Αυτοί που σπέρνουν τον μεγαλύτερο τρόμο στον υπόκοσμο συνήθως δεν είναι τα «αφεντικά», ή οι γκάνγκστερ που γίνονται πρωτοσέλιδα, αλλά οι πληρωμένοι δολοφόνοι.
Οι ψυχροί, παρανοϊκοί πολλές φορές, αιμοδιψείς εκτελεστές που εκτελούν συμβόλαια θανάτου χρησιμοποιώντας αμφιλεγόμενες, πλην αποδοτικές μεθόδους και εξαφανίζονται συνήθως χωρίς να αφήνουν πίσω τους ίχνη, πέρα από δεκάδες πτώματα. Πολλοί απ’ αυτούς τους πληρωμένους δολοφόνους συνέδεσαν τη δράση τους με τη μαφία, αλλά τις τελευταίες δεκαετίες και με τα καρτέλ των ναρκωτικών, όπως αυτοί που αναφέρονται στη συνέχεια.
Tσαρλς Χάρελσον -Γεννημένος δολοφόνος
Αν το όνομα σας ακούγεται οικείο, ο λόγος είναι ότι αυτός ο πληρωμένος δολοφόνος δεν είναι άλλος από τον πατέρα του διάσημου ηθοποιού Γούντι Χάρελσον, που έχει ενσαρκώσει κι ο ίδιος πολλούς αδίστακτους εκτελεστές στη μεγάλη οθόνη. Μετά από μια αποτυχημένη καριέρα ως πλασιέ βιβλίων και εγκυκλοπαιδειών ο Τσαρλς Χάρελσον έγινε επαγγελματίας τζογαδόρος που συμπλήρωνε ενιότε το εισόδημά του εκτελώντας συμβόλαια θανάτου. Το 1968 σκότωσε τον Σαμ Ντεγκέλια, για 2.000 δολάρια και καταδικάστηκε πέντε χρόνια αργότερα σε 15ετή κάθειρξη, αφού προηγουμένως δικάστηκε και αθωώθηκε για τον φόνο του Άλαν Χάρι Μπέργκ. Αποφυλακίστηκε λόγω καλής διαγωγής το 1978, αλλά έναν χρόνο αργότερα σκότωσε τον δικαστή Τζον Γουντ, με αποτέλεσμα να καταδικαστεί σε δις ισόβια. Απέδρασε τον Σεπτέμβριο του 1980, αλλά έξι ώρες αργότερα συνελήφθη υπό την επήρεια ναρκωτικών, φωνάζοντας ότι αυτός είχε σκοτώσει τον JFK -κάτι που δεν είχε καμία σχέση με την πραγματικότητα-. Πέθανε σε ηλικία 68 ετών στη φυλακή το 2007.
Ρίτσαρντ Κουκλίνσκι – Ο “Iceman”
Ο Ρίτσαρντ Κουκλίνσκι -ο αποτελεσματικότερος, ίσως, πληρωμένος δολοφόνος στις ΗΠΑ απέκτησε το παρατσούκλι “Ιceman” (προμηθευτής πάγου) επειδή έβαζε τα θύματά του στην κατάψυξη. Αν και καταδικάστηκε για πέντε φόνους, ο ίδιος υποστήριζε ότι στις τρεις δεκαετίες της εγκληματικής του δράσης για λογαριασμό της διαβόητης Οικογένειας Γκαμπίνο του υποκόσμου της Νέας Υόρκης είχε σκοτώσει από 100 έως 250 ανθρώπους -δηλαδή έναν κάθε ενάμιση μήνα! Πέρα από το ότι κατέψυχε τα θύματά του για να μπερδεύει τους ιατροδικαστές σχετικά με την ώρα θανάτου τους, ο Κουκλίνσκι χρησιμοποιούσε σχεδόν κάθε φορά διαφορετικό όπλο για να μην μπορεί η αστυνομία να συνδέει το ένα έγκλημα με το άλλο: από περίστροφα, μαχαίρια και ρόπαλα, μέχρι παγοκόφτες, δηλητήρια, σιδερογροθιές και άλλα. Αν και μάλλον δεν ταιριάζει στην εικόνα του πληρωμένου δολοφόνου που έχουμε οι περισσότεροι στο μυαλό μας, ίσως αυτός ήταν και ο λόγος που ήταν τόσο πετυχημένος εκτελεστής.
