Στην Ύδρα, «το ελληνικό νησί της ηρεμίας όπου τα αυτοκίνητα απαγορεύονται και ο χρόνος σταματάει», έχει κάνει εκτενές αφιέρωμα το CNN.
«Η Ύδρα δεν διαφέρει με την πρώτη ματιά από τους γείτονές της. Όπως και τα άλλα νησιά του Αιγαίου, έχει ασβεστωμένους δρόμους, ευωδιαστό αέρα γεμάτο γιασεμί και εκπληκτική θέα στα γαλάζια νερά που την περιβάλλουν», γράφει η Rochelle Beighton για το αμερικανικό δίκτυο, και συνεχίζει.
«Αυτό που κάνει την Ύδρα να ξεχωρίζει είναι το αγαπημένο της μέσο μεταφοράς. Οι ντόπιοι έχουν αντισταθεί στον θόρυβο των κόρνων, αγκαλιάζοντας τον ρυθμικό ήχο των οπλών των αλόγων.
Εδώ, τα αυτοκίνητα δεν απουσιάζουν απλώς, αλλά κρατούνται σκόπιμα μακριά. Η απαγόρευση των μηχανοκίνητων οχημάτων (εκτός από τα πυροσβεστικά και απορριμματοφόρα οχήματα και τα ασθενοφόρα) είναι κατοχυρωμένη στην τοπική νομοθεσία.
Ο πληθυσμός του ελληνικού νησιού που αποτελείται από περίπου 2.500 ντόπιους μετακινείται με μουλάρια, γαϊδουράκια και μικρά άλογα.
Κατεβαίνοντας από το πλοίο και φτάνοντας στο λιμάνι της Ύδρας, την καρδιά του νησιού, οι επισκέπτες συναντούν μικρά άλογα που ελίσσονται χαριτωμένα μέσα στα πλακόστρωτα δρομάκια και τους δίνουν μια γεύση από τον ήρεμο ρυθμό του νησιού.
Καθώς περιπλανιέστε στα γραφικά μονοπάτια της Ύδρας, είναι σύνηθες να παρακολουθείτε ντόπιους να κάνουν τις καθημερινές τους δουλειές, συνοδευόμενοι από τους τετράποδους συντρόφους τους.
Από το Καμίνι, ένα ήσυχο χωριό στη νότια ακτογραμμή που κοσμείται από παραδοσιακά πέτρινα σπίτια, μέχρι το Μανδράκι στις δυτικές ακτές του νησιού, που φημίζεται για τα παρθένα νερά του και την χαλαρή αύρα του, το νησί είναι συνυφασμένο με την παρουσία τους.
"Η Ύδρα είναι ένα νησί που πραγματικά σε ταξιδεύει πίσω στο χρόνο", λέει η Harriet Jarman, ιδιοκτήτρια της εταιρείας πεζοπορίας με άλογα, Harriet's Hydra Horses.
"Όλες οι μεταφορές σε αυτό το νησί γίνονται με άλογα ή μουλάρια. Επειδή δεν υπάρχουν αυτοκίνητα, η ζωή όλων είναι λίγο πιο ήρεμη"».
Δεν υπάρχουν αυτοκίνητα; Κανένα πρόβλημα
Η σχέση της Jarman με την Ύδρα ξεκίνησε πριν από 24 χρόνια, όταν η μητέρα της την έφερε στο νησί για διακοπές, γεγονός που οδήγησε σε μια απόφαση που άλλαξε τη ζωή της να κάνει την Ύδρα μόνιμο σπίτι της.
Ήταν μια δεκαετία αργότερα, κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα, όταν η Jarman αντιμετώπισε την πίεση να πουλήσει το αγαπημένο της άλογο, τη Χλόη.
Αποφασισμένη να κρατήσει τον αγαπημένο της σύντροφο, αποφάσισε να ιδρύσει την επιχείρησή της για πεζοπορία με άλογα, ένα εγχείρημα που όχι μόνο στήριξε τη Χλόη, αλλά της επέτρεψε επίσης να μοιραστεί την αγάπη της για τα τοπία του νησιού.
"Βαρέθηκα να μου λένε όλοι να την πουλήσω (την Χλόη) επειδή είναι ακριβό να κρατάς ένα άλογο", θυμάται. "Σκέφτηκα, εντάξει, θα δείξω στον κόσμο τους λόγους για τους οποίους θέλω να μείνω η ίδια στο νησί".
Η εταιρεία διαθέτει πλέον μια ομάδα 12 αλόγων, με ξεναγήσεις στα μονοπάτια του νησιού υπό την καθοδήγηση έμπειρων ιππέων.
Αυτές οι διαδρομές περιλαμβάνουν τα πολλά γραφικά μοναστήρια και τις γραφικές παραλίες της Ύδρας. Οι αναβάτες μπορούν ακόμη και να κάνουν ένα δροσιστικό μπάνιο μαζί με τα άλογα.
Μια κληρονομιά χαραγμένη σε ίχνη οπλών
Η απόφαση να υιοθετηθεί η παραδοσιακή μεταφορά με άλογα, γνωστή ως "cáiques", αποτίει φόρο τιμής στην πλούσια κληρονομιά του νησιού και τη δέσμευση για βιώσιμη διαβίωση.
