Αθλητές, πυροτεχνήματα, χορευτές και δρώμενα, ομιλίες και η Φλόγα. Η έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων πραγματοποιήθηκε στο Τόκιο, έχοντας όλα αυτά τα στοιχεία και τους πρωταγωνιστές που γιορτάζουν το Ολυμπιακό Πνεύμα. Ελειπε, όμως, κάτι… οι θεατές.
Εδώ, και λίγες ημέρες ήταν ξεκάθαρο, αυτοί οι Ολυμπιακοί Αγώνες θα είναι διαφορετικοί, καθώς στην χώρα του Ανατέλλοντας Ηλίου τα κρούσματα παρουσιάζουν έξαρση και γι’ αυτό αποφασίστηκε η απαγόρευση θεατών κατά τη διάρκεια των αγωνισμάτων.
Η απουσία του κοινού προκάλεσε ιδιαίτερη αμηχανία και όλα φαίνονταν κάπως συγκρατημένα, αλλά ήταν συνάμα και οικεία. Η τελετή, μπορεί να άργησε ένα χρόνο, αλλά όπως κάθε φορά γιόρτασε την ενότητα, συνδυάζοντας το παρελθόν και το παρόν με το ολυμπιακό ιδεώδες. Μια παύση για να θυμηθούμε τις ζωές που χάθηκαν λόγω της πανδημίας, σε ένα στάδιο ήδη σιωπηλό, υπενθύμισε ότι η πανδημία δημιουργεί σύννεφα πάνω από τον κόσμο.
206 έθνη μπήκαν στο Νέο Εθνικό Στάδιο των 68.000 θέσεων, με τους αθλητές να κρατούν περήφανα τις σημαίες τους στα χέρια, ενώ από τα ηχεία ακούγονταν μελωδίες από soundtracks βιντεοπαιχνιδιών, όπως το Dragon Quest και το Final Fantasy. Χορευτές έδωσαν μια γεύση από την ιαπωνική παράδοση και πυροτεχνήματα έκαναν την νύχτα-μέρα.
Η πιο θεαματική στιγμή, όπως κάθε φορά, ήταν το άναμμα της Ολυμπιακής Φλόγας. Η Ναόμι Οσάκα κρατούσε στα χέρια της δάδα και ανέβηκε τα σκαλιά προκειμένου να ανάψει το γλυπτό-εγκατάσταση, που θα φιλοξενήσει την Φλόγα. Πρόκειται για έναν ήλιο, εξέχον σύμβολο στην εθνική σημαία της Ιαπωνίας, ο οποίος θα φωτίζει τους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Η τελετή απέτισε επίσης φόρο τιμής στην καθολικότητα του αθλητισμού, τη δύναμη της ένωσης διαφορετικών πολιτισμών και σκόρπισε την αίσθηση ελπίδας, που παραμένει ζωντανή ακόμα και στις πιο ανησυχητικές εποχές. «Εδώ είναι ένα όραμα για το μέλλον, που ενσωματώνει την ενότητα στην πολυμορφία, την ειρήνη και τον σεβασμό», δήλωσε ο επικεφαλής της οργανωτικής επιτροπής Τόκιο 2020, Seiko Hashimoto. «Αυτή είναι η δύναμη του αθλητισμού και μια έκφραση των θεμελιωδών αξιών του Ολυμπιακού Πνεύματος. Αυτή είναι η ουσία του», πρόσθεσε.
Ολυμπιακοί Αγώνες Τόκιο: 57 χρόνια πριν
Η σύνδεση με το παρελθόν και τους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Τόκιο, το 1964, ήταν σαφής και παρούσα χάρη στα ξύλινα ολυμπιακά δαχτυλίδια. Τα δαχτυλίδια δημιουργήθηκαν από ξυλεία από δέντρα που αναπτύχθηκαν από τους σπόρους που έφεραν αθλητές από κάθε ένα από τα συμμετέχοντα έθνη στους προηγούμενους Ολυμπιακούς Αγώνες που διοργανώθηκαν από το Τόκιο, το 1964.
