Μια ιδιαίτερη, σχεδόν τρομακτική εμπειρία είχε ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του οίκου Dior, ο Pietro Beccari, την παραμονή του σόου στο Καλλιμάρμαρο, καθώς βρισκόταν στη σουίτα του στη «Μεγάλη Βρεταννία»...
Είναι Τετάρτη, η ημέρα που πραγματοποιείται στην Αθήνα η ψηφοφορία για το εργασιακό νομοσχέδιο και η πόλη δονείται από τις μεγάλες διαδηλώσεις. Το κέντρο είναι κλειστό, όλοι οι διαδηλωτές κατευθύνονται προς το Σύνταγμα, στη Βουλή. Οι φωνές, ο παλμός των διαδηλώσεων ανεβαίνουν στo penthouse της Μεγάλης Βρετανίας, εκεί όπου ήδη είχε φτάσει και κατέλυε ο διευθύνων σύμβουλος και πρόεδρος του Dior Πιέτρο Μπεκάρι. «Τρόμαξα, νόμιζα ότι οι διαδηλωτές ήταν εναντίον μας όταν τους είδα μπροστά στο ξενοδοχείο μας. Όμως διαμαρτύρονταν για το εργασιακό νομοσχέδιο».
Την αποκάλυψη έκανε ο ίδιος στο πιο επιδραστικό μέσο ενημέρωσης για την οικονομία, το περιεχόμενο και το μέλλον της μόδας, το WWD (εκεί όπου το παγκόσμιο κοινό διάβασε για πρώτη φορά ότι η Cruise 2022 θα παρουσιαστεί στην Ελλάδα). Είναι προφανές ότι τα στελέχη του Dior είχαν ενημερωθεί και προφανώς θορυβηθεί από τον κύκλο των διαφωνιών και ενστάσεων που ξεσηκώθηκαν στη χώρα μας όταν έγινε γνωστό ότι η Cruise 2022 θα παρουσιαστεί στην Ελλάδα, καθώς υπήρξε η παραπληροφόρηση ότι το σόου θα γίνει στην Ακρόπολη (ο ιερός βράχος ζητήθηκε μόνο για φωτογράφιση).
Μάλιστα ο Μπεκάρι συνέχισε την αφήγηση αποκαλύπτοντας ότι το ίδιο βράδυ σε ιδιωτικό δείπνο του με τον Κυριάκο Μητσοτάκη τού περιέγραψε το περιστατικό που τον έκανε να τρομάξει μέχρι να συνειδητοποιήσει τον πραγματικό σκοπό των διαδηλώσεων. Και όπως λέει στο WWD, ο Πρωθυπουργός του έκανε ένα μπριφ για το τι συμβαίνει με το νομοσχέδιο! Μάλιστα ο Κυριάκος Μητσοτάκης έκανε και ένα δώρο στον πανίσχυρο άνδρα του οίκου DIOR και έναν από τους κορυφαίους του οίκου LVMH: του χάρισε ένα μπλε συλλεκτικό ρολόι Swatch που κυκλοφορεί με αφορμή τα 200 χρόνια από την Επανάσταση του 1821.
«Θα είμαι ιδιαιτέρως χαρούμενος αν κατορθώσουμε μέσω του show να συμβάλλουμε έστω και λίγο στην προβολή της Ελλάδας, αφού θα το δουν εκατομμύρια άνθρωποι». Mάλιστα ο Μπεκάρι μίλησε στο WWD και για το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο, λέγοντας πόσο σημαντικό ήταν το γεγονός ότι έδωσε το πράσινο φως για μια σειρά φωτογραφίσεων σε αρχαιολογικούς χώρους, συμπεριλαμβανομένης της Ακρόπολης. «Ηταν πραγματικά δύσκολο. Αλλά στο τέλος, νομίζω ότι η αυθεντικότητα και οι ειλικρινείς μας προθέσεις τους έπεισαν να μας δώσουν την έγκριση και είμαι πολύ περήφανος για αυτό. Δεν είναι εύκολο, πολλοί είχαν προσπαθήσει στο παρελθόν και είχαν εισπράξει αρνητική απάντηση στο τέλος».
Το γενετικό υλικό του DIOR στον καιρό της πανδημίας
Οσοι γνωρίζουν τον Πιέτρο Μπεκάρι (τον Αύγουστο θα γίνει 54 ετών) μιλούν για έναν επίμονο Ιταλό, μεθοδικό, που δεν δέχεται το «δεν γίνεται» ως απάντηση, παίρνει ρίσκα που στην αρχή φαίνονται παράτολμα αλλά πάντα αποδίδουν καρπούς, σπρώχνει τα όρια. Aπό την επαγγελματική του ενασχόληση με το ποδόσφαιρο έμαθε να μην τα παρατά, να σηκώνεται κάθε φορά πιο δυνατός, κατά το μπεκετικό «Ever tried. Ever failed. No matter. Try again. Fail again. Fail better». H επέλαση του κορωνοϊού, το απέδειξε: Ο οίκος Dior ήταν ο πρώτος μέσα στην τρικυμία της πανδημίας που έκανε ζωντανό show, τον περασμένο Ιούλιο, στην πόλη Λέτσε της Πούλιας. Χωρίς κοινό βέβαια, παρουσίασε σε όλο τον κόσμο ένα show συναρπαστικό σε αστικό τοπίο και σε συνεργασία με τεχνίτες και καλλιτέχνες της περιοχής. Και με την υπόμνηση ότι η ψηφιακή μορφή δεν θα κυριαρχήσει επί της φυσικής.
