Ο Νίκολας Τζεντίλε, ένας 37χρονος Ιταλός ζαχαροπλάστης, έχει τρέλα με τον «Άρχοντα των Δαχτυλιδιών». Δεν ήθελε απλώς να παριστάνει το χόμπιτ. ήθελε να ζήσει σαν αυτό.
Αρχικά, αγόρασε ένα κομμάτι γης στην ύπαιθρο του Μπουκιάνικο, κοντά στην πόλη Κιέτι στο Αμπρούζο, όπου μαζί με τη σύζυγό του άρχισαν να χτίζουν την προσωπική τους περιοχή Shire από τη φανταστική Μέση Γη του Τζ. Ρ. Ρ. Τόλκιν.
Στις 27 Αυγούστου, μαζί με μια ομάδα φίλων και θαυμαστών του «Άρχοντα των δαχτυλιδιών» ντυμένοι ως ξωτικά, νάνοι, χόμπιτ, μάγοι και άνθρωποι, περπάτησε πάνω από 200 χιλιόμετρα από το Κιέτι στη Νάπολη, διασχίζοντας βουνά και ποτάμια, για να ρίξει το «Ένα Δαχτυλίδι», ένα κεντρικό στοιχείο της ιστορίας του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών, στον κρατήρα ηφαιστείου του Βεζούβιου.
«Πριν από λίγο καιρό, συνειδητοποίησα ότι τα βιβλία και οι ταινίες δεν ήταν πλέον αρκετά για μένα για να ικανοποιήσω το πάθος μου για το είδος της φαντασίας και, ειδικότερα, για το έπος του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών», είπε ο Τζεντίλε. «Διάβαζα ακόμα για τη ζωή άλλων ανθρώπων. Αποφάσισα ότι ήθελα να ζήσω τη ζωή μου ως χόμπιτ στο έπακρο».
Στα δύο εκτάρια γης που αγόρασε, έχει ήδη χτίσει το πρώτο του σπίτι, όπου ζει με την οικογένειά του, με ρούχα χόμπιτ και οι πόρτες του είναι επίσης ανοιχτές για τους επισκέπτες. Εδώ, ο ζαχαροπλάστης, που έχει πτυχίο γεωλογίας, σχεδιάζει να κατασκευάσει το καραβάνι των νάνων, το πανδοχείο green dragon και μια μεγάλη εκδοχή του σπιτιού του Μπίλμπο Μπάγκινς (το χόμπιτ που πρωταγωνιστεί στην τριλογία). Ο στόχος του είναι να μετατρέψει αυτό το κομμάτι του Αμπρούζο σε ένα χωριό χόμπιτ, με μια παρακείμενη αγροικία, όπου οι επισκέπτες θα μπορούν να ζήσουν σε έναν μαγικό κόσμο, ο οποίος, σύμφωνα με τον Τζεντίλε, δεν απέχει πολύ από τον τρόπο που ζουν οι άνθρωποι στο Μπουκιάνικο.
«Με την πάροδο του χρόνου συνειδητοποίησα ότι οι φίλοι μου, οι συγγενείς μου και οι αγρότες του Μπουκιάνικο ζούσαν πάντα ως χόμπιτ. Λειτουργούν σαν χόμπιτ, εκτελώντας δουλειές που βρίσκονται σε στενή επαφή με τη φύση. Γιορτάζουν σαν χόμπιτ, οργανώνοντας φεστιβάλ και χορούς και μάλιστα ντύνονται ως χόμπιτ».
Στο Μπουκιάνικο, το φεστιβάλ του Banderesi διοργανώνεται κάθε χρόνο. Είναι ένα από τα παλαιότερα φεστιβάλ στην Ευρώπη - γιορτάζεται για σχεδόν 500 χρόνια και σε αυτό, οι άνθρωποι φορούν μεσαιωνικά ρούχα, τραγουδούν, χορεύουν και ετοιμάζουν τυπικά τοπικά πιάτα.
«Αυτά είναι ρούχα hobbit», λέει ο Τζεντίλε. «Συνειδητοποίησα ότι ζούσα πάντα στο Shire. Το μόνο που έλειπε ήταν να το αντιληφθούμε και να χτίσουμε ένα χωριό. Ήθελα να μπουν άνθρωποι στη φαντασίωσή μου. Πολλοί μας κοροϊδεύουν. Κάποιοι πιστεύουν ότι προσπαθώ να ξεφύγω από την πραγματικότητα. Είναι κάτι μακριά από αυτό. Ζω το όνειρό μου, την περιπέτειά μου. Αγοράζοντας αυτό το κομμάτι γης, το έχω αφαιρέσει από μια πραγματικότητα που δεν μου αρέσει και το διαμορφώνω όπως θέλω».
Λέει ότι η «κομητεία» του θα ονομαστεί Contea Gentile, λόγω ενός ζητήματος πνευματικών δικαιωμάτων.
Τα σπίτια θα χτιστούν μέσω crowdfunding και θα είναι αειφόρα, χρησιμοποιώντας ηλιακή ενέργεια. Σαν πραγματικό χόμπιτ, ο Τζεντίλε αγαπά τη φύση και ο στόχος του είναι να τη φροντίζει. Λέει ότι το ταξίδι του στον Βεζούβιο για να ρίξει το δαχτυλίδι στον κρατήρα δεν ήταν απλώς μια υπερβολική βόλτα από τους θαυμαστές του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών - ήθελε να στείλει ένα μήνυμα.
«Η γη σήμερα απειλείται από τη ρύπανση και την κλιματική αλλαγή, που είναι εχθροί τόσο τρομακτικοί όσο ο Σάουρον. Θέλαμε να δείξουμε ότι η γη μας, όπως και η Μέση Γη του Τόλκιν, πρέπει να σωθεί και να προστατευθεί. Γι' αυτό πήγαμε εκεί για να ρίξουμε το δαχτυλίδι. Είμαι πολύ περιβαλλοντολόγος για να ρίξω ένα κομμάτι σίδερο στη φύση, έτσι έριξα συμβολικά ένα κομμάτι στερεοποιημένης λάβας στον κρατήρα και έδωσα το δαχτυλίδι σε ένα μικρό αγόρι που συναντήσαμε.
«Συναντήσαμε πολλούς ανθρώπους κατά τη διάρκεια αυτών των εκατοντάδων χιλιομέτρων. Και η αγάπη που μας έδειξαν ήταν απίστευτη. Οι άνθρωποι στο δρόμο μας άνοιξαν τις πόρτες στα σπίτια τους, μας έδωσαν φαγητό, προσφέρθηκαν να μας φιλοξενήσουν στα σπίτια τους και μας άφησαν να κάνουμε ένα ντους. Τι είναι μαγεία αν όχι αυτό;».