Η δημοσιογράφος μέσα σε δύο μήνες έφυγε από τους Αμπελόκηπους και έγινε ερωτική μετανάστρια στα Γιάννενα.
Η Ελένη, μέχρι την ηλικία των 25, ήταν παιδί του κέντρου. Μεγαλωμένη στους Αμπελόκηπους η επαφή της με την περιφέρεια περιοριζόταν στις ετήσιες επισκέψεις σ΄ ένα χωριό έξω από τα Γιάννενα, τόπο καταγωγής της μητέρας της, και στις κλασσικές αποδράσεις με παρέες. Άλλωστε, το πρόγραμμα της ήταν πάντα απαιτητικό και γεμάτο επαγγελματικές υποχρεώσεις.
Αν και μεγαλωμένη στην πόλη, πολλές φορές, φλέρταρε με την ιδέα κάποια στιγμή να μετακομίσει στην περιφέρεια έτσι ώστε οι ρυθμοί να είναι διαφορετικοί απολαμβάνοντας μια καλύτερη ποιότητα ζωής.
Μετά το τέλος του σχολείου, η Ελένη, πέρασε στη Νομική Κομοτηνής, αλλά δεν επέλεξε να ζήσει εκεί την φοιτητική της ζωή. Γράφεται στη σχολή και επιστρέφει πίσω στην Αθήνα για να κυνηγήσει το όνειρο της, τη δημοσιογραφία.
Σε σύντομο χρονικό διάστημα ξεκινάει να εργάζεται σε τηλεοπτική εκπομπή κι αργότερα κάνει τη μετάβαση στο χώρο του διαδικτύου με τα ωράρια να είναι απαιτητικά και το πρόγραμμα της να περιορίζεται σπίτι- δουλειά και το αντίστροφο.
Ένα Σαββατοκύριακο στον τόπο καταγωγής της μητέρας της, τα Γιάννενα, θα αλλάξει ολόκληρη τη ζωή της. Εκεί γνωρίζεται με τον σύζυγο της και για να προχωρήσει η σχέση τόλμησε να κάνει το μεγάλο βήμα: να αφήσει πίσω μια ζωή με απαιτητικούς ρυθμούς και να μετακομίσει στα πανέμορφα Γιάννενα.
Όσο για τη δουλειά της; Αρχικά την πήρε μαζί της, καθώς λόγω της τεχνολογίας μπορούσε να εργάζεται από το σπίτι, και σε δεύτερη φάση δημιούργησε το δικό της τοπικό ενημερωτικό site με όλα τα νέα της Ηπείρου.
Από τη σχολή Νομικής στη δημοσιογραφία. Δεν θέλησες ποτέ να εξασκήσεις το επάγγελμα του δικηγόρου;
Έδωσα κανονικά πανελλήνιες εξετάσεις και πέρασα στη Νομική Κομοτηνής, αλλά ποτέ δεν ήθελα να ασχοληθώ με το συγκεκριμένο επάγγελμα. Αυτός ήταν ο λόγος που δεν έμεινα καθόλου ως φοιτήτρια στην Κομοτηνή. Τα τέσσερα χρόνια της σχολής διάβαζα κανονικά, πήγαινα την περίοδο της εξεταστικής έδινα τα μαθήματα και επέστεφα πάλι πίσω στη βάση μου, δηλαδή στην Αθήνα. Ταυτόχρονα είχα γραφτεί σε ιδιωτική σχολή δημοσιογραφίας γιατί με αυτό ήθελα να ασχοληθώ επαγγελματικά. Έτσι τελείωσα δύο σχολές.
