Κανείς τους δεν είχε πτυχίο διοίκησης επιχειρήσεων ή μάρκετινγκ κι όμως, ξεκινώντας ταπεινά από ένα εγκαταλελειμμένο βενζινάδικο, κατάφεραν να δημιουργήσουν μια αυτοκρατορία παγωτού, την γνωστή Ben & Jerry’s.
Η γνωριμία τους έγινε τυχαία στο μάθημα της γυμναστικής στο σχολείο. Έγιναν φίλοι και χωρίς μεγαλεπήβολες βλέψεις αποφάσισαν να ανοίξουν μια μικρή επιχείρηση πουλώντας παγωτό, μετά από ένα μάθημα δι’ αλληλογραφίας που ξεκίνησαν αξίας 5 δολαρίων. Αυτή είναι η ιστορία τους.
Η γνωριμία στο μάθημα γυμναστικής - Λιποθύμησε ο ένας
Οι συνιδρυτές της εταιρείας Ben & Jerry’s, Μπεν Κοέν και Τζέρι Γκρίνφιλντ γνωρίστηκαν στο σχολείο, στο Λονγκ Άιλαντ της Νέας Υόρκης. Μάλιστα, όπως δήλωσε στην Washington Post το 2014, ο Κοέν, η γνωριμία τους έγινε όταν ο Γκρίνφλεντ λιποθύμησε στο μάθημα της γυμναστικής.
Όπως αποκάλυψε σε συνέντευξη στην Independent το 1995 ο Γκρίνφιλντ προέρχονταν και οι δύο από παρόμοιο υπόβαθρο. Ο πατέρας του Γκρίφιλντ ήταν χρηματιστής ενώ του Κοέν ήταν λογιστής.
Η γνωριμία έγινε κατά τη διάρκεια τρεξίματος γύρω από τον στίβο στο μάθημα της γυμναστικής. Όπως είπαν, ήταν τα δύο πιο αργά και χοντρά παιδιά της τάξης. Κάποια στιγμή, λιποθύμησε στο μάθημα ο Γκρίνφιλντ και ο Κοέν ήταν ο πρώτος που έσπευσε να τον βοηθήσει.
Ο ένας ήθελε να γίνει γιατρός και ο άλλος αγγειοπλάστης
Όταν ήταν τελειόφοιτοι στο λύκειο, έπαιρναν τα αυτοκίνητά τους, οδηγούσαν και άκουγαν μουσική. Καθώς, όπως λένε, ήταν και οι δύο χοντρά παιδιά, δεν είχαν πολλές κοπέλες. Συνήθιζαν να τρώνε πολύ και ονειρεύονταν να κάνουν βόλτες στον αυτοκινητόδρομο Sunrise Highway και να τρώνε σε όλα τα φαστ φουντ κατά μήκος του.
Όταν ο Τζέρι αποφοίτησε από το κολέγιο, πήγε να ζήσει μαζί με τον Μπεν στη Νέα Υόρκη. Όλοι οι φίλοι τους είχαν κανονικές δουλειές, και ο Τζέρι – που ήθελε να γίνει γιατρός, απορρίφθηκε από όλες τις ιατρικές σχολές στις οποίες έκανε αίτηση. Ο Μπεν πάλι, ήθελε να γίνει αγγειοπλάστης, αλλά, αφότου, πήγε σε πολλές εκθέσεις χειροτεχνίας και προσπάθησε να πουλήσει τα κεραμικά του, συνειδητοποίησε ότι κανείς δεν επρόκειτο να τα αγοράσει.
Στο παρελθόν, οι δύο φίλοι είχαν συζητήσει να ανοίξουν ένα εστιατόριο, αλλά ποτέ δεν το σκέφτηκαν πιο σοβαρά. Εκτιμώντας ότι έπρεπε να κάνουν κάτι, άρχισαν να σκέφτονται την ιδέα πραγματικά.
Πώς κατέληξαν να ανοίξουν παγωτατζίδικο
Μίλησαν με ανθρώπους που γνώριζαν τη δουλειά και τους είπαν ότι τα εστιατόρια πάντα κλείνουν και πως θα είχαν περισσότερες πιθανότητες επιτυχίας εάν άνοιγαν κάτι με ένα περιορισμένο μενού. Έτσι, αναζήτησαν κάτι που ήταν δημοφιλές.
Τα μπέιγκελς και το σπιτικό παγωτό είχαν αρχίσει να εμφανίζονται στις μεγάλες πόλεις, αλλά δεν μπορούσαν να αποφασίσουν με ποιο από τα δύο να ασχοληθούν. Μια μέρα, πήγαν σε ένα κατάστημα που πουλούσε μεταχειρισμένο εξοπλισμό εστιατορίων και υπολόγισαν το κόστος για ανοίξουν μια επιχείρηση με μπέιγκελς στις 40.000 δολάρια. Σκέφτηκαν τότε ότι το παγωτό θα πρέπει να ήταν φθηνότερο, οπότε παρακολούθησαν μαθήματα τεχνολογίας παγωτού με αλληλογραφία αξίας 5 δολαρίων και άρχισαν να φτιάχνουν παγωτό στην κουζίνα τους.
