Ο Χρήστος Πετρίκογλου είναι ένας Θεσσαλονικιός σεφ που ζει και εργάζεται τα τελευταία τρία χρόνια στο St. Anton της Αυστρίας, στις Τυρολέζικες Άλπεις.
Είναι λάτρης των σπορ και «adrenaline junkie», όπως δηλώνει ο ίδιος. Τελευταία, έχει «κολλήσει» με την ποδηλασία, που είναι η δική του ψυχοθεραπεία, όπως λέει ο ίδιος.
Μια μέρα και ενώ βρισκόταν στην Θεσσαλονίκη, αποφάσισε να γυρίσει στην Αυστρία, όχι με το αυτοκίνητο, όπως σχεδίαζε, αλλά με το ποδήλατο!
Αυτό το ταξίδι του άλλαξε τη ζωή και έβαλε στόχο να το επαναλάβει. Τώρα, μάλιστα, το ταξίδι του θα είναι ακόμη μεγαλύτερο. Πρόκειται να ξεκινήσει από το St. Anton και να ταξιδέψει μέχρι την Σπάρτη και μάλιστα για έναν ιερό σκοπό.
Συγκεκριμένα, θέλει να βοηθήσει οικονομικά τα «Σπαρτιατάκια», έναν μη κερδοσκοπικό οργανισμό για αδέσποτα ζώα που βρίσκεται στη Σπάρτη.
Πρόκειται για μια περιοδεία στα Βαλκάνια μέσω Σλοβενίας, Κροατίας, Μαυροβουνίου, Αλβανίας και Βόρειας Μακεδονίας. Η διαδρομή που θα ακολουθήσει είναι περίπου 2.500 χιλιόμετρα με 25.000 μέτρα ανύψωσης!
Ο Χρήστος μίλησε στο Iefimerida.gr για την απόφασή του να ταξιδέψει με ποδήλατο από την Αυστρία στην Ελλάδα και για το τι θέλει να πετύχει.
Χρήστο, πες μας λίγα λόγια για σένα
Είμαι 31 ετών και είμαι από τη Θεσσαλονίκη. Είμαι απόφοιτος ΙΕΚ και εδώ και 12 χρόνια εργάζομαι ως σεφ. Τα τελευταία τρία χρόνια, βρίσκομαι στο St. Anton της Αυστρίας, όπου και έρχομαι για χειμερινές αλλά και για καλοκαιρινές σεζόν. Από μικρός θα έλεγε κανείς πως δε μπορούσα να «κάτσω στα αυγά μου», και πως ήμουν ανήσυχο πνεύμα (πράγμα το οποίο παραμένει μέχρι και σήμερα).
Μπορεί να μην είμαι επαγγελματίας αθλητής, αλλά ασχολούμαι με τον αθλητισμό από πολύ μικρή ηλικία. Motocross από την ηλικία των 10 και ακολούθησαν μπάσκετ, πυγμαχία, snowboard, surfing και γενικά ό,τι μπορείτε να σκεφτείτε σε extreme sport και όχι μόνο, σίγουρα τουλάχιστον θα το έχω δοκιμάσει. Θα έλεγε κανείς λοιπόν πως είμαι ένα adrenaline junkie που πολλές φορές βάζω τον εαυτό μου σε κίνδυνο, επειδή ποτέ και τίποτα δεν μου είναι «αρκετό».
Έξι μήνες πριν, είχα μια καινούργια προσθήκη στην «συλλογή» μου… Την ποδηλασία. Έκτοτε, ερωτεύτηκα αυτή και ό,τι ακολουθεί μαζί της.
Πού έχεις εργαστεί ως σεφ; Η ενασχόληση με το ποδήλατο πώς προέκυψε;
Ως σεφ έχω εργαστεί σε διάφορα νησιά της Ελλάδας (Σαντορίνη, Μύκονο, Κέρκυρα, Κως, Νάξο), Γερμανία, Αγγλία, Ολλανδία και τα τελευταία τρία χρόνια Αυστρία! Ξεκίνησα να δουλεύω ως πρακτικάριος στις κουζίνες και, αφού πέρασα από όλα τα ιεραρχικά στάδια, κατέληξα να δουλεύω ως sous chef και κάνα δύο φορές ως σεφ σε κάποια ελληνικά εστιατόρια του εξωτερικού.
