«Ποιος δεν θα ήθελε να αγοράσει ένα νησί;» ρωτά ο Μάρσαλ Μάγιερ μέσα από το σκάφος που διασχίζει τα ήσυχα νερά της Καραϊβικής Θάλασσας.
Η πόλη του Μπελίζ εξαφανίζεται γρήγορα πίσω, καθώς μια ομάδα νησιών που καλύπτονται από έναν βιότοπο μεγαλώνει στον ορίζοντα. «Και δεν ξέρω για εσάς», συνεχίζει ο Μάγιερ μιλώντας στο CNN, «αλλά σίγουρα δεν έχω την οικονομική δυνατότητα να αγοράσω ένα νησί μόνος μου».
Ο Μάγιερ είναι συνιδρυτής του «Let's Buy an Island"», ενός φιλόδοξου εγχειρήματος που ξεκίνησε το 2018 είχε ως στόχο να χρηματοδοτήσει την αγορά ενός νησιού, μέσω crowdfunding.
Μέχρι τον Δεκέμβριο του 2019, το όνειρο άρχισε να γίνεται πραγματικότητα, καθώς συγκεντρώθηκαν πάνω από 250.000 δολάρια προκειμένου να αγοραστεί το Coffee Caye, ένα ακατοίκητο νησάκι, έκτασης περίπου 5 στρεμμάτων, στα ανοιχτά της ακτής του Μπελίζ.
Οι επενδυτές δεν αγόραζαν απλώς μια περιοχή που ανήκε στην Μπελίζ. Επένδυαν επίσης σε ένα ασυνήθιστο project που είχε ως στόχο την ίδρυση μιας... χώρας. Το Coffee Caye θα μετονομαστεί σε «Πριγκιπάτο της Islandia», με τη δική του εθνική σημαία, ύμνο και τη δική του διοίκηση - μια οντότητα που αξιώνει ανεξαρτησία, αλλά φυσικά δεν αναγνωρίζεται ως τέτοια από τη διεθνή κοινότητα.
Χρειάζονται μόνο λίγα ακόμη λεπτά για να περπατήσετε από τη μια άκρη του Coffee Caye στην άλλη. Το Coffee Caye είναι μακρύ, λεπτό και έχει αόριστο σχήμα σαν κόκκος καφέ. Η μια πλευρά του νησιού, όπου ένα ξέφωτο έχει θέα σε μια μικρή παραλία που οδηγεί σε έναν ρηχό κόλπο, όπου τη νύχτα χρησιμοποιείται για κάμπινγκ. Το άλλο μισό του Coffee Caye είναι πυκνό με θάμνους και οριοθετείται από μαγκρόβια.
Αγόρασαν μαζί ένα νησί για να φτιάξουν ένα... μικροέθνος
Η αρχική ιδέα για τη συλλογική αγορά ενός νησιού προέκυψε πριν από σχεδόν 15 χρόνια, όταν ο Γκάρεθ Τζόνσον, διευθύνων σύμβουλος του πρότζεκτ θεώρησε ότι θα ήταν ενδιαφέρουσα η αγορά ενός νησιού και η δημιουργία ενός «μικροέθνους».
Ο Τζόνσον ίδρυσε επίσης τη «Young Pioneer Tours», μια εταιρεία που ειδικεύεται στο να μεταφέρει ταξιδιώτες σε ακραίους προορισμούς όπως η Βόρεια Κορέα και η Συρία και σε περιοχές που διεκδικούν de facto ανεξαρτησία από τη χώρα αρην οποία ανήκουν.
Στη συνέχεια, το 2018, όταν ένα νησί στις Φιλιππίνες βγήκε προς πώληση, αναζωπυρώθηκε η παλιά ιδέα του Τζόνσον να χρηματοδοτεί ένα νησί από κοινού με άλλους.
Τα ιδρυτικά μέλη διαπίστωσαν από νωρίς το μεγάλο ενδιαφέρον. Ενώ οι επενδυτές μπορούν να αγοράσουν πολλαπλές μετοχές του νησιού, κάθε άτομο δικαιούται μόνο μία ψήφο στη δημοκρατική διαδικασία λήψης αποφάσεων. Το Coffee Caye αγοράστηκε για 180.000 δολάρια συν φόρους και η πώληση ολοκληρώθηκε τον Δεκέμβριο του 2019 - ακριβώς πριν ο Covid-19 σταματήσει οποιαδήποτε περαιτέρω σχέδια.
Η επιτυχής συγχρηματοδότηση της αγοράς ενός νησιού μπορεί να είναι μια παγκόσμια πρωτιά, αλλά υπάρχει ένα ισχυρό προηγούμενο «μικροεθνών» σε όλο τον κόσμο που παρείχαν έμπνευση για το πριγκιπάτο της Islandia.
«Μικροέθνη»
Οι μικροεθνικές - συχνά εκκεντρικές περιοχές που ισχυρίζονται ότι είναι ανεξάρτητα έθνη-κράτη - μπορεί να μοιράζουν πλούσιους τίτλους στους υποστηρικτές τους και να δημιουργούν ασυνήθιστα συντάγματα και ιδιόρρυθμους νόμους.
Ένα από τα πιο διάσημα παράδειγμα είναι το «Πριγκιπάτο του Sealand», μια πλατφόρμα μάχης του Β' Παγκοσμίου Πολέμου στα ανοικτά των ακτών της Αγγλίας που ανακηρύχθηκε ανεξάρτητο έθνος από τους νέους ιδιοκτήτες του το 1967. Ένα άλλο παράδειγμα είναι η «Δημοκρατία της Uzupis», μια γειτονιά στο Βίλνιους της Λιθουανίας, που έχει το δικό της Σύνταγμα και διεκδικεί επίσης την ανεξαρτησία της.
Για τον Τζόνσον, η μετατροπή του Coffee Caye σε μικροέθνος είναι μια μορφή απόδρασης και πειραματισμού. «Ποιος δεν έχει ονειρευτεί να κάνει τη δική του χώρα;» λέει. «Ιδιαίτερα σε έναν κόσμο μετά τον Τραμπ, μετά το Brexit, τον Covid. Εάν ένα σωρό απλοί άνθρωποι μπορούν να το κάνουν αυτό να λειτουργήσει, ίσως μπορεί να είναι μια δύναμη για το καλό».
Μέχρι στιγμής, οι επενδυτές-ιδιοκτήτες αριθμούν τους 100 και κάθε μερίδιο κοστολογείται 3.250 δολάρια. Σε «αντάλλαγμα» μπορούν να επισκέπτονται το νησί και θα έχουν μερίδιο από τυχόν μελλοντικά κέρδη. Και το καλύτερο; Μπορούν να καυχόνται ότι έχουν στην ιδιοκτησία τους ένα τροπικό νησί.
Πηγή: CNN