Τζουζέπε Γκρέκο
O Tζουζέπε Γκρέκο ήταν κάτι παραπάνω από πληρωμένος δολοφόνος. Ήταν το πρότυπο όλων των εκτελεστών της μαφίας. Υψηλόβαθμο στέλεχος της σικελικής μαφίας και μέλος της διαβόητης φατρίας των Γκρέκο, έδρασε ως εκτελεστής στο Παλέρμο τη δεκαετία του '70 οδηγώντας «τάγματα θανάτου» των γκάνγκστερς για να γαζώνουν με τα αυτόματά τους μέλη αντίπαλων συμμοριών. Καταδικάστηκε για 58 δολοφονίες στην περιοχή του Ciaculli της Σικελίας, αλλά η αστυνομία θεωρούσε ότι είχε «καθαρίσει» κάπου 80 ανθρώπους. Δολοφονήθηκε το 1985 σε ηλικία 33 ετών στο σπίτι του κατ’ εντολή του αφεντικού του, του διαβόητου νονού Σαλβατόρε Ριίνα, που δεν έβλεπε με καλό μάτι τη φιλοδοξία και τη δύναμη που είχε αποκτήσει ο Γκρέκο.
Γκλένον Ένγκλεμαν- Ο οδοντίατρος
Ο δρ Ένγκλεμαν είχε δύο ταλέντα: να κάνει απονευρώσεις και ανελέητες πράξεις βίας, χωρίς να νιώθει την παραμικρή τύψη συνείδησης. Βετεράνος των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων ο διαβόητος οδοντίατρος συμπλήρωνε το εισόδημά του ως πληρωμένος δολοφόνος. Από το 1958 μέχρι το 1980 ο Ένγκλεμαν σκότωσε τουλάχιστον επτά ανθρώπους εκτελώντας συμβόλαια θανάτου και πιθανώς και κάποιους άλλους ακόμη επειδή το «απολάμβανε». Σχεδίαζε τους φόνους με χειρουργική ακρίβεια και εκτελούσε τα θύματά του με όπλα, μαχαίρια, βαριοπούλες, βράχους τα έσπρωχνε σε πηγάδια ή έβαζε βόμβες στα οχήματά τους.
Mπάγκσι Σίγκελ
Την εποχή της Ποτοαπαγόρευσης στις ΗΠΑ ο «Μπάγκσι» Σίγκελ είχε αποκτήσει φήμη ως το διασημότερο μέλος της εβραϊκής μαφίας, αλλά και ως σημαίνον στέλεχος του Συνδικάτου του Εγκλήματος που περιλάμβανε τον Αλ Καπόνε, τον Λάκι Λουτσιάνο, τον Φρανκ Κοστέλο και άλλους από τους πλέον διαβόητους γκάνγκστερ της δεκαετίας του 1930. Αλλά πέρα από εκβιαστής και λαθρέμπορος οινοπνευματωδών ήταν και ένας από τους ιδρυτές και τους ηγέτες της οργάνωσης, Murder Inc. εκτελεστικού βραχίονα της αμερικανικής μαφίας, που ευθυνόταν για τουλάχιστον 1.400 φόνους και συμβόλαια θανάτου. Την εποχή του ο Μπάκσι Σίγκελ θεωρείτο ο «βασιλιάς» των πληρωμένων δολοφόνων. Ουδείς γνωρίζει πόσους φόνους διέπραξε ο ίδιος, αλλά πιθανώς να είναι εκατοντάδες. Ο Μπάκσι Σίγκελ έπεσε θύμα ενός άλλου εκτελεστή το 1947, πιθανώς για χρέη από τζόγο που όφειλε σε πρώην εργοδότες του.
Μαρίνκο Μάγκντα – Ο «Σέρβος αντεροβγάλτης»
Ο Μαρίνκο Μάγκντα έδρασε ως πληρωμένος δολοφόνος στη Σερβία και την Ουγγαρία το 1994 και το 1995, που συνελήφθη. Αν και σύντομη η «δράση» του πρόλαβε λόγω της ωμότητάς του να βγάλει τη φήμη του «Σέρβου αντεροβγάλτη» στην Ουγγαρία: δολοφόνησε τουλάχιστον 11 ανθρώπους, ανάμεσά τους κι ένα παιδί 10 ετών. Η ποινή κάθειρξής του στην Ουγγαρία λήγει το 2020, οπότε αναμένεται να εκδοθεί στην πατρίδα του.