Αυτή τη στιγμή στην Αυστρία εργάζομαι ως Chef De Partie (ή αλλιώς θα μπορούσαμε να το πούμε ως Α’ μάγειρας), πράγμα το οποίο είναι καθαρά από επιλογή μου, μιας και με αυτό τον τρόπο, έχω πολύ περισσότερο ελεύθερο χρόνο για εμένα. Πολύ περισσότερο χρόνο για να ζήσω! Δεν αναζητώ καριέρα πλέον, ούτε τα λεφτά. Αναζητώ να βρω ένα τρόπο να κάνω τη ζωή μου, έτσι όπως ακριβώς την θέλω εγώ, κάνοντας πράγματα που αγαπώ και μόνο (ή τέλος πάντων όσο πιο κοντά σε αυτό γίνεται!).
Από μικρός έκανα ποδήλατο, αλλά σε πολύ νορμάλ επίπεδα. Mέχρι που μια μέρα (ένα χρόνο περίπου πριν), ενώ ήμουν στη δουλειά, εδώ στο St. Anton της Αυστρίας, έμαθα πως ένας συνάδελφός μου, θα πάει με το ποδήλατο του από εδώ, μέχρι την Τσεχία, στο σπίτι του. Μια απόσταση περίπου 500-600 χιλιομέτρων. Τότε νομίζω ήταν η πρώτη φορά που μου μπήκε το μικρόβιο για την επόμενή μου τρέλα!
Ένα χρόνο αργότερα, ενώ ήμουν στη Θεσσαλονίκη και ετοιμαζόμουν να πάω στο St. Anton για την επόμενη καλοκαιρινή μου σεζόν, είχα στο μυαλό μου να κάνω αυτό το ταξίδι με το αυτοκίνητό μου. Καθώς έτρωγα λοιπόν το μεσημεριανό μου στην τραπεζαρία, στην κυριολεξία, μέσα σε 30 δευτερόλεπτα (κλασσικός Χρήστος!), πήρα μια απόφαση. Αντί να κάνω αυτό το ταξίδι με το αυτοκίνητο, να το κάνω με το ποδήλατο!
Και έτσι και έγινε. Αγόρασα ένα καλό ποδήλατο δρόμου και ξεκίνησα να προπονούμαι ασταμάτητα και να τρώω σωστά, για τους επόμενους δύο μήνες που είχαν απομείνει μέχρι να ξεκινήσω το ταξίδι μου από την Ελλάδα στην Αυστρία, με το ποδήλατο. Όπως και έκανα! (1.300 χιλιόμετρα, 10.500 υψομετρικά. Μου πήρε μόλις 12 μέρες και 7 κιλά από πάνω μου!)
Πώς πήρες την απόφαση να κάνεις αυτό το ταξίδι με το ποδήλατο; Τι θέλεις να πετύχεις και τι μήνυμα να στείλεις;
Από τη στιγμή που ολοκλήρωσα το πρώτο μου μεγάλο ταξίδι και έπειτα. Άλλαξαν πολλά στη ζωή μου. Και κυρίως στο «μέσα» μου (προς το πολύ καλύτερο φυσικά). Ήταν η καλύτερη ψυχοθεραπεία που θα μπορούσε ποτέ κανείς να έχει (πιστέψτε με!). Χωρίς καμία υπερβολή, ήταν ό,τι καλύτερο έχω ζήσει. Βγήκα πιο δυνατός και πιο «ασφαλείς» με τα του εαυτού μου, από ποτέ! Με λίγα λόγια, ήμουν πλέον «εξαρτημένος» από όλα όσα μου είχε δώσει αυτό το ταξίδι. Συναισθήματα, εικόνες, αληθινούς ανθρώπους (που δύσκολα βρίσκεις στις μέρες μας), καταστάσεις, τα πάντα! Επομένως, δεν υπήρχε περίπτωση να σταματήσω στο πρώτο!
Γι' αυτό λοιπόν και οργάνωσα το δεύτερο, το συντομότερο δυνατό! Το οποίο ξεκίνησε στις 17 Σεπτεμβρίου. Το ταξίδι αυτό θα είναι από την Αυστρία μέχρι την Σπάρτη στην Ελλάδα. Μια απόσταση περίπου 2.500 χιλιομέτρων με περίπου 25.000 υψομετρικά! Οι λόγοι για τους οποίους θέλω να κάνω αυτό το ταξίδι, είναι παραπάνω από ένας!