Στο δεύτερο χρόνο της σχολής, της δημοσιογραφίας, ξεκίνησα να κάνω πρακτική σε πρωινή εκπομπή και κατάλαβα πως αυτό το επάγγελμα θέλω να κάνω. Ήμουν στη δημοσιογραφική ομάδα της εκπομπής «10 με 1» που την παρουσίαζε ο Γιώργος Καραμέρος με τον Σπύρο Χαριτάτο στον Ant-1. Εκεί πήρα όλες τις βάσεις, έκανα γνωριμίες. Αν δεν ήταν εκείνοι μπορεί να τα είχα παρατήσει. Στη σχολή δημοσιογραφίας είχα καθηγητή τον Γιώργο, ο οποίος αρχικά μου πρότεινε να πάω να δω πως είναι στην πράξη το επάγγελμα μας, με πίστεψε και με βοήθησε πάρα πολύ. Μάλιστα, ο ίδιος ζήτησε να πληρώνομαι από το δεύτερο μήνα της πρακτικής μου. Στη δημοσιογραφική μου πορεία, όλα αυτά τα χρόνια, έχω μείνει μόνο ένα μήνα απλήρωτη. Το γεγονός πως πληρώθηκα αμέσως μου έδωσε ακόμα ένα κίνητρο για να μπορώ να παραμείνω σ΄ αυτό το επάγγελμα.
Όταν η εκπομπή σταμάτησε έφυγε όλη η ομάδα και βρήκα δουλειά στο διαδίκτυο. Έκανα τη μετάβαση σε site, ήταν το 2010 με 2011 που τότε άρχιζαν να μπαίνουν τα θεμέλια, και με κέρδισε πολύ. Αυτός ήταν και ένας από τους λόγους που κατάφερα να φύγω από την Αθήνα αφού μπορούσα να πάρω τη δουλειά μαζί μου έχοντας συνεργασίες.
Θέλω να μου περιγράψεις λίγο πώς ήταν η καθημερινότητα και τα ωράρια σου στην Αθήνα. Τι θυμάσαι από εκείνα τα χρόνια που τελικά επέλεξες να τα αφήσεις πίσω;
Ήταν πολύ δύσκολα τα ωράρια μου. Μπορώ να σου πω πως στην τηλεόραση δεν ήταν τόσο δύσκολα όσο ήταν αργότερα στο portal. Τα χρόνια που εργαζόμουν στην τηλεόραση έπρεπε να ήμουν στο στούντιο στις 6.00-6.30 το πρωί, είχεσυμβεί και 5.30 να πάω για να κάνω μοντάζ, αλλά το απόγευμα έφευγα εκτός και αν υπήρχε κάποιο νυχτερινό γύρισμα. Εκεί έκανα τα πάντα, ήμουν στο κοντρόλ, αλλά έβρισκα θέματα, καλεσμένους, έκανα ρεπορτάζ. Ήμουν μικρότερη σε ηλικία οπότε δεν μου φαινόταν τίποτα από όλα αυτά δύσκολο.
Στο ίδιο μοτίβο ήταν η καθημερινότητα μου και όταν ξεκίνησα να δουλεύω σε portal. Έφευγα από το σπίτι μου στις 5.30 το πρωί για να είμαι στις 7.00 στο γραφείο και επέστρεφα γύρω στις 17.30 γιατί είχε τρομερή κίνηση στους δρόμους. Μετά δεν είχα δύναμη να κάνω το παραμικρό, ήθελα μόνο να τσιμπήσω κάτι και να πέσω για ύπνο. Πραγματικά δεν είχα κουράγιο να βγω βόλτα. Αυτή ήταν η καθημερινότητα μου. Ξυπνούσα πήγαινα στη δουλειά, επέστρεφα σπίτι και έπεφτα για ύπνο. Δεν υπήρχε καμία ποιότητα ζωής. Οι αποστάσεις και τα ωράρια ήταν αυτά που δεν με άφηναν να έχω ποιότητα ζωής. Αυτό έχει αλλάξει δραματικά από τότε που μετακόμισα μόνιμα στη Γιάννενα.
Εδώ δεν υπάρχει απόσταση για να πας στη δουλειά σου, δεν κολλάς στην κίνηση, υπολογίζεις το χρόνο σου. Ξέρω πως θέλω 10 λεπτά για να πάω στη δουλειά μου. Για να φανταστείς ο μέγιστος χρόνος για να ξοδέψεις είναι τα 20 λεπτά αν πας από τη μία άκρη της πόλης στην άλλη.
