«Εσύ θα με ρωτάς κι εγώ θα κοιτάζω πίσω, στους καιρούς που έζησα πλάι στον Μάρκο, τον πατέρα μου». Αυτά είναι τα λόγια του Στέλιου Βαμβακάρη, πριν από 25 ολόκληρα χρόνια για τον θρύλο του ρεμπέτικου και πατέρα του Μάρκο.
Ο Στέλιος Βαμβακάρης, που πέθανε σήμερα, ήταν δευτερότοκος γιος του Μάρκου Βαμβακάρη, και είχε γεννηθεί στον Πειραιά το 1947. «Η μάνα μου ήταν η δεύτερη γυναίκα του Μάρκου, καταγόταν από τη Σύμη κι όλο της το σόι δούλευε στη θάλασσα. Ο πατέρας της είχε βάρκες στη Βούλα και πήγαινε βαρκάδες τα ζευγαράκια μέχρι το Πασαλιμάνι» συνέχιζε στο βιβλίο «Μάρκος Βαμβακάρης: Ο Αγιος Μάγκας» που εξιστόρησε ο Στέλιος στον Μάνο Τσιλιμίδη το 1994.
«Ακριβώς δίπλα μας υπήρχε μπακάλικο, το είχε ένας Ρώσος, Περσιάδης λεγότανε. Στο ισόγειο βρισκόταν το μαγαζί και το υπόγειο το ‘χε κάνει ταβέρνα με μια σόμπα στη μέση κι ένα ραδιόφωνο να παίζει τραγούδια αραβικά και τούρκικα και άκουγες την Ουμ Καλσούμ, την Ασμαχάν και τον Αμπντέλ Χαλίμπ. Σ’ αυτό το μπακάλικο -στην Κατοχή, το ’40- έγινε και το γαμήλιο γλέντι του Μάρκου, εκεί μέσα χόρεψαν όλοι οι φίλοι του -ο Παγιουμτζής, ο Μπάτης και οι άλλοι- και ξεσηκωθήκανε όλα τ’ Άσπρα Χώματα» συνέχιζε.
Στέλιος Βαμβακάρης: «Ητανε δύσκολη για τον Μάρκο η ζωή»
«Θα σου μιλήσω, λοιπόν, για τις τελετές του ρεμπέτικου, για το παιχνίδι της μουσικής και της διασκέδασης, για τη μαγκιά, για την αγάπη και για την ευλάβεια εκείνων των ψυχών» έλεγε στα πρώτα κεφάλαια του βιβλίου για τον πατέρα του Μάρκο, ο Στέλιος Βαμβακάρης.
«Ητανε δύσκολη για τον Μάρκο η ζωή, πολλά τα εμπόδια στη μέση και μαζί η γαμ@@λα η αρθρίτιδα που του παραμόρφωνε τα δάχτυλα» έλεγε για τον πατέρα του και τα δύσκολα χρόνια που έζησε, τόσο εκείνος, όσο όμως και ο ίδιος που τον ακολουθούσε παντού.
«Δίπλα του εγώ, γιος και τακίμι, που μ’ αγαπούσε και καταλάβαινε πως είχα κι εγώ καημό για τις μουσικές, τα στιχάκια και τα τέλια, κι ότι ίσως ήτανε της μοίρας μου να γίνομαι η σκιά και η συνέχειά του» συνέχιζε.
«Τον ακολουθούσα πάντα για να τον κοιτάζω, να τον φροντίζω, να του κουβαλάω το μπουζούκι, να του συμπαραστέκομαι στη στενοχώρια του, να τον έχω φύλακα άγγελο να με προστατεύει απ’ το ποικιλόμορφο πουταναριό της νύχτας, να τον ακούω να μου μιλάει, να τον βλέπω να δακρύζει...» θυμάται ο Στέλιος Βαμβακάρης.
«Ο,τι έλεγε ήταν για μένα Ευαγγέλιο. Ποτέ δεν πέταγε κουβέντες της π@@@σας, δεν έβγαινε απ’ το στόμα του ο λόγος ο σάπιος. Τον άκουγες και ήξερες τι πρέπει να κάνεις, τον εμπιστευόσουν γιατί ποτέ δεν την πάταγες απ’ αυτόν τον άνθρωπο. Δεν υπήρχε περίπτωση να κάτσεις για λίγο μαζί του και να μην μπεις στο παιχνίδι του, να μην πάρεις από τα προτερήματά του. Δεν γινότανε να φύγεις χωρίς να έχεις νιώσει αυτό το αόρατο άγγιγμα» σημείωνε με νοσταλγία ο Στέλιος Βαμβακάρης.
Ο Στέλιος Βαμβακάρης, τα μπλουζ και το ελληνικό ροκ
Ο Στέλιος Βαμβακάρης ήταν επίσης από τους πρωτοπόρους μουσικούς που ασχολήθηκαν με τις κοινές ρίζες των Αμερικάνικων blues και του μπουζουκιού. Το 1988 ηχογράφησε με τον μπλουζίστα Λουιζιάν Ρεντ τον δίσκο «Το μπλουζ συναντά το Ρεμπέτικο» με 8 κομμάτια μπλουζ ερμηνευμένα με μπουζούκι και μπαγλαμά.
Η συνεργασία με τον Παύλο Σιδηρόπουλο
Το 1986 έγραψε μουσική για τον δίσκο Ρομαντικοί Παραβάτες - Η Φαντασία στην Εξουσία, ο οποίος ξεχώρισε για τον ιδιαίτερο ήχο του. Σε αυτή συνεργάστηκε με τον Παύλο Σιδηρόπουλο.
Χρόνια αργότερα, ο Στέλιος Βαμβακάρης μίλησε για τη γνωριμία του με τον διάσημο ροκά που πέθανε το 1990. «Δεν είχα παίξει ποτέ σαν μουσικός σε ροκάδες, σε ανθρώπους, σε φιλαράκια του Παύλου. Με πηγαίνανε τους άρεσε που ο Παύλος με αγάπαγε.[...] Ηταν βασιλιάς, τον αγαπούσαν πολύ» έλεγε για την μία και μοναδική συναυλία όπου βρέθηκαν μαζί με τον Παύλο Σιδηρόπουλο.
Ο Στέλιος Βαμβακάρης στην διάρκεια της καριέρας του έδωσε πολλές συναυλίες στο εξωτερικό ερμηνεύοντας τα τραγούδια του αλλά και τραγούδια του πατέρα του Μάρκου. Επίσης συνέθεσε μουσική για τον κινηματογράφο, όπως στην ταινία του Γιώργου Πανουσόπουλου «Μια μέρα τη νύχτα», αλλά και για θεατρικά έργα. Πολλά αξιόλογα τραγούδια του, σε στίχους δικούς του, του πατέρα του αλλά και σημαντικών ποιητών και στιχουργών όπως ο Τάσος Λειβαδίτης, ο Λευτέρης Παπαδόπουλος, και ο Λευτέρης Χαψιάδης δεν έχουν κυκλοφορήσει στη δισκογραφία.