Καθισμένος σε έναν θρόνο στον καθεδρικό ναό της Παναγίας των Παρισίων, ο Ναπολέων Βοναπάρτης κρατούσε ψηλά ένα χρυσό στεφάνι δάφνης σαν του Καίσαρα, καθώς αυτοανακηρυσσόταν αυτοκράτορας της Γαλλίας.
Όμως, όπως θα δείξει η νέα ταινία «Ναπολέων» του σκηνοθέτη του Μονομάχου, Ρίντλεϊ Σκοτ, αυτός ο «εραστής, τύραννος, θρύλος» που ενέπνευσε μια σειρά από αξιοσημείωτες νίκες σε όλη την Ευρώπη, τελικά ηττήθηκε όταν ήρθε η ώρα της γυναίκας που αγαπούσε.
Η πρώτη σύζυγος του, η Ιωσηφίνα ντε Μποαρνέ, τον απάτησε μέσα σε λίγες εβδομάδες από τον γάμο τους, ωστόσο ο Ναπολέων αρνήθηκε να την εγκαταλείψει.
Ακόμα και όταν οδηγούσε τους άνδρες του στη μάχη, ο πόθος του για εκείνην μόλις και μετά βίας μειωνόταν και της έγραφε μια σειρά από «βρώμικα γράμματα», ενώ κάποια στιγμή την προέτρεψε να μην πλυθεί για τρεις ημέρες μέχρι να επιστρέψει από μια εκστρατεία.
Μίλησε για το ταλέντο της Ιωσηφίνα σε μια απροσδιόριστη σεξουαλική πράξη που ονομαζόταν ζιγκ-ζαγκ και είχε ένα χαϊδευτικό όνομα για τα απόκρυφα μέρη της, τα οποία ονόμασε «Βαρόνος ντε Κέπεν».
Η 35χρονη Βανέσσα Κίρμπι, που υποδύεται τη Ιωσηφίνα στην ταινία, λέει ότι ήταν η δύναμη πίσω από το θρόνο. Το ζευγάρι «ήταν βαθιά δεμένο μεταξύ του», εξηγεί η ίδια.
Η ταινία δεν αποφεύγει να απεικονίσει την ταραχώδη, γεμάτη σεξ ερωτική σχέση, με ορισμένες σκηνές να έχουν ήδη προκαλέσει αντιδράσεις.
Ο 49χρονος πρωταγωνιστής της, Χοακίν Φοίνιξ, δέχτηκε πυρά όταν προέκυψε ότι χαστούκισε αυθόρμητα τη Βανέσσα κατά τη διάρκεια μιας σκηνής καβγά επειδή ήθελε να την κάνει να νιώσει έκπληκτη.
Εκείνη επιμένει ότι ένιωθε «ασφαλής» και ότι το πάθος μεταξύ του Ναπολέοντα και της συζύγου του σήμαινε ότι οι ηθοποιοί πήγαν σε «σκοτεινά μέρη μαζί».
Ποιος ήταν ο Ναπολέων
Ο Ναπολέων καταγόταν από ιταλική αριστοκρατία και τα γαλλικά ήταν η τρίτη του γλώσσα - μετά τα ιταλικά και τα κορσικανικά. Λέγεται πως το ύψος του ήταν 1,67 μ., και για αυτό τον εκφόβιζαν στο σχολείο.
Αλλά η αντιπάθειά του για τη μοναρχία τον έβαλε στη σωστή πλευρά της ιστορίας όταν έγινε επανάσταση κατά του βασιλιά στα τέλη του 18ου αιώνα.
Ο Ναπολέων διακρίθηκε εναντίον των βασιλικών δυνάμεων στην πολιορκία της Τουλόν το 1793 και, δύο χρόνια αργότερα, στους δρόμους του Παρισιού, ενώ τράβηξε την προσοχή της Ζοζεφίνας, έξι χρόνια μεγαλύτερής του και προηγουμένως παντρεμένης.
«Δεν ήταν ένα πρόσωπο που ήθελε κανείς να παντρευτεί. Ήταν χήρα με δύο παιδιά και έξι χρόνια μεγαλύτερη από εκείνον», λέει η Βανέσσα. «Αλλά τον αιχμαλώτισε. Υπήρχε κάτι κοινό μεταξύ τους. Κατανοούσαν ο ένας τον άλλον ως ακραίους».