Έχεις γεννηθεί και μεγαλώσει στην Αθήνα. Ήσουν στην κατηγορία των ανθρώπων που φαντάζονται κάποια στιγμή να μετακομίσουν στην περιφέρεια;
Ναι, το έλεγα. Παρόλο που μέχρι τα 24 μου ήμουν παιδί του κέντρου, μάλιστα έχω μεγαλώσει στους Αμπελόκηπους, είχα στο πίσω μέρος του μυαλού μου να φύγω από την Αθήνα. Μου άρεσε η ζωή στην περιφέρεια, αλλά με προϋποθέσεις. Ναι μεν ήθελα να φύγω, όμως πραγματικά δεν ήξερα πως είναι να μετακομίζεις μόνιμα σε έναν άλλο τόπο. Τώρα που το έχω βιώσει μπορώ να πω πως όταν φεύγεις συναντάς δυσκολίες.
Πώς αποφάσισες να μετακομίσεις μόνιμα στα Γιάννενα;
Γνώρισα τον σύζυγο μου ένα Σαββατοκύριακο που πήγα στα Γιάννενα. Ήταν Απόκριες και είχα κανονίσει με μια φίλη μου να πάμε για δύο ημέρες να περάσουμε καλά. Πήγαμε στην Κόνιτσα και μέσω ενός κοινού φίλου έγινε η γνωριμία με τον σύζυγο μου. Επιστρέφοντας πίσω στην Αθήνα κρατήσαμε επικοινωνία, αλλά δεν υπήρχε τρόπος να εξελιχτεί η σχέση αν δεν μετακόμιζε ο ένας από τους δύο. Εγώ το ήθελα πολύ, μπορούσα να πάρω και τη δουλειά μαζί μου, δηλαδή να εργάζομαι μέσα από το διαδίκτυο, οπότε το 2014 αποφάσισα να πάω να ζήσω μόνιμα στα Γιάννενα.
Ήταν εύκολη απόφαση ή χρειάστηκαν μήνες για να κάνεις το μεγάλο βήμα;
Δεν το σκέφτηκα πολύ. Τα έβαλα κάτω, τι πρέπει να γίνει. Έτσι έφυγα και μέσα σε 2 μήνες βρήκα σπίτι. Το έκανα πολύ απότομα. Θα μπορούσε να μην μου βγει σε καλό -δεν ήξερα αν υπάρξει «happy end» στη σχέση μας. Ευτυχώς μου βγήκε και πλέον έχουμε δημιουργήσει οικογένεια με τον σύζυγο μου. Όταν ήταν να φύγω σκεφτόμουν πως αν κάτι δεν πάει καλά έχω την επιλογή να γυρίσω στο σπίτι μου. Η αλήθεια είναι πως είχα επιλογή. Πήγα, το δοκίμασα και τελικά όλα έγιναν με τον σωστό τρόπο.
Δεν ήταν εύκολο. Καθόλου εύκολο να αλλάζεις την καθημερινότητα σου από την μία στιγμή στην άλλη, αλλά άξιζε τον κόπο. Για μένα δεν είχε εξελιχτεί εύκολα από την αρχή γιατί πηγαίνεις σε ένα περιβάλλον όπου δεν γνωρίζεις απολύτως κανέναν. Δεν έχεις την οικογένεια σου, δεν υπάρχει ένας άνθρωπος που να σε πάρει τηλέφωνο ή να πάρεις για να βγεις μια βόλτα. Έμενα εντελώς μόνη μου. Γιατί εγώ ζούσα στα Γιάννενα και ο σύντροφος μου, λόγω της επαγγελματικής του ιδιότητας που έχει να κάνει με τις εναλλακτικές δραστηριότητες, ζούσε στην Κόνιτσα. Η καλύτερη παρέα μου ήταν τα παιδιά από το delivery που έρχονταν να μου φέρουν κρέπες και χυμούς. Με είχαν μάθει.
