Στο Χέντερσον της Νεβάδα των ΗΠΑ βρίσκεται μέχρι και σήμερα το πραγματικό σπίτι των Simpsons, μια οικία που χτίστηκε ως ακριβής ρέπλικα του τηλεοπτικού σπιτιού της οικογένειας κινουμένων σχεδίων.
Με την πρώτη ματιά, το διώροφο σπίτι, που βρίσκεται στην οδό Red Bark Lane στο Henderson της Νεβάδα, μοιάζει πολύ με τα γειτονικά σπίτια που βρίσκονται στην κοινότητα South Valley Ranch.
Κοιτάξτε, ωστόσο, πιο προσεκτικά και τότε καταλαβαίνετε... την «απατεωνιά» και το παράταιρο του όλου οικήματος: Μια καμινάδα προεξέχει από την οροφή, αν και οι κάτοικοι της Νεβάδα σπάνια χρειάζονται φωτιά με ξύλα. Και τα χρώματα... αυτά τα χρώματα που χρησιμοποιήθηκαν είναι λες και βγήκαν από μια τεχνικολόρ σειρά κινουμένων σχεδίων.
Η ιστορία του σπιτιού
Μια φορά κι έναν καιρό, το σπίτι στο Red Bark Lane δεν ήταν απλώς... μια ακόμη οικία: Αρχικά χτίστηκε ως ένα σχεδόν ακριβές τρισδιάστατο αντίγραφο του 712 Evergreen Terrace, της κατοικίας των Χόμερ, Μαρτζ, Μπαρτ, Λίζα και Μάγκι Σίμσον στο Σπρίνγκφιλντ. Αρχιτέκτονες και οικοδόμοι... πλαστογράφησαν το σπίτι που παρουσιάζεται στη σειρά The Simpsons για τις ανάγκες ενός διαφημιστικού τρικ του 1997, η οποία είχε σκοπό να αφήσει σε έναν τυχερό θαυμαστή το... απόλυτο αναμνηστικό: ένα κανονικό σπίτι. Με όλα τα κομφόρ.
Με σχεδόν 35 σεζόν στο ενεργητικό τους, οι Simpsons είναι η μακροβιότερη σειρά στην ιστορία της αμερικανικής τηλεόρασης, που ξεπερνιέται σε συνολική μακροβιότητα μόνο από διάφορες σαπουνόπερες, τη Sesame Street, και τους late-night θεσμούς. Παρά τις επικρίσεις ότι η σειρά έχει εξαντλήσει τις δυνατότητές της, παραμένει μια κερδοφόρα αυτοκρατορία για το δίκτυο Fox, χωρίς ποτέ να έχει ανακοινωθεί το τέλος της.
Όμως το 1997, το μέλλον της εκπομπής ήταν αμφίβολο. Οι πωλήσεις των προϊόντων των Simpsons είχαν μειωθεί, τα διαφημιστικά έσοδα είχαν μειωθεί, το ίδιο και το ενδιαφέρον των τηλεθεατών.
Σε μια προσπάθεια να αναζωπυρώσουν το ενδιαφέρον, οι διαφημιστές σειράς σχεδίαζαν μια μεγάλη κυκλοφορία για κασέτες VHS με τα καλύτερα τραγούδια και ένα CD-ROM με τίτλο Virtual Springfield που θα επέτρεπε στους χρήστες να εξερευνήσουν τη γενέτειρα της οικογένειας και να αλληλεπιδράσουν με τους θαμώνες της.
Αυτό που χρειαζόταν το δίκτυο ήταν ένα διαφημιστικό τρικ - κάτι που θα ενίσχυε το ενδιαφέρον τόσο για την εκπομπή όσο και για τα βοηθητικά προϊόντα της. Αυτή η ιδέα δεν προήλθε από το εσωτερικό της Fox, αλλά από έναν εξωτερικό ειδικό του μάρκετινγκ.
Ο Jeff Charney ήταν υπεύθυνος για το μάρκετινγκ στην Kaufman and Broad, μια εταιρεία κατασκευής σπιτιών που ήθελε να προωθήσει τόσο το εμπορικό σήμα της όσο και μια νέα οικιστική ανάπτυξη στο Henderson της Νεβάδα, περίπου 16 μίλια νοτιοανατολικά του Λας Βέγκας.
Ο Charney είχε την ιδέα να χτίσει ένα αντίγραφο του σπιτιού των Simpsons. Κατόπιν, η εταιρεία την παρουσίασε στη Fox, η οποία έδωσε την έγκρισή της για να προχωρήσει.
