθαιρώνας, με λίγο πιο δύσκολες διαδρομές αλλά υπέροχη θέα.
Τα ίδια αυτά βουνά που ανέφερα μπορούν να προσφέρουν υπέροχες διαδρομές και για παρέες ενηλίκων. Κάθε βουνό έχει πληθώρα χαραγμένων διαδρομών, οπότε οι πιο μεγάλοι ή πιο έμπειροι μπορούν απλώς να διαλέξουν μονοπάτια μεγαλύτερης δυσκολίας και στα τέσσερα βουνά που ανέφερα. Ακόμα και ο κοντινός μας Υμηττός έχει μονοπάτια ιδιαίτερα απαιτητικά. Για παρέες ενηλίκων, απλώς θα προσθέσω και τον Παρνασσό με τα μονοπάτια που ξεκινούν από την Αγόριανη και τους Δελφούς. Έχουμε κάνει κάποια και με παιδί, απλώς απομακρυνόμαστε λίγο περισσότερο από την Αθήνα.
Εκτός από τον πολύ χρήσιμο ηλεκτρονικό οδηγό σας, υπάρχουν κάποια απαραίτητα gadgets, apps, sites που μπορεί κάποιος να επισκέπτεται για να έχει χρήσιμες πληροφορίες, ιδέες, διαδρομές κ.λπ.;
Αγαπημένη μας εφαρμογή είναι το Wikiloc, όπου καταγράφουμε τις πεζοπορίες μας, αλλά και αντλούμε έμπνευση για επόμενες. Μπορεί να λειτουργήσει και ως GPS/χάρτης, ενώ η αναβαθμισμένη του έκδοση λειτουργεί και χωρίς σύνδεση στο Διαδίκτυο, με live tracking για κάποιον που θέλει να νιώθει πιο ασφαλής. Επίσης, επειδή πάντα ο «ντόπιος» ξέρει περισσότερα, όταν πρόκειται να κάνουμε κάποια πεζοπορία εκτός Αττικής, επισκεπτόμαστε τα sites των τοπικών δήμων/κοινοτήτων, αλλά και τα sites των κατά τόπους ορειβατικών συλλόγων.
Ποια είναι η πιο μαγική στιγμή που έχετε ζήσει κάνοντας πεζοπορία στο δάσος;
Οι δύο πιο μαγικές στιγμές που θα φυλάω πάντα στην καρδιά μου είναι το ηλιοβασίλεμα στο καταφύγιο της Τύμφης και η πρώτη φορά που αντίκρισα τον Θρόνο του Δία στον Όλυμπο. Το ζήτημα όμως δεν είναι οι μεμονωμένες, φωτογραφικές εικόνες. Είναι το μοίρασμα της συντροφιάς, οι συζητήσεις, το να ξεπερνάς τη δυσκολία παρέα με τους ανθρώπους που αγαπάς, το να μοιράζεσαι τη σιωπή σου στις ανηφόρες. Είναι το ότι κάθε φορά που κατεβαίνεις από το βουνό έχεις ζήσει μια εμπειρία που σε έχει δέσει με ανθρώπους που συμπορεύτηκες και που οφείλει να σε έχει αλλάξει έστω και λίγο σαν άνθρωπο.
Ποια είναι η σωστή ένδυση ανά εποχή για να είμαστε άνετα, ασφαλείς και να μη ζεσταινόμαστε/κρυώνουμε; Επίσης, ποια είναι τα ιδανικά παπούτσια;
Δεν ξέρω αν είναι και πολύ σωστή η απάντησή μου, αλλά είμαι φαν του παντελονιού πεζοπορίας χειμώνα-καλοκαίρι. Σε προστατεύει από κρύο, ήλιο, βάτα, τσουκνίδες, αλλά και λοιπά έρποντα ζωάκια του δάσους! Σε κάθε εποχή προτιμάμε ρούχα που στεγνώνουν εύκολα και ντυνόμαστε σε στρώσεις: Ένα μπλουζάκι dry-fit, ένα fleece, ένα αντιανεμικό. Αποφύγετε όσο γίνεται τα βαμβακερά ρούχα, τα οποία απορροφούν τον ιδρώτα και δεν στεγνώνουν εύκολα. Τέλος, για τα παπούτσια, θεωρώ πως τα πεζοπορικά μποτάκια είναι η ιδανική λύση για να είστε ξεκούραστοι και προστατευμένοι.