Εκείνη την εποχή ζούσαν στο Σαρατόγκα Σπρινγκς της Νέας Υόρκης και εκεί σχεδίαζαν να ανοίξουν το παγωτατζίδικό τους. Κάποιος όμως τους πρόλαβε, οπότε έφυγαν από την πόλη και κατέληξαν στο Βερμόντ το 1978. Εκεί ξεκίνησαν το πρώτο τους παγωτατζίδικο με 6.000 δολάρια. Υποτίθεται ότι ο καθένας τους θα είχε μαζέψει 4.000 δολάρια. Ο Τζέρι είχε μαζέψει το δικό του μερίδιο αλλά ο Μπεν είχε συγκεντρώσει μόνο τα 2.000 δολάρια.
Το ερειπωμένο βενζινάδικο και οι τσίγκοι από εκτυπώσεις εφημερίδας
Αγόρασαν λοιπόν, ένα ερειπωμένο βενζινάδικο με τρύπες στην οροφή και το ανακαίνισαν μόνοι τους. Κάθε απόγευμα, η τοπική εφημερίδα πουλούσε τα φύλλα αλουμινίου που χρησιμοποιούνταν στη διαδικασία εκτύπωσης για 10 σεντς το καθένα. Εκείνοι τα αγόραζαν και τα κολλούσαν πάνω από τις τρύπες και στη συνέχεια αλείφανε τις ρωγμές με πίσσα. Την πρώτη άνοιξη, το καλοκαίρι και το χειμώνα, η στέγη ήταν μια χαρά, αλλά την επόμενη άνοιξη άρχισε να στάζει. Επειδή υπήρχε ακόμη χιόνι στη στέγη δεν μπορούσαν να την φτιάξουν, οπότε τοποθέτησαν ένα μεγάλο φύλλο πλαστικού κάτω από την οροφή. Οι σταγόνες σχημάτιζαν μια μεγάλη λίμνη και στη συνέχεια αποστραγγίζονταν από μια τρύπα στο πλαστικό σε έναν δίσκο στην κορυφή μιας σκάλας. Ένας σωλήνας μετέφερε το νερό από το δίσκο σε έναν νεροχύτη στο πίσω μέρος του βενζινάδικου.
Στην αρχή, πουλούσαν κι άλλα πράγματα, όπως κρέπες και σούπες. Την επόμενη χρονιά όμως, το παγωτό ήταν το μόνο πράγμα στο μενού τους.
Ο Κοέν δήλωσε στους New York Times το 1994, ότι, καθώς είχε κακή αίσθηση της όσφρησης και της γεύσης, ο Γκρίνφιλντ έφτιαχνε τις γεύσεις και τις δοκίμαζε στα τυφλά. Ο στόχος ήταν να φτιάξουν αρκετά έντονες γεύσεις, ώστε ο Κοέν να μπορεί να δοκιμάζει με κλειστά μάτια.
«Λόγω αυτής της αναπηρίας, έχω εξαιρετική αίσθηση του στόματος. Η κρεμώδης γεύση και η τραγανότητα είναι πολύ σημαντικές για ανθρώπους που δεν μπορούν να γευτούν» πρόσθεσε ο Κοέν.
Τρία χρόνια μετά άρχισαν να έχουν κέρδη - Πώς τα κατάφεραν
Άρχισαν να βλέπουν κέρδη τρία χρόνια περίπου αργότερα. Όπως δήλωσαν στον Independent, αγόρασαν ένα παλιό φορτηγό παγωτού και άρχισαν να παραδίδουν σε τοπικά εστιατόρια. Τότε ο Μπεν είχε την ιδέα να συσκευάσουν το παγωτό σε δοχεία και να το πουλάνε στα παντοπωλεία που περνούσαν στο δρόμο προς τα εστιατόρια. Έτσι και μπήκανε στην παραγωγή και διανομή.
Εφτά χρόνια μετά, η εταιρεία είχε φτάσει να αξίζει 30 εκατομμύρια δολάρια. Η πρώτη γεύση με την οποία πειραματίστηκαν ήταν η βανίλια, σύμφωνα με την ιστοσελίδα της εταιρείας. Το «Cherry Garcia» είναι μία από τις παλαιότερες γεύσεις της αυτοκρατορίας παγωτού. Πήρε το όνομά της από τον τραγουδιστή και κιθαρίστα των Grateful Dead, Τζέρι Γκαρσία το 1987 και διαθέτει γενναιόδωρες μερίδες από κεράσια και καραμέλα. Η γεύση αυτή ήταν η δεύτερη σε πωλήσεις Ben & Jerry’s για το 2019.
