Tρόπο ζωής πολύ πριν σαρώσει η φονική πανδημία τον πλανήτη είχε κάνει το social distancing ένας Σέρβος ερημίτης, που κατέφυγε πριν από σχεδόν είκοσι χρόνια σε μια σπηλιά για να ζήσει μακριά από την κοινωνία.
Για την πανδημία ούτε που είχε ακούσει κουβέντα ο Πάντι Πέτροβιτς. Ο 70χρονος Σέρβος ερημίτης έμαθε για τον θανατηφόρο ιό σε μια από τις επισκέψεις του πέρυσι στην κοντινή πόλη. Κι όταν έφθασαν τα εμβόλια για την Covid-19 στην πατρίδα του, έσπευσε να εμβολιαστεί, παροτρύνοντας όλους τους συμπατριώτες του να ακολουθήσουν το παράδειγμά του. «Ο ιός δεν γνωρίζει σύνορα. Θα έλθει κι εδώ, στη σπηλιά μου», είπε στο Γαλλικό Πρακτορείο.
Η σπηλιά που μετέτρεψε σε μόνιμη κατοικία του ο ερημίτης βρίσκεται σε δυσπρόσιτη δασώδη περιοχή του όρους Στάρα Πλάνινα στη νότια Σερβία και διαθέτει μια σκουριασμένη μπανιέρα, που τη χρησιμοποιεί ως τουαλέτα, ορισμένους πάγκους κι έναν σωρό άχυρα, όπου κοιμάται. Ο ίδιος κατάγεται από την γειτονική πόλη Πίροτ, όπου εργάστηκε για κάποιο διάστημα στη μαύρη αγορά, όπως έκανε και στο εξωτερικό. Ξαναπαντρεύτηκε αρκετές φορές, αλλά ως λάτρης της φύσης από γεννησιμιού του ο Σέρβος ερημίτης ανακάλυψε ότι η απομόνωση από την κοινωνία του χάρισε μια πρωτόγνωρη γεύση ελευθερίας. «Δεν ήμουν ελεύθερος στην πόλη. Πάντα κάποιος θα μπαίνει στο δρόμο σου, θα μαλώνεις με τη γυναίκα σου, τους γείτονες ή θα τσακώνεσαι με την αστυνομία. Εδώ τουλάχιστον δεν με ενοχλεί κανείς», είπε την ώρα που καθάριζε λαχανικά για το γεύμα του.
«Το χρήμα είναι καταραμένο»
Ο Σέρβος ερημίτης τρέφεται ως επί το πλείστον με μανιτάρια που μαζεύει από το δάσος και ψάρια που πιάνει από έναν κοντινό χείμαρρο, αλλά μερικές φορές κατεβαίνει στην πόλη για να αναζητήσει αποφάγια στους κάδους απορριμμάτων. Έχει κι ένα αποδεκατισμένο από τους λύκους κοπάδι με κατσίκες, λίγες κότες, κάπου τριάντα σκύλους και γάτες κι ένα αγριογούρουνο, τη Μάρα, που βρήκε πριν από οκτώ χρόνια παγιδευμένη σε θάμνους και την μεγάλωσε ταϊζοντάς την γάλα με το μπιμπερό, μέχρι που έφθασε τώρα να ζυγίζει κοντά στα 200 κιλά και να τρώει μήλα απ’ το χέρι του.
Eπιβιώνει με το κοινωνικό επίδομα, που λαμβάνει, αλλά και δωρεές σε τρόφιμα για τον ίδιο και τα ζώα του. Όταν έγιναν διαθέσιμα τα εμβόλια ο 70χρονος Σέρβος σήκωσε το μανίκι χωρίς δισταγμό. «Δεν καταλαβαίνω το ντόρο που κάνουν οι αντιεμβολιαστές», λέει υπογραμμίζοντας την πίστη του στην εκστρατεία που αποβλέπει στην εξάλειψη της πανδημίας. «Θέλω να κάνω τρεις δόσεις, απευθύνω έκκληση σε όλους ανεξαιρέτως να πάνε να εμβολιαστούν». Προτού επιλέξει το δρόμο της απομόνωσης ο Πέτροβις χάρισε όλα τα χρήματα που είχε βγάλει στο εξωτερικών στον τοπικό δήμο για την ανέγερση τριών μικρών γεφυρών. «Τα χρήματα είναι καταραμένα, διαφθείρουν τους ανθρώπους», λέει. Σε μια από τις τρεις γέφυρες που χτίστηκαν και με δικά του χρήματα έστησε έναν περιστερώνα, όπου σκαρφαλώνει τακτικά, παρά την ηλικία του, για να αφήσει ψίχουλα για τα περιστέρια.