Τι ώρες πρέπει να ξεκινάει κανείς για μια πεζοπορία στο δάσος και μέχρι ποια ώρα είναι ασφαλές να παραμείνει σε αυτό;
Ανάλογα με την εποχή αλλάζουν και οι ώρες που είναι κατάλληλες για πεζοπορία. Το φθινόπωρο-χειμώνα καλό είναι να ξεκινάμε αφού βγει ο ήλιος, για να μην υπάρχει παγετός ή να έχει προλάβει να στεγνώσει λίγο το έδαφος, αλλά με σαφή γνώση τού πόσες ώρες θα παραμείνουμε, ώστε να έχουμε κατέβει αρκετά πριν δύσει ο ήλιος (εκτός αν έχουμε προετοιμάσει διανυκτέρευση). Την άνοιξη-καλοκαίρι έχουμε μεγαλύτερο εύρος χρόνου, αλλά εκεί πρέπει να υπολογίσουμε ότι ο ήλιος καίει πιο πολύ στο βουνό, οπότε, αν πρόκειται να πεζοπορήσουμε εκτός δάσους για αρκετή ώρα (π.χ. σε αλπική ζώνη), καλό είναι να μη μας βρει εκείνο το σημείο σε ώρα που ο ήλιος είναι ψηλά.
Ποια είναι τα αγαπημένα σας δάση για πεζοπορία ή άλλη δραστηριότητα στην υπόλοιπη Ελλάδα;
Τα δάση στην Ελλάδα μπορεί να είναι πολύ διαφορετικά ανάλογα με το υψόμετρο και τη γεωγραφική θέση, οπότε κάθε μέρος όπου βρισκόμαστε μας προσφέρει και μια διαφορετική εμπειρία. Οικογενειακώς αγαπάμε πολύ την περιοχή των Τζουμέρκων στην Ήπειρο, το Καρπενήσι (και οι δύο περιοχές έχουν πεζοπορίες με άφθονο και το υδάτινο στοιχείο, που αγαπούν ιδιαίτερα τα παιδιά), αλλά και την πιο κοντινή μας Οίτη, με πολύ καθαρά σηματοδοτημένο δίκτυο μονοπατιών, κατάλληλων και για παιδιά.
Ποια είναι τα 5 ταξίδια φυσιολατρίας που έχετε κάνει στο εξωτερικό ή θα θέλατε πολύ να κάνετε;
Στο εξωτερικό δεν μας έχει δοθεί η ευκαιρία ακόμα να κάνουμε πεζοπορίες, γιατί τα ταξίδια μας ήταν πιο επικεντρωμένα στην ανακάλυψη των πόλεων. Όμως, έχουμε όνειρο να πεζοπορήσουμε παρέα με το μικρό μας σε μονοπάτια των Δολομιτών, αλλά και στην ακτογραμμή της Νότιας Αγγλίας. Ελπίζω να το καταφέρουμε κάποια στιγμή!
Η επαφή με το δάσος τι σας προσφέρει και γιατί είναι ευεργετική; Μιλήστε μας για τη σημασία μιας πεζοπορίας σε διανοητικό/ψυχικό επίπεδο.
Για τις ευεργετικές επιδράσεις της φύσης στη ζωή μας έχουν μιλήσει επιστήμονες και ειδικοί πολύ πριν από εμένα. Αυτό που εγώ μπορώ να πω είναι πως το δάσος, το βουνό, η θάλασσα, είναι η απάντηση όταν μας κατακλύζουν οι ερωτήσεις. Στη φύση βρίσκουμε την ησυχία, την ηρεμία, τη σιωπή. Βρίσκουμε και εστιάζουμε στο τώρα, παίρνοντας έστω και παροδικά απόσταση από το πριν και το μετά. Κι όταν επιστρέφουμε στην καθημερινότητα, έχουμε επιστρέψει λίγο καλύτεροι άνθρωποι. Αυτό, βέβαια, προϋποθέτει πως όταν βρισκόμαστε στη φύση αφήνουμε πίσω μας τη νοοτροπία της πόλης, αλλιώς ούτε αλλαγή μπορούμε να περιμένουμε, αλλά ούτε και η φύση θα μας δεχτεί με τον ίδιο τρόπο. Μ’ αυτό θέλω να πω ότι πρέπει απέναντι στο δάσος, στο βουνό, στη θάλασσα να φερόμαστε με σεβασμό: δεν ρυπαίνουμε, δεν φωνάζουμε, δεν ταράζουμε. Είμαστε διαβάτες, περαστικοί και οφείλουμε να αφήνουμε τη φύση όπως τη βρήκαμε.