Μόλις εγκρίθηκε το έργο, οι αρχιτέκτονες μελέτησαν 100 επεισόδια της σειράς και storyboards που είχαν δανειστεί από την παραγωγή για να αρχίσουν να φτιάχνουν το σπίτι ως μια ακριβή ρέπλικα.
Το αρχικό πλάνο της κατασκευής
Το σπίτι έγινε όντως όπως το τηλεοπτικό σπίτι των Simpsons: Τα κουφώματα των πορτών διευρύνθηκαν και επιμηκύνθηκαν για να χωρέσουν τα μαλλιά της Μαρτζ και την περιφέρεια του Χόμερ. Το δεντρόσπιτο του Μπαρτ ανεγέρθηκε στην πίσω αυλή.
«Ξέραμε ότι κάποιος έπρεπε να ζήσει σε αυτό, οπότε η κουζίνα ήταν λίγο μεγαλύτερη από ό,τι είναι στη σειρά», λένε σήμερα οι αρχιτέκτονες. «Έπρεπε να είναι ένα πραγματικό σπίτι».
Η κατασκευή ήταν μόνο ένα μέρος της όλης ψευδαίσθησης. Για να αποκτήσει αυτή την οικεία εμφάνιση, ήρθε ένας σχεδιαστής παραγωγής του Χόλιγουντ ονόματι Rick Floyd και εμπλούτισε το σπίτι με λεπτομέρειες που θα εντυπωσίαζαν το μάτι του δημιουργού της σειράς Matt Groening και των φανατικών θαυμαστών.
Ο Floyd κρέμασε στην κουζίνα κουρτίνες με μοτίβα καλαμποκιού. Η ντουλάπα του υπνοδωματίου του Μπαρτ είχε μια σειρά από πανομοιότυπα πουκάμισα και σορτσάκια. Ποντικότρυπες ζωγραφίστηκαν στους τοίχους κοντά στο πάτωμα. Το σαξόφωνο της Λίζα ακουμπούσε στο κρεβάτι της. Ζωγράφισε ακόμη και μια κηλίδα λαδιού στο δρόμο, μια υπόδειξη για την έλλειψη συντήρησης του αυτοκινήτου από τον Χόμερ. Αγόρασε επίσης ένα όχημα που είδε και έμοιαζε με το ΙΧ του Χόμερ. Το έβαψε ροζ/μοβ και το σκηνικό ολοκληρώθηκε.
«Ουσιαστικά "μεταμφιέσαμε" ένα κανονικό σπίτι για να μοιάζει με το σπίτι των Simpsons», λέει ο Φλόιντ.
Το σπίτι πλησίαζε στην ολοκλήρωση τον Αύγουστο του 1997.
Σε αυτό το σημείο, η Fox και οι Kaufman and Broad διοργάνωναν ξεναγήσεις επί πληρωμή για ντόπιους και τουρίστες που ήλπιζαν να ρίξουν μια ματιά στο εσωτερικό.
Ο Groening πήγε εκεί και έκανε μια εμφάνιση, ενώ έγραψε με σπρέι μερικά γκράφιτι του Bart στο γκαράζ πριν υπογράψει με το όνομά του στο τσιμέντο του μπροστινού μονοπατιού.
Η κλήρωση για το σπίτι
Η Fox κράτησε το σπίτι ανοιχτό για ξεναγήσεις εκείνο το φθινόπωρο του '97, και όλα αυτά με σκοπό την προώθηση της επικείμενης κλήρωσης που διαφημιζόταν μέσω των προϊόντων Pepsi.
Αγοράζοντας Mug Root Beer, Brisk Iced Tea ή Slice οι καταναλωτές έπαιρναν έναν αριθμημένο λαχνό. Αν ο λαχνός τους κληρωνόταν, θα ήταν οι νικητές του σπιτιού, την αξία του οποίου οι Kaufman και Broad εκτιμούσαν σε 150.000 ευρώ.
Στις 21 Σεπτεμβρίου 1997, όσοι είχαν στην κατοχή τους το κομμάτι του παιχνιδιού παρακολούθησαν το επεισόδιο «Η πόλη της Νέας Υόρκης εναντίον του Homer Simpson». Κατά τη διάρκεια της εκπομπής, ο νικητήριος αριθμός αναβόσβησε στην οθόνη. Όποιος κρατούσε το νικητήριο λαχνό με τον τυχερό αριθμό 9786065, θα κέρδιζε το σπίτι.
