Το 900 μ.Χ., ένας βαριεστημένος στρατιώτης χάραξε το όνομά του πάνω στο λευκό μάρμαρο της Αγιάς Σοφιάς. Και η επιγραφή υπάρχει ακόμη και σήμερα.
Μια υπέροχη ανοιξιάτικη ημέρα πριν από περίπου 1.100 χρόνια, κατά τη διάρκεια μιας λειτουργίας που τελούνταν στην βασιλική της Αγίας Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη, πιθανώς κατά τη διάρκεια της πρωινής προσευχής, ένας βαριεστημένος στρατιώτης χάραξε το όνομά του πάνω στο λευκό μαρμάρινο στηθαίο που περιβάλλει τον εξώστη της άνω στοάς του ναού.
Τα γράμματα που χάραξε, ωστόσο, δεν ήταν ελληνικά ή έστω λατινικά καθώς δεν επρόκειτο για ντόπιο πολεμιστή, αλλά για έναν μισθοφόρο Βίκινγκ από τις σκανδιναβικές χώρες του βορρά.
«Ήμουν εδώ»
Η χειρόγραφη επιγραφή του είναι ακόμη και σήμερα ορατή και αναγράφει «Ο Χάλφνταν χάραξε αυτούς τους ρούνους» ή «Ο Χάλφνταν ήταν εδώ», ένα γνωστό... συναίσθημα και σύνθημα που μοιράζονται όλοι όσοι επισκέπτονται έναν ξένο τόπο για πρώτη φορά στην ζωή τους.
Μια διαφανής πλαστική πλάκα προστατεύει την επιγραφή, η οποία βρίσκεται στη στοά του δεύτερου ορόφου της βασιλικής.
Πώς βρέθηκε ο Βίκινγκ στην Κωνσταντινούπολη;
Οι Βίκινγκς που ήρθαν στην Κωνσταντινούπολη για να αναζητήσουν δόξα και ενίοτε μεγάλο πλούτο ήταν γνωστοί ως Βαράγγοι Φρουροί.
Η παράδοση της θητείας τους χρονολογείται από τον 9ο αιώνα, όταν οι Κιεβάν Ρους [Το Ρωσικό Κράτος του Κιέβου] και η Βυζαντινή Αυτοκρατορία υπέγραψαν μια συνθήκη ειρήνης που επέτρεψε σε ορισμένους πολεμιστές των Ρους να ενταχθούν ως μισθοφόροι στον στρατό της αυτοκρατορίας.
Μεταγενέστεροι Βαράγγοι που ήρθαν μέχρι την Πόλη ήταν ο Χάραλντ Χαρντράντα [ή Χάραλντ Γ' της Νορβηγίας], ο οποίος πολέμησε με τους Βυζαντινούς εναντίον των μουσουλμάνων στη Σικελία πριν γίνει βασιλιάς της Νορβηγίας, καθώς και πολλοί Αγγλοσάξονες του 11ου αιώνα που εξορίστηκαν από τη Βρετανία από τους Νορμανδούς.
Οι Βαράγγοι εκτιμήθηκαν ως ικανότατοι πολεμιστές όχι μόνο για το τεράστιο μέγεθός τους και την επιδεξιότητά τους με το τσεκούρι, αλλά και για την αφοσίωσή τους, καθώς είχαν εντρυφήσει σε μια πολεμική κουλτούρα που βασιζόταν στον όρκο και στην πίστη στον εκάστοτε άρχοντά τους.
Επίσης, μη έχοντας τοπικές διασυνδέσεις, οι μισθοφόροι Βίκινγκς εκτιμούνταν πολύ τότε καθώς δεν μπορούσαν να θεωρηθούν ύποπτοι για συνωμοσία με τους εχθρούς του αυτοκράτορα, οι οποίοι τις περισσότερες φορές βρίσκονταν εντός της ύπουλης αυλής της Κωνσταντινούπολης και όχι εκτός των τειχών της...