Μια απίστευτη ιστορία εκτυλίχθηκε πριν από 20 χρόνια σε έναν σταθμό του μετρό της Νέας Υόρκης. Ένας άνδρας βρήκε ένα εγκαταλελειμμένο μωρό, το οποίο τελικά υιοθέτησε με τον σύντροφό του και δημιούργησαν μια μοναδική οικογένεια, για την οποία έχουν γράψει και παιδικό βιβλίο.
Τον Αύγουστο του 2000, ο Ντάνι Στιούαρτ, τότε 34 ετών, πήγαινε να συναντήσει τον σύντροφό του Πιτ Μερκούριο, τότε 32 ετών, για δείπνο, όταν παρατήρησε ένα περίεργο πακέτο που βρισκόταν πάνω σε έναν τοίχο στον σταθμό του μετρό της 14ης οδού στο Τσέλσι του Μανχάταν.
Σοκαρισμένος και ανήσυχος, έχοντας βρει ένα νεογέννητο μέσα στο πακέτο, ο Ντάνι έσπευσε να καλέσει την αστυνομία, χωρίς να έχει ιδέα ότι το μωρό σύντομα θα γινόταν ο γιος του και πως ο ίδιος δικαστής που θα του χορηγούσε την επιμέλειά του θα τον πάντρευε με τον Πιτ μια δεκαετία αργότερα.
Ο Ντάνι, πλέον 55 ετών, ο Πιτ, 52, και η ιστορία του γιου τους, Κέβιν, έγινε πρωτοσέλιδο το 2000 και η οικογένειά τους συνέχισε να εμφανίζεται στον Τύπο τις τελευταίες δύο δεκαετίες.
Πιο πρόσφατα, ο Πιτ, θεατρικός συγγραφέας και σχεδιαστής ιστοσελίδων, κυκλοφόρησε ένα εικονογραφημένο παιδικό βιβλίο, το «Our Subway Baby», το οποίο αφηγείται την ιστορία της οικογένειάς τους και πώς δημιουργήθηκε.
Η τυχαία συνάντηση με το μωρό -Νόμιζε αρχικά ότι ήταν κούκλα
Στις 28 Αυγούστου 2000, ο Ντάνι, ένας κοινωνικός λειτουργός στο επάγγελμα, έτρεχε να συναντήσει τον σύντροφό του τα τρία τελευταία χρόνια, Πιτ, όταν σταμάτησε στην νότια πλατφόρμα των τρένων A, C, και E, περίπου στις 8:30 μ.μ. «Κοίταξα κάτω και είδα κάτι που νόμιζα ότι ήταν μια παιδική κούκλα», είπε ο Ντάνι στο Channel 11 News εκείνη την εποχή. «Το πάνω μέρος του σώματός του και το κεφάλι του ήταν τυλιγμένα με μια σκούρα μπλούζα. Αλλά καθώς άρχισα να ανεβαίνω τις σκάλες, άρχισε να κινείται, οπότε κατάλαβα ότι ήταν άνθρωπος».
Έσπευσε αμέσως να τον πάρει από κάτω και διαπίστωσε ότι το νεογέννητο ήταν γυμνό, με τον ομφάλιο λώρο ακόμα μερικώς ανέπαφο. Μιλώντας στο BBC, ο Ντάνι είπε ότι η όλη κατάσταση «φαινόταν εξωπραγματική», αλλά προσπάθησε να τραβήξει την προσοχή των περαστικών για βοήθεια. Όταν κανείς δεν σταματούσε, έτρεξε να τηλεφωνήσει στην αστυνομία. Κάλεσε επίσης και τον Πιτ, ο οποίος έφτασε την ώρα που οι αστυνομικοί μετέφεραν το μωρό στο νοσοκομείο.
«Δεν είναι αυτό το τέλος», είπε ο Πιτ στον Ντάνι εκείνη τη στιγμή. «Ένα παιδί δεν μπορεί απλά να εμφανιστεί έτσι στη ζωή σου και μετά να εξαφανιστεί». «Ναι», συμφώνησε ο Ντάνι. «Πιθανότατα θα τον σκεφτόμαστε για το υπόλοιπο της ζωής μας. Θα πρέπει να τον παρακολουθούμε, για να του στέλνουμε μια κάρτα γενεθλίων».
Και αυτό ακριβώς θέλησε να κάνει ο Ντάνι, όταν πήγε να δει το μωρό στο νοσοκομείο την επόμενη ημέρα -αλλά του είπαν ότι επιτρεπόταν μόνον η οικογένειά του. Ένας παιδίατρος του είπε ότι το μωρό -το οποίο είχε πάρει το παρατσούκλι Ace, επειδή είχε βρεθεί κοντά στα τρένα, A,C και E- θα δοθεί σε ανάδοχη οικογένεια.
