Η πανδημία του νέου κορωνοϊού έχει καθηλώσει τα περισσότερα αεροπλάνα στα μεγαλύτερα αεροδρόμια του κόσμου, με τους πιλότους να μένουν ακινητοποιημένοι στα σπίτια τους.
Αλλά όταν οι απαγορεύσεις πτήσεων σταματήσουν και τα αεροπλάνα θα αρχίσουν ξανά να πετάνε, οι πιλότοι θα πρέπει να είναι έτοιμοι. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να «ξεσκονίσουν» τις δεξιότητες τους, μετά από τόσο καιρό απραξίας και να διασφαλίσουν ότι τηρούν τους αυστηρούς κανονισμούς ασφαλείας της αεροπορίας. Και αυτό αποτελεί πρόκληση καθώς οι πιλότοι τον τελευταίο καιρό παραμένουν αδρανείς.
«Οι πιλότοι απαιτούν συχνή και “πρόσφατη” προπόνηση για να είναι σε θέση να πετάξουν», λέει ο Μπράιαν Στράτον της British Airline Pilots Association, ή BALPA, που εκπροσωπεί τα συμφέροντα όλων των βρετανικών πιλότων.
«Πρόσφατη» σημαίνει η συμμόρφωση με κανονισμούς που ορίζουν ότι ένας πιλότος πρέπει να έχει πραγματοποιήσει με επιτυχία τρεις απογειώσεις και προσγειώσεις - μία εκ των οποίων με τη χρήση της εγκατάστασης autoland του πιλοτηρίου - εντός των προηγούμενων 90 ημερών.
Σύμφωνα με δημοσίευμα του CNN, για να πληρούν τις προϋποθέσεις για πτήση τόσο κατά τη διάρκεια της ημέρας όσο και κατά τη διάρκεια της νύχτας, οι εμπορικοί πιλότοι πρέπει επίσης να εκτελέσουν τρεις νυχτερινές απογειώσεις και προσγειώσεις εντός των 90 ημερών, οι οποίες είναι δυσκολότερες επειδή ο πιλότος έχει λιγότερα οπτικά στοιχεία. Αυτό καλύπτει επίσης τις απογειώσεις και τις προσγειώσεις των τριών ημερών. Υπάρχουν όμως και άλλοι ετήσιοι έλεγχοι.
Αυτά περιλαμβάνουν τον Έλεγχο Επάρκειας Άδειας, τον οποίο ένας χειριστής θα έπρεπε να κάνει κάθε χρόνο για να διατηρήσει την άδεια του πιλότου του έγκυρη. Επίσης, η αεροπορική εταιρεία για την οποία ταξιδεύει ο πιλότος θα πρέπει να πραγματοποιεί Έλεγχο Επιχειρησιακής Επάρκειας κάθε έξι μήνες.
«Οι περισσότεροι από αυτούς τους ελέγχους θα μπορούσαν να διεξαχθούν σε αυτό που είναι γνωστό ως προσομοιωτής 'D level'», λέει ο Ανταμ Τουάιντελ, ένας έμπειρος πιλότος και διευθύνων σύμβουλος της PrivateFly. Αυτές είναι οι πιο ρεαλιστικές και προσφέρουν την υψηλότερη ευκρίνεια και ζωντανές απαντήσεις, όπως ακριβώς είναι στην πραγματικότητα.
Οι προσομοιωτές είναι επίσης σημαντικοί στο να βοηθούν τους πιλότους να διατηρήσουν τις δεξιότητές τους. Οι πιλότοι πρέπει να έχουν πρόσβαση σε πραγματικούς προσομοιωτές πτήσεων πλήρους κλίμακας. Αλλά για να συμβεί αυτό, οι προσομοιωτές πρέπει να είναι διαθέσιμοι. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, για παράδειγμα, πολλές εγκαταστάσεις που προσφέρουν προσομοιωτές είναι κλειστές. Υπάρχει επίσης το ζήτημα της διαθεσιμότητας εκπαιδευτών και εξεταστών για τη διενέργεια ελέγχων. Ένας συγκυβερνήτης πρέπει επίσης να είναι παρών.
