Πέρα από τον ορίζοντα: Η καρδιά του ουρανού στο πρόσωπο του Captain Μαζαράκη!
Σε μια εποχή που οι τίτλοι συνταξιοδότησης συνοδεύονται από αριθμούς, επιδόματα και στατιστικές, υπάρχουν κάποιοι που με την αποχώρησή τους αφήνουν πίσω κάτι ασύγκριτα πιο πολύτιμο: το ανθρώπινο αποτύπωμα. Ο Captain Θανάσης Μαζαράκης, μετά από δεκαετίες στους αιθέρες, κατεβαίνει από το πιλοτήριο όχι απλώς ως πιλότος που ολοκλήρωσε την καριέρα του, αλλά ως σύμβολο μιας εποχής όπου το επάγγελμα του κυβερνήτη συνδυαζόταν με το ήθος, την ευαισθησία, το αίσθημα καθήκοντος και προσφοράς.
Η τελευταία του πτήση δεν ήταν απλά ένα ακόμα δρομολόγιο, ήταν ένα συναισθηματικό ταξίδι επιστροφής σε όλα εκείνα που αγάπησε, υπηρέτησε και σεβάστηκε. Το ακριτικό Καστελλόριζο, το νησί των 600 ψυχών, δεν ήταν ποτέ για τον Captain Μαζαράκη ένας δύσκολος προορισμός. Ήταν μια δεύτερη πατρίδα. Ένα σημείο στον χάρτη που απέκτησε πρόσωπο – εκείνο των κατοίκων του, των ανθρώπων που γνώριζε με το μικρό τους όνομα, που εμπιστεύτηκαν τη ζωή τους στα χέρια του.
Αποτύπωμα ψυχικού σθένους
«Η ζωή μου χωρίζεται σε δεκαετίες», λέει περήφανα ο Captain Μαζαράκης. Από τη Σχολή Ικάρων και την Πολεμική Αεροπορία, στις πυρκαγιές με τα Canadair και τις μεταφορές με τα C-130, μέχρι το ΝΑΤΟ, όπου υπηρέτησε για τρία χρόνια. Κι έπειτα, πίσω στην Ελευσίνα ως Διευθυντής Ασφάλειας Πτήσεων. Όταν αποστρατεύτηκε με τον βαθμό του Ταξιάρχου, είχε ήδη χαράξει άλλη πορεία στο μυαλό του. Αλλά το «αεροπορικό μικρόβιο», όπως τονίζει αποδείχθηκε πιο ισχυρό. Και έτσι, το 2009, μπήκε στη νεοσύστατη τότε Olympic Air, που μετέπειτα εντάχθηκε στην οικογένεια της AEGEAN. . «Με παρότρυναν να δοκιμάσω κάτι άγνωστο. Και δεν το μετάνιωσα ποτέ», λέει χωρίς δεύτερη σκέψη. Τα τελευταία χρόνια της καριέρας του, ανέλαβε ένα από τα πιο απαιτητικά δρομολόγια στην Ελλάδα, το: Ρόδος – Καστελλόριζο. Με δύο Dash 100 σταθμευμένα στη Ρόδο, το δρομολόγιο αυτό εκτελείται καθημερινά, εφόσον οι καιρικές συνθήκες το επιτρέπουν. Όχι απλώς γιατί πρέπει, αλλά γιατί είναι εθνική ανάγκη. «Για εμάς, δεν είναι μια ακόμα πτήση. Είναι ένα υψηλής σημασίας δρομολόγιο. Με στρατηγική αξία. Και ανήκει στην κατηγορία των πτήσεων που δεν πρέπει να διακόπτονται, εκτός φυσικά αν οι καιρικές συνθήκες το επιβάλλουν – γιατί το νησί δεν πρέπει ποτέ να αισθάνεται απομονωμένο», τονίζει με συγκίνηση. Το αεροδρόμιο του Καστελλορίζου αποδεικνύεται ένα από τα πιο απαιτητικά στην Ευρώπη: ένας διάδρομος γης, ανάμεσα σε λόφους, όπου η προσγείωση πρέπει να γίνει με χειρουργική ακρίβεια. «Ούτε μπροστά, ούτε πίσω. Ακριβώς στο σημείο που πρέπει», εξηγεί.
