Σοφία Λόρεν: Ένας ζωντανός θρύλος του Χόλιγουντ που εξακολουθεί να εργάζεται, πρωταγωνιστώντας μάλιστα σε ταινία το 2020.
Διαθέτει μια λάγνα αλλά αβίαστη γοητεία, ωστόσο είναι προσγειωμένη και αποφασισμένη. Είναι η μία και μοναδική Σοφία Λόρεν.
Στο άκουσμα του ονόματός της έρχεται μια εικόνα της σαγηνευτικής, θηλυκής και κλασικής ομορφιάς του παλιού Χόλιγουντ. Ωστόσο, πίσω από την ελκυστική όψη της Λόρεν κρύβονται πολύ περισσότερα. Έχει ένα φυσικό ταλέντο για την οθόνη και όλα τα βραβεία της το αποδεικνύουν.
Κέρδισε το Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου για την ερμηνεία της στην ταινία «Δύο γυναίκες» το 1962. Η νίκη της απέναντι σε ηθοποιούς όπως η Audrey Hepburn στο «Breakfast at Tiffany's» και η Natalie Wood στο «Splendor in the Grass» έγραψε ιστορία, καθώς ήταν η πρώτη φορά που ερμηνεύτρια ξενόγλωσσης ταινίας κέρδισε την κατηγορία.
Κανείς δεν περίμενε ένα τέτοιο επίπεδο διεθνούς φήμης για ένα φτωχό κορίτσι που γεννήθηκε στην Ιταλία τη δεκαετία του 1930. Η δική της πορεία είναι μια ιστορία από τα κουρέλια στον πλούτο που δείχνει ότι όλα είναι δυνατά.
Η πρώιμη ζωή της Σοφία Λόρεν και το ξεκίνημα της καριέρας της
Η Σοφία Λόρεν γεννήθηκε ως Sofia Costanza Brigida Villani Scicolone στη Ρώμη στις 20 Σεπτεμβρίου 1934, από την ανύπαντρη μητέρα Romilda Villani. Μεγάλωσε στις φτωχογειτονιές της Ποζουόλι της Νάπολης κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, όπου οι βομβαρδισμοί ήταν συχνοί. Η Λόρεν γλίτωσε οριακά από μια τέτοια επίθεση, έχοντας μόνο ένα τραύμα στο πιγούνι της, σύμφωνα με την Austin Chronicle.
Ο απών πατέρας της, μηχανικός κατασκευών, Riccardo Scicolone, είχε χρήματα αλλά δεν βοήθησε να συντηρηθεί η Λόρεν ή η μητέρα της. Στην πραγματικότητα, ήταν παντρεμένος με μια άλλη γυναίκα και αγνοούσε σε μεγάλο βαθμό την επικίνδυνη κατάσταση διαβίωσής τους. Η Λόρεν τον συνάντησε μόλις τρεις φορές.
Η ζωή της άλλαξε για πάντα όταν η μητέρα της άρχισε να τη στέλνει σε διαγωνισμούς ομορφιάς. Σε ηλικία 15 ετών κέρδισε το βραβείο «Miss Elegance» στα καλλιστεία Miss Italia 1950 και τράβηξε την προσοχή του Carlo Ponti, ενός διάσημου παραγωγού ταινιών.
Σύμφωνα με τη «Vogue», ο Ponti την πήρε υπό την προστασία του, και το 1953 απέκτησε τον πρώτο της πρωταγωνιστικό ρόλο, στην ταινία «Aida». Μόλις δύο χρόνια αργότερα, το 1955, η Λόρεν ήταν η πιο πολυφωτογραφημένη καλεσμένη στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών.
Αργότερα θυμήθηκε τη στιγμή, λέγοντας: «Το κοινό με χειροκροτούσε στον δρόμο, όπως έκανε με τις ηθοποιούς που έχουν ένα πολύ σημαντικό όνομα. Και, εκείνη τη στιγμή, ένιωσα ότι ίσως να έχω μια ευκαιρία να τα καταφέρω στον κινηματογράφο».
Τα επόμενα χρόνια η Σοφία Λόρεν έγινε σούπερ σταρ με ρόλους στις ταινίες «The Pride and the Passion» το 1957 και «The Houseboat» το 1958. Στη νεαρή ηλικία των 23 ετών είχε καταφέρει να γίνει διάσημη στο Χόλιγουντ.
Η ανοδική καριέρα της Σοφία Λόρεν και ο γάμος της με τον Carlo Ponti
Αφού υπήρξε ένα ειδύλλιο με τον Cary Grant κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων του «The Pride and the Passion», σύμφωνα με το Entertainment Weekly, η Σοφία Λόρεν απέρριψε την πρόταση γάμου του. Αντ' αυτού, παντρεύτηκε τον Carlo Ponti, τον κινηματογραφικό παραγωγό που την είχε βοηθήσει να κάνει το ξεκίνημά της.
