Οι καταγγελίες κατά της υπουργού της γαλλικής κυβέρνησης, γυναικολόγου Χρυσούλας Ζαχαροπούλου, φέρνουν στο προσκήνιο το ζήτημα της Μαιευτικής Βίας.
Ένα ζήτημα που απασχολεί ελάχιστα τόσο τα ΜΜΕ όσο και τα δικαστήρια αλλά και τους ιατρικούς κύκλους, το οποίο όμως δείχνει να υφίσταται σε μεγάλο βαθμό και στη χώρα μας, όπου ήδη από το 2017 ιδρύθηκε ένας σύλλογος ακριβώς για τα θύματα της «παραγνωρισμένης» αυτής βίας.
Τις τελευταίες εβδομάδες, η επιφανής Ελληνίδα πολιτικός στη Γαλλία, που διορίστηκε και υπουργός στην τελευταία κυβέρνηση Μακρόν, βρίσκεται στο στόχαστρο λόγω τριών μηνύσεων που έχουν υποβληθεί εναντίον της, για «διείσδυση χωρίς συναίνεση», στο πλαίσιο της άσκησης του επαγγέλματός της ως γυναικολόγου. Πρόκειται, ουσιαστικά, για έντονες ιατρικές εξετάσεις, τις οποίες οι ασθενείς της υποστηρίζουν ότι βίωσαν ως βιασμό.
Η επικεφαλής του συλλόγου Stop VOG (Stop Obstetrical and Gynecological Violence) (Σταματήστε τη Μαιευτική και Γυναικολογική Βία), Σόνια Μπις, είπε ότι, πέραν των καταγγελιών, έχουν λάβει μαρτυρίες από γυναίκες «που καταγγέλλουν σοβαρή ψυχολογική βία, ότι ένιωθαν ταπεινωμένες, κακοποιημένες και αποχώρησαν κλαίγοντας».
Η γυναικολόγος κατηγορείται συγκεκριμένα ότι πραγματοποίησε ιατρικές διαδικασίες, συμπεριλαμβανομένης της κολπικής ή πρωκτικής διείσδυσης, χωρίς να έχει λάβει προηγουμένως τη συγκατάθεση των ασθενών της.
Η πρόκληση για τη γαλλική Δικαιοσύνη είναι κατά πόσον μπορούν να χαρακτηριστούν ποινικά κολάσιμες οι ιατρικές αυτές πράξεις χωρίς τη συγκατάθεση των ασθενών.
Η εν εξελίξει έρευνα θα πρέπει να καθορίσει τη φύση των γεγονότων, ιδιαίτερα αν οι καταγγέλλουσες υπέστησαν «βιασμό» ή «γυναικολογική βία».
Οι περιγραφές αυτές δεν είναι καθόλου άγνωστες για πολλές γυναίκες που έχουν γεννήσει και στη χώρα μας...
Τι ισχύει στην Ελλάδα με τη Μαιευτική Βία
Η Κωνσταντίνα Νούσια, Μαία, Υποψήφια Διδάκτωρ στο ΕΚΠΑ του τμήματος Ιατρικής, με δύο μεταπτυχιακούς τίτλους σπουδών και πολλές χιλιάδες γεννήσεις στο «βιογραφικό» της, διέβλεψε το αντίστοιχο μεγάλο πρόβλημα στην ελληνική γυναικολογική κοινότητα και ίδρυσε το 2017 το «Παρατηρητήριο Μαιευτικής Βίας» -μια οργάνωση αντίστοιχη με τον σύλλογο «Σταματήστε τη Μαιευτική και Γυναικολογική Βία» της Γαλλίας, που κατήγγειλε την Ελληνίδα υπουργό.
Το Iefimerida.gr συνομίλησε μαζί της και αρχικά τη ρωτήσαμε σε τι συνίσταται η «μαιευτική βία».
«Μαιευτική βία είναι η ψυχολογική, λεκτική και σωματική κακοποίηση των γυναικών κατά τη διάρκεια της γυναικολογικής εξέτασης ή κατά την παρακολούθηση της εγκυμοσύνης και τη διενέργεια τοκετού. Θεωρείται έμφυλη βία, διότι μόνο το γυναικείο φύλο υπόκειται σε αυτές τις εξετάσεις».
«Και η καισαρική χωρίς να υπάρχει λόγος και πλήρης ενημέρωση για την επιλογή αυτή συνιστά μαιευτική βία», τονίζει.
