Ο Γιάννης Πουλόπουλος ξεκίνησε ως τραγουδιστής στην Κολούμπια, αλλά εκείνο που τον διαμόρφωσε και τον προίκισε γενναιόδωρα ήταν η θητεία του στις μπουάτ της Πλάκας.
Στάθηκε τυχερός όταν ο Μπιθικώτσης έβαλε βέτο «να φύγει ο μικρός» από την Κολούμπια. Έφυγε λοιπόν ο Γιάννης και πήγε στην Λύρα. Αλλά εκεί συνδέθηκε με το Νέο Κύμα, και βρέθηκε γρήγορα στης Πλάκας τις ανηφοριές και στα μαγικά εκείνα σπίτια-κουτιά, που στην πραγματικότητα ήταν θάλαμοι για μαγικά καλλιτεχνικά ταξίδια. Λίγο ήταν αυτό; Ή μήπως ήταν το μεγαλύτερο Πανεπιστήμιο που θα μπορούσε τότε να έχει;
Σε αυτά τα σπιτάκια-κουτιά, τραγούδησαν για πρώτη φορά ονόματα που αργότερα έγραψαν ιστορία : Αρλέτα, Πόπη Αστεριάδη, Γιώργος Ζωγράφος, Καίτη Χωματά, Διονύσης Σαββόπουλος, Λάκης Παππάς, Γιάννης Αργύρης, Νότης Μαυρουδής και πολλοί άλλοι.
Σε μία σπάνια φωτογραφία έτους 1966, βλέπουμε και τον Δημήτρη Μητροπάνο να ξεκινά την καριέρα του κι αυτός από εδώ. Τραγουδά στην μπουάτ Απανεμιά, ενώ τον συνοδεύει στο πιάνο η Μαίρη Δαλάκου.
Οι μπουάτ και το Νέο Κύμα της μικρής εταιρείας Λύρα του Πατσιφά, αποτέλεσαν μια κιβωτό σωτηρίας. Διέσωσαν και ανέδειξαν ονόματα που δεν είχαν πρόσβαση στις μεγάλες εταιρείες.
Σε φωτογραφία έτους 1966, βλέπουμε τον Γιάννη Πουλόπουλο στην μπουάτ Εσπερίδες. Στις μυθικές Εσπερίδες να πούμε καλύτερα, όπου ιδιοκτήτης ήταν ο ταχυδακτυλουργός των ονείρων Γιάννης Αργύρης.
Στην οδό Θόλου στην Πλάκα, τρεις μπουάτ υπήρχαν κολλητά η μία δίπλα στην άλλη: Νεφέλες, Εσπερίδες και Απανεμιά.
Εκτός από τους φοιτητές, εδώ σύχναζαν καλλιτέχνες και διανοούμενοι.
Χαρακτηριστική είναι η φωτογραφία έτους 1963, θαμώνων στην μπουάτ Νεφέλες. Από αριστερά, βλέπουμε τον ηθοποιό Άλκη Γιαννακά, την Μαρλένα Καρρέρ, τον Βασίλη Βασιλικό, την Μελίνα Μερκούρη και τον ηθοποιό Νικηφόρο Νανέρη.
Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι η Μελίνα Μερκούρη σύχναζε στις μπουάτ με την φίλη της Μαρλένα Καρρέρ, και άλλους διάσημους της εποχής.
Σε άλλη φωτο έτους 1963, βλέπουμε ως θαμώνες στην μπουάτ Νεφέλες τρία πολύ «βαριά» ονόματα διεθνούς ακτινοβολίας που είχε φέρει η Μελίνα.
Δεξιά είναι ο χορευτής Ρούντολφ Νουρέγιεφ. Αριστερά η χορεύτρια Μάργκοτ Φοντέϊν και στο κέντρο ο Πάτρικ Λη Φέρμορ, Βρετανός συγγραφέας, και μεγάλος φιλέλληνας που έπαιξε σημαντικό ρόλο στην αντίσταση στην Κρήτη κατά τη διάρκεια του Β' Π.Π.
Και η μαρτυρία της Μαίρης Δαλάκου
Η τραγουδίστρια και συνθέτρια Μαίρη Δαλάκου, από το αρχείο της οποίας είναι όλες αυτές οι φωτογραφίες, μας έδωσε τις αναμνήσεις της από τα χρόνια με τον Γιάννη Πουλόπουλο στις μπουάτ της Πλάκας:
«Τον Γιάννη Πουλόπουλο, τον γνώρισα στα μέσα της 10ετίας του '60, όταν πρωτοπαρουσιαζόμουν, στην μπουάτ "Νεφέλες" των ηθοποιών Σπύρου Καμπάνη και Αλέκου Κουρή.
