Κάποτε ο Γκάλης και ο Γιαννάκης μας έκαναν να αγαπήσουμε στα τέλη της δεκαετίας του’80 το μπάσκετ. Τώρα, δεν ξέρω αν αναβαθμιστήκαμε, αλλά ένα είναι σίγουρο: Η επιτυχία της Μαρίας Σάκκαρη και του Στέφανου Τσιτσιπά θα μας βρει όλους, έστω και νοερώς, με μια ρακέτα στο χέρι.
Αυτήν την αγάπη των Ελλήνων για την αντισφαίριση την είχε προβλέψει σε συνέντευξη που μου είχε δώσει ο Πατρίκ Μουράτογλου. Μου έλεγε ότι χάρη στις επιτυχίες του Στέφανου Τσιτσιπά που προπονήθηκε στις ακαδημίες του και της Μαρίας Σάκκαρη, οι Έλληνες θα αγκαλιάσουν το αγαπημένο του άθλημα. Ίσως αυτός ο Ελληνογάλλος να φέρει ένα μεγάλο μέρος της ευθύνης για την μεγάλη άνοδο του ελληνικού τένις. Ή Ελληνόφωνος, για να είμαστε ακριβείς, αφού ο πρώτος Έλληνας που ανέλαβε ήταν ο Κύπριος Μάρκος Παγδατής. Τότε ήμουν ακόμα στο Παρίσι και στα πλαίσια των ανταποκρίσεων που έκανα για ελληνικές εφημερίδες και περιοδικά πήγα στην Ακαδημία Μουράτογλου, που βρισκόταν τότε στα Παρισινά προάστια, πριν πάει δηλαδή στη Νίκαια, όπου βρίσκεται σήμερα η περιβόητη, πλέον Mouratoglou Academy.
Toν επισκέφτηκα στις αρχές του καλοκαιριού του 2005, μια εποχή που η ελληνική επιτυχία στο τένις ακουγόταν ως προιόν προχωρημένης φαντασίας. Είχα πάει να τον ρωτήσω για τον Μάρκο Παγδατή που ένα χρόνο αργότερα έγινε γνωστός, έχοντας αξιοσημείωτη παρουσία στο Αυστραλιανό Όπεν και την ίδια χρονιά έφτασε στον ημιτελικό του Τουρνουά Γουίμπλεντον και στην 8η θέση στην παγκόσμια κατάταξη.
Χωρίς να νιώθω ότι ήταν κάτι το ιδιαίτερα σημαντικό, ήμουν ο πρώτος που έγραψε στα Ελληνικά media για τον ελληνικής καταγωγής προπονητή του Μάρκου Παγδατή και κατόπιν του Στέφανου Τσιτσιπά. Ο Πατρίκ Μουράτογλου μου έλεγε λοιπόν, ότι η Ελλάδα μετράει πολύ για αυτόν, αφού πέρασε εκεί τις πιο όμορφες στιγμές των παιδικών και νεανικών του χρόνων, στο οικογενειακό τους εξοχικό στην Αλόνησο, έζησε όλα τα καλοκαίρια από τη γέννηση του μέχρι τώρα εκεί κι έχει απίστευτες αναμνήσεις… Η μισή οικογένεια του είναι ελληνική (σ.σ. από την Ελληνική παροικία της Κωνσταντινούπολης) ο παππούς, η γιαγιά, τα ξαδέλφια, όλη η οικογένεια από την πλευρά του πατέρα μου είναι ελληνική. Ανατράφηκε με τις ελληνικές παραδόσεις και για αυτό είναι πολύ δεμένος με τη χώρα μας. «…Για τον ίδιο λόγο άλλωστε έψαχνα νέους Έλληνες παίκτες τένις με πρώτο τον Μάρκο Παγδατή από την Κύπρο, που ήταν πρωταθλητής κόσμου junior, εν συνεχεία με τον Στέφανο Τσιτσιπά, ο οποίος ήλθε στην ακαδημία μου από τα 16 του και τώρα έχω μια νέα Ελληνίδα που λέγεται Μιχαέλα Λάκη που είναι πρωταθλήτρια Ευρώπης για τις ηλικίες που βρίσκονται κάτω από τα 14. Μου άρεσε πάντα λοιπόν να βοηθάω, ειδικά τους νέους από την Ελλάδα».
