Η ιστορική «Σοφίτα» στην οδό Μνησικλέους 29, στην Πλάκα, βγήκε τον περασμένο Μάρτιο στο σφυρί. Υπήρξε στέκι σπουδαίων καλλιτεχνών, αλλά και θρυλικό κλαμπ της ελληνικής ροκ νεολαίας.
Η ανάμνησή της περιβάλλεται από μαγική αύρα, ανάλογη με εκείνη που έχουν τα ιστορικά κλαμπ Κύτταρο και Rodeo.
Πήρε το όνομά της από το ότι σου έδινε την εντύπωση πως βρισκόσουν σε μία σοφίτα. Μια σκάλα οδηγούσε από τον εσωτερικό χώρο στην ταράτσα, από όπου είχες μαγευτική θέα.
Η «Σοφίτα» διαμορφώθηκε σαν «χώρος καλλιτεχνικής έκφρασης» από τον ζωγράφο, ποιητή, και κονφερασιέ Φίλωνα Αρία, και έγινε στέκι πολλών διανοούμενων και καλλιτεχνών, όπως ο Χατζιδάκις, ο Ελύτης, ο Τσαρούχης.
Στην εποχή της δικτατορίας λειτουργούσε σαν μπουάτ, και εκεί τραγούδησαν ο Γιώργος Ζωγράφος, ο Βιολάρης, η Μαρία Δουράκη και πολλοί άλλοι. Τότε, ιδιοκτήτης της Σοφίτας ήταν ο περίφημος Γιώργος Μαργωμένος, ο οποίος ήταν και ο πραγματικός ιδιοκτήτης του κλαμπ Κύτταρο.
Στη «Σοφίτα», το 1973, ο Κώστας Τουρνάς, μετά τη διάλυση των Poll, ανοίγει δική του επιχείρηση και παρουσιάζει τα «Απέραντα Χωράφια».
Στη μεταπολίτευση συνέχισε ως ροκ κλαμπ και μάλιστα το 1980 εγκαθίσταται εκεί ο τραγουδοποιός Ηρακλής Τριανταφυλλίδης, με το συγκρότημά του Λερναία Ύδρα.
Το 1983, ο Ηρακλής Τριανταφυλλίδης μετατρέπει τη «Σοφίτα» σε φιλόξενο χώρο, για να εμφανίζονται τα συγκροτήματα της νέας σκηνής.
Από εκεί, λοιπόν, και από τον Ιανουάριο του 1983, μέχρι και το 1984 που κλείνει, περνούν σχεδόν όλα τα συγκροτήματα του πανκ και του new wave.
Η «Σοφίτα» έγινε η φτωχομάνα των παιδιών που δεν είχαν τα χρήματα να διασκεδάσουν. Υπήρχε συνήθως ένα μικρό εισιτήριο με ποτό των 100 (και σπανίως των 200 δραχμών), αλλά αν δεν είχες χρήματα ο Ηρακλής έλεγε «δεν πειράζει». Γι' αυτό, και παρόλο που εκεί ποιούσαν τις διατριβές τους για περισσότερο από ένα χρόνο και καθημερινά όλοι οι πανκ της Αθήνας, η Σοφίτα ποτέ δεν έγινε «καλοκαιρινή».
«Σοφίτα»: Λειτούργησε και σαν ασφαλής τόπος συνάντησης όλων των «διαφορετικών»
Βέβαια, οι πανκ ήταν πανκ, και στα live μπορούσε από κανένα... πλονζόν να έσπαζαν και κάποιες καρέκλες. Αλλά αυτό ήταν μια μικρή ζημιά που αμέσως διόρθωναν. Οι πανκ σεβάστηκαν αυτό το ιστορικό μαγαζί, διότι και ο Ηρακλής τούς σεβόταν.
Μάλιστα, δεν άφησε κανέναν να νιώσει «ριγμένος». Θα πλήρωνε όλα τα συγκροτήματα, άσχετα με την είσπραξη και άσχετα αν ήξεραν ή όχι να παίζουν.
«Τι, θα πάρουμε και λεφτά;» είπαν κάποτε έκπληκτα τα μέλη ενός συγκροτήματος, που είχαν ανέβει να παίξουν για πλάκα, όταν ο Ηρακλής τους πλησίασε για να τους πληρώσει.
Η «Σοφίτα» λειτούργησε και σαν ο ασφαλής τόπος συνάντησης όλων των «διαφορετικών».
Εκεί μπορούσε χωρίς φασαρίες να συναντηθεί ο πανκ, με τον ροκά και τον νιουγουεηβά, διότι, ο Ηρακλής, είχε καθησυχαστικές ιδιότητες, και ημέρευαν όλοι.
Η Σοφίτα υπήρξε ο τόπος και ανάδειξης νέων ταλέντων. Δημοσιογράφοι, του μουσικού Τύπου, έρχονταν συχνά για να παρακολουθήσουν και να αξιολογήσουν τα συγκροτήματα της νέας σκηνής.
Τα περιοδικά Ήχος, Μουσικά Θέματα, Μουσική, Στοιχειωμένο Ταίνο, έγραψαν κριτικές από τις παραστάσεις-συναυλίες που δίνονταν στη Σοφίτα.
Έτσι λοιπόν, αυτό το πανέμορφο κλαμπ, που ο Ηρακλής ονόμαζε «Καλλιτεχνικό Κέντρο», μπορούσε να γίνει και πύλη προς τη διασημότητα, αν εξασφάλιζες καλές κριτικές από τα μουσικά περιοδικά, ή (κυρίως αυτό) την αποδοχή του κοινού, που μεταδιδόταν αμέσως στον χώρο, στόμα με στόμα.
Στη «Σοφίτα» αναδείχτηκαν πολλά γκρουπ του new wave, όπως Yell O Yell, Villa 21, Head leaders, Clown. Αλλά, και γκρουπ του πανκ, ανάμεσα στα οποία και δύο που έμελλε να γίνουν εμβληματικά, οι Γενιά του Χάους και οι Panx Romana.
* Όλες οι φωτογραφίες είναι από το αρχείο του Μ. Νταλούκα και το αρχείο του Γ. Τουρκοβασίλη