Τις επόμενες ημέρες όμως δεν εμφανίστηκε ποτέ για να διεκδικήσει το βραβείο του. Τελικά, τον Δεκέμβριο του 1997, ανακοινώθηκε ότι ο λαχνός που επιλέχθηκε ανήκε στην Barbara Howard, μια 63χρονη συνταξιούχο εργάτρια εργοστασίου από το Richmond του Kentucky.
Ζούσε σε μια περιοχή τόσο αγροτική που η λιμουζίνα που είχε στείλει η Fox δεν μπορούσε καν να φτάσει από τον χωματόδρομο στο σπίτι της! Το δίκτυο την έφερε αεροπορικώς στο Χέντερσον - η πρώτη της φορά σε αεροπλάνο - με τις δύο κόρες της και τον εγγονό της. Η 63χρονη πόζαρε για φωτογραφίες μπροστά στο νέο της σπίτι.
Εκείνο τον Δεκέμβριο, όμως, η Χάουαρντ πήρε μια απόφαση. Δεν ήθελε τελικά το σπίτι.
«Πήρε τα μετρητά», θυμάται ο υπεύθυνος για το αποτέλεσμα της κλήρωσης. «Είχε την επιλογή είτε του σπιτιού είτε ενός χρηματικού επάθλου, αλλά τα μετρητά ήταν σημαντικά λιγότερα από την αξία του σπιτιού».
Η Χάουαρντ δέχτηκε 75.000 δολάρια, κάτι που κάποιοι παρατηρητές βρήκαν περίεργο. Γιατί να μην κρατήσει το σπίτι; Γιατί να μην το διατηρήσει ανοιχτό για ξεναγήσεις; Οι λόγοι ήταν απλοί. Η Χάουαρντ ζούσε σε μια φάρμα στο Κεντάκι με τον σύζυγό της, ένιωθε απόλυτα άνετα εκεί και δεν είχε κανένα κίνητρο να μετακομίσει.
Το σπίτι περνάει στην εταιρεία κατασκευής
Το σπίτι κάπως έτσι πέρασε επίσημα στην κατοχή της εταιρείας Kaufman και Broad. Καθώς έμενε κενό, η εταιρεία ανέθεσε 24ωρη φύλαξη για να μην λεηλατήσει κανείς το περιεχόμενό του. Αλλά κατά το 1998, η προσοχή των σεκιουριτάδων είχε μειωθεί και διάφοροι άνθρωποι είχαν καταφέρει να τρυπώσουν μέσα και να κλέψουν αρκετά αντικείμενα.
Οι Kaufman και Broad σκέφτηκαν να γκρεμίσουν το σπίτι ή να το μετασκευάσουν ώστε να ταιριάζει στη γειτονιά και να προσελκύσει τους πιο συμβατικούς αγοραστές. Όμως ο πιο αποδοτικός τρόπος ήταν να το πουλήσουν απλά, ακόμη και αν ήταν κάτω από την αγοραστική του αξία.
Ώσπου μια μέρα του 2001, το αγόρασε η ίδια η γραμματέας της Kaufman και Broad. Με τον σύζυγό της και τα δύο αγόρια της, η γυναίκα αυτή έγινε ο πρώτος και μοναδικός ένοικος του σπιτιού των Simpson.
Η νέα ζωή του σπιτιού δεν απέτρεψε φυσικά τους οπαδούς των Simpsons από το να κάνουν... λαϊκό προσκύνημα εκεί αραιά και που. Κάποτε, μια ομάδα μεθυσμένων κολεγιόπαιδων χτυπούσε την πόρτα, φωνάζοντας να τους αφήσουν να μπουν. Πολλοί τραβούν φωτογραφίες ή βίντεο και στη συνέχεια ανεβάζουν τις φωτό και τα βίντεο στα social media.
Το σπίτι δέχεται επίσης αλληλογραφία που απευθύνεται... στην οικογένεια Σιμπσον. «Μια φορά πήρα ένα γράμμα με παραλήπτη τον Homer από τον Στρατό Σωτηρίας», λέει η κάτοικος του σπιτιού σήμερα. «Έχουν έρθει δείγματα σαμπουάν για τη Μαρτζ».
Προς το παρόν, η γραμματέας λέει ότι είναι πολύ ευτυχισμένη στη γειτονιά και μόνο περιστασιακά ενοχλείται από περίεργους θαυμαστές.