Ο Ponti ήταν 45 ετών όταν παντρεύτηκε με τη Λόρεν στο Μεξικό λίγο πριν από τα 23α γενέθλιά της το 1957. Ωστόσο, ήταν ακόμα νόμιμα παντρεμένος με την πρώτη του σύζυγο, και πέντε χρόνια αργότερα αυτός και η Λόρεν ακύρωσαν τον γάμο τους προκειμένου να αποφύγουν τις κατηγορίες για διγαμία. Παντρεύτηκαν ξανά το 1966 και παρέμειναν μαζί μέχρι τον θάνατο του Ponti το 2007.
Το 1957 ήταν, επίσης, μια σημαντική χρονιά για τη Σοφία Λόρεν σε επαγγελματικό επίπεδο. Η Paramount Studios διοργάνωσε ένα πάρτι προς τιμήν της στο Μπέβερλι Χιλς προκειμένου να την καλωσορίσει επίσημα στο Χόλιγουντ. Εκεί, ένας φωτογράφος τράβηξε τη διάσημη φωτογραφία της με τη συνάδελφό της Jayne Mansfield.
Η Λόρεν δήλωσε στο Entertainment Weekly το 2014: «Ακούστε, κοιτάξτε την εικόνα. Πού είναι τα μάτια μου; Κοιτάζω τις ρώγες της γιατί φοβάμαι ότι θα έρθουν στο πιάτο μου. Στο πρόσωπό μου μπορείτε να δείτε τον φόβο. Φοβάμαι τόσο πολύ ότι τα πάντα στο φόρεμά της θα εκραγούν -BOOM!- και θα χυθούν σε όλο το τραπέζι».
Αν και το αστέρι της Λόρεν συνέχισε να λάμπει επαγγελματικά, ήθελε απεγνωσμένα κάτι περισσότερο: μια οικογένεια. Υπέστη πολλαπλές αποβολές πριν γεννήσει τους γιους της, Carlo το 1968 και Edoardo το 1973. Αφού έγινε μητέρα, η Λόρεν έκανε ένα βήμα πίσω από την υποκριτική για να επικεντρωθεί στην ανατροφή των παιδιών της. Ωστόσο, δεν μπόρεσε να μείνει μακριά από την οθόνη για πολύ.
Η μετέπειτα ζωή της «Ιταλίδας Μέριλιν Μονρόε»
Ενώ η Λόρεν μεγάλωνε τα αγόρια της, ασχολήθηκε επίσης με τη δημιουργία αρωμάτων, τον σχεδιασμό γυαλιών οράσεως και τη συγγραφή βιβλίων. Αλλά το πάθος της για την οθόνη δεν έφυγε ποτέ. Αφού τα παιδιά της μεγάλωσαν, επέστρεψε στην υποκριτική.
Το 2010 υποδύθηκε την ίδια της τη μητέρα στην τηλεοπτική μίνι σειρά «My Life Is Full of Mirrors», ένα αυτοβιογραφικό δράμα για τη ζωή της. Κατά την παρουσίαση της ταινίας σε συνέντευξη Τύπου το 2010, όπως ανέφερε ο Independent, η ίδια είπε με δάκρυα στα μάτια: «Τα πράγματα μένουν μέσα σου, δεν ξεχνάς ποτέ και δεν μπορείς να κάνεις τίποτα γι' αυτό».
Και συνέχισε: «Η ζωή μου ήταν ένα υπέροχο παραμύθι, αλλά και μια ιστορία πολέμου, πείνας και επαιτείας, γιατί αυτό έκανε η μητέρα μου για εμάς: πάλεψε για να δώσει στις κόρες της ένα όνομα και ένα μέλλον που δεν θα ήταν φτωχό».
Την τελευταία ταινία της Σοφίας Λόρεν, το 2020, με τίτλο «The Life Ahead», δεν τη σκηνοθέτησε άλλος από τον γιο της, τον Εντουάρντο. Η λαμπρή καριέρα της περιλαμβάνει πλέον περισσότερες από 90 κινηματογραφικές ταινίες και έχει κερδίσει τουλάχιστον 50 διεθνή βραβεία για το έργο της.
Κατά τη διάρκεια της αξιοσημείωτης ζωής της, η Σοφία Λόρεν μετατράπηκε από ένα φτωχό κορίτσι που οι συμμαθητές της την αποκαλούσαν «οδοντογλυφίδα» επειδή ήταν τόσο υποσιτισμένη, σε ένα διεθνές σύμβολο του σεξ που ονομάστηκε η «Ιταλίδα Μέριλιν Μονρόε». Σήμερα, το αστέρι της Λόρεν συνεχίζει να λάμπει ως μία από τις τελευταίες επιζήσασες ηθοποιούς της Χρυσής Εποχής του Χόλιγουντ.