Βίνσεντ Κολ – Το « τρελό σκυλί»
Ο ιρλανδο-αμερικανός πληρωμένος δολοφόνος έδρασε στη Νέα Υόρκη την εποχή της Ποτοαπαγόρευσης εκτελώντας τις διαταγές του νονού της μαφίας, Ντατς Σουλτς. Ήταν γνωστός για τα κτηνώδη ένστικτά του και επειδή δεν έδειχνε κανένα έλεος στα θύματά του. Κάποια στιγμή σχημάτισε δική του συμμορία και στράφηκε κατά του πρώην αφεντικού του. Φέρεται να σκότωσε ένα μικρό παιδί στη διάρκεια μιας απόπειρας απαγωγής -κάτι που αποτελούσε ταμπού ακόμη και μεταξύ των γκάνγκστερ, αν και ο ίδιος επέμενε ότι ο Ντατς Σουλτς του την είχε στημένη για να τον εξοστρακίσει από τον υπόκοσμο της Νέας Υόρκης. Τελικά τον σκότωσε ένας πρώην συνεργάτης του, τσιράκι του Σουλτς. Ο Βίνσεντ Κολ υπολογίζεται ότι σκότωσε τουλάχιστον 30 ανθρώπους, αν και δεν αποκλείεται τα θύματά του να είναι περισσότερα.
Τσέστερ Γουίλερ Κάμπελ – ο «ΟΟ7 του Ντιτρόιτ»
Αν και οι περισσότεροι πληρωμένοι δολοφόνοι αποφεύγουν τα φώτα της δημοσιότητας δεν ίσχυε το ίδιο για τον Τσέστερ Γουίλερ Κάμπελ, γνωστό για την αγάπη του για το ωραίο φύλο, τα ακριβά αυτοκίνητα, το καλό ντύσιμο και το πιοτό. Έξυπνος, μειλίχιος και στιλάτος ο Κάμπελ ήταν ένα μείγμα Τζέιμς Μποντ και στυγνού εκτελεστή, που πουλούσε τις υπηρεσίες του σε συμμορίες ναρκωτικών και την ιταλική μαφία του Ντιτρόιτ τις δεκαετίες του 1970 και 1980. Ο Κάμπελ χρησιμοποιούσε εξελιγμένες μεθόδους για τα εγκλήματά του. Μόνον η CIA διέθετε ίσως την εποχή εκείνη καλύτερες συσκευές παρακολούθησης και τον ξεπερνούσε στον σχεδιασμό. Ο Κάμπελ είχε μια μεγάλη συλλογή όπλων από 22άρια με σιγαστήρες μέχρι οπλοπολυβόλα και εκτοξευτές ρουκετών. Δρούσε σχεδόν ανενόχλητος από την αστυνομία, αφού είχε συγκεντρώσει επιβαρυντικό υλικό με το οποίο εκβίαζε τα ανώτερα στελέχη της. Στην πραγματικότητα αυτό που τον έκανε τόσο επικίνδυνο ήταν η ικανότητά του να συλλέγει τεράστιες ποσότητες πληροφοριών σχεδόν για οποιονδήποτε.
Χάρι “Πίτσμπεργκ Φιλ” Στράους
Απ’ όλους τους πληρωμένους δολοφόνους της διαβόητης Murder Incorporated του Μπάγκσι Σίγκελ, ο πιο αποτελεσματικός ήταν ο Χάρι Στράους. Γνωστός στους φίλους του ως «Πεπ», γιόρταζε τους επιτυχημένους φόνους του με δείπνα με αστακούς. Δεν κουβαλούσε ποτέ όπλο πάνω του, για να μην τον συλλάβει η αστυνομία σε περίπτωση που του έκαναν σωματικό έλεγχο. Όταν πήγαινε να εκτελέσει ένα συμβόλαιο θανάτου χρησιμοποιούσε ό,τι έβρισκε εκείνη την ώρα μπροστά του: σύρματα, τούβλα, κατσαβίδια, παγοκόφτες, ρόπαλα, ξύλα, ακόμη και ψηλά κτίρια... Ευθύνεται για τουλάχιστον 100 φόνους, αν και ορισμένοι ιστορικοί θεωρούν ότι μπορεί να σκότωσε έως και 500 άτομα...