Πολλοί σκιέρ έχουν κατά καιρούς ονειρευτεί άδειες, κατάλευκες πλαγιές, για να απολαύσουν αποκλειστικά το μοναδικό τοπίο, κάνοντας το αγαπημένο τους χόμπι σε φημισμένα χιονοδρομικά κέντρα.
Η ιδέα ενός «ιδιωτικού χιονοδρομικού κέντρου» έγινε σχεδόν αληθινή για λίγους τυχερούς σε ορισμένες ορεινές περιοχές της Ευρώπης αυτό το χειμώνα λόγω του Covid-19, με το αντίτιμο φυσικά για την ανθρωπότητα να είναι μεγάλο.
Στην Αυστρία, όπου οι χιονοδρομικές πόλεις, όπως το Ischgl, αναγνωρίστηκαν ως «καυτές» περιοχές Covid τον περασμένο χειμώνα, τα θέρετρα είχαν τη δυνατότητα να αποφασίσουν εάν θα ανοίξουν, παρά το γεγονός ότι η χώρα βρίσκεται σε κατάσταση lockdown.
Το St. Anton, μέρος της τεράστιας περιοχής Άρλμπεργκ, που περιλαμβάνει τα χιονοδρομικά κέντρα Lech και Zurs, επέλεξε να λειτουργήσει μια χούφτα λιφτ, να πουλήσει εισιτήρια σεζόν και ημερήσια εισιτήρια σε τοπικούς σκιέρ. Τα ξενοδοχεία, οι ξενώνες και τα σαλέ πρέπει να παραμείνουν κλειστά, επομένως ο αριθμός των επισκεπτών είναι χαμηλός.
Ο δημοσιογράφος του CNN, Rob Hodgetts, μίλησε με κατοίκους αυτών των περιοχών, οι οποίοι του εξέφρασαν την εμπειρία τους.
«Περίεργες εποχές»
«Το να ζεις μέσα από αυτές τις περίεργες στιγμές σε ένα τόσο όμορφο μέρος και να είσαι σε θέση να κάνεις σκι κάθε μέρα χωρίς κανέναν, να πηγαίνω τα παιδιά μου πέντε και τριών στο χιόνι, είναι εκπληκτικό», δήλωσε ο Andy Butterworth, διευθυντής και συνιδρυτής του πολυτελούς σαλέ Kaluma Ski, ο οποίος ζει στο St. Anton.
«Σε συνδυασμό με την τέλεια καταιγίδα απίστευτων συνθηκών χιονιού, το καθιστά λίγο σαν νιρβάνα», λέει.
Η ατμόσφαιρα γύρω από την πόλη ήταν «εξαιρετικά χαλαρή» με τους ντόπιους να είναι «ευγνώμονες» που μπορούν ακόμα να κάνουν σκι, σύμφωνα με τον Butterworth.
Ισχύουν αυστηροί κανονισμοί, με επισημασμένες, κοινωνικά απομακρυσμένες γραμμές ουράς, μειωμένη χωρητικότητα στους ανελκυστήρες και υποχρεωτική χρήση μάσκας FFP2. Οι σύνδεσμοι προς τα χιονοδρομικά κέντρα Lech και Zurs είναι κλειστοί και κανένας από τους ψηλότερους ανελκυστήρες στο βουνό δεν είναι ανοιχτός.
«Όλοι συμμορφώνονται με τους κανόνες γιατί συνειδητοποιούν πόσο τυχεροί είμαστε», λέει ο Butterworth, προτού προσθέσει ότι πρόσφατα περιστατικά με μερικούς επισκέπτες που συγκεντρώθηκαν παράνομα έχουν αρχίσει να ανησυχούν τους ανθρώπους.
Σχεδόν 100 αλλοδαποί υπήκοοι, συμπεριλαμβανομένων Βρετανών, Δανών, Σουηδών, Ρουμάνων, Γερμανών, Αυστραλών, Ιρλανδών και Πολωνών, τέθηκαν σε καραντίνα και θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν πρόστιμα έως 2.180 ευρώ για παράβαση των κανόνων ταξιδιού και του lockdown στο St. Anton, σύμφωνα με την τοπική αστυνομία.