Πέρα από την «εξάρτηση» που πλέον έχω για την ποδηλασία και τα μεγάλα ταξίδια… Αποφάσισα μέσα από όλο αυτό, πέρα από τον εαυτό μου, να βοηθήσω και κάποιον άλλον. Ή μάλλον καλύτερα, κάποιους άλλους! Αυτοί οι «άλλοι» είναι οι φίλοι μας τα «Σπαρτιατάκια». Τα «Σπαρτιατάκια» ή αλλιώς «Τhe Smart Paws», είναι ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός για αδέσποτα ζωάκια. Επομένως έχω οργανώσει μια καμπάνια με την οποία, ό,τι έσοδα μαζευτούν, θα γίνουν δωρεά, στα «Σπαρτιατάκια» μας.
Όσον αφορά λοιπόν αυτό το θέμα, αν θα ήθελα να περάσω ένα μήνυμα μέσα από όλο αυτό, θα ήταν το εξής… Να μάθουμε να λειτουργούμε ομαδικά και σαν ένα. Ζούμε όλοι στον ίδιο πλανήτη, και αναπνέουμε όλοι τον ίδιο αέρα. Και πραγματικά, αν μάθουμε να «δουλεύουμε» μαζί και αρμονικά, μπορούμε να καταφέρουμε «τέρατα». Κάτι που ίσως ακούγεται και φαίνεται τόσο απλό, και όμως για ένα περίεργο λόγο, είναι τόσο δύσκολο να γίνει πράξη.
Αν λοιπόν μέσα από όλα αυτά τα χιλιόμετρα που κάνω (και που θα κάνω στο μέλλον), καταφέρω να «αγγίξω» ένα, δύο, πέντε, 100 ανθρώπους, θα νιώθω κάτι παραπάνω από κερδισμένος!
Ένα ακόμα μήνυμα που θα ήθελα να στείλω μέσα από όλο αυτό που πάω να κάνω, έχει να κάνει πάλι με όλους εμάς, τους ανθρώπους. Και είναι το μήνυμα του «Ζήσε».
Ανέφερα προηγουμένως πόσα πολλά πράγματα και συναισθήματα μου προσέφερε αυτό το ταξίδι. Είναι «πράγματα» που πραγματικά, οι λέξεις είναι αδύνατο να τα περιγράψουν. Θα ήθελα όμως να βρω ένα τρόπο να κάνω και άλλους ανθρώπους (πέρα από εμένα), να το δουν, και να το νιώσουν, όλο αυτό που ένιωσα. Όλη αυτή την απίστευτη εμπειρία ή έστω και ένα κομμάτι αυτής.
Διότι ο κόσμος είναι παγιδευμένος στη ρουτίνα και τη μιζέρια του. Και δεν τολμάει, ακόμα και αν ξέρει μέσα του τι θέλει, πολλές φορές δεν το τολμάει! Ίσως τον σταματάει κάτι. Με λίγα λόγια, θέλω κάπως να πείσω έστω και έναν άνθρωπο (που το βλέπω ακόμα και στους πιο κοντινούς μου ανθρώπους) να τολμήσουν να διεκδικήσουν τη ζωή που θέλουν!
Ήμουν πάντα έτσι, απλώς η ποδηλασία μου ξεκλείδωσε πάρα πολλά, επομένως της χρωστάω πάρα πολλά. Και ίσως κάνοντας πετάλι και εξαπλώνοντας αυτή την «ιδέα», κάπως της το ξεπληρώνω!
Πες μας περισσότερα για τα «Σπαρτιατάκια» και το έργο που κάνουν στο καταφύγιο για τα ζωάκια
Τα «Σπαρτιατάκια» δεν τα γνωρίζω πολύ καιρό, παρόλα αυτά τις δύο τελευταίες εβδομάδες, είμαστε σε συχνή επικοινωνία και αν έχω καταλάβει ένα πράγμα για αυτά τα παιδιά εκεί κάτω, για τον αγώνα που κάνουν, είναι το εξής. Με μία λέξη: Ήρωες. Δε θα κρύψω πως συγκινούμε και μόνο που το λέω. Διότι ξέρω τι έχουν καταφέρει, ή μάλλον, έχω αρχίσει να μαθαίνω τι έχουν καταφέρει και τι καταφέρνουν κάθε μέρα.