Κατά τη διάρκεια του 18ου και 19ου αιώνα, η Ύδρα άκμασε ως πολυσύχναστος ναυτιλιακός κόμβος. Αλλά καθώς έφτασε ο 20ος αιώνας, φέρνοντας τις μηχανοκίνητες μεταφορές στην υπόλοιπη Ελλάδα, οι στενοί και απότομοι δρόμοι του νησιού, σε συνδυασμό με το βραχώδες έδαφος, έκαναν τα αυτοκίνητα μη πρακτικά για να κυκλοφορήσουν.
Και έτσι οι κάτοικοι προσκολλήθηκαν στη μεταφορά με άλογα, τα οποία μπορούσαν να διασχίσουν το δύσβατο τοπίο πιο αποτελεσματικά.
Με την πάροδο του χρόνου, αυτή η εξάρτηση από τις οπλές ενσωματώθηκε στην κουλτούρα και τον τρόπο ζωής της Ύδρας.
Τα γαϊδουράκια και τα μουλάρια έγιναν αναπόσπαστο μέρος της ταυτότητας του νησιού και χρησιμοποιήθηκαν για τη μεταφορά αγαθών, οικοδομικών υλικών, ακόμη και ανθρώπων στο νησί - μια παράδοση που διατηρείται μέχρι σήμερα.
"Όλοι εδώ γύρω ζουν από την πλάτη τους", λέει η Jarman. "Είναι τα αυτοκίνητα και τα χέρια μας, μεταφέροντας τα πάντα, από οικοδομικά υλικά και έπιπλα μέχρι αποσκευές και ψώνια".
Ένας καλλιτεχνικός παράδεισος
«Η απουσία αυτοκινήτων έχει συμβάλει στην αδιαμφισβήτητη ηρεμία του νησιού, προσελκύοντας δημιουργούς από παντού, συμπεριλαμβανομένης της διάσημης Ιταλίδας ηθοποιού Σοφία Λόρεν, η οποία ερωτεύτηκε την Ύδρα κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας "Το παιδί και το δελφίνι" το 1957.
"Η Ύδρα προσφέρει υπέροχα χρώματα, όμορφο φως και μια μοναδική ατμόσφαιρα που έχει εμπνεύσει πολλούς ανθρώπους", λέει η σχεδιάστρια κοσμημάτων και Υδραία, Έλενα Βότση.
Γνωστή για τη δουλειά της που συνδυάζει την παραδοσιακή δεξιοτεχνία με τη σύγχρονη αισθητική, η Βότση αντλεί έμπνευση από την ελληνική κληρονομιά της, καθώς και από τη φύση και τη γεωμετρία.
Αν και γεννήθηκε στην Αθήνα, η Βότση λέει ότι περνούσε τα καλοκαίρια και τις διακοπές της στην Ύδρα, επισκεπτόμενη τον πατέρα της. Λέει ότι η απουσία αυτοκινήτων την κάνει ένα μαγικό μέρος για να δουλεύει κανείς και έχει εμπνευστεί τα σχέδιά της από την αρχή της καριέρας της.
"Ο ήλιος, οι βράχοι και τα μοτίβα των κυμάτων με ενέπνευσαν. Η φυσική ομορφιά και η μοναδικότητα του νησιού επηρέασαν σημαντικά τη δημιουργική μου διαδικασία", δήλωσε η Βότση.
Το 2003, κλήθηκε να συμμετάσχει σε διαγωνισμό για τον επανασχεδιασμό του μεταλλίου των θερινών Ολυμπιακών Αγώνων για λογαριασμό της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής.
Μόλις έλαβε την πρόσκληση για τον διαγωνισμό, η Βότση κατευθύνθηκε στο σπίτι της στην Ύδρα. Το νησί, με την απερίγραπτη γοητεία του, έπαιξε τη μούσα, υποκινώντας ένα δημιουργικό ταξίδι που θα οδηγούσε τη Βότση να κερδίσει το διαγωνισμό και να προσθέσει το όνομά της στα αρχεία των πιο διάσημων αθλητικών γεγονότων του κόσμου.
Πολλοί διάσημοι καλλιτέχνες έχουν επισκεφθεί ή έχουν ζήσει στην Ύδρα. Η μαγνητική γοητεία του νησιού προσέλκυσε στις ακτές του τους ζωγράφους Brice Marden, Αλέξη Βερούκα, Παναγιώτη Τέτση, Νίκο Χατζηκυριάκο-Γκίκα και John Craxton, καθώς και τον συγγραφέα Henry Miller, ο καθένας από τους οποίους βρήκε έμπνευση μέσα στα γαλήνια τοπία του.
Ο Καναδός τραγουδοποιός Λέοναρντ Κοέν ανακάλυψε την Ύδρα τη δεκαετία του 1960 και την έκανε σπίτι του για αρκετά χρόνια. Ο χρόνος του στην Ύδρα απαθανατίστηκε στο τραγούδι του "Bird on the Wire", το οποίο έγραψε εν μέρει ζώντας εκεί.
"Η Ύδρα είναι ένας παράδεισος. Είναι ένα μαγικό μέρος για να δουλεύεις και είναι ευλογία που μπορώ να έρχομαι εδώ ως καλλιτέχνης, όπως έκαναν τόσοι άλλοι πριν από μένα και θα συνεχίσουν να κάνουν", ανέφερε η Βότση».
Πηγή: CNN, Φωτογραφίες: Shutterstock