Τι κι αν πέρασαν 110 χρόνια από τη βύθιση του Τιτανικού;
Το ναυάγιο του «αβύθιστου», όπως λεγόταν, υπερωκεάνιου, που προσέκρουσε σε παγόβουνο στο παρθενικό του ταξίδι παρασύροντας 1.514 ζωές στον παγωμένο υγρό του τάφο στο βόρειο Ατλαντικό, έκανε τον Τιτανικό το διασημότερο πλοίο όλων των εποχών και πολλοί μύθοι έχουν αναδυθεί έκτοτε στην επιφάνεια σχετικά με το τι πραγματικά συνέβη τη μοιραία εκείνη νύχτα της 15ης Απριλίου του 1912.
Νερό στο μύλο των εικασιών αναφορικά με τις συνθήκες του ναυαγίου έριξε σε μεγάλο βαθμό η ομώνυμη ταινία του 1997, που σάρωσε τα Όσκαρ κι ήταν η μεγαλύτερη εισπρακτική επιτυχία όλων των εποχών επί 12 συναπτά έτη. «Η χολυγουντιανή παραγωγή “Τιτανικός” σε σκηνοθεσία Τζέιμς Κάμερον είναι η καλύτερη ταινία που γυρίστηκε ποτέ σχετικά με αυτό που ουδέποτε συνέβη», σχολιάζει χαρακτηριστικά ο Σουηδός ιστορικός Κλάες Γκέραν Βέτερχολμ, υπεύθυνος μιας έκθεσης για το ναυάγιο, που φιλοξενείται αυτή την περίοδο στο Λονδίνο. «Υπάρχουν τόσα πολλά με τα οποία διαφωνώ και τα επεσήμανα στον Κάμερον, όταν τον συνάντησα στην πρεμιέρα. Αλλά το φιλμ συλλαμβάνει τέλεια την ατμόσφαιρα που επικρατούσε στο πλοίο. Πέρασα πολλά χρόνια ερευνώντας τι πραγματικά συνέβη εκείνη τη νύχτα και μίλησα με επιζώντας και συγγενείς τους για να αποκαλύψω την πραγματική ιστορία του Τιτανικού», συμπληρώνει. Και αποδομεί τους συνηθέστερους μύθους αναφορικά με τις τελευταίες ώρες του θρυλικού υπερωκεάνιου.
Δεν μπήκαν πρώτες οι γυναίκες και τα παιδιά στις σωστικές λέμβους
Βάσει των κοινωνικών ειωθότων της εποχής εκείνης η κοινώς αποδεκτή ιστορία ήταν ότι οι άρρενες επιβαίνοντες στον Τιτανικό παραμέρισαν αφήνοντας πρώτα τις γυναίκες και τα παιδιά να επιβιβαστούν στις σωστικές λέμβους.
Αλλά όπως λέει ο Σουηδός ιστορικός, που μελέτησε επί 40 χρόνια την ιστορία του Τιτανικού, στην πραγματικότητα πολλοί από τους άρρενες επιβάτες και τα μέλη του πληρώματος ρίχτηκαν να σωθούν στις λέμβους πριν τις γυναίκες και τα παιδιά και η διαφορά μεταξύ των διασωθέντων εκπροσώπων των δύο φύλων ήταν μόλις δέκα άτομα.
Ο καπετάνιος του Τιτανικού δεν εθεάθη στα νερά του Ατλαντικού
Την εποχή του ναυαγίου είχαν κυκλοφορήσει αναφορές ότι ο καπετάνιος Σμιθ εθεάθη στα νερά, άρα είχε προσπαθήσει να σωθεί. Ωστόσο, δεν βρέθηκε η σορός του. «Αμφιβάλλω», λέει ο Βέτερχολμ, «κατά πόσο συνέβη αυτό, αφού δεν λάμβανε ενεργά μέρος στη διάσωση με τις σωστικές λέμβους, αλλά την επέβλεπε.
Στοιχεία υποδεικνύουν ότι κατέρρευσε ψυχικά αδυνατώντας να διαχειριστεί την τραγική κατάσταση που ήταν σε εξέλιξη, επέστρεψε στη γέφυρα και βυθίστηκε μαζί με το πλοίο.
Το πλήρωμα του Τιτανικού δεν ήταν μεθυσμένο
Σύμφωνα με τον Βέτερχολμ «δεν υπάρχουν αποδείξεις ότι το πλήρωμα ήταν μεθυσμένο και αυτό στάθηκε η αιτία της πρόσκρουσης [στο παγόβουνο]. Οι φήμες αυτές άρχισαν να κυκλοφορούν στην κοινή γνώμη το 1912, όταν ένα περιοδικό έγραψε ότι ο καπετάνιος [Έντουαρντ Τζον] Σμιθ δεν ήταν νηφάλιος την ώρα της σύγκρουσης.