«Οι ντόπιοι φοβούνται επίσης, ότι μπορεί να κλείσουν ξανά τους ανελκυστήρες, πιθανώς επειδή δεν έχει οικονομικό νόημα - διάβασα στην εφημερίδα ότι η εταιρεία ανελκυστήρων του St. Anton χάνει 60.000 ευρώ την ημέρα μόνο με ανοιχτούς ανελκυστήρες - ή επειδή κάτι μπορεί να συμβεί με τον κορωνοϊό», πρόσθεσε.
Εκείνο το πρωί ο Butterworth έκανε σκι από το βουνό Galzig και στη συνέχεια από το Gampen, τα οποία και τα δύο ξεκινούν από την πόλη.
«Το βαθύτερο χιόνι που έχω κάνει ποτέ σκι»
«Είχε χιονίσει πολύ περισσότερο από όσο νομίζαμε», είπε. «Δεν υπήρχε κανένας γύρω, η ορατότητα ήταν καθαρή και το χιόνι στην πίστα ήταν βαθιά. Τα πόδια βυθίζονταν μέχρι το γόνατο. Δεν ήταν πολύ απότομο, απλά το τέλειο βάθος».
Ο Butterworth, μιλώντας στο τηλέφωνο από τον γραφικό κεντρικό δρόμο Dorfstrasse του St. Anton, όπως αναφέρει ο δημοσιογράφος του CNN Travel, Rob Hodgetts, θυμήθηκε επίσης μια μέρα στις αρχές Ιανουαρίου όταν βίωσε «το βαθύτερο χιόνι που έχει κάνει σκι ποτέ».
«Το St. Anton είχε περισσότερο χιόνι σε 72 ώρες από ό,τι μπορεί να θυμηθεί κανείς», είπε.
Αλλά αυτό το ονειρικό σενάριο είναι μόνο ένα μέρος της ιστορίας στις Άλπεις κατά τη διάρκεια της πανδημίας.
«Υπάρχει η θλιβερή πλευρά», είπε ο Butterworth, ο οποίος έπρεπε να επιβλέπει την εκκένωση έκτακτης ανάγκης των επισκεπτών από το θέρετρο όταν ο ιός χτύπησε για πρώτη φορά τον περασμένο Μάρτιο. «Δεν υπάρχουν ανοιχτά εστιατόρια στο βουνό, δεν υπάρχουν μπαρ ανοιχτά, δεν μπορείτε να κάνετε τίποτα στο βουνό εκτός από σκι, δεν μπορείτε να μπείτε για μια ζεστή σοκολάτα ή ένα μεσημεριανό γεύμα».
«Περπατώ στον κεντρικό δρόμο και έχω δει τρία άτομα, τα οποία για μια μέρα σαν σήμερα, στα τέλη Ιανουαρίου είναι τόσο ασυνήθιστο, τόσο αφηρημένο, τόσο περίεργο, πρόσθεσε.
Πόλη - φάντασμα
«Συνήθως οι δρόμοι θα ήταν πολύ γεμάτοι, τα μαγαζιά θα ήταν φωτισμένα, το μεσημεριανό γεύμα θα ξεκινούσε στα εστιατόρια και τα μπαρ. Αλλά είναι μια πόλη-φάντασμα. Είναι μια υπέροχη πόλη-φάντασμα, χιονίζει και είναι όμορφη, αλλά είναι άδεια. Εκεί δεν υπάρχει κανένας. Υπάρχει μόνο η τράπεζα, ο φαρμακοποιός και το σούπερ μάρκετ που είναι ανοιχτά. Δεν υπάρχει αυτή η “φασαρία” που είναι κρίμα».
«Είναι λυπηρό να βλέπεις τις επιχειρήσεις κλειστές και πιθανότατα να μην ανοίγουν ξανά μέχρι τον επόμενο χειμώνα. Η επίδραση στους περισσότερους ανθρώπους στην πόλη είναι πιθανώς πιο αρνητική από ό, τι είναι θετική».
Για τον Butterworth, η αβεβαιότητα κατά τη διάρκεια της κρίσης ήταν η πιο δύσκολη αντιμετώπιση, καθώς προσπάθησε να λάβει στρατηγικές αποφάσεις για το μέλλον της επιχείρησής του μέσα σε ένα συνεχώς μεταβαλλόμενο τοπίο Covid.