Τώρα, στο Καλλιμάρμαρο επέστρεψε με την ίδια συνταγή της σύνδεσης με τον τόπο και τους ανθρώπους του, «αυτό το σόου, η κολεξιόν, είναι έργο μιας κοινότητας ανθρώπων» έλεγε η Μαρία Γκράτσια Κιούρι την περασμένη Πέμπτη. Για τον Μπεκάρι, αυτό είναι μια αποστολή που πρέπει να επιτευχθεί με κάθε τρόπο. Παραπέμπει στον Κριστιάν Ντιόρ που άνοιξε τον οίκο του το 1947 μέσα στις δύσκολες συνθήκες που κυριαρχούσαν αμέσως μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. «Η αισιοδοξία, το κουράγιο, είναι μέρη του DNA του οίκου». O Μπεκάρι έχει αποδειχθεί ο κατάλληλος άνθρωπος για να αναμορφώνει προφίλ ή να οδηγεί οίκους ιστορικούς στη νέα τους εποχή. Πριν αναλάβει τα ηνία του Dior, ήταν διευθύνων σύμβουλος στον ιταλικό οίκο Fendi (επίσης ανήκει στον LVMH του Μπερνάρ Αρνό) για πέντε χρόνια. Ανέλαβε να ανανεώσει πλήρως το προφίλ του, να επαναλανσάρει ουσιαστικά τον Fendi, κάτι που έκανε με τρόπους που ξεπερνούσαν αυτή καθ’ αυτή τη μόδα και πάτησαν δυνατά στο πεδίο της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης και της προσφοράς.
Yπό την ηγεσία του ο οίκος αποκατέστησε πλήρως το πέντε ορόφων Palazzo Fendi του 17ου αιώνα στη Cia Candotti της Ρώμης. Το 2013 ανέλαβε τον καθαρισμό της ιστορικής Φοντάνα ντι Τρέβι -εκεί που η η Ανίτα Εκμπεργκ και ο Μαρτσέλο Μαστρογιάνι δημιούργησαν μια αιώνια στιγμή στην σύγχρονη εικονογραφία μέσα από την ταινία Dolce Vita- έναντι 2.2 εκατομμυρίων ευρώ. Στη συνέχεια ο οίκος μετακόμισε στο Palazzo della Civiltà Italiana στα προάστια της Ρώμης δίνοντας ζωή στο κτίριο που ήταν εγκαταλελειμμένο επί 40 χρόνια. Επένδυσε όμως σημαντικά και στην σύγχρονη εικόνα του Fendi, στον τρόπο που σχετιζόταν με τους νέους: τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης άλλαξαν άρδην, ενώ ακόμα και η Κένταλ Τζένερ της οικογενείας Καρντάσιαν επιστρατεύτηκε ως μούσα.
Διοικώντας έναν οίκο μόδας με τη ψυχολογία επαγγελματία ποδοσφαιριστή
Ο Αρνό θεώρησε προφανώς ότι το επόμενο βήμα ήταν να αναλάβει ο Mπεκάρι τον γίγαντα της μόδας, τον οίκο Dior. Και σε αυτό το «γήπεδο» μπήκε με τη μενταλιτέ του ποδοσφαιριστή: η επιτυχία δεν είναι δεδομένη, δεν υπάρχει περιθώριο για εφησυχασμό, μόνο για επίθεση. Εξάλλου το βιβλίο που έχει στο γραφείο του είναι αυτό το διαφημιστή David Ogilvi, με το βαθυκόκκινο εξώφυλλο και τον τίτλο «Τhe eternal pursuit of unhappiness» - η αιώνια επιδίωξη της δυστυχίας, που αναφέρεται στο να μην είσαι ποτέ ικανοποιημένος και να ζητάς κάτι καλύτερο, κάτι εντονότερο.
Από τον Καρλ Λάγκερφελντ που ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής στον Fendi διδάχθηκε ότι η καλύτερη κολεξιόν είναι πάντα η επόμενη. Μέσα στην πανδημία, ο Μπεκάρι συνέχισε να πηγαίνει καθημερινά στο γραφείο του στο Παρίσι από τις 7 το πρωί. Οι συνεργάτες του ήταν ξύπνιοι από τις 3 τα ξημερώματα προκειμένου να μιλάνε με την Κίνα και την Ασία. Αν και οι περιοχές αυτές δέχθηκαν το ισχυρότερο χτύπημα από τον κορωνοϊό, ο Μπεκάρι αποφάσισε να μην κάνει αναδίπλωση ο Dior, να μην ρίξει ταχύτητες, αλλά αντιθέτως να ενισχύσει την παρουσία και να επενδύσει από τώρα για την επόμενη μέρα μετά την πανδημία – όταν άλλοι οίκοι άρχισαν να μειώνουν την παρουσία τους. Αλλωστε του αρέσει να επαναλαμβάνει πώς τόλμησε και άνθησε ο «monsieur Dior» ακριβώς μετά τη λήξη του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου.
Οταν ρώτησαν στο Bloomberg τον Μπεκάρι για το στυλ ηγεσίας του, απάντησε: «Δεν ξέρω αν είμαι "δικτάτορας" ή όχι. Πάντα λέω ότι θέλω να ακούω τους πάντες, τους ζητώ να εκφραστούν ελεύθερα αλλά στο τέλος παίρνω εγώ τις αποφάσεις. Θέλω να ξέρουν ότι η πόρτα μου είναι πάντα ανοιχτή για μια καλή ιδέα».