Τι κινδύνους μπορεί να συναντήσουμε στο δάσος και πώς θα μπορούσαμε να προστατευθούμε ή να τους αποφύγουμε;
Οι κίνδυνοι σε ένα δάσος μπορεί να είναι όσοι και διασχίζοντας μια πόλη. Το θέμα είναι ότι εμείς δεν είμαστε εξοικειωμένοι μαζί τους. Τα καιρικά φαινόμενα είναι ένα πρώτο ζήτημα. Στο βουνό ο καιρός εξελίσσεται διαφορετικά και πολύ πιο γρήγορα. Μπορεί να ξεκινήσεις με λιακάδα και μέχρι να κατέβεις να βρέχει. Διαβάζουμε πάντα λοιπόν την πρόβλεψη στοχευμένα για το εκάστοτε βουνό και υψόμετρο και προετοιμαζόμαστε καταλλήλως. Αντίστοιχα, όσον αφορά ζώα που μπορεί να συναντήσουμε, καλό είναι να ενημερωθούμε από πριν για την πανίδα της περιοχής ανάλογα με την εποχή, ενώ αποφεύγουμε να αλληλεπιδράσουμε ή να προκαλέσουμε τα ζώα. Μένουμε στα σηματοδοτημένα μονοπάτια και αποφεύγουμε να «κόβουμε» δρόμο από αλλού. Σαν γενική συμβουλή, ειδικά όταν υπάρχουν παιδιά, δεν υπερεκτιμούμε τις δυνατότητές μας και κρατάμε τη ιδέα τού ότι είμαστε περαστικοί/φιλοξενούμενοι, δεν επιβάλλουμε εμείς στη φύση τους κανόνες μας, αλλά συμβαδίζουμε με ό,τι υπάρχει ήδη εκεί.
Τρεις πεζοπορίες κοντά στην Αττική κατάλληλες και για παιδιά
Η Κωνσταντίνα Κουτσοπούλου, του Happy Paths, μας προτείνει τρεις διαδρομές που μπορούμε να κάνουμε εύκολα και με ασφάλεια, χωρίς να απομακρυνθούμε από την Αττική.
Υμηττός/Μονοπάτι 11: Μια πεζοπορία με παιδιά
«Παρκάραμε το αυτοκίνητό μας στο πλάτωμα έξω από τη Μονή Αγίου Ιωάννη κυνηγού και ξεκινήσαμε για μια κυκλική διαδρομή 1,5 ώρας μέσα στο δάσος, με υπέροχη θέα. Το πρώτο κομμάτι της διαδρομής είναι ελαφρώς ανηφορικό σε όμορφα πατημένο μονοπάτι και θα ενθουσιάσει τα μικρά σας, καθώς, εκτός της όμορφης βλάστησης, θα βρείτε μπροστά σας και πολλές σπηλιές-κατάλοιπα παλιού ορυχείου. Μετά από 800 μέτρα πορείας το μονοπάτι γίνεται λίγο πιο έντονα ανηφορικό και το έδαφος πιο πετρώδες. Η ανάβαση δεν διαρκεί πολύ ακόμα, ενώ η πανοραμική θέα θα σας αποζημιώνει καθ’ όλη τη διάρκεια της ανηφόρας. Στο τέλος της ανηφοριάς θα βγείτε σε έναν πλατύ χωματόδρομο με υπέροχη θέα. Μπαίνοντας στο δεύτερο μέρος της διαδρομής, θα κατηφορίσετε για λίγο το μονοπάτι, μέχρι που θα βγείτε πάλι σε έναν κεντρικό χωμάτινο δρόμο. Εδώ έχετε δύο επιλογές: ή θα ακολουθήσετε τον χωμάτινο δρόμο μέχρι την αρχή της πεζοπορίας μας (εύκολη και άνετη διαδρομή, χωρίς όμως ιδιαίτερο ενδιαφέρον, με αρκετό κόσμο και ενδεχομένως να συναντήσετε και κάποιο αυτοκίνητο ή μηχανή) ή θα συνεχίσετε το σηματοδοτημένο μονοπάτι μέχρι την αρχή της πεζοπορίας μας (αυτό ακολουθήσαμε και εμείς). Συνεχίζοντας λοιπόν στο σηματοδοτημένο μονοπάτι, μπαίνετε σε ένα από τα καλύτερα σημεία της διαδρομής, ανάμεσα σε πυκνή βλάστηση, ησυχία, και όμορφη θέα».
Info: Βρείτε τον χάρτη της διαδρομής εδώ.