Ωστόσο, είχε παραστεί σε ένα εορταστικό δείπνο που παρέθεσαν προς τιμήν οι επιβάτες Α΄Θέσης Τζορτζ και Έλινορ Γουάιντενερ και ο γιος τους Χάρι. Η κα Γουάιντενερ δήλωσε αργότερα ότι ο καπετάνιος δεν ήπιε ούτε σταγόνα αλκοόλ παρά μόνον νερό, άρα ήταν νηφάλιος την ώρα της σύγκρουσης».
Οι άρρενες επιζώντες δεν παραδέχθηκαν ότι πήδηξαν στις σωστικές λέμβους
Λίγοι από τους άνδρες που πήδηξαν από τον βυθιζόμενο Τιτανικό στα παγωμένα νερά του Ατλαντικού επέζησαν, αλλά οι περισσότεροι από τους άρρενες επιζώντες προτίμησαν τις σωστικές λέμβους.
Ωστόσο, την εποχή εκείνη ήταν αδύνατο να το παραδεχθούν γιατί θα τους θεωρούσαν δειλούς και θα γίνονταν κοινωνικά απόβλητοι.
Το μυστήριο γύρω από το τελευταίο τραγούδι που έπαιξε η ορχήστρα
Η θρησκευτικότητα ήταν έντονη στις αρχές του 20ου αι. στους ανθρώπους, που ήθελαν να πιστεύουν ότι το τελευταίο τραγούδι που έπαιζε η ορχήστρα ενώ ο Τιτανικός βυθιζόταν στον παγωμένο ωκεανό ήταν ένας ύμνος. Γι’ αυτό το λόγο πιστεύεται ευρέως ότι η ορχήστρα έπαιζε το “'Nearer My God, To Thee” («Πιο κοντά σε Σένα, Θεέ μου»), έναν ύμνο του 19ου αι.
Αλλά αυτό δεν είναι επιβεβαιωμένο, λέει ο Σουηδός ιστορικός, κατά τη γνώμη του οποίου «το τελευταίο τραγούδι, που έπαιξαν οι γενναίοι μουσικοί ήταν το “ Songe d'Automne”» («Φθινοπωρινό Όνειρο) μία σύνθεση του «Άγγλου βασιλιά των βαλς», Άρτσιμπαλντ Τζόις, που περιλαμβανόταν στο ρεπερτόριο των ορχηστρών στα πλοία της White Star Line.
H πραγματική ιστορία πίσω από τον Τζακ και τη Ρόουζ της ταινίας «Τιτανικός»
Ο Βέτερχολμ εξηγεί ότι στην έκθεση για τον Τιτανικό που φιλοξενείται αυτό το διάστημα στο Λονδίνο εκτίθεται και το αληθινό διαμαντένιο περιδέραιο, που φορούσε η Ρόουζ – την οποία υποδύθηκε η Κέιτ Ουίνσλετ στην ταινία του Κάμερον. Το περιδέραιο αυτό ανήκε στην Κέιτ Φίλιπς, η οποία ήταν μόλις 19 ετών όταν επιβιβάστηκε στο υπερωκεάνιο.
Ο εραστής της, ο Χένρι Μόρλεϊ ήταν ένας πλούσιος 47χρονος, που όμως ήταν παντρεμένος. Χρησιμοποιώντας ψευδώνυμα το ζευγάρι εγκατέλειψε τη Βρετανία για να ξεκινήσουν μια νέα ζωή μαζί στην Αμερική. Ο Μόρλεϊ έχασε τη ζωή του τη μοιραία εκείνη νύχτα, αλλά η Κέιτ επέζησε και εννέα μήνες αργότερα έφερε στον κόσμο το μωρό, που συνέλαβε στη διάρκεια του ταξιδιού. Σ’ αυτό το ζευγάρι στήριξε ο Τζέιμς Κάμερον την ερωτική ιστορία της Ρόουζ και του Τζακ της ταινίας του.
O ύπαρχος του Τιτανικού δεν αυτοπυροβολήθηκε
Στο φιλμ υπάρχει μια σκηνή με τον ύπαρχο του Τιτανικού Γουίλιαμ Μέρντοχ να πυροβολεί έναν επιβάτη και στη συνέχεια να στρέφει το όπλο στον εαυτό του. Αλλά όλα αυτά είναι απλώς φήμες, λέει ο Σουηδός ιστορικός.
Ο Μέρντοχ ήταν απασχολημένος με την απαγκίστρωση της τελευταίας σωστικής λέμβου, όταν ένα κύμα τον σάρωσε μαζί με τη βάρκα. Ο ύπαρχος εξαφανίστηκε και πιθανότατα πνίγηκε, αλλά επέζησαν 12 από τους επιβαίνοντες στη λέμβο.