«Θα υπάρξει σημαντική αναμονή σε διαθέσιμες θέσεις προσομοιωτή. Όταν οι αεροπορικές εταιρείες θέλουν να επανέλθουν στις κανονικές λειτουργίες, δεν θα μπορούν να το κάνουν αμέσως», λέει ο Τουάιντελ στο CNN Travel.
Το κόστος είναι επίσης ένα ζήτημα. Ο χρόνος στον προσομοιωτή κοστίζει περίπου 300 έως 400 $ την ώρα και αυτό χωρίς το απαραίτητο σχετικό προσωπικό.
Επιπλέον, υπάρχουν τακτικές απαιτήσεις εκπαίδευσης για πυρκαγιά και καπνό, όπου οι πιλότοι πρέπει να πάνε σε ένα αεροσκάφος γεμάτο καπνό και να το εκκενώσουν. Υπάρχουν επίσης μαθήματα πρώτων βοηθειών και εκπαίδευση διαχείρισης πόρων πληρώματος, η οποία περιλαμβάνει την αξιολόγηση του τρόπου συνεργασίας των μελών του πληρώματος ομαδικά.
«Αρχίζεις να ξεχνάς πράγματα»
Έτσι, εκτός από τη χρήση προσομοιωτών, πώς μπορούν οι πιλότοι που έχουν «κολλήσει» στο σπίτι να διατηρήσουν τις δεξιότητές τους;
Η Καρλίν Πετίτ, πιλότος Boeing 777 με έδρα τις ΗΠΑ και συγγραφέας του "Normalization of Deviance: A Threat to Aviation Safety", λέει στο CNN ότι οι πιλότοι θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν αυτή την περίοδο που «βρίσκονται στη γη» για εκπαιδευτική βελτίωση.
Λέει ότι σε μια εποχή όπου ορισμένες πτυχές της πτήσης είναι αυτοματοποιημένες, οι πιλότοι πρέπει να γνωρίζουν, διαδικαστικά, πώς να ρυθμίσουν το κατάστρωμα πτήσης, ποια κουμπιά θα πατήσουν και ποιες λίστες ελέγχου θα διαβάσουν.
«Αρχίζεις να ξεχνάς τα πράγματα αν δεν τα χρησιμοποιείς. Και πολλά από αυτά που κάνουμε, ως πιλότοι, βασίζονται σε γνωσιακή βάση. Εάν μπορείτε να τα διατηρήσετε ζωντανά, τότε δεν θα χάσετε την επιδεξιότητα», λέει.
«Θα ήταν ωραίο εάν οι αεροπορικές εταιρείες διέθεταν διαδικτυακά εκπαιδευτικά εργαλεία που είχαμε κατά τη διάρκεια της αρχικής εκπαίδευσης ή κατά την αρχική βαθμολόγηση, έτσι θα μπορούσαμε να διατηρήσουμε τις ικανότητές μας ενώ είμαστε στο σπίτι, μέχρι να επιστρέψουμε στον ουρανό», προσθέτει.
«Οι εταιρείες θα μπορούσαν επίσης να έχουν τη δυνατότητα να παρακολουθούν και να βλέπουν ποιοι από τους πιλότους τους χρησιμοποιούν πραγματικά αυτά τα εργαλεία», αναφέρει η Πετίτ, επισημαίνοντας πως ακόμη και μια σπιτική προσέγγιση χαμηλής τεχνολογίας θα μπορούσε επίσης να είναι επωφελής:
Στο παρελθόν, όταν η Πετίτ ήταν «έξω από το πιλοτήριο» για μερικά χρόνια, έφτιαξε κάρτες και αυτό που αποκαλεί «χάρτινο εκπαιδευτή», ένα είδος αφίσας τοίχου, για να εξασκηθεί στις διαδικασίες πιλοτηρίου στο σπίτι.
«Το έκανα αυτό πριν από χρόνια. Απλώς μετακινείσαι φυσικά και αγγίζεις το κουμπί, επειδή η κίνηση του να αγγίζετε πραγματικά το σημείο που θα αγγίζατε στο αεροπλάνο βοηθά να σου μείνει στη μνήμη».
Το σημαντικότερο όμως όλων, όπως λέει ο Τζόζι Γουέιτς, ειδικός ασφάλειας πτήσεων της British Airline Pilots' Association, είναι να διατηρούν σε καλή κατάσταση, εκτός από το σώμα τους, και το μυαλό τους.