Η πρόταση της δικαστού που συγκλόνισε και άλλαξε τη ζωή του Ντάνι
Αλλά αυτό δεν θα κρατούσε για πολύ. Σύντομα επικοινώνησε με τον Ντάνι η υπηρεσία Παιδικής Φροντίδας, η οποία του ζήτησε να είναι παρών σε ακρόαση οικογενειακού δικαστηρίου για το μωρό τον Δεκέμβριο του 2000. Κατά την ακρόαση, τον περίμενε μία έκπληξη από τη δικαστή...
«Μου λέει: ''Κύριε Στιούαρτ, θέλω να σας ενημερώσω για το τι συμβαίνει εδώ. Εχουμε ένα μωρό που έχει εγκαταλειφθεί, θέλουμε να το βάλουμε σε ανάδοχη φροντίδα, όσο το δυνατόν συντομότερα''. Στο μυαλό μου τότε σκέφτηκα: ''Αυτό που λέει έχει νόημα''. Και μετά το επόμενο πράγμα που βγήκε από το στόμα της ήταν το εξής: ''Θα σας ενδιέφερε να υιοθετήσετε αυτό το μωρό;''».
Ο Ντάνι σοκαρίστηκε και παραδέχεται ότι δεν είχε σκεφτεί την υιοθεσία εκείνη την εποχή. «Αλλά, ταυτόχρονα, δεν μπορούσα να σταματήσω να σκέφτομαι ότι… ένιωθα μια σύνδεση μαζί του, ένιωθα ότι αυτό δεν ήταν καν μια ευκαιρία, ήταν δώρο και πώς μπορείς να πεις όχι σε αυτό το δώρο», είπε.
Αν και η υιοθεσία ήταν συνήθως μια πιο μακροχρόνια, πιο περίπλοκη διαδικασία, η δικαστής εξήγησε ότι εξουσιοδοτήθηκε να επισπεύσει τα πράγματα, εφόσον επρόκειτο για ένα μωρό που είχε εγκαταλειφθεί.
Ο σύντροφός του διαφωνούσε, μέχρι που έπιασε το χέρι του μωρού
Ο Ντάνι συμφώνησε και μετά έφυγε από την αίθουσα του δικαστηρίου για να πάρει τηλέφωνο τον Πιτ και να του πει ότι συμφώνησε να το υιοθετήσει. Ο Πιτ είπε όχι στην αρχή, προτρέποντας τον Ντάνι να πει στη δικαστή ότι είχε αλλάξει γνώμη. Το ζευγάρι πέρασε την επόμενη εβδομάδα διαφωνώντας για την απόφαση, με τον Πιτ να επισημαίνει ότι δεν μπορούσαν να αντέξουν οικονομικά ένα μωρό, καθώς ακόμη έμεναν με έναν συγκάτοικο.
Στην πραγματικότητα, σχεδόν χώρισαν, με τον Ντάνι να επιμένει να υιοθετήσει το μωρό, είτε ο Πιτ ήθελε να είναι μέρος του είτε όχι.
Τελικά, ο Πιτ συμφώνησε να πάει μαζί του να το δει, μία εβδομάδα μετά την ακρόαση, και μόλις το κράτησε στην αγκαλιά του ένιωσε ένα «στιγμιαίο κύμα ζεστασιάς». «Το μωρό έσφιξε το δάχτυλό μου με όλο το χέρι του πολύ δυνατά», είπε ο Πιτ.
«Απλώς, με κοίταζε και το χάζευα και ήταν σχεδόν σαν να είχε βρει ένα σημείο στο δάχτυλό μου που άνοιξε την καρδιά μου και μου έδειξε εκείνη τη στιγμή ότι θα μπορούσα να είμαι ένας από τους γονείς του, ένας από τους μπαμπάδες του».
Το ζευγάρι αποφάσισε τελικά να ονομάσει το μωρό Κέβιν και ήταν έτοιμο να περάσει αρκετούς μήνες στη διαδικασία υιοθεσίας, η οποία περιλάμβανε κατ’ οίκον επισκέψεις από ειδικούς και ελέγχους ιστορικού.
Αλλά σε ακρόαση αργότερα τον ίδιο μήνα, η δικαστής -η ίδια με την προηγούμενη ακρόαση- πρότεινε να τους αφήσουν να πάρουν τον Κέβιν στο σπίτι τους εγκαίρως για τα Χριστούγεννα.
Η απόφαση της δικαστού για την υιοθεσία
Το ζευγάρι έτρεξε να ετοιμαστεί, ζητώντας βοήθεια από την οικογένεια του Πιτ για τη δημιουργία ενός βρεφικού δωματίου σε χρόνο-ρεκόρ. Μέρες αργότερα, πέρασαν «μαγικά» Χριστούγεννα στο σπίτι. Η υιοθεσία τελικά ολοκληρώθηκε επίσημα έναν χρόνο αργότερα, στις 17 Δεκεμβρίου 2002.
