Η Νικόλ Χιδάλγο περίμενε πώς και πώς να πάει σε αυτόν τον γάμο για μήνες. Ήταν άνοιξη του 2016 και είχε ταξιδέψει από το σπίτι της στη Νέα Υόρκη, στην ιστορική πόλη της Σεβίλλης της Ισπανίας, για να παρευρεθεί στον γάμο του καλού της φίλου, Χοσέ Μπλάγια.
Ο Μπλάγια και η Χιδάλγο είχαν γνωριστεί πριν από έξι χρόνια, όταν ο Μπλάγια είχε μετακομίσει από την Ισπανία στο διαμέρισμα της Χιδάλγο στη Νέα Υόρκη. Οι δυο συγκάτοικοι έγιναν γρήγορα φίλοι, εξερευνούσαν μαζί την πόλη, μάθαινε ο ένας τη γλώσσα του στον άλλο και έκαναν γενικά πολλή παρέα.
«Αποδείχθηκε μια μεγάλη φιλία», λέει η Χιδάλγο, από αυτές όπου «αισθάνεσαι σαν να είσαι συγγενής με τον άλλο αμέσως». Όταν ο Μπλάγια έφυγε από τη Νέα Υόρκη, οι δύο φίλοι παρέμειναν σε επαφή.
Τώρα, εκείνος ετοιμαζόταν να παντρευτεί και η Χιδάλγο ήταν χαρούμενη που έπαιρνε μέρος στη χαρά του, φέρνοντας μαζί τον φίλο της, Άμπε Γουντ, ως συνοδό.
Οι δύο Αμερικανοί πέταξαν στη Μαδρίτη, περνώντας μερικές μέρες στα αξιοθέατα πριν κατευθυνθούν προς τη Σεβίλλη. Ήταν ενθουσιασμένοι που θα ξαναέσμιγαν με τον Μπλάγια και τη σύζυγό του, Μαρία, αλλά δεν θα έπρεπε να δουν κανέναν από τους δύο μέχρι τη μεγάλη μέρα.
Το πρωί του γάμου, η Χιδάλγο τελειοποίησε τα μαλλιά και το μακιγιάζ της. Ντυμένοι για να εντυπωσιάσουν, αυτή και ο Γουντ αποφάσισαν να πάρουν ένα ταξί για να πάνε στην εκκλησία. Πίστευαν ότι ήταν η ευκολότερη επιλογή.
«Δεν ξέραμε πού πηγαίναμε και δεν θέλαμε να αργήσουμε». Έδωσαν στον οδηγό του ταξί τη διεύθυνση: μια εκκλησία στη γειτονιά Triana της Σεβίλλης. Όταν ο οδηγός σταμάτησε έξω από τον προορισμό τους, άλλοι επισκέπτες έφταναν ήδη, ένα συνονθύλευμα από πολύχρωμα καπέλα, κομψά κοστούμια και χαμόγελα.
«Ήμασταν εκεί νωρίς, και από τη φύση μου, μιλάω σε όλους», λέει η Χιδάλγο. «Γι' αυτό ήρθα σε επαφή με πολλούς ανθρώπους, έβγαλα φωτογραφίες».
Η Αμερικανίδα τράβηξε στιγμιότυπα από τις παράνυμφες που φορούσαν κόκκινα φορέματα, τη λαμπερή μητέρα του γαμπρού και το περίτεχνο εσωτερικό της εκκλησίας. Ρώτησε ακόμη και μερικούς καλεσμένους αν θα ποζάρουν για μια φωτογραφία μαζί της.
Η Χιδάλγο είναι Μεξικο-Αμερικανίδα και ήθελε να αξιοποιήσει στο έπακρο την ευκαιρία να μιλήσει ισπανικά. Ρώτησε μία καλεσμένη, εάν ήταν εκεί για τον Χοσέ ή τη Μαρία. Η γυναίκα την κοίταξε ανέκφραστα και τελικά απάντησε ότι ήταν «εκεί για τη νύφη». Υποθέτω ότι δεν με κατάλαβε, σκέφτηκε η Χιδάλγο και δεν έδωσε σημασία.
Με την τελετή να ξεκινάει, η Χιδάλγο και ο Γουντ έπιασαν μια θέση μπροστά. Πόζαραν μαζί για μια selfie και η Χιδάλγο κοίταξε γύρω της, αναζητώντας γνωστά πρόσωπα.
Για πρώτη φορά, κατάλαβε ότι δεν αναγνώριζε κανέναν άλλο. Αυτή και ο Μπλάγια είχαν κοινούς φίλους, αλλά δεν μπορούσε να εντοπίσει κανέναν από αυτούς. Και ενώ δεν είχε γνωρίσει ποτέ τα μέλη της οικογένειας του Μπλάγια, είχε δει πολλές φωτογραφίες. Ήταν βέβαιη ότι δεν ήταν εκεί.
«Σίγουρα θα ήταν εδώ τώρα, γιατί ο γάμος πρόκειται να ξεκινήσει», σκέφτηκε. Η Χιδάλγο είχε ένα άσχημο προαίσθημα. Κοίταξε τον Άμπε, ο οποίος είχε καταλάβει την αναστάτωσή της. «Δεν είμαι σίγουρη τι πρέπει να κάνουμε», ψιθύρισε. «Έχω ένα περίεργο συναίσθημα γι' αυτό».
Γυρνώντας στο κάθισμά της για να δει αν αναγνώριζε κάποιον πίσω της, η Χιδάλγο προσπάθησε να δει μέσα από την ανοιχτή πόρτα της εκκλησίας, ψάχνοντας τον αριθμό στο κτίριο απέναντι.