Πάρνηθα: Πεζοπορία και πικ-νικ στα λιβάδια της Μόλας
«Η Πάρνηθα είναι το ψηλότερο, μεγαλύτερο και ομορφότερο βουνό της Αττικής! Η αφετηρία της σημερινής μας διαδρομής μας βρίσκει στην καρδιά του εθνικού δρυμού της Πάρνηθας, ανάμεσα σε δάσος και χαμηλές κορφές, στα λιβάδια της Μόλας. Πρόκειται ένα μικρό σχετικά οροπέδιο με πλούσια βλάστηση, πολλά νερά και το πολύ όμορφο εκκλησάκι του Αγίου Πέτρου, από το οποίο ξεκινάνε πολλά μονοπάτια. Τα λιβάδια της Μόλας αποτελούν ιδανικό μέρος για στάση, πικ-νικ και παιχνίδια για μικρούς και μεγάλους. Η πιο κλασική διαδρομή είναι αυτή που ενώνει τη Μόλα με τα καταφύγια της Πάρνηθας, το Μπάφι και Φλαμπούρι και μπορείτε είτε να κάνετε ολόκληρη την κυκλική διαδρομή, είτε τμηματικά επιλέγοντας ένα από τα μέρη της ανάλογα με τον χρόνο και την όρεξη που έχετε στη διάθεσή σας. Η συγκεκριμένη διαδρομή ξεκινά από τη Μόλα και καταλήγει στο Καταφύγιο του Φλαμπουρίου. Η διαδρομή είναι αρκετά εύκολη, κινείται σε χωμάτινο μονοπάτι και θα σας πάρει περίπου δύο ώρες για να την ολοκληρώσετε. Σαν διαδρομή είναι κατάλληλη για αρχάριους, καθώς είναι καλά σηματοδοτημένη, και στο μεγαλύτερο μέρος της κινείται κοντά στον ασφαλτοστρωμένο δρόμο, με αποτέλεσμα να μην αγχώνεστε για τον προσανατολισμό σας».
Info: Βρείτε τον χάρτη της διαδρομής εδώ.
Πεζοπορία στον Κιθαιρώνα με παιδιά
«Άγνωστος σε πολλούς Αθηναίους, ο Κιθαιρώνας είναι ένα βουνό της Αττικής που έχει υπέροχα σημεία για πεζοπορία, αλλά και για άλλου είδους φυσιολατρικές δραστηριότητες. Μία ώρα απόσταση από το κέντρο της Αθήνας, συνδυάζεται με εκδρομή στα Βίλια και βουτιές στο Πόρτο Γερμενό, στέκεται επάξια ως αντίπαλον δέος της Πάρνηθας και φιλοξενεί στις πλαγιές του μερικά από τα ομορφότερα λιβάδια που μπορεί κανείς να δει τόσο κοντά στην Αθήνα. Η δική μας διαδρομή ξεκινά περίπου ένα χιλιόμετρο έξω από τα Βίλια, σε σηματοδοτημένο μονοπάτι που αρχίζει δίπλα στο εκκλησάκι της Παναγίας Ζωοδόχου Πηγής, πίσω από τη δεξαμενή. Στην αρχή το μονοπάτι είναι πετρώδες, όμως γρήγορα θα βρεθείτε να περπατάτε μέσα σε ένα πανέμορφο λιβάδι. Καθ’ όλη τη διάρκεια του μονοπατιού θα βλέπετε τα κόκκινα σήματα αλλά και τους στύλους με τη σήμανση 22, του ΕΟΣ Ελευσίνας. Το μονοπάτι θα σας οδηγήσει σε έναν δασικό δρόμο τον οποίο διασχίζετε, περνάτε απέναντι και σε λίγο συναντάτε άλλο ένα. Με προσοχή να μη χάσετε τα σημάδια, προχωράτε λίγο δεξιά και μετά ξαναμπαίνετε αριστερά, σε ένα μονοπάτι που πλέον είναι μέσα στα έλατα (περίπου στα 2,20 χλμ. από την αρχή). Από αυτό το σημείο ξεκινάει η πορεία στο δάσος, σε ένα ξεκάθαρο ανηφορικό μονοπάτι με σαφή σήμανση. 1,3 χλμ. μετά φτάνουμε στο τελικό μας σημείο, όπου μπορούμε να ξεκουραστούμε και να απολαύσουμε τη θέα προς τον Βοιωτικό κάμπο».
Info: Βρείτε τον χάρτη της διαδρομής εδώ.