Κατά την τελευταία ακρόαση, ο Πιτ ρώτησε τη δικαστή γιατί είχε ρωτήσει τον Ντάνι εάν ενδιαφερόταν να υιοθετήσει τον Κέβιν κατά την πρώτη ακρόαση το 2000.
Αναφερόμενος στη σκηνή, σε συνέντευξή του στους «New York Times», ο Πιτ είπε: «Είχα ένα προαίσθημα», είπε η δικαστής. «Έκανα λάθος;», συνέχισε. Και μετά από αυτή την πρόταση, σηκώθηκε από την καρέκλα, μας συνεχάρη και έφυγε από την αίθουσα.
«Το πρώτο πράγμα που όλοι θέλουν να μάθουν είναι πώς μας φωνάζει», δήλωσε ο Ντάνι στο Parade. «Είναι εύκολη η απάντηση: Είμαι ο μπαμπάς και ο Πίτερ είναι ο Πάπι. Σκεφτήκαμε το D από το Danny και το P από το Peter».
Αποφάσισαν τελικά να παντρευτούν -Με την ίδια δικαστή που τους «έδωσε» το μωρό
Καθώς ο Κέβιν μεγάλωνε, δημιούργησαν ένα εικονογραφημένο βιβλίο για τη μοναδική τους ιστορία, την οποία ο Κέβιν λάτρευε και έδειχνε στο σχολείο. Στη συνέχεια, το 2011, η Νέα Υόρκη νομιμοποίησε τον γάμο του ιδίου φύλου. Αν και ο Ντάνι με τον Πίτερ ένιωθαν ήδη σαν παντρεμένοι, αποφάσισαν να το κάνουν επίσημο, με τον Κέβιν να έχει ήδη σκεφτεί ποιος θα ήθελε να τον νομιμοποιήσει. «Γιατί δεν ζητάτε από τη δικαστή που έκανε την υιοθεσία μου να σας παντρέψει;», ρώτησε ο Κέβιν.
Έτσι, ο Πιτ έγραψε μια επιστολή στο οικογενειακό δικαστήριο του Μανχάταν, ρωτώντας εάν η δικαστής τους θυμάται και εάν θα ήταν πρόθυμη να κάνει το γάμο τους. «Μέσα σε λίγες ώρες, ένας δικηγόρος του δικαστηρίου μάς κάλεσε να μας πει ότι φυσικά η δικαστής μάς θυμόταν και πως είχε ενθουσιαστεί με την ιδέα της τέλεσης του γάμου. Το μόνο που έπρεπε να κάνουμε ήταν να διαλέξουμε ημερομηνία και ώρα», είπε ο Πιτ.
Μια μοιραία ανακάλυψη και μια δικαστής που έκρινε σωστά
Στη γαμήλια τελετή, ο Κέβιν ήταν αγχωμένος που θα συναντούσε τη δικαστή, γνωρίζοντας ότι ήταν μόνο ένας χαρακτήρας από το παραμύθι που είχαν κάνει οι μπαμπάδες του, αλλά τελικά εκείνη τον αγκάλιασε.
«Όταν θυμηθήκαμε τον σκοπό της επίσκεψής της, και ο Ντάνι κι εγώ πήραμε τις θέσεις μας για την ανταλλαγή όρκων, σκέφτηκα τις απίθανες συνθήκες που μας οδήγησαν σε αυτή τη στιγμή», λέει ο Πιτ.
«Ήμασταν εκεί, δύο άνδρες, με έναν γιο που δεν είχαμε ποτέ ονειρευτεί, στο πλευρό μας, να μας παντρεύει μία γυναίκα που άλλαξε και εμπλούτισε τη ζωή μας περισσότερο από όσο θα μπορούσε να φανταστεί. Αλλά να που ήμασταν εκεί, χάρη σε μια μοιραία ανακάλυψη και μια σωστή κρίση από την πλευρά της. Αυτή η γυναίκα, ο λόγος που είμαστε οικογένεια, είναι και πάλι αυτή, ο λόγος που παντρευόμαστε. Ήταν σαν να είχε ολοκληρωθεί ο κύκλος», πρόσθεσε ο Ντάνι στο BBC.
Στη διάρκεια του γάμου, η δικαστής εξήγησε γιατί είχε ζητήσει από τον Ντάνι να υιοθετήσει το μωρό. Είπε ότι τα μωρά χρειάζονται «σύνδεση» με κάποιον και εκείνη τη στιγμή, η πιο σοβαρή σύνδεση του Κέβιν ήταν με τον Ντάνι -και είχε επίσης ένα καλό προαίσθημα γι’ αυτόν.
Τώρα, δύο δεκαετίες αργότερα, ο Κέβιν είναι ένας 20χρονος φοιτητής που σπουδάζει μαθηματικά και επιστήμες υπολογιστών. Παίζει επίσης πιάνο και κιθάρα, τρέχει σε μαραθώνιους και έχει περάσει πολλά χρόνια χορεύοντας με το Εθνικό Ινστιτούτο Χορού.