Η πρώτη πανσέληνος του φετινού Αυγούστου μας βρήκε άλλους στα χωριά, άλλους σε μια παραλία σε ένα νησί κι άλλους στο σπίτι μας να χαζεύουμε τον ουρανό και να μετράμε τις ημέρες για την άδειά μας.
Οι περισσότεροι από εμάς, αναμφίβολα, σηκώσαμε το βλέμμα στον ουρανό εκείνη τη στιγμή που το φεγγάρι από κόκκινο γινόταν λευκό και πιάσαμε τα κινητά μας για να το φωτογραφήσουμε. Πόσοι όμως απογοητευτήκαμε από το αποτέλεσμα; Σε πόσους από εμάς αυτό που αποτυπώσαμε δεν είχε καμία -μα καμία- απολύτως σχέση με αυτό που βλέπαμε; Ένα θολό πράγμα, που δεν μπορούσε σε τίποτα να συγκριθεί με αυτό που είχαμε μπροστά μας;
Εμένα η φετινή πρώτη πανσέληνος -από τα δίδυμα φεγγάρια του Αυγούστου- με βρήκε στη Μάνη και συγκεκριμένα στο Γύθειο. Ένα ονειρεμένο μέρος, με μια ομορφιά που σε αιχμαλωτίζει. Και κάθε φορά που βρίσκομαι εκεί, λέω στον εαυτό μου πως δεν θα είναι η τελευταία.
Έτσι έγινε και φέτος. Ήταν το ετήσιο «ραντεβού» μου με αυτή την πανέμορφη πόλη που τίποτα δεν έχει να ζηλέψει από τα διάσημα νησιά μας. Κι αυτό γιατί μια βόλτα στο λιμάνι και κατά μήκος της παραλιακής οδού σε κάνει να ξεχνάς πως βρίσκεσαι στο Γύθειο. Τα πολύχρωμα σπίτια που σκαρφαλώνουν επάνω στα βράχια, η περατζάδα, η ποικιλομορφία των ανθρώπων που συναντάς -Έλληνες, ξένους, νέους, ζευγάρια- σε κάνουν να πιστεύεις πως είσαι κάπου στο Αιγαίο.
Αυτή τη φορά, όμως, είχα μαζί μου έναν πολύτιμο βοηθό. Το νέο HUAWEI P60 Pro, το νέο smartphone της HUAWEI, και έπρεπε να το δοκιμάσω. Έπρεπε να τσεκάρω εάν η κάμερα, για την οποία καμαρώνει πως είναι το «όπλο» της, είναι τόσο καλή όσο η εταιρεία πιστεύει.
Η πανσέληνος πάνω από το ναυάγιο του Γυθείου
Στο δρόμο λοιπόν, προς το Γύθειο, κάναμε μια στάση πάνω από την παραλία στο Βαλτάκι για να χαζέψουμε το γνωστό «ναυάγιο του Γυθείου». Το πλοίο «Δημήτριος» που ξεβράστηκε στη συγκεκριμένη παραλία στις 23 Δεκεμβρίου 1981 και έκτοτε έχει γίνει τουριστικός πόλος έλξης.
Η πανσέληνος μόλις που είχε αρχίσει να κάνει τη δειλή της εμφάνιση πάνω από τη θάλασσα. Έβγαλα το κινητό, «ζούμαρα» για να πιάσω και το ναυάγιο και το φεγγάρι και πάτησα το κουμπί. Το αποτέλεσμα δε θα μπορούσε να είναι καλύτερο.
Ένα smartphone που «διαβάζει» το αντικείμενο που έχει μπροστά του
Είχα διαβάσει πως το HUAWEI P60 Pro διέθετε πολύ καλές δυνατότητες σε ζουμ, αλλά δε θα φανταζόμουν ποτέ κάτι τέτοιο.
Κατ' αρχάς, με το που φτάνεις να ζουμάρεις περίπου στο 35%, το smartphone αναγνωρίζει τι έχει μπροστά του. Τι προσπαθείς, δηλαδή, να τραβήξεις. Και αυτόματα, στη συγκεκριμένη περίπτωση, έγραψε «Σελήνη». Λες και «διαβάζει» το αντικείμενο μπροστά του. Κι όσο περισσότερο ζούμαρα, αντί να θολώνει ο στόχος, τόσο πιο ευδιάκριτα γινόταν τα χαρακτηριστικά του φεγγαριού. Έφτασα στο 55% της εστίασης και το αποτέλεσμα, αντί να απογοητεύει, γινόταν όλο και καλύτερο.
Μπορούσες να διακρίνεις τόσες λεπτομέρειες στην επιφάνεια του φεγγαριού, που ακόμη και ένας επαγγελματίας φωτογράφος με τηλεφακό θα ζήλευε!
Φυσικά, όπως καταλαβαίνετε, ακολούθησαν κι άλλες δοκιμές, σε άλλα σημεία της πόλης του Γυθείου. Και κάθε φορά, η έκπληξή μου για την απίστευτη αυτή τεχνολογική ικανότητα, ήταν η ίδια. Πραγματικά, μαγεύτηκα. Δε θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ ότι θα φωτογράφιζα τόσο τέλεια την πανσέληνο!
Ειλικρινά, αναρωτιέμαι, πόσες ακόμη λειτουργίες του P60 Pro δεν έχω ανακαλύψει. Σιγά-σιγά, όμως, θα τις μάθω. Και θα σας ενημερώσω. (Όπως για το «Πανόραμα»). Προς το παρόν, πάντως, συνεχίζω να ζουμάρω σε τοπία και αντικείμενα και το αποτέλεσμα κάθε φορά με εκπλήσσει. Ανυπομονώ για τη δεύτερη πανσέληνο του Αυγούστου. Και εννοείται πως θα τη φωτογραφίσω ξανά!