Πέρα από την επιχειρηματική δράση, η Ben & Jerry’s ασχολήθηκε και με κοινωνικά θέματα και φιλανθρωπικούς σκοπούς
Η ιστορία της συμμετοχής της Ben & Jerry’s σε κοινωνικούς σκοπούς εκτείνεται σε δεκαετίες. Το 1992, η εταιρεία βοήθησε το Children's Defense Fund, ένα εθνικό μη κερδοσκοπικό ίδρυμα, να στείλει 70.000 καρτ ποστάλ στο Κογκρέσο σχετικά με την προτεραιότητα στις βασικές ανάγκες των παιδιών.
Το 1999, η Ben & Jerry's συγκέντρωσε χρήματα για την Childline, μια υπηρεσία συμβουλευτικής για παιδιά στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Το 2004, η Ben & Jerry's συνεργάστηκε με το Rock the Vote για την εγγραφή 11.000 ψηφοφόρων.
Η εταιρεία συνεργάστηκε με την Greenpeace και την Alaska Wilderness League το 2005 για να διαμαρτυρηθεί για την εξόρυξη πετρελαίου στο Εθνικό Καταφύγιο Άγριας Ζωής της Αρκτικής.
Δύο χρόνια αργότερα, η εταιρεία διαμαρτυρήθηκε για τη δήλωση του FDA ότι τα κλωνοποιημένα ζώα είναι ασφαλή για άρμεγμα και κατανάλωση.
Κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων Occupy Wall Street το 2011, η Ben & Jerry's εξέδωσε δήλωση αλληλεγγύης προς τους διαδηλωτές και μοίρασε παγωτό στους διαδηλωτές στο πάρκο Zuccotti.
Το 2016, η εταιρεία κυκλοφόρησε μια δήλωση με τίτλο «Why Black Lives Matter» (Γιατί οι ζωές των μαύρων έχουν σημασία), με την οποία κατήγγειλε τον συστημικό ρατσισμό.
Γεύσεις παγωτού με πολιτικό μήνυμα
Το 2015, η Ben & Jerry's κυκλοφόρησε το «Save Our Swirled», μια γεύση αφιερωμένη στην ευαισθητοποίηση για την κλιματική αλλαγή, και μετονόμασε τη γεύση Chocolate Chip Cookie Dough σε «I Dough, I Dough» για να γιορτάσει τη νομιμοποίηση του γάμου μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου.
«Το 1989, ήμασταν η πρώτη εταιρεία στο Βερμόντ που προσέφερε πλήρεις παροχές στους συντρόφους του ίδιου φύλου των υπαλλήλων μας», ανέφερε η Ben & Jerry's σε δήλωσή της σχετικά με την αλλαγή.
Το 2018, η εταιρεία κυκλοφόρησε το «Pecan Resist», μια γεύση παγωτού αφιερωμένη στην αντίσταση στις «πολιτικές διακρίσεων» της κυβέρνησης του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ.
Τον Σεπτέμβριο του 2019, η αυτοκρατορία παγωτού κυκλοφόρησε μια γεύση αφιερωμένη στην αντιμετώπιση της φυλετικής ανισότητας με την ονομασία "Justice Remix'd".
Μια φιλία που κρατάει χρόνια
Μέσα από δεκαετίες συνεργασίας, το δίδυμο κατάφερε να διατηρήσει μια στενή φιλία. Ο Κοέν και ο Γκρίνφιλντ μοιράστηκαν μια ματιά στη σχέση τους σε ένα Reddit Ask Me Anything του 2015.
Ο Γκρίνφιλντ δήλωσε ότι τόσο ο ίδιος όσο και ο Κοέν πιστεύουν ότι «οι επιχειρήσεις θα πρέπει να χρησιμοποιούν τη δύναμή τους για να βοηθούν στην αντιμετώπιση κοινωνικών και περιβαλλοντικών ζητημάτων και όχι απλώς να βγάζουν χρήματα». Αυτή η πεποίθηση, λέει ο Γκρίνφιλντ, βοήθησε στον καθορισμό της αποστολής της εταιρείας.
Παράλληλα, πρόσθεσε ότι οι δυο τους έχουν διαφορετικές δυνάμεις. Ο Γκρίνφιλντ λέει ότι ο Κοέν είναι πιο δημιουργικός και αυθόρμητος ενώ ο Κοέν λέει πως ο Γκρίνφιλντ είναι πιο διπλωματικός.
«Ο Μπεν είναι η δημιουργική κινητήρια δύναμη τς εταιρείας ενώ εγώ έχω υποστηρικτικό ρόλο. Κλασικός επιχειρηματίας ο Μπεν είναι πραγματικά πολύ ριψοκίνδυνος και δεν είναι ποτέ ικανοποιημένος, κάτι που είναι καλό για την επιχείρηση. Εγώ είμαι αρκετά προσεκτικός και χωρίς τον Μπεν ως συνεργάτη, δεν θα είχα ξεκινήσει ποτέ την επιχείρηση παγωτού και δεν θα είχα βιώσει όλα αυτά τα σπουδαία πράγματα» δήλωσε ο Τζέρι.