«Τα Χριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά ήταν φρικτά, αλλάζοντας τα σχέδια όλη την ώρα. Τώρα έχουμε επικεντρωθεί στη θερινή περίοδο και τον επόμενο χειμώνα».
«Πολύ ήσυχα»
Λόγω της περιορισμένης ασφάλειας των πιστών και των ιατρικών εγκαταστάσεων, τα περισσότερα θέρετρα περιορίζουν τις διαδρομές για σκι σε συγκεκριμένες διαδρομές, εκτός αν είστε με οδηγό βουνού ή εκπαιδευτή σκι.
«Άρχισε να χιονίζει τον Δεκέμβριο και όταν βγήκαμε από το lockdown και μας επιτρεπόταν να πάμε στο βουνό, αρχίσαμε να κάνουμε σκι και ήταν υπέροχο», δήλωσε η φυσιοθεραπεύτρια Sian Maher, κάτοικος του Courchevel, η οποία διευθύνει το Ski Physio με τον σύζυγό της, Chris.
«Είναι αρκετά συναρπαστικό να είσαι στο βουνό όταν είναι τόσο ήσυχο. Είναι ένα πολύ ξεχωριστό συναίσθημα. Έχουμε τόσο χιόνι».
Στο Courchevel, η Maher λέει ότι περίπου το 80% των καταστημάτων είναι ανοιχτά και παρόλο που τα μπαρ και τα εστιατόρια είναι κλειστά, μερικά κάνουν takeaways. Η αστυνομία ήταν αρκετά αυστηρή για την αποτροπή των αυτοσχέδιων συγκεντρώσεων, λέει, αλλά υπάρχει σε κάθε περίπτωση στις 6 μ.μ. η απαγόρευση κυκλοφορίας που πρέπει να τηρείται, εκτός εάν αναλαμβάνεις βασικές δραστηριότητες
«Τις προάλλες οδήγησα το σπίτι από ένα ραντεβού στις 6:30 μ.μ. και ήταν πολύ λυπηρό να το βλέπω αυτό», λέει. «Δεν υπήρχε τίποτα, κανένας έξω. Είναι τρελό. Τα Χριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά ήταν πολύ ήσυχα με μερικούς Γάλλους και μερικούς ιδιοκτήτες σαλέ».
Παράγοντας «Ουάου»
Ωστόσο, ντόπιοι όπως η Maher βιώνουν παρόμοια συγκρουόμενα συναισθήματα καθώς εξισορροπούν τον «ειδικό» χρόνο στο βουνό με την πραγματικότητα χωρίς εισόδημα.
«Είναι συγκεχυμένο, τα πραγματικά θετικά είναι ότι τα βουνά είναι ακόμα εδώ και είναι τόσο όμορφα όσο ποτέ», λέει.
«Όταν περνάς μια μέρα με γαλάζιο ουρανό, φρέσκο χιόνι, ακόμα κι αν οδηγείς να κάνεις κάποιες δουλειές, παντού στρίβεις είναι απλά, “ουάου”, είναι εκπληκτικά όμορφα, καταπληκτικά. Σε κάνει να συνειδητοποιείς ότι είμαστε αρκετά τυχεροί και ο καθένας προσπαθεί να υπενθυμίσει στον εαυτό του να αγκαλιάσει τα θετικά».
Η Maher, της οποίας η επιχείρηση χτυπήθηκε σημαντικά από τις αρχές του τέλους έως την περασμένη σεζόν, απασχολεί συνήθως περίπου 14 υπαλλήλους.
Έπρεπε να κλείσει μια κλινική στο Courchevel 1550 και δύο ιαματικά λουτρά στο Val d'Isere για να μειώσει το κόστος. Είναι ακόμα ανοιχτή για δουλειά, αλλά τα τηλέφωνα δεν χτυπούν, οπότε για να καλύψει το κενό, η Maher ανέλαβε μια δεύτερη δουλειά με έναν κτηματομεσίτη.
«Στηριζόμαστε στην εποχή του σκι, οπότε είμαστε περίπου 99% κάτω και οι φυσιοθεραπευτές, οι γιατροί, οι νοσοκόμες, οι φαρμακοποιοί δεν περιλαμβάνονται στον κυβερνητικό κατάλογο για να λάβουν οικονομική βοήθεια», προσθέτει.