Τα παιδιά που εκτελούν αυτό το «έργο», έχουν τις δουλειές, τα σπίτια τους, τις οικογένειες τους, θα έλεγε κανείς πως έχουν ένα «γεμάτο» πρόγραμμα. Παρόλα αυτά, μέσα σε όλα αυτά βρίσκουν τον χρόνο, το κουράγιο και τη διάθεση, να φροντίσουν όλα αυτά τα «Σπαρτιατάκια».
Πριν μερικά χρόνια, βρήκαν το καταφύγιο σε τραγική κατάσταση, εκατοντάδες ζωάκια ζούσαν σε απελπιστικές συνθήκες και το μόνο σίγουρο ήταν πως δε θα ήταν ζωντανά για πολύ ακόμα, εάν δεν αναλάμβαναν δράση. Ξεκίνησαν λοιπόν από το μηδέν ή καλύτερα από το μείον και με πολύ υπομονή και δύναμη κατάφεραν να φτάσουν την κατάσταση εδώ που είναι σήμερα.
Αυτά που έχουν καταφέρει μέχρι στιγμής και αυτά που συνεχίζουν να καταφέρνουν, είναι πολύ πιο μεγάλα και πολύ πιο σημαντικά από αυτό που θα ξεκινήσω εγώ σε λίγες μέρες. Γι' αυτό μέσα από την καρδιά μου, πιστεύω πως αξίζουν τη βοήθεια μου και τη βοήθεια όλων μας.
Γι' αυτό ας βοηθήσουμε σε μια κατάσταση που πραγματικά χρειάζεται τη βοήθειά μας.
Πώς μπορεί κάποιος να σε βοηθήσει στην προσπάθειά σου;
Οι τρόποι με τους οποίους θα μπορούσε κάποιος να με βοηθήσει σε όλο αυτό, είναι διάφοροι:
• Κάνοντας μια δωρεά μέσω της καμπάνιας που έχω δημιουργήσει στο Go get funding
• Κάνοντας προώθηση της καμπάνιας στα social media ή οπουδήποτε αλλού ο καθένας θα μπορούσε (ακόμα και στόμα με στόμα). Όσο πιο πολύ το ξέρουν, τόσο το καλύτερο!
• Και κάτι τελευταίο, όποιος θα ήθελε, θα μπορούσε να με συναντήσει κάπου στο δρόμο (όπου τον βολεύει), και να με ακολουθήσει μέχρι τη Σπάρτη. Είτε με το ποδήλατο του, είτε με το πατίνι του, είτε με το αμάξι του, είτε με το οτιδήποτε! Θα μπορούσαμε να περάσουμε ένα ακόμα πολύ όμορφο μήνυμα με όλο αυτό.
Στην ιδανική περίπτωση θα καταφέρναμε να πάμε πολλοί μαζί εκεί κάτω. Άλλωστε δεν είναι μόνο τα χρήματα αναγκαία (που είναι για εμβολιασμούς, στειρώσεις, κτηνιάτρους και τα σχετικά), γενικά χρειάζονται χέρια. Αυτοί που θα με ακολουθούσαν μέχρι εκεί κάτω θα μπορούσαν επίσης να είναι γιατροί, κτηνίατροι, μπογιατζήδες, υδραυλικοί. Όλοι θα μπορούσαν με τον τρόπο τους να βοηθήσουν να ενισχύσουμε την κατάσταση στα «Σπαρτιατάκια» μας!
Τι σκέφτεσαι για το μέλλον; Τι θα ήθελες να πετύχεις;
Ουφφ… αυτή είναι πολύ «βαριά» και μεγάλη ερώτηση-κουβέντα. Σίγουρα δεν θα σταματήσω τα μεγάλα ταξίδια. Σίγουρα θα προσπαθήσω να στείλω τα μηνύματα που θέλω και να «ακουστούν» όσο το δυνατόν δυνατότερα και όσο πιο μακριά γίνεται! Και ίσως έχω και κάποια άλλα πράγματα στο μυαλό μου, εξίσου σημαντικά και μεγάλα (ίσως και ακόμα μεγαλύτερα…), τα οποία θα τα ανακαλύψετε στην πορεία. Φτάνει να με ακολουθήσετε σε αυτό μου το ταξίδι!
Στοιχεία επικοινωνίας:
Instagram: Chris_Petrikoglou
Website: https://jimbortn.blogspot.com
Fundraising: https://gogetfunding.com/jimbosfundraisingadventure/