Οι Έλληνες του εξωτερικού αγαπούν συνήθως πιο πολύ τη χώρα τους από ό,τι εμείς. Κι αυτό γιατί έρχονται καθημερινά αντιμέτωποι με τα στερεότυπα και την πληροφόρηση που έχει ο κάθε ξένος για τη χώρα μας. Κάθε Έλληνας ανάμεσα σε ξένους λειτουργεί σαν μια ζωντανή πρεσβεία της χώρας του. Η Ελλάδα, ακόμα και για ένα Ελληνογάλλο σαν τον Πατρίκ Μουράτογλου αποτελεί το στοιχείο της ταυτότητας του που οφείλει να το υπερασπίζεται κάθε μέρα.
Οικογενειακή υπόθεση
Τον Νοέμβριο του 2015, τότε που η Γαλλία μας έσωσε από το Grexit, o Φρανσουά Ολάντ είχε έρθει στην Αθήνα, παρέα με έναν ισχυρό επιχειρηματία της Γαλλίας που μιλούσε ελληνικά: τον Πάρη Μουράτογλου. Εκτός από τον Φρανσουά Ολάντ, ο Έλληνας επιχειρηματίας ήταν φίλος του ζεύγους Κάρλα Μπρούνι και Σαρκοζί και του μακαρίτη μεγαλοβιομήχανου Σερζ Ντασό, του ιδιοκτήτη της Figaro αλλά και της ομώνυμης βιομηχανίας όπλων.
O πατέρας του Πατρίκ Μουράτογλου, θεωρείται ο εκπρόσωπος της πράσινης επιχειρηματικότητας στη Γαλλία (πρόεδρος της EDF Energies nouvelles), είναι απόφοιτος της prestigious École Polytechnique και εργαζόταν στη δεκαετία του ’60 στην IBM, μια εποχή που πολλοί ακόμα δεν ήξεραν τι είναι οι υπολογιστές. Στη συνέχεια παραιτήθηκε για να «ριχτεί» στον κτηματομεσιτικό τομέα. Και έπειτα από πολλά χρόνια, πούλησε τις εταιρείες του για να ασχοληθεί με τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Σε συνέντευξή μας ο Πατρίκ είπε ότι αν είχε μπροστά τον πατέρα του θα έλεγε μετά το πρώτο προπονητικό κέντρο που έφτιαξε στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στο Costa Navarino: «Θα του έλεγα ότι αισθάνομαι τόσο Έλληνας όσο και Γάλλος, παρότι δεν μιλάω Ελληνικά αφού γεννήθηκα στη Γαλλία όπου πέρασα ολόκληρη τη ζωή μου, η Ελληνική κουλτούρα έχει περάσει βαθιά μέσα μου από τα πρώτα παιδικά μου χρόνια. Αυτό που κάναμε με το CostaNavarino στην Ελλάδα είναι ένα πραγματικό επίτευγμα για εμένα». Σε αντίθεση με την Ελλάδα, στη Γαλλία το τένις είχε γίνει μόδα στη δεκαετία του ’70. Τότε ανακάλυψε ο Πατρίκ μαζί με τους γονείς του το άθλημα που έμενε να ερωτευτεί. Έπαιξε για πρώτη φορά στα 4 του και μετά μεγαλώνοντας περνούσε 8ωρα τα Σαββατοκύριακα ασκώντας το αγαπημένο του άθλημα (ίνδαλμα του ο Μπιορν Μποργκ). Τον εντόπισε εν συνεχεία η Γαλλική Ομοσπονδία η οποία ανέλαβε τα έξοδα των προπονήσεων του. Και έπειτα ο Πατρίκ πήρε το «όπλο» του: τη ρακέτα.