Μπορεί τα διαμάντια να είναι «παντοτινά», όπως τραγουδούσε η Σίρλεϊ Μπάσεϊ για τις κινηματογραφικές περιπέτειες του Τζέιμς Μποντ, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να χρειάζονται χιλιετίες για να σχηματιστούν…
Οι πολυτιμότεροι των πολύτιμων λίθων δημιουργούνται στη φυσική τους μορφή στον μανδύα της γης, μεταξύ του πυρήνα και του φλοιού, όπου η έντονη πίεση και οι υψηλές θερμοκρασίες των άνω των 1.400 βαθμών Κελσίου αλλάζουν τη μοριακή δομή του άνθρακα, υποχρεώνοντας τα μόρια του να αποκτήσουν κρυσταλλική δομή σε μια διαδικασία που κρατά δισεκατομμύρια χρόνια, γι’ αυτό και είναι τόσο ακριβά. Αλλά μια διεθνής ομάδα επιστημόνων στην Αυστραλία κατάφερε να επιταχύνει δραστικά τη διαδικασία αυτή – σε μόλις λίγα λεπτά- και μάλιστα σε θερμοκρασία δωματίου!
Οι ερευνητές υπό το Εθνικό Πανεπιστήμιο της Αυστραλίας (ΑΝU) και το Πανεπιστήμιο RMIT στη Μελβούρνη ανακοίνωσαν την Τετάρτη ότι δημιούργησαν δύο τύπους διαμαντιών σε θερμοκρασία δωματίου ασκώντας τεράστια πίεση, όσο το βάρος 640 αφρικανικών ελεφάντων που ισορροπούν στη μύτη μιας πουέντ! Οι ερευνητές δημιούργησαν δύο διαφορετικά από δομική άποψη διαμάντια, ένα σαν κι αυτά που χρησιμοποιούνται στα πανάκριβα κοσμήματα κι ένα άλλο εξαγωνικό (Lonsdaleite), που σχηματίζεται όταν μετεωρίτες που περιέχουν γραφίτη προσκρούουν στη Γη, κι είναι κατά 58% σκληρότερο από ένα κοινό διαμάντι.
Τα συνθετικά διαμάντια δεν είναι βέβαια κάτι νέο, αφού έχουν δημιουργηθεί σε εργαστήρια από τη δεκαετία του 1940 -και για πρώτη φορά πολύτιμης ποικιλίας το 1970 από την General Electric. Αλλά ο ενθουσιασμός των ερευνητών στην Αυστραλία είναι δικαιολογημένος, αφού παρήγαγαν διαμάντια σε θερμοκρασίες δωματίου και μάλιστα το σκληρότερο τύπο του Lonsdaleite, που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την κοπή εξαιρετικά σκληρών υλικών σε ορυχεία. Η καθηγήτρια Φυσικής στο ίδιο πανεπιστήμιο και μία εκ των επικεφαλής της έρευνας, Τζόντι Μπράντμπαϊ εξηγεί ότι αν ανασυνθέσεις με συγκεκριμένο τρόπο τη δομή του άνθρακα δημιουργείς γραφίτη, που χρησιμοποιούμε στα μολύβια, με άλλο τρόπο δημιουργείς διαμάντι και με έναν διαφορετικό τρόπο μια μορφή διαμαντιού πολύ σκληρότερη, το Lonsdaleite (πήρε το όνομά του από την κρυσταλλογράφο Κάθλιν Λονσντέιλ, την πρώτη γυναίκα που εξελέγη μέλος της βρετανικής επιστημονικής οργάνωσης Royal Society).
H ανακάλυψη έχει τεράστιες θετικές επιπτώσεις για τη βιομηχανία παραγωγής διαμαντιών, αφού οι παραδοσιακές διαδικασίες που απαιτούν πολύ υψηλές θερμοκρασίες είναι δυσκολότερες και κοστοβόρες. «Όταν δημιουργείς διαμάντια σε θερμοκρασία δωματίου, τα πράγματα γίνονται πολύ απλούστερα», λέει η Μπράντμπαϊ.