Στα νοτιοδυτικά της Μήλου υπάρχει ένα μέρος που με την ομορφιά και την ιδιαιτερότητά του έχει κερδίσει επάξια τον τίτλο των «Θαλασσινών Μετεώρων» της Ελλάδας.
Μάλιστα οι φωτογραφίες του κοσμούν αρκετούς τουριστικούς οδηγούς της χώρας μας, ενώ όσοι είχαν την ευκαιρία να βρεθούν και να κολυμπήσουν στα πανέμορφα καταγάλανα νερά του, αναγνωρίζουν αυτόματα το εντυπωσιακό "Κλέφτικο" με την σπάνια ομορφιά, σήμα κατατεθέν ολόκληρης της Μήλου.
Πρόκειται για ένα σύμπλεγμα από λευκά άγρια βράχια, που σαν συνέχεια του ηφαιστειογενούς παρελθόντος της Μήλου, δημιουργούν ένα συγκλονιστικό σκηνικό, ίσως από τα ομορφότερα όχι μόνο του Αιγαίου, αλλά ολόκληρης της Μεσογείου. Οι Αιγαιοπελαγίτικοι ισχυροί άνεμοι, η διάβρωση της θάλασσας και οι έντονοι κυματισμοί που επικρατούν, έχουν τροποποιήσει την μορφολογία του εδάφους με τον πλέον εντυπωσιακό τρόπο. Κρυφές σπηλιές, κοιλώματα, τεράστιες οριζόντιες πλάκες τοποθετημένες η μία πάνω στην άλλη άρρητα ενωμένες μεταξύ τους και αποκομμένες από την στεριά, ακουμπούν στην επιφάνεια της θάλασσας και αφήνονται σε μια ασυνήθιστη ομορφιά, με τα διάφανα νερά να χρωματίζονται από το χρώμα του ουρανού και το λευκό τους χρώμα και τις ακτίνες του ήλιου να ακτινοβολούν στην ηφαιστειογενή τους επιφάνεια.
Οι τρεις συνεχόμενοι κόλποι του φιλοξενούν πλήθος σκαφών, μιας και η πρόσβαση γίνεται ως επί το πλείστον δια θαλάσσης.
Το όνομα Κλέφτικο προέρχεται κυρίως από τα παλιά χρόνια, τότε που οι πειρατές που δρούσαν στο Αιγαίο χρησιμοποιούσαν τους κόλπους του ως ορμητήριο, στήνοντας καρτέρι στα ανυποψίαστα πλοία που διέρχονταν από την περιοχή και λεηλατώντας τα. Οι φυσικές δε σπηλιές του προσφέρονταν για ασφαλή καταφύγιο από τς δύσκολες καιρικές συνθήκες που επικρατούσαν στην θαλάσσια περιοχή, προστατεύοντας κυρίως τα πλοία από τους ισχυρούς ανέμους του Αιγαίου.
Και όπως πάντα, όπου υπάρχουν πειρατές, υπάρχει και ένας μύθος που τους ακολουθεί. Έτσι και στο Κλέφτικο, ο μύθος του κρυμμένου θησαυρού σε σπηλιά κοντά στην παραλία είναι γεγονός...
Όμως στον αντίποδα όλων των μύθων, η Μήλος και οι ομορφιές της παραμένουν στην κορυφή της προτίμησης πολλών και όχι άδικα.