Ο Τζιμ Μόρισον (Jim Morrison) υπήρξε ο εκπληκτικός ποιητής, συνθέτης και τραγουδιστής των Doors που δημιούργησε ένα θρύλο. Για πολλά χρόνια, ένα φαινόμενο που ονομάστηκε «Μορισομανία» παρατηρήθηκε και στην Ελλάδα.
Ο ξαφνικός θάνατός του, στο Παρίσι, στις 3 Ιουλίου 1971, περιεβλήθη από ένα μυστήριο. Πολλοί δεν πίστεψαν ότι πέθανε και πολλοί ακόμη πιστεύουν ότι ο ίδιος σκηνοθέτησε τον θάνατό του. Τα ερωτηματικά για το τι πραγματικά συνέβη, είναι ομολογουμένως πολλά, με κυριότερο ότι η ταφή του έγινε χωρίς νεκροψία και σχεδόν στα κρυφά, κανείς δεν παραβρέθηκε εκτός από την Πάμελα την σύντροφό του.
Λίγες μέρες πριν τον θάνατό του, καταβάλλοντας ο ίδιος ένα μεγάλο χρηματικό ποσό, αγόρασε «χρόνο ταφής», τον τάφο του δηλαδή, στο περίφημο Νεκροταφείο Père Lachaise (δείτε την τελευταία φωτό του Τζιμ Μόρισον, πριν το θάνατό του). Εκεί θάφτηκε. Τα χρήματα που είχε δώσει ο Μόρισον, έφταναν για 30 χρόνια. Μετά, θα έπρεπε να γίνει εκταφή των οστών και να μεταφερθούν. Όμως, το 2001, ο Γάλλος Υπουργός Πολιτισμού, αποφάσισε, η νεκρική κλίνη, να παραμείνει για πάντα εκεί, αφού ο τάφος αυτός, θεωρήθηκε (και δικαίως) μεγάλη τιμή, για το Παρίσι.
Οι... γιορτές στον τάφο του Τζιμ Μόρισον
Από το 1971, μέχρι και σήμερα, ο τάφος του Μόρισον, είναι κάτι σαν τόπος προσκυνήματος για τους απανταχού ροκάδες. Στις 3 Ιουλίου, επέτειο του θανάτου του, αλλά και σε άλλες ημερομηνίες, κάθε χρόνο, διάφοροι νεαροί, συρρέουν εκεί, από όλο τον κόσμο, και στήνουν ακόμη και χορούς, τραγουδώντας τα τραγούδια των Doors. Ανάλογο φαινόμενο, συμβαίνει στην Ελλάδα, σε πολύ μικρότερη βέβαια κλίμακα, στον τάφο του Παύλου Σιδηρόπουλου, στον Κόκκινο Μύλο.
Ο παλιός τάφος του Τζιμ Μόρισον
Με τα χρόνια, ο τάφος του Μόρισον, δημιούργησε την δική του παράξενη ιστορία, που διαχωρίζεται χρονικά σε παλαιό και νέο τάφο.Ο «παλαιός» τάφος, είχε μία απλή πέτρα με την ένδειξη JIM MORRISON 1943-1971, πάνω στην οποία, το 1981, τοποθετήθηκε προτομή . Η προτομή, κλάπηκε από άγνωστους φαν, τον Μάιο του 1988, και έμεινε μόνον η πέτρα.
Ο νέος τάφος του Τζιμ Μόρισον
Αργότερα, η οικογένεια, αντικατέστησε την πέτρα με άλλη, που έφερε την γνωστή επιγραφή ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΔΑΙΜΟΝΑ ΕΑΥΤΟΥ. Αυτός θεωρείται σαν ο νέος τάφος που υπάρχει και σήμερα. Όλες οι ασπρόμαυρες φωτογραφίες που συνοδεύουν το άρθρο, δείχνουν τον «παλαιό» τάφο, ενώ οι έγχρωμες είναι από τον λεγόμενο «νέο».
Το προσκύνημα, μοιάζει με πανηγύρι. Επισημότερη, είναι η μέρα θανάτου του ποιητή, 3 Ιουλίου, που ονομάζεται και το «Πέρασμα», στον Παγωμένο Κήπο. Μία άλλη εορτή, είναι η επέτειος γέννησης του, δηλαδή η 8η Δεκεμβρίου. Ανάμεσα σε αυτές, τις δυο μεγάλες εορτές, δεν σταματά το προσκύνημα.Ποιοι είναι όλοι αυτοί, οι νεαροί, που διατηρούν άσβεστη τη μνήμη του Μόρισον;
Τρέλες στον τάφο του Τζιμ Μόρισον
Δεν είναι όλοι ίδιας διάθεσης, δεν πηγαίνουν όλοι εκεί, για τον ίδιο λόγο. Υπάρχουν αυτοί που θέλουν να βρουν μια ευκαιρία να ξεσπάσουν κάνοντας διάφορες τρέλες. Άλλοι μπορεί να ξαπλώσουν πάνω στον τάφο, πιστεύοντας ότι φορτίζονται από κάποια ενέργεια. Άλλοι απλώς θα τραγουδήσουν, με την παρέα. Υπάρχουν βέβαια και κάποιου που πηγαίνουν να «σουτάρουν»! Διάφοροι τύποι, κουβαλάνε τον θαυμασμό ή την τρέλα τους, μέχρι το μνήμα.
Πολλοί είναι και οι Έλληνες, που οδηγούνται εκεί για «προσκύνημα» κάθε χρόνο. Οι περισσότεροι πάντως, πηγαίνουν στο Νεκροταφείο, με σεβασμό, και θέλοντας από βάθη ψυχής, να αποτίσουν φόρο τιμής στον Μόρισον.
Από αυτούς, αρκετοί, ομολογούν ότι έχουν νιώσει ένα είδος σατόρι. Μια στιγμή έκλαμψης, σαν να τους άνοιξε μία Πόρτα.
Ο Τάφος, όπως είναι σήμερα, με την πλάκα όπου και αναγράφεται ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΔΑΙΜΟΝΑ ΕΑΥΤΟΥ
Η επιγραφή, δεν έχει την έννοια πως ο Μόρισον ήταν δαιμονισμένος.
Η φράση αυτή, πρέπει να ερμηνεύεται ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΠΙΣΤΗ (στα ελληνικά), δηλαδή, ότι ο Μόρισον, έζησε σύμφωνα με την πίστη που είχε σε κάποιον δικό του θεό. Η λέξη ΔΑΙΜΩΝ, είναι αρχαιοελληνική και δεν πρέπει να συγχέεται με τη σημερινή λέξη «Δαίμονας», που σημαίνει τον Σατανά, το Κακό Πνεύμα. Οπως στην ΙΛΙΑΔΑ α,222 και γ,420 και τ,188 όπου «δαίμων» σημαίνει θεία ουσία, θεία οντότητα, που δεν μπορεί κάποιος να την ονομάσει ή να την προσδιορίσει, αλλά εκ των φαινομένων, βγάζει το συμπέρασμα πως πρόκειται περί δυνάμεως υπερφυσικής.
Credits – όλες οι ασπρόμαυρες φωτογραφίες Michelle Campbell. Όλες οι έγχρωμες, ΑΡΧΕΙΟ Μ.Νταλούκα.