Ενώ ο συχνά ζηλιάρης και ανασφαλής Ναπολέων είχε περισσότερες από 20 σχέσεις κατά τη διάρκεια του γάμου του, οι πρώιμες σεξουαλικές του εμπειρίες ήταν εξίσου ταπεινωτικές με την τελική του ήττα στη μάχη του Βατερλό το 1815.
Έχασε την παρθενιά του σε έναν οίκο ανοχής στο Παρίσι, κάτι που ο ιστορικός Άντριου Ρόμπερτς, ο οποίος παρουσίασε μια σειρά του BBC για τον Ναπολέοντα, χαρακτήρισε «μια ιδιαίτερα βρώμικη εμπειρία».
Λέγεται πως ο σκληροτράχηλος στρατιωτικός, απέτυχε να κάνει σεξ με τρεις ιερόδουλες πριν τελικά τα καταφέρει με την τέταρτη.
Όταν παντρεύτηκαν το 1796, ήταν λιγότερο έμπειρος σεξουαλικά από την Ιωσηφίνα, της οποίας ο πρώτος σύζυγος Αλεξάντρ ντε Μποαρνέ είχε χάσει τη ζωή του από την γκιλοτίνα από τους Γάλλους επαναστάτες πριν γίνει η αγαπημένη ερωμένη του νέου ηγέτη Πολ Μπαρράς.
Αλλά δύο ημέρες μετά το γάμο τους ο Ναπολέων στάλθηκε στην Ιταλία για να διοικήσει το γαλλικό στρατό και, μέσα σε δύο εβδομάδες, η νύφη του είχε βρει αντικαταστάτη εραστή.
Ο καθηγητής Μίχαελ Μπρόερς, ακαδημαϊκός του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, ο οποίος έχει γράψει βιογραφία του Ναπολέοντα, λέει στη Sun: «Τα πρώτα χρόνια του φερόταν σαν να ήταν σκουπίδι. Είχε σχέσεις κάτω από τη μύτη του. Όταν επέστρεψε από την εκστρατεία στην Αίγυπτο, εκείνη έχει σχέση με άλλον άνδρα. Πρέπει να κατέβει στο καφενείο στο τέλος του δρόμου για να πάρει το αντικλείδι για να μπει στο σπίτι τους».
Οι προκλητικές ερωτικές επιστολές στην Ιωσηφίνα
Ωστόσο, ο Ναπολέων παρέμενε ξετρελαμένος μαζί της. Παρά τις εκατέρωθεν σχέσεις, έγραφε παθιασμένες επιστολές στην Ιωσηφίνα, μερικές από τις οποίες ήταν ακατάλληλες.
Μία από αυτές, που προφανώς γράφτηκε στις 21 Νοεμβρίου 1796, ενώ έλειπε στην πρώτη ιταλική εκστρατεία, έκανε αναφορά στο φημισμένο γενναιόδωρο ερωτικό του στυλ.
Έγραφε: «Πόσο ευτυχής θα ήμουν αν μπορούσα να σας βοηθήσω στο γδύσιμό σας, το μικρό σφιχτό λευκό στήθος, το αξιολάτρευτο πρόσωπο, τα μαλλιά δεμένα με μαντήλι αλά κρεολικά».
«Δεν θα ξεχάσω ποτέ τις μικρές επισκέψεις, ξέρεις, το μικρό μαύρο δάσος…". Το φιλάω χίλιες φορές και περιμένω με ανυπομονησία τη στιγμή που θα βρεθώ μέσα του. Το να ζεις μέσα στην Ιωσηφίνα είναι σαν να ζεις στα Ηλύσια πεδία».
Σύμφωνα με τον Ρίντλεϊ Σκοτ, «Τα γράμματά του προς αυτήν είναι κωμικά αγενή και νεανικά, υπερβολικά ρομαντικά και ακόμη και αρκετά βρώμικα».
Αλλά ο σκηνοθέτης πιστεύει ότι η Ιωσηφίνα δεν εντυπωσιάστηκε από τις ρομαντικές γραφικότητες του Ναπολέοντα, λέγοντας: «Ούτε καν τα διάβασε ποτέ».
Ο καθηγητής Μπρόερς, ιστορικός σύμβουλος της ταινίας, πιστεύει ότι ορισμένες από τις «πραγματικά βρώμικες» επιστολές ήταν πλαστογραφίες.