Έχει δυσκολίες όταν μετακομίζεις σε ξένο τόπο. Δεν γίνεται να ενταχτείς εύκολα σε παρέες, ο καθένας έχει τη ζωή του. Πέρασα δύο χρόνια μοναξιάς, αλλά με κάλυπτε. Περνούσα διάφορες φάσεις που μου έλειπε η οικογένεια μου, οι φίλες μου και αναρωτιόμουν «γιατί το έκανα;», «είμαι καλύτερα;». Δεν είχα την ίδια επαφή με τις φίλες μου και δεν γίνεται να κρατήσεις τις επαφές όπως πριν. Η καθημερινότητα σου αλλάζει εντελώς. Αλλάζουν όλα από τα πιο απλά πράγματα μέχρι τα πιο μεγάλα. Έχεις εναν εντελώς άλλον τρόπο ζωής. Τα περνούσα όλα αυτά που σου περιγράφω μέχρι την στιγμή που έγινα μαμά.
Μετά τα δύο χρόνια ξεκίνησες να βρίσκεις τις ισορροπίες σου;
Περνάνε αυτά τα δύο δύσκολα χρόνια όπου εργάζομαι ως δημοσιογράφος και κάνω την άσκηση μου ως δικηγόρος για να μπορώ να πάρω την άδεια στα δικαστήρια. Μέσα από τη δουλειά ξεκίνησα να κάνω κάποιες πρώτες γνωριμίες όπου ήρθα σε επαφή με νέους φίλους. Κι έρχεται η στιγμή που μένω έγκυος και μετακομίζω στην Κόνιτσα για να είμαι μαζί με τον σύζυγο μου. Εκεί ήταν ακόμα πιο δύσκολα τα πράγματα. Πρόκειται για ένα πανέμορφο μέρος, αλλά προσωπικά δεν θα μπορούσα να ζήσω μόνιμα. Τόσο ακριτικές περιοχές δεν υπάρχουν τα κίνητρα για να μείνεις. Δεν υπάρχουν διευκολύνσεις από άποψη δουλειάς, μετακινήσεων, υγείας, παιδείας.
Αντίθετα, τα Γιάννενα είναι η ιδανική πόλη για κάποιον που επιθυμεί να φύγει από την Αθήνα, αλλά δεν θέλει να ζει απομονωμένα. Πλέον έχουν μεγάλη αύξηση τουριστών όλο τον χρόνο. Έχει πολλούς από την Αμερική που έρχονται για να απολαύσουν εναλλακτικές δραστηριότητες στη φύση και τα τελευταία χρόνια μεγάλο κύμα από Ισραηλινούς. Τα Γιάννενα είναι μια ζωντανή πόλη και ιδανική για να κάνεις οικογένεια.
Μετά από τόσα χρόνια έχω φιλίες που είναι σαν αυτές που είχα όταν ζούσα στην Αθήνα. Φυσικά, πλέον έχω άλλα ενδιαφέροντα λόγω του παιδιού. Για μένα είναι πολύ σημαντικό που μπορούμε να κάνουμε τόσες δραστηριότητες και εκτός πόλης, κάτι που δεν είναι εύκολο στην Αθήνα. Είμαστε κοντά και στο βουνό και στη θάλασσα. Είναι ένας κόμβος που τα έχει όλα και ζεις μια ήρεμη ζωή.
Πώς κατάφερες να παντρέψεις την αγάπη σου για τα Γιάννενα με την δημοσιογραφία;
Όταν ήρθα να μείνω εδώ έφτιαξα ένα site, το ipeirotika.gr, με τοπικά θέματα. Έτσι δέθηκα περισσότερο με τον τόπο. Το ξεκίνησα πολύ ερασιτεχνικά γιατί μου άρεσε πάντα το γράψιμο, και άρχισα να ανεβάζω ειδήσεις με τοπικά νέα. Σιγά σιγά είχα ενημέρωση από το δήμο, την περιφέρεια Ηπείρου, από την αστυνομία, έχω γνωρίσει κόσμο οπότε κάνω ρεπορτάζ και μεγάλα αφιερώματα. Γενικά, υπάρχει μεγάλη κινητικότητα από την επικαιρότητα μέχρι διάφορες εκδηλώσεις που γίνονται. Ο κόσμος διαβάζει τα τοπικά νέα, υπάρχει ενδιαφέρον και για τις τοπικές ειδήσεις εμπιστεύονται τα δικά τους sites.