«Τρελό» έτος
Ένας άλλος κάτοικος της Courchevel, o Simon Hooper, ιδιοκτήτης της επιχείρησης ενοικίασης σκι White Storm, είχε μια μικρή οικονομική βοήθεια από την κυβέρνηση και προσπαθεί να παραμείνει ψύχραιμος παρά τις ελλείψεις στον ισολογισμό του.
«Το απολαμβάνω πραγματικά γιατί δεν υπάρχει τίποτα άλλο που μπορείς να κάνεις», δήλωσε ο Hooper.
Θα ήταν μια τρελή χρονιά, καθώς θα άνοιγα μια νέα επιχείρηση στο Val d'Isere, αλλά έπρεπε να το ξεχάσω.
«Έχω συνηθίσει το μαγαζί να μην είναι ανοιχτό και να μην λειτουργεί τα Σάββατα και τις Κυριακές για πρώτη φορά σε 25 χρόνια, αν και είναι λίγο περίεργο. Δεν φταίει κανείς. Απλώς πρέπει να συνεχίσεις. Τρέχω έξω κάθε μέρα, κάνω σκι τέσσερις φορές την εβδομάδα και έχω μερικούς φίλους με τους οποίους τρώω τις Κυριακές. Αυτά με βοηθούν στο να με κρατήσουν θετικό. Συνήθως, το χιόνι είναι απίστευτο. Δεν έχω δει ποτέ τόσο χιόνι στο σπίτι μου».
«Βγήκα στη 1 μ.μ. σε μια τέλεια, ηλιόλουστη μέρα και έκανα σκι για μια ώρα στην κορυφή του τελεφερίκ Signal στο Courchevel 1650, στο εκπληκτικό χιόνι. Κανείς δεν είναι εκεί. Είναι τρελό».
Ωστόσο, ο Hooper προειδοποιεί ότι οι οικονομικές επιπτώσεις είναι ανησυχητικές: «Τα θέρετρα μπορούν να αντέξουν μια σεζόν έτσι, αλλά δεν μπορούν να αντέξουν άλλη. Δεν ξέρω τι θα συνέβαινε τότε».
Η απαίσια πλευρά του θέματος
Όμως, ενώ η χιονόπτωση και η έλλειψη πλήθους υπήρξε ένα θετικό πράγμα για μερικούς, είχε μια πιο απαίσια πλευρά.
Πολλές μεγάλες χιονοστιβάδες, μερικές θανατηφόρες, έχουν συμβεί στις βόρειες γαλλικές Άλπεις και στην Ελβετία, όπου τα λιφτ του σκι είναι ανοιχτά για επαγγελματικούς λόγους. Αρκετοί άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους σε χιονοστιβάδες στο ελβετικό θέρετρο Verbier, ενώ στο Courchevel ένας Ιταλός εκπαιδευτής σκι πέθανε αφού θάφτηκε, ενώ έκανε σκι μόνος του.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, η κατάσταση έχει προκληθεί μια αστάθεια του χιονιού, η οποία έχει επιδεινωθεί από την έλλειψη της συνηθισμένης κυκλοφορίας σκιέρ που συμπιέζει τα στρώματα, και μια σειρά από άλλους παράγοντες, συμπεριλαμβανομένων των χαρακτηριστικών της κλίσης, του καιρού, του κλίματος και του ανθρώπινου στοιχείου.
«Πηγαίνουμε σε μέρη που είμαστε εξοικειωμένοι, αλλά ο κίνδυνος έχει αλλάξει εξαιτίας αυτού του έντονα αδύναμου επιπέδου», δήλωσε ο Αμερικανός Schniewind σε διαδικτυακό σεμινάριο αυτήν την εβδομάδα. Είναι πολύ ασταθές, πολύ απρόβλεπτο».
«Όπως στους τουρίστερς λείπει το να κάνουν σκι, το χιόνι και το βουνό, στα θέρετρα τους λείπουν ακόμα περισσότερο οι άνθρωποι», δήλωσε ο Butterworth. «Όλοι είχαμε έναν όμορφο μήνα κάνοντας σκι σε άδειες πλαγιές με καταπληκτικό χιόνι, αλλά θα προτιμούσαμε να επιστρέψουμε στην κανονικότητα».