Πώς επηρέασε τον Ναπολέοντα η αγάπη του για την Ιωσηφίνα
Αυτό που δεν υπάρχει αμφιβολία, ωστόσο, είναι το πόσο διχασμένος ήταν ο Ναπολέων από την αγάπη του για την Ιωσηφίνα.
Στέφθηκε αυτοκράτορας της Γαλλίας το 1804 και ήθελε απεγνωσμένα να αποκτήσει έναν διάδοχο που θα μπορούσε να συνεχίσει τη δυναστεία του. Το πρόβλημα ήταν ότι η σύζυγός του δεν ήταν σε θέση να γεννήσει το παιδί του.
Απέφυγε να τερματίσει τον γάμο του μέχρι που απέφυγε τον θάνατο κατά τη διάρκεια της ήττας των αυστριακών δυνάμεων το 1809.
Αυτό έκανε τον Ναπολέοντα αποφασισμένο να βρει μια νέα σύζυγο που θα μπορούσε να του χαρίσει έναν γιο πριν πεθάνει, και η εγκυμοσύνη μιας ερωμένης, της κόμισσας Walewska, τον έπεισε ότι το πρόβλημα γονιμότητας δεν ήταν δικό του θέμα.
Όπως λέει ο καθηγητής Μπρόερς, «Στην Αυστρία, είναι πραγματικά άρρωστος και κάποιος προσπαθεί να τον δολοφονήσει. Επιζεί και τότε είναι που αποφασίζει ότι πρέπει να το κάνει».
Ο Ναπολέων ζήτησε από άλλους να μεταφέρουν τα άσχημα νέα στην Ιωσηφίνα, αλλά εκείνοι αρνήθηκαν.
«Μπορεί να ηγηθεί των ανδρών στη μάχη, να τραυματιστεί, κάποιος να προσπαθήσει να τον σκοτώσει, αλλά να πει στη γυναίκα του ότι θέλει διαζύγιο; Δεν θέλει να το κάνει», εξηγεί ο ιστορικός.
Όταν τελικά το είπαν στην Ιωσηφίνα, τον Δεκέμβριο του 1809, οι κραυγές της ακούγονταν σε όλο το παλάτι των Tuileries. Κατέρρευσε στο πάτωμα και ο Ναπολέων και ένας άλλος άνδρας χρειάστηκε να τη μεταφέρουν στα διαμερίσματά της.
Ακόμη και κατά τη διάρκεια της διαδικασίας διαζυγίου τον Ιανουάριο του 1810, ο Ναπολέων παραλίγο να αλλάξει γνώμη. Όμως, τρεις μήνες αργότερα, παντρεύτηκε τη Μαίρη Λουίζ, τη 18χρονη κόρη του αυτοκράτορα της Αυστρίας. Τον επόμενο χρόνο απέκτησαν έναν γιο, τον Ναπολέοντα Β΄.
Όλες οι ελπίδες να αναλάβει την εξουσία ο διάδοχός του ανατράπηκαν από την αχαλίνωτη φιλοδοξία του Ναπολέοντα.
Το 1812 αποφάσισε να εισβάλει στη Ρωσία, μια εκστρατεία που έμελλε να τελειώσει με την απώλεια των περισσότερων από τους 400.000 στρατιώτες του. Το 1813 η Βρετανία, η Ρωσία, η Πρωσία, η Αυστρία, η Σουηδία, η Ισπανία και η Πορτογαλία ένωσαν τις δυνάμεις τους για να αναμετρηθούν με τη Γαλλία.
Στα τέλη Μαρτίου του 1814, οι συμμαχικές αυτές δυνάμεις εισέβαλαν στο Παρίσι και - την επόμενη εβδομάδα - ο Ναπολέων αναγκάστηκε να παραιτηθεί. Ωστόσο, ακόμη και η εξορία του στο νησί Έλβα δεν μπόρεσε να τερματίσει την τρομερή αιματοχυσία.
Ο Ναπολέων κατάφερε να δραπετεύσει, να ανακτήσει τον έλεγχο του γαλλικού στρατού και να προελάσει εναντίον των βρετανικών δυνάμεων υπό τη διοίκηση του δούκα του Ουέλινγκτον τον Ιούνιο του 1815.
