Τα δευτερόλεπτα στο κλείσιμο της ταινίας Blade Runner που σημάδεψαν την καριέρα του Ρούτγκερ Χάουερ για μια ζωή. Ο επίλογος που επινόησε και έκτοτε πήρε τον τίτλο «δάκρυα στη βροχή» στην εξαιρετική σκηνή από τα χέρια του Ρίντλεϊ Σκότ και απέναντι στον Χάρισον Φορντ.
Το παρουσιαστικό του, τα σχεδόν άχρωμα μαλλιά και τα διαπεραστικά γαλάζια μάτια καθιστούν δύσκολο στον θεατή να ξεχάσει τη μορφή του. Ο Χάουερ ήταν 75 χρόνων όταν έφυγε από τον κόσμο, πλήρης εμπειριών και αγάπης από τους δικούς του, αλλά και από το κοινό. Ωστόσο, εκείνο για το οποίο πέρασε στην ιστορία του κινηματογράφου ήταν μια σκηνή από την πιο διάσημη (ίσως) ταινία στην οποία και πρωταγωνίστησε, το Blade Runner.
Η ξεχωριστή γοητεία του Blade Runner
Ο Ρίντελϊ Σκοτ αναλάμβανε το 1982 να γυρίσει ένα σκοτεινό φιλμ, που τοποθετεί τους ήρωες σε ένα δυστοπικό μέλλον, το Blade Runner. Σε αυτό, η επιστήμη έχει προχωρήσει τόσο που μπορεί να δημιουργήσει αντίγραφα ανθρώπων. Αντίγραφα που στέλνονται σε άλλου πλανήτες και σε καμιά περίπτωση δεν μπορούν να επιστρέψουν στη γη. Οσα από αυτά επιστρέφουν θα πρέπει να «τερματίζονται».
Ο Χάουερ είναι τέτοιο, απείθαρχο αντίγραφο, ο Ρόι Μπάτι, τον οποίο κυνηγά ένας εξειδικευμένος αστυνομικός, ο Ρίκ Ντεγκάρ, τον οποίο υποδύεται ο Χάρισον Φορντ. Το Blade Runner είναι από τις ταινίες που κέρδισαν φήμη και δόξα συν τω χρόνω. Με τα χρόνια πέρασε στη σφαίρα του καλτ, ενώ για τον Ρίντλεϊ Σκότ παραμένι η πιο ολοκληρωμένη προσωπική του κινηματογραφική δουλειά.
Δάκρυα στη βροχή, ο μονόλογος του Ρόι
Σε μια από τις πιο διάσημες σκηνές της ταινίας, ο Ρόι Μπάτι, που αντιλαμβάνεται πως το τέλος πλησιάζει στέκεται πάνω από τον τιμωρό του και αφού του σώζει τη ζωή ξεκινά έναν μονόλογο που μνημονεύτηκε δεκάδες φορές από τότε. «Είδα πράγμα που εσείς οι άνθρωποι δεν θα πιστεύατε» λέει ο Ρόι.
«Επιτέθηκα σε φλεγόμενα πλοία στον ώμο του Ωρίωνα. Παρακολούθησα C-Beams να αστράφτουν στο σκοτάδι πλάι στην Πύλη Τανχάουζερ. Ολες αυτές οι στιγμές θα χαθούν στον χρόνο, σαν δάκρυα στη βροχή. Είναι ώρα να πεθάνω». Το ρομπότ σβήνει μέσα στο νερό της βροχής και μαζί του πετά στον ουρανό ένα λευκό περιστέρι που κρατούσε όλο αυτό το διάστημα στα χέρια.
Δείτε την εμβληματική σκηνή:
Ο αυτοσχεδιασμός του Ρούτγκερ Χάουερ που έμεινε στην ιστορία
Μόλις 50 δευτερόλεπτα, σε ένα σκοτεινό σκηνικό, δοσμένο με εξαιρετικό τρόπο από τον Ρίντλεϊ Σκοτ ήταν αρκετά για να γράψει τη σκηνή στην ιστορία. Τέτοια ήταν η διεισδυτικότητα της σκηνής που περιελήφθη ως έξτρα κομμάτι στο soundtrack της ταινίας. Εκείνο που έχει ακόμη περισσότερο ενδιαφέρον είναι πως ο ηθοποιός αυτοσχεδίασε πλήρως, απογειώνοντας το μομέντουμ. «Κράτησα δύο γραμμές, γιατί σκέφτηκα πως ήταν ποιητικές» έλεγε χρόνια αργότερα σε συνέντευξή του ο Ρούτγκερ Χάουερ.
«Ξέρεις, πιστεύω πως πολλά σενάρια είναι υπερβολικά γραμμένα. Τα σημεία που είναι υπερβολικά γίνονται αντιληπτά από το κοινό και ακόμη και ο καλύτερος ηθοποιός δεν μπορεί να πουλήσει με τέτοια γλώσσα. Είμαι αλλεργικός σε αυτό εντάξει;» έλεγε για τους λόγους που τον οδήγησαν να αυτοσχεδιάσει. Ο ηθοποιός εξηγούσε φυσικά πως ήταν και ο σκηνοθέτης, Ρίντλεϊ Σκοτ που του έδωσε χώρο να «παίξει» με τη σκηνή και τα λόγια του.
«Ηλπιζα να βρω τα λόγια όπου ο Ρόι, επειδή ακριβώς καταλαβαίνει πως έχει λίγο χρόνο, εκφράζει το DNA της ζωής που έζησε. Πόσο την απόλαυσε. Αυτή τη μία και μοναδική ζωή» έλεγε επιπλέον ο Ρούτγκερ Χάουερ.