Ο Γιάννης, ερχόταν σαν επισκέπτης στα διαλείμματά του από την διπλανή μπουάτ του Γιάννη Αργύρη, τις "Εσπερίδες" και τότε δεν μας είχε δοθεί η ευκαιρία να γνωριστούμε καλά. Τύχαινε σε στιγμές που τραγουδούσα και τον έπαιρνε το μάτι μου που καθόταν κάπου στο ημίφως και μ' άκουγε.
Η "Απανεμια" δεν υπήρχε ακόμη, ούτε σαν σκέψη...ο χώρος αυτός, λειτούργησε για λίγο σαν μπαράκι από τον "κακό" του κινηματογράφου Αρτέμη Μάτσα και μετά έκλεισε και παρέμεινε κλειστός για πολύ καιρό, μέχρι που μπήκε η ιδέα στον Σπύρο Καμπάνη να τον ανοίξουμε μαζί σαν μπουάτ.
Χρειαζόταν όμως πολύ δουλειά για ν' ανταποκριθεί ο χώρος στο να γίνει λειτουργικός, αλλά και για να πάρει άδεια.
Εν τω μεταξύ, μέχρι να ετοιμαστεί, βρέθηκα να τραγουδάω στις "Εσπερίδες" με τον Γιάννη Αργύρη και τους Νίκο και Γιώργο Τζαβάρα.
Ο Πουλόπουλος τότε εμφανιζόταν πιο κάτω στην μπουάτ« Κατακόμβη» της οδού Μνησικλέους, αλλά ερχόταν στα ενδιάμεσα στις "Εσπερίδες" και τραγουδούσε με συνοδεία πιάνου του Σπύρου Μιχαηλίδη , ενός εξαιρετικού πιανίστα που ήταν κι' αυτός μαζί μας.
Εκεί όμως που μου δόθηκε η ευκαιρία να τον "μελετήσω" ήταν όταν ανοίξαμε την δικιά μας μπουάτ, που την βαφτίσαμε "Απανεμιά" από ένα τραγούδι μας, σε στίχο του Σπύρου Καμπάνη και μουσική δικιά μου, που παρουσιάστηκε και στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης του '66.
Ήρθε λοιπόν ο Γιάννης να τραγουδήσει μαζί μας στην Απανεμιά κι' ήταν πραγματικά μια μυσταγωγία να τον ακούς!
Όσο απλός και οικείος ήταν σαν άνθρωπος ανάμεσά μας, φίλος κι' αδελφός, όταν ανέβαινε στο μικρό παταράκι της Απανεμιάς, μετουσιωνόταν!
Συνόδευε τον εαυτό του με την κιθάρα του με απλά αλλά σωστά ακόρντα, με μια ιδιάζουσα όμως ροή, απόλυτα εναρμονισμένη με τον τρόπο που τραγουδούσε, κάτι που τον χαρακτήριζε κι' έλεγες, "αυτός είναι ο Γιάννης που παίζει".
"Θα 'θελα να 'χα μια αγάπη μόνο, να βλέπω ήλιο και ξαστεριά...."
Τραγουδούσε απόλυτα δοσμένος σ' αυτό, με τις πράσινες ματάρες του βασιλεμένες, ερμητικά σφαλιστές, λες και δεν υπήρχε τίποτα εγκόσμιο γύρω του, παρά μόνο αυτός πάνω σε σύννεφο.
Ο Σπύρος που διέθετε ένα σαρκαστικό, αλλά καλοπροαίρετο χιούμορ, όταν κατέβαινε ο Γιάννης από το πατάρι, κάπως "χαμένος" ακόμα...τον πείραζε πάνω σ' αυτό, περνώντας από μπροστά του ανεμίζοντας τον δίσκο με τα ποτά, μ' ένα "ελεήστε τον αόμματο κύριε..." κι ο Γιάννης λυνόταν στο γέλιο, επιστρέφοντας πάλι στην γήινή του υπόσταση. Γιατί τόση ώρα πριν ήταν χερουβείμ!
Ακόμα κι' όταν τέλειωσε η περίοδος των εμφανίσεων του στην Απανεμιά, ο Γιάννης δεν σταμάτησε να έρχεται να μας ακούει και να λέμε τα δικά μας»
Credits – Όλες οι φωτογραφίες ΑΡΧΕΙΟ Μαίρης Δαλάκου
- Οι ειδήσεις live
- Θλίψη στο Χόλιγουντ: Πέθανε ο ηθοποιός Τσάντγουϊκ Μπόουζμαν που υποδύθηκε τον «Μαύρο Πάνθηρα» - Έχασε τη μάχη με τον καρκίνο
- Ο δολοφόνος του Τζον Λένον τράβηξε τη σκανδάλη γιατί του το είπαν «κακά πνεύματα» -Παραμένει στη φυλακή παρά τις 11 αιτήσεις αποφυλάκισης [εικόνες & βίντεο]
- Το πάθος για τεχνολογία και το κενό στην αγορά: Πώς δημιουργήθηκε η ελληνική start up Instashop που εξαγοράστηκε σε τιμή-ρεκόρ