«Ήταν πάντα πεπεισμένος ότι ο Ουέλινγκτον δεν ήταν σπουδαίος στρατηγός», αναφέρει ο καθηγητής Μπρόερς.
Οι άνδρες του Ουέλινγκτον, υποστηριζόμενοι αργά από πρωσικές δυνάμεις, τον διέψευσαν βγαίνοντας νικητές στο Βατερλό. Αυτή τη φορά οι Βρετανοί φρόντισαν να μην μπορέσει να διαφύγει ο Ναπολέων, στέλνοντάς τον στο νησί της Αγίας Ελένης, χιλιάδες μίλια μακριά στον Ατλαντικό Ωκεανό.
Το άδοξο τέλος του Ναπολέοντα
Ο Ναπολέων πέθανε στον ανεμοδαρμένο βράχο σε ηλικία 51 ετών τον Μάιο του 1821.
Υπολογίζεται ότι κατά τη διάρκεια των Ναπολεόντειων Πολέμων έχασαν τη ζωή τους μεταξύ πέντε και επτά εκατομμυρίων ανθρώπων.
Αυτά τα δεινά οδήγησαν ορισμένους ιστορικούς και τον Ρίντλεϊ Σκοτ, να συγκρίνουν τον Ναπολέοντα με τους πιο δολοφονικούς ηγέτες στην ιστορία της Ευρώπης - τον Αδόλφο Χίτλερ της Γερμανίας και τον Ιωσήφ Στάλιν της Ρωσίας.
Όμως ο καθηγητής Μπρόερς δεν τοποθετεί τον Γάλλο δικτάτορα σε μια τέτοια περιφρονημένη παρέα. «Ήταν στρατιώτης, δεν ανησυχούσε για τις απώλειες, μπορούσε να είναι αδίστακτος, αλλά δεν ήταν σαδιστής» λέει.
Ο Ναπολέων Β΄ πέθανε σε ηλικία 21 ετών το 1832 από φυματίωση και δεν είχε κληρονόμους. Έτσι, η απόφαση του πατέρα του να τερματίσει τον γάμο του με την Ιωσηφίνα ήταν μάταιη.
Τι απέγινε το... πέος του Ναπολέοντα
Σε μια περίεργη υποσημείωση της ιστορίας, το πέος του Ναπολέοντα φέρεται να ακρωτηριάστηκε κατά τη διάρκεια μιας αυτοψίας και έχει περάσει από διάφορους ιδιοκτήτες.
Τώρα βρίσκεται στο Νιου Τζέρσεϊ με τον Έβαν Λάτιμερ, του οποίου ο πατέρας Τζον, γνωστός ουρολόγος, το αγόρασε σε δημοπρασία στο Παρίσι για 3.000 δολάρια το 1977.
«Είναι πολύ μικρό, αλλά φημίζεται για το ότι είναι μικρό. Είναι τέλειο δομικά», έχει πει ο Έβαν.
Η Ιωσηφίνα, εν τω μεταξύ, έλαβε έναν γενναιόδωρο διακανονισμό και έζησε στο Malmaison, έξω από το Παρίσι, μέχρι τον θάνατό της εκεί σε ηλικία 50 ετών το 1814.
«Ο Ναπολέων πάντα με γοήτευε. Ήρθε από το πουθενά για να κυβερνήσει τα πάντα, αλλά εν τω μεταξύ διεξήγαγε έναν ρομαντικό πόλεμο με τη μοιχαλίδα σύζυγό του.
Κατέκτησε τον κόσμο για να προσπαθήσει να κερδίσει την αγάπη της, και όταν δεν μπόρεσε, τον κατέκτησε για να την καταστρέψει. Και κατέστρεψε τον εαυτό του στην πορεία».
Όταν ο Ναπολέων πληροφορήθηκε ότι η Ιωσηφίνα πέθανε από ραγισμένη καρδιά, χάρηκε και είπε: «Με αγαπούσε πραγματικά, έτσι δεν είναι;».
Ο καθηγητής Μπρόερς προσθέτει: «Είπε ότι του άρεσε πραγματικά η δεύτερη σύζυγός του Μαίρη Λουίζ, λέγοντας: "Είναι γενναία, έξυπνη, πιστή, θα γινόταν καλή κυβερνήτης - αλλά εγώ αγαπούσα την Ιωσηφίνα"».