ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΣ
Πανσέληνος ονομάζεται η σεληνιακή φάση κατά την οποία η Σελήνη, ο μοναδικός δορυφόρος της Γης, είναι ολόκληρη στραμμένη προς τη Γη, δηλαδή το ημισφαίριό της φαίνεται από τον πλανήτη μας ως ένας πλήρης φωτεινός κυκλικός δίσκος.Στη φάση της Πανσελήνου η Σελήνη διέρχεται κατά το μεσονύκτιο από τον μεσημβρινό του τόπου που παρατηρείται, δηλαδή 12 ώρες ακριβώς μετά τη διάβαση του Ήλιου από τον ίδιο μεσημβρινό. Συνεπώς την ώρα που ανατέλλει η Πανσέληνος δύει ο Ήλιος. Αυτό αποδεικνύει πως η Σελήνη στη φάση αυτή βρίσκεται στην αντίθετη πλευρά της Γης απ' ό,τι ο Ήλιος, και όταν τα τρία αυτά σώματα βρίσκονται πάνω στην ίδια ευθεία γραμμή, ή μάλλον όσο πλησιέστερα στη γραμμή αυτή είναι δυνατό.
Πανσέληνος: Πώς επηρεάζει τον άνθρωπο
Η βίαιη και οξεία διαταραχή της ανθρώπινης συμπεριφοράς φαίνεται να εμφανίζει έξαρση κατά τη διάρκεια της Πανσελήνου, χωρίς ωστόσο να τεκμηριώνεται αιτιώδης σχέση που να συνδέει σχιζοφρενικές τάσεις με την Πανσέληνο. Ακόμη, στη λαϊκή αντίληψη η Πανσέληνος συνδέεται με την αϋπνία, τις επιληπτικές κρίσεις, καθώς και για διάφορα απόκοσμα «φαινόμενα» όπως η λυκανθρωπία. Εξάλλου, πολλοί νεοπαγανιστές πραγματοποιούν ένα μηνιαίο τελετουργικό, το Esbat, σε κάθε Πανσέληνο, ενώ οπαδοί παραδοσιακών κινέζικων θρησκευτικών δοξασιών ετοιμάζουν τις προσφορές τους προς τους προγόνους τους και θεότητες σε κάθε Πανσέληνο και νέα σελήνη.
Πανσέληνος: Πότε «πέφτει» - Ο μύθος του αυγουστιάτικου φεγγαριού
Επειδή ένας συνοδικός μήνας διαρκεί περίπου 29,53 γήινες ημέρες, η Πανσέληνος «πέφτει» είτε τη 14η είτε τη 15η μέρα του σεληνιακού μήνα σε εκείνα τα ημερολόγια που αρχίζουν τον καινούργιο μήνα με τη φάση της Νέας Σελήνης. Οι Πανσέληνοι και οι νύκτες γύρω από αυτές θεωρούνται κακές περίοδοι για την παρατήρηση του ουρανού, καθώς το σεληνόφως υπερκαλύπτει τα υπόλοιπα αστρικά σώματα καθιστώντας σχεδόν αδύνατη την παρατήρησή τους. Σε ό,τι αφορά στην Πανσέληνο του Αυγούστου που ακόμη και σήμερα πολλοί την θεωρούν ότι είναι λαμπρότερη και μεγαλύτερη απ’ οποιαδήποτε άλλη Πανσέληνο του χρόνου, αυτό δεν ισχύει, καθώς πρόκειται ουσιαστικά για μια οπτική απάτη. Κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών, ο Ήλιος βρίσκεται στο ψηλότερο σημείο της ετήσιας φαινόμενης τροχιάς του στον ουρανό ενώ αντίθετα η Σελήνη βρίσκεται σχετικά πιο κοντά στον ορίζοντα. Σ’ αυτή τη θέση η Πανσέληνος μπορεί να συγκριθεί με διάφορα άλλα χαρακτηριστικά που βρίσκονται εκεί, όπως δέντρα, κεραίες και διάφορα κτίσματα. Μ’ αυτόν τον τρόπο ο εγκέφαλος του παρατηρητή παρασύρεται να πιστέψει ότι η Πανσέληνος είναι μεγαλύτερη ενώ επανειλημμένες μετρήσεις έχουν αποδείξει ότι το μέγεθος της Πανσελήνου δεν διαφέρει καθόλου από ώρα σε ώρα.