Με καλύπτει πάρα πολύ αυτό που κάνω και ο στόχος μου είναι να μεγαλώσει κι άλλο. Πραγματικά ο λόγος που το έφτιαξα ήταν γιατί γνώριζα πως δεν θα φύγω από εδώ. Δεν αλλάζω με τίποτα την ηρεμία και τον τρόπο ζωής εδώ στα Γιάννενα και μόνο αν το ζήσει κάποιος μπορεί να με καταλάβει. Φυσικά και υπάρχουν δυσκολίες και άγχη, αλλά όχι στο βαθμό που υπάρχουν στην Αθήνα.
Εδώ έχω πολύ κοντά την φύση- για μένα είναι φοβερό πλεονέκτημα- ηρεμεί τόσο πολύ η ψυχή σου και με τον γιο μου απολαμβάνουμε τις βόλτες στη λίμνη, αλλά και έξω από την πόλη.
Έρχεσαι στην Αθήνα;
Φυσικά. Πριν την πανδημία ερχόμουν πιο συχνά, τώρα έχω μειώσει τις μετακινήσεις. Μου λείπει η Αθήνα, κυρίως οι άνθρωποι -ούτε η πόλη, ούτε οι τρελοί ρυθμοί. Αγαπώ την Αθήνα είναι η πόλη που μεγάλωσα, αλλά τα Γιάννενα είναι πραγματικά το μέρος που θέλω να ζω. Μου αρέσουν πάρα πολύ, το παιδί μου μεγαλώσει σε ένα όμορφο μέρος κοντά στη φύση κι εγώ δεν έχω τρελούς ρυθμούς. Ούτε χρειάζεται να κανονίσω δύο ημέρες πριν για να πάω για καφέ με τις φίλες μου, αρκεί να το ξέρουμε μισή ώρα νωρίτερα. Εδώ έχω πλεονεκτήματα που δεν θα τα άλλαζα με τίποτα.
Ποιες είναι οι προτάσεις σου για όσους θέλουν να επισκεφτούν τα Γιάννενα;
Έχεις τόσες επιλογές! Σίγουρα βόλτα στη λίμνη, το κάστρο, επίσκεψη απέναντι στο νησάκι της Κυρά- Φροσύνης και στο μουσείο κέρινων ομοιωμάτων. Αφού δει αυτά τα βασικά αξίζει να επισκεφτεί τα πανέμορφα χωριά των Ιωαννίνων, το φαράγγι του Βίκου που έχει μπει στο βιβλίο Γκίνες και να δοκιμάσει εναλλακτικές δραστηριότητες, όπως rafting στον Βοϊδομάτη. Κάθε εποχή έχει την μαγεία της και μπορεί να κάνει διαφορετικά πράγματα. Για παράδειγμα, το καλοκαίρι ο επισκέπτης πρέπει να κάνει μπάνιο στα ποτάμια. Φανταστική και πρωτόγνωρη εμπειρία. Κι εγώ το έμαθα όταν ήρθα εδώ, μέχρι τότε δεν μπορούσα να διανοηθώ πως κάποιος κάνει βουτιές σε ποτάμι. Όσοι έρχονται για διακοπές το καλοκαίρι στο βουνό το επαναλαμβάνουν, είναι αξέχαστη εμπειρία. Άνοιξη και φθινόπωρο είναι οι ιδανικές εποχές για πεζοπορία, περπάτημα στη πόλη -έχουν μειωθεί πάρα πολύ οι βροχές πλέον, ενώ το χειμώνα το συνδυάζεις με σκι και επίσκεψη στο Μέτσοβο. Εξάλου τα Γιάννενα δεν λέγονται τυχαία «η πόλη των 4 εποχών».