Αναρωτηθήκατε ποτέ ποιος ενέπνευσε τα περίεργα gadgets που χρησιμοποιεί ο Τζέιμς Μποντ στις κινηματογραφικές του περιπέτειες, όπως τις ομπρέλες που μετατρέπονται σε ξίφη και τα σπορ αυτοκίνητα, που γίνονται υποβρύχια;
Ένα νέο βιβλίο έρχεται τώρα να αποκαλύψει την πραγματική ταυτότητα του Q (Κιου), του διάσημου εφευρέτη του θρυλικού 007, που επινόησε μια σειρά από περίτεχνες συσκευές, υφασμάτινους χάρτες και εργαλεία απόδρασης για να τα χρησιμοποιούν οι Βρετανοί αιχμάλωτοι στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Αν και πολλοί υπέθεταν ότι ο δημιουργός του Τζέιμς Μποντ χρησιμοποίησε ένα τμήμα της βρετανικής MI6 ως έμπνευση για τα εντυπωσιακά gadget, στην πραγματικότητα ο Ίαν Φλέμινγκ άντλησε την έμπνευσή του από μια άλλη υπηρεσία, την MI9 (Military Intelligence 9 – Στρατιωτική Υπηρεσία Πληροφοριών 9), όπως αποκαλύπτει η Βρετανίδα ιστορικός Έλεν Φράι στο βιβλίο της “MI9: A History Of The Secret Service For Escape And Evasion In World War Two” («ΜΙ9: Ιστορία της Μυστικής Υπηρεσίας για Αποδράσεις και Διαφυγή στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο»).
Η MI9 - μια τόσο απόρρητη υπηρεσία, που οι περισσότεροι στη Βρετανία δεν την έχουν καν ακουστά – εξαρτιόταν σε μεγάλο βαθμό από τις εφευρέσεις του Κρίστοφερ Κλέιτον Χάτον – γνωστού και ως «Κλάτι» - ενός πρώην πιλότου του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου και δημοσιογράφου, που είχε εμμονή με τις αποδράσεις και τους «θαυματοποιούς» από τότε που ήταν μικρό παιδί και που τον περιέγραψαν κάποτε ως «τρελό και ιδιοφυή», έναν άνθρωπο που ξεπερνούσε σε επινοητικότητα τους περισσότερους συγχρόνους του, κι ίσως ακόμη και τον “Q” του Τζέιμς Μποντ
Οι απίστευτες επινοήσεις του “Q” της MI9
Η ΜΙ9, τα ηνία της οποίας είχε αναλάβει ο ταγματάρχης Νόρμαν Κρόκατ, δημιουργήθηκε το 1939 για να βοηθά πιλότους και αιχμαλώτους πολέμου να διαφεύγουν από τα χέρια του εχθρού και να επιστρέφουν στην πατρίδα τους. Και για να το πετύχει αυτό υποστήριζε στο έργο τους τοπικές αντιστασιακές ομάδες ανά την Ευρώπη. Η εκπαίδευση ενός πιλότου διαρκούσε τρεις μήνες και στοίχιζε κάπου 15.000 λίρες στους Βρετανούς φορολογούμενους, γι’ αυτό και το Υπουργείο Πολέμου της χώρας δεν είχε την πολυτέλεια να τους χάνει.
Και τα «μυαλά» στην MI9 έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους για να βοηθούν τους πιλότους που είχαν πέσει πίσω από τις εχθρικές γραμμές ή είχαν πιαστεί αιχμάλωτοι, σχεδιάζοντας και προμηθεύοντάς τους με αναρίθμητες μικροσυσκευές, από στυλούς-φωτογραφικές μηχανές, στυλούς-μαχαίρια και συρμάτινα πριόνια κρυμμένα μέσα σε κορδόνια παπουτσιών μέχρι χαρτιά τράπουλας που περιείχαν χάρτες της Ευρώπης.
Ο «Κλάτι» ιδιαίτερα είχε πάρει πραγματικά στα σοβαρά την αποστολή του. Προσέλαβε μάλιστα κι έναν «μάγο» για να τον βοηθήσει να κατασκευάσει μυστικές θήκες σε κουτιά, ενώ έχτισε κι ένα υπόγειο καταφύγιο καταμεσής ενός αγρού στις εγκαταστάσεις της MI9 στο Μπίκονσφιλντ, προκειμένου να εργάζεται ανενόχλητος. Λόγω του ιδιαίτερου χαρακτήρα του και της αδιαφορίας του για τα πρωτόκολλα ο «Κλάτι» είχε συχνά προβλήματα με την αστυνομία και τις Αρχές καθώς έμπαινε χωρίς σχετική άδεια σε στρατιωτικές εγκαταστάσεις για να προμηθευτεί τα αναγκαία για τις εφευρέσεις του.
Ήταν όμως μια πραγματική ιδιοφυία, ο άνθρωπος που μετέτρεψε επιτραπέζια παιχνίδια Monopoly σε σύνεργα απόδρασης, που περιείχαν χάρτες της Ευρώπης και πυξίδες, αλλά και σχεδίασε χάρτες που τυπώθηκαν με αόρατη μελάνη σε κομμάτια μεταξωτού υφάσματος, τόσο μικρά που χωρούσαν μέσα σε πιόνια του σκάκι. Ο «Κλάτι» ήταν επίσης που έφτιαξε μια μικροσκοπική πυξίδα που χωρούσε σε κουμπιά, με στόχο να περνά απαρατήρητη από τα μάτια των Ναζί. Όλες οι επινοήσεις του καταχωρήθηκαν λεπτομερώς το 1942 σ’ έναν μεγάλο κατάλογο που έφερε τον τίτλο “Per Ardua Libertas” («Ελευθερία μέσα από τις αντιξοότητες»). Φυσικά, σε αντίθεση με τις φονικές ομπρέλες και τα περισσότερα σύνεργα του Τζέιμς Μπόντ, οι εφευρέσεις της MI9 ήταν τόσο μικρές που μπορούσαν να κρυφθούν μέσα σε κάτι άλλο. Κι αν τα gadget του «Κλάτι» δεν ήταν τόσο εντυπωσιακά όσο π.χ. η αλεξίσφαιρη Aston Martin του 007, από την άλλη ήταν λειτουργικά. Από τους 35.000 στρατιώτες των βρετανικών και άλλων συμμαχικών δυνάμεων που απέδρασαν στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου από τα χέρια των Ναζί, οι μισοί και πλέον κουβαλούσαν πάνω τους έναν από τους «μεταξωτούς χάρτες» του και άλλες επινοήσεις του.