Η κοινωνική προσφορά του εξαιρετικού αυτού πιλότου αποτυπώνεται σε κάθε διαδρομή. Και δεν είναι υπερβολή. Γιατί δεν μετέφερε απλώς επιβάτες – μετέφερε ανθρώπινες ιστορίες, αγωνίες, ελπίδες, καμιά φορά ακόμα και τη διαφορά ανάμεσα στη ζωή και τον θάνατο. Ένας ασθενής που πρέπει να φτάσει επειγόντως σε νοσοκομείο. Ένα φάρμακο που δεν μπορεί να περιμένει. Ένα κομμάτι στρατιωτικού εξοπλισμού που ενισχύει την ασφάλεια του νησιού. Ο Captain Μαζαράκης δεν έκανε πτήσεις – εκτελούσε αποστολές.
Ο Captain Βασίλης Κλουδάς, Διευθυντής Πτητικής Εκμετάλλευσης της Olympic Air αναφέρει χαρακτηριστικά για τον συνάδελφο και φίλο του: «Το δρομολόγιο για το Καστελλόριζο είναι έντονο στην καρδιά μας. Ναι, πετάμε και στην Κάσο, τη Λέρο, την Κάρπαθο. Αλλά αυτό... είναι άλλο. Ο Θανάσης - δεν το έχουμε καταλάβει ακόμα - αλλά θα μας λείψει, όπως μας έλειψαν και άλλοι κυβερνήτες που συνταξιοδοτήθηκαν – γιατί είναι οι δάσκαλοί μας. Και το legacy τους μένει. Υπάρχουν κυβερνήτες σήμερα που ξεκίνησαν ως συγκυβερνήτες δίπλα του. Το αποτύπωμά του είναι παντού – σε σκέψεις, σε συμπεριφορές, στον επαγγελματισμό».
Ο Captain Μαζαράκης άγγιξε ζωές, καλλιέργησε μια συγκεκριμένη κουλτούρα, μετέδωσε σταθερές αξίες. Είναι η συνέπεια χωρίς θόρυβο, το χαμόγελο πριν την απογείωση, η αποφασιστικότητα στη δύσκολη προσγείωση, η ευγένεια πίσω από την πόρτα του πιλοτηρίου. Και ο ίδιος δεν διστάζει να δώσει και μια σημαντική υπόσχεση: «Θα επισκέπτομαι το Καστελόριζο και τους κατοίκους του όποτε μπορώ. Και για την AEGEAN, νιώθω ευλογημένος που υπηρέτησα εδώ. Είναι μια από τις κορυφαίες εταιρείες στον κόσμο στον τομέα της ασφάλειας. Πετάξτε άφοβα. Στείλτε τους ανθρώπους σας. Θα φτάσουν με ασφάλεια».
Και πράγματι, αυτό είναι το μέτρο του επαγγελματισμού – όταν το αντίο συνοδεύεται από μια υπόσχεση! Όχι θεαματική, αλλά βαθιά. Όχι για τα φώτα της δημοσιότητας και τα φωτογραφικά flash, αλλά για όσα αφήνει σε εκείνους που μένουν πίσω. Ο Captain Θανάσης Μαζαράκης δεν είναι απλώς ένας πιλότος που αποσύρεται. Είναι ένας άνθρωπος που έβαλε τη σφραγίδα του στην έννοια του κυβερνήτη – όχι μόνο ως επαγγελματικό ρόλο, αλλά ως θεσμό. Που αντιμετώπισε κάθε πτήση σαν μια μορφή υπηρεσίας. Που κοίταξε τους ανθρώπους όχι από ύψος 30.000 ποδιών, αλλά από καρδιάς.
Και εν τέλει, η τελευταία αυτή απογείωση δεν οδηγεί σε κάποιον αεροδιάδρομο, αλλά σε κάτι πιο ουσιαστικό: στη μνήμη που δεν ξεθωριάζει. Εκεί όπου καταγράφονται οι εμβληματικοί πρωταγωνιστές των αιθέρων!