Ο Πυγμαλίων Δαδακαρίδης έχει δύο οικογένειες, δύο πατρίδες, μιλάει δύο γλώσσες. Εχει όμως μία μεγάλη αγάπη, το θέατρο. Εκεί ανήκει και κάθε μέρα το επιβεβαιώνει –κι εμείς μαζί του.
«Είμαι πολύ συναισθηματικός άνθρωπος, τέρμα ροζ, τέρμα ρομαντικός. Ναι, είμαι των μεγάλων ερώτων, αλλά τους φοβάμαι κιόλας, σκιάζομαι, γιατί χάνεις τα αυγά και τα πασχάλια. Χάνεις τον εαυτό σου.
Ίσως το πιο μεγάλο μου λάθος είναι ο φόβος και γι΄αυτό σήμερα δεν έχω να περιγράψω μια δική μου ιστορία όπως, ας πούμε, έχει κάποιος με τον γιο του. Αλλά θα έρθει κι αυτό, γιατί έπρεπε να περάσω ό,τι πέρασα. Ναι, θα ήθελα σαν τρελός ένα παιδί. Έχω να παίξω ασύλληπτες παραστάσεις, αποκλειστικά για ένα άλλο πλάσμα τόσο αθώο –ξέρω και ποια έργα. Αν αργήσω και έρθει στην συνταξιοδότηση, δεν με χάλασε ο Μόργκαν Φρίμαν που έκανε παιδί στα 70 του…»
Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη στο Bovary.gr