Αλλα, το μακρινό 1964 τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Κάτω από τον καθαρό γαλάζιο ουρανό το Τόκιο, τον Οκτώβριο του 1964, ο αυτοκράτορας Χιροχίτο της Ιαπωνίας στάθηκε μπροστά σε ένα αναγεννημένο έθνος για να δηλώσει την έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων. Τότε, η Ιαπωνία έκανε μια νέα αρχή στον παγκόσμιο χάρτη. Η χώρα, ηττημένη και ταπεινωμένη στο τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, σήκωσε κεφάλι και ανέκτησε την τιμή της, αναβιώνοντας την «παγκόσμια ταυτότητά» της, σύμφωνα με τον φιλόσοφο Κοτζίν Καρατάνι.
Αλλωστε, δεν ήταν τυχαία η επιλογή του Yoshinori Sakai, του λαμπαδηδρόμου που άναψε τη φλόγα, κηρύσσοντας την έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων. Ο Sakai επελέγη επειδή γεννήθηκε στις 6 Αυγούστου 1945, την ημέρα που η ατομική βόμβα σκόρπισε τον θάνατο στη Χιροσίμα, προς τιμήν των θυμάτων και ως έκκληση για παγκόσμια ειρήνη.
Η Ιαπωνία είχε ανακάμψει από την καταστροφή του πολέμου και αναγεννήθηκε. Εργα υποδομών ολοκληρώνονταν και η καθημερινότητα των πολιτών εκσυγχρονιζόταν. Χαρακτηριστικό είναι ότι εννέα ημέρες πριν από την τελετή έναρξης, ο αυτοκράτορας Χιροχίτο, αποκάλυψε το πρώτο τρένο της Ιαπωνίας, Shinkansen, πριν πραγματοποιήσει το παρθενικό ταξίδι υψηλής ταχύτητας από την πρωτεύουσα στην Οζάκα, 250 μίλια μακριά, σε μόλις τρεις ώρες.
Την ίδια ώρα τα εισοδήματα αυξάνονταν και πολλές ιαπωνικές οικογένειες αγόραζαν τηλεοράσεις για να παρακολουθήσουν τους Αγώνες, οι πρώτες που μεταδόθηκαν ζωντανά μέσω δορυφόρου σε όλο τον κόσμο.
Στο Τόκιο του 1964, ο Abebe Bikila από την Αιθιοπία έγινε ο πρώτος αθλητής που κέρδισε δύο φορές τον μαραθώνιο, ενώ η Larysa Latynina από τη Σοβιετική Ενωση άγγιξε τα 18 μετάλλια. Συγκεκριμένα στους Ολυμπιακούς του 1956 και του 1964 κέρδισε 14 ατομικά ολυμπιακά μετάλλια και τέσσερα ομαδικά. Το σύνολο των 18 μεταλλίων παρέμεινε ρεκόρ για 48 χρόνια μέχρι που τη ξεπέρασε ο Αμερικανός κολυμβητής Μάικλ Φελπς στις 31 Ιουλίου 2012.
Οπως τότε έτσι και τώρα, οι Ολυμπιακοί Αγώνες αποτελούν το μεγαλύτερο αθλητικό ραντεβού, προσφέροντας μεγάλες στιγμές, συγκίνηση και δάκρυα χαράς. Παρά την πανδημία, οι τηλεθεατές σε όλο τον κόσμο θα συντονιστούν και παρακολουθήσουν την προσπάθεια των αθλητών μέσα από τις οθόνες τους, και ίσως την επόμενη φορά να βρεθούν πανηγυρίζοντας, χωρίς μάσκες και αποστάσεις, σε κάποιο στάδιο των Ολυμπιακών Αγώνων του 2024 στο Παρίσι.