Οι καταγγελίες στο Παρατηρητήριο, αντίστοιχες αλλά και σε πολλές περιπτώσεις πολύ χειρότερες από αυτές που αφορούν στην περίπτωση της Χρυσούλας Ζαχαροπούλου, ήταν... εκατοντάδες.
«Δεχθήκαμε σωρεία καταγγελιών για λεκτική βία, δηλαδή βρισιές, σωματική βία και πίεση και πολλές από αυτές ήταν πραγματικά ανατριχιαστικές», σημειώνει.
«Οι γυναίκες στην Ελλάδα δεν γνωρίζουν τα δικαιώματά τους»
Φαίνεται ότι στη χώρα μας, αν και οι καταγγελίες είναι πολλές, το πρόβλημα μάλλον είναι... «αόρατο».
«Η γαλλική κουλτούρα επιτάσσει την τήρηση των κανονισμών της ιατρικής δεοντολογίας και για αυτό προέκυψαν αυτές οι μηνύσεις. Εδώ, για τέτοια ζητήματα, πολλές φορές η γυναίκα δεν ερωτάται καν για αυτές τις ιατρικές πράξεις στο σώμα της! Και, μάλιστα, δεν γνωρίζει ότι θα πρέπει να ερωτηθεί και να δώσει τη συναίνεσή της», επισημαίνει στο iefimerida.gr η Κωνσταντίνα Νούσια.
«Η κατηγορία αυτή για την υπουργό στη Γαλλία είναι κάτι σύνηθες εδώ, που σπάνια όμως καταλήγει στις αίθουσες των δικαστηρίων» συμπληρώνει, υπογραμμίζοντας ότι «εδώ δεν αντιλαμβανόμαστε καν τι συνιστά μαιευτική βία».
«Η ιατρική πράξη χωρίς ενημέρωση του ασθενούς είναι παράνομη»
Και εξηγεί: «Οι ηθικοί κανόνες και η δεοντολογία για οποιαδήποτε ιατρική πράξη δεν μπορεί να γίνει χωρίς ενημέρωση. Οι αναίτιες παρεμβάσεις και χωρίς ενημέρωση συμβαίνει κατά κόρον εδώ, και η αλήθεια είναι ότι πολύ σπάνια καταγγέλλεται κάτι τέτοιο. Αφενός διότι η γυναίκα δεν το καταλαβαίνει, αφετέρου και να το καταγγείλει, η ακροαματική διαδικασία είναι πολύ δύσκολη για αυτήν, οι δικαστές επίσης δεν έχουν γνώση και ο γυναικολόγος μπορεί εύκολα να πείσει ότι η πράξη του ήταν επιβεβλημένη».
Συνήθως, δε, στα δικαστήρια φτάνουν μόνο τα πολύ βαριά αδικήματα γυναικολογικής και μαιευτικής βίας, όπως ο βιασμός, η ασέλγεια ή οι πολύ επικίνδυνες πρακτικές.
Σχετικά με την περίπτωση της Χρυσούλας Ζαχαροπούλου, όπως διαβάζει η Κωνσταντίνα Νούσια τις κατηγορίες, εκτιμά ότι θα καταλήξει στο δικαστήριο σίγουρα, διότι αυτά για τα οποία κατηγορείται συνιστούν παράνομες πράξεις.
«Η πράξη αυτή κάθε αυτή για την οποία κατηγορείται δεν ήταν λανθασμένη ιατρικά, ωστόσο δεν τήρησε τους άλλους κανόνες της ιατρικής δεοντολογίας, ως ώφειλε, αν ισχύουν οι καταγγελίες. Η συναίνεση είναι απαραίτητη όπως και η αυτοδιάθεση του ασθενούς», επισημαίνει. Ωστόσο, η μαιευτήρας προσθέτει ότι «η πρωκτική εξέταση αποτελεί παρωχημένη ιατρική κλινική πράξη, καθώς πλέον υπάρχουν οι διακολπικοί υπέρηχοι».
«Η ορθή πρακτική για τις γυναικολογικές εξετάσεις, που σπάνια τηρείται στη χώρα μας, είναι να υπάρχει και δεύτερο άτομο στο ιατρείο, είτε ο βοηθός του γιατρού, είτε ο σύντροφος της εξεταζόμενης», καταλήγει η Κωνσταντίνα Νούσια.