Ήταν αριθμημένο κάπου στο 50. Δεν έβγαζε νόημα. Ο γάμος του Μπλάγια λάμβανε χώρα χώρα στον αριθμό 79. Ήταν λάθος εκκλησία. Η καρδιά της σφίχτηκε. «Βρισκόμαστε σε λάθος γάμο», είπε στον Γουντ, μην μπορώντας να πιστέψει τα ίδια της τα λόγια. Εκείνος την κοίταξε με δυσπιστία.
Τρέχοντας προς την εκκλησία
Χωρίς να έχουν πει κάτι, μεταξύ των δύο φίλων υπήρξε η ίδια σκέψη: η τελετή ήταν έτοιμη να ξεκινήσει. Έπρεπε να φύγουν το συντομότερο δυνατόν και ήλπιζαν ότι είχαν χρόνο να βρουν τον γάμο του Μπλάγια και να φτάσουν εκεί πριν ξεκινήσει η τελετή. Σηκώθηκαν από τα καθίσματά τους.
«Ένιωσα σαν να ήμασταν οι θορυβώδεις Αμερικανοί. Προσπαθήσαμε να βγούμε από την εκκλησία διακριτικά», είπε η Χιδάλγο.
Κάνοντας ό,τι μπορούσαν για να αγνοήσουν τα κεφάλια που γύριζαν να τους κοιτάξουν, βγήκαν έξω. Εκεί, κατάλαβαν ότι η σωστή εκκλησία -όπου θα ξεκινούσε ο γάμος του Μπλάγια από λεπτό σε λεπτό- πρέπει να βρισκόταν πιο μακριά στον ίδιο δρόμο. Αρχισαν να τρέχουν.
Ήταν Απρίλιος, αλλά η Σεβίλλη, γνωστή για τον ζεστό καιρό της, είχε ήδη πολλή υγρασία. Η Χιδάλγο ένιωσε ότι τα μαλλιά της άρχισαν να μπλέκονται και το μακιγιάζ της άρχιζε να τρέχει.
Επιτέλους, εντόπισαν μια άλλη εκκλησία. Έξω, αναγνώρισαν μερικά άτομα που κάπνιζαν στο κατώφλι: κοινοί φίλοι. «Τους είδαμε να στέκονται έξω και ένα κύμα ανακούφισης με κατέκλυσε. Δεν μπορούσα να φανταστώ ότι πετάξαμε κάνοντας τόσο δρόμο και μετά θα χάναμε τον γάμο», λέει η Χιδάλγο.
Αυτοί οι καλεσμένοι χαιρέτησαν το αναστατωμένο ζευγάρι, το οποίο εξήγησε με κομμένη την ανάσα τι είχε συμβεί. Προχωρώντας μέσα, η Χιδάλγο και ο Άμπε βρήκαν καθίσματα έγκαιρα για να δουν την τελετή.
Αξέχαστες στιγμές
Ήταν ένας όμορφος γάμος, λέει η Χιδάλγο. Σε μια μέρα γεμάτη αξέχαστες στιγμές -όχι όλες για τους σωστούς λόγους- μία από τις αγαπημένες της αναμνήσεις είναι η άφιξη των νεόνυμφων στη δεξίωση: χόρεψαν μαζί ένα παραδοσιακό ισπανικό φλαμένκο.
«Ήταν τόσο όμορφο, και αυτή είναι μια από τις αγαπημένες μου αναμνήσεις. Είμαι πολύ χαρούμενη που το είδα αυτό», λέει η Χιδάλγο.
Το ζευγάρι είχε επίσης εγκαταστήσει μια πινακίδα με βέλη που δείχνουν προς την κατεύθυνση των διαφορετικών τοποθεσιών από τους οποίους είχαν ταξιδέψει οι καλεσμένοι τους - από τις ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο, μέχρι πόλεις σε όλη την Ισπανία.
«Είδα τη Νέα Υόρκη και, πάλι, ήμουν σαν, “Ω χαίρομαι που το κατάφερα”», θυμάται η Χιδάλγο. Όπως τονίζει, το ότι σχεδόν κόντεψε να χάσει τον γάμο ενός στενού της φίλου ήταν πολύ εκτός του χαρακτήρα της. Είναι project manager που υπερηφανεύεται για τον λεπτομερή προσανατολισμό της και τον προγραμματισμό της.
Όμως, όταν πας σε έναν γάμο στο εξωτερικό, σκέφτηκε ότι το να πάρεις ταξί ήταν το καλύτερο που μπορείς να κάνεις. Εν τω μεταξύ, ο Μπλάγια, δεν είχε ιδέα τι είχε συμβεί.
«Ήθελα να είναι παρούσα σε μια από τις πιο σημαντικές μέρες της ζωής μου», λέει στο CNN Travel. «Για να είμαι ειλικρινής, δεν ήξερα ότι κόντεψε να χάσει τον γάμο, μέχρι να τελειώσει η τελετή».
Όταν ανακάλυψε τι συνέβη, ο Μπλάγια το βρήκε όλο αυτό ξεκαρδιστικό. Έκτοτε έγινε αστείο μεταξύ των δύο φίλων. Στην πραγματικότητα, είναι μια ιστορία που συχνά καταλήγει να λέει η Χιδάλγο. Επειδή έχει ένα καλό τέλος, είναι κάπως πιο αστείο καθώς τα χρόνια περνούν.
«Τράβηξα πολλές φωτογραφίες και των δύο γάμων. Είμαι σίγουρη ότι στον λάθος γάμο βρίσκομαι κάπου στο άλμπουμ τους».