Λίγες μέρες πριν από τις Ευχαριστίες του 2009, ο Τζον Έντουαρντ Τζόουνς, παθιασμένος με τη σπηλαιολογία, επισκεπτόταν στη Γιούτα την οικογένειά του.
Τον συνόδευε η σύζυγός του Έμιλι και η νεογέννητη κόρη τους. Ο φοιτητής Ιατρικής μαζί με τον αδελφό του και 9 φίλους αποφάσισαν να επισκεφθούν το Nutty Putty, ένα σύστημα σπηλαίων που θεωρούνταν μια καλή «σπηλιά για αρχάριους» επίδοξους εξερευνητές, με διαφορετικά τμήματα, ταξινομημένα ανάλογα με τον βαθμό δυσκολίας.
Παρότι, ωστόσο, η σπηλιά ήταν δημοφιλής μεταξύ αρχαρίων, πολλοί εξακολουθούσαν να παγιδεύονται στα στενά περάσματα του Nutty Putty.
Mεταξύ 1999 και 2004 έξι άνθρωποι εγκλωβίστηκαν στη σπηλιά και χρειάστηκε να διασωθούν, γεγονός που οδήγησε στο κλείσιμό της το 2006 για τρία χρόνια, λόγω ανησυχιών της τοπικής αστυνομίας ότι μια μέρα θα συνέβαινε το μοιραίο.
Η εξερεύνηση στη σπηλιά και το λάθος που αποδείχθηκε μοιραίο
Το ενδεχόμενο ωστόσο ενός πιθανού εγκλωβισμού δεν ήταν κάτι που απασχολούσε τον Τζον. Έτσι, ο ίδιος, συνοδευόμενος από τον αδελφό του Τζος, αποφάσισε να προχωρήσει βαθύτερα στα έγκατα της σπηλιάς για να εξερευνήσει ένα τμήμα γνωστό ως «The Birth Canal» - μια εξαιρετικά δύσκολη διαδρομή που θα τον ανάγκαζε να διέλθει ένα μακρύ, στενό πέρασμα, το οποίο τελικά άνοιγε σε μια μεγάλη, σπηλαιώδη περιοχή.
Ωστόσο, τα δύο αδέλφια είχαν πάρει λάθος στροφή στην είσοδο του Birth Canal και βρέθηκαν σε ένα μη χαρτογραφημένο μέρος της σπηλιάς. Ο Τζον, όμως, συνέχισε να προχωράει, πιστεύοντας ότι ακολουθεί τη σωστή διαδρομή.
Τελικά, βρέθηκε μπροστά σε μια ρωγμή στον βράχο που έπεφτε σχεδόν κατακόρυφα μπροστά του και θεωρούσε ότι οδηγούσε σε μια μεγαλύτερη σπηλιά, όπου θα είχε την ευκαιρία να γυρίσει πίσω.
Ο Τζον κράτησε την αναπνοή του για να συρρικνώσει το στήθος του, και γλίστρησε τον κορμό του πάνω από το χείλος βράχου μπαίνοντας στη στενή πλευρά της ρωγμής, η οποία είχε πλάτος μόλις 25 εκατοστά.
Βρέθηκε σε αδιέξοδο. Όταν το στήθος του επανήλθε στο φυσικό του μέγεθος, ο Τζον, που είχε ύψος 1,83 μέτρα και ζύγιζε 90 κιλά, είχε παγιδευτεί.
Προσπαθώντας να απεγκλωβιστεί, γλίστρησε ακόμη βαθύτερα στην τρύπα και κατέληξε να παγιδευτεί ανάποδα σε έναν χώρο που είχε διαστάσεις 25 x 45 εκατοστά.
Τον είχε «καταπιεί» ο βράχος
Όταν ο Τζος συνάντησε τον αδελφό του, σοκαρίστηκε, καθώς βρήκε μόνο τα πόδια του να προεξέχουν και το υπόλοιπο σώμα του να έχει εγκλωβιστεί με το κεφάλι προς τα κάτω.
Μιλώντας σε τοπικά μέσα ενημέρωσης εκείνη την εποχή, είπε πως τον Τζον τον είχε «καταπιεί» ο βράχος. «Ήταν πραγματικά σοβαρό», πρόσθεσε. Μάταια προσπάθησε να απεγκλωβίσει τον αδελφό του και τελικά βγήκε στην επιφάνεια για να ζητήσει βοήθεια. Σύντομα συγκέντρωσε μια μεγάλη ομάδα εθελοντών και επαγγελματιών.
Οι προσπάθειες διάσωσης
Το πρώτο άτομο που έφτασε στο σημείο ήταν η εθελόντρια Σούζι. Αφού κατέβηκε στο τούνελ με σχοινιά δεμένα στα πόδια της, τελικά συνάντησε το παγιδευμένο σώμα του Τζον, σχεδόν τρεις ώρες αφότου κόλλησε.
Παρότι καθησύχασε τον Τζον ότι θα τον έβγαζε από την τρύπα, η Σούζι ανακάλυψε σύντομα πως λόγω της γωνίας και της στενότητας της σπηλιάς δεν υπήρχε τρόπος να ελιχθεί το σώμα του από τη χαραμάδα στην οποία είχε κολλήσει.
Τις επόμενες ώρες όλα τα μέλη της ομάδας διάσωσης, αλλά και οι υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης που έφτασαν στο σημείο, προσπαθούσαν να σκεφτούν ιδέες προκειμένου να τον απεγκλωβίσουν. Σκέφτηκαν να λιπάνουν τα τοιχώματα και να σπάσουν κομμάτια βράχου, αλλά το σκληρό υλικό και η άβολη θέση έκαναν τη διάτρηση αργή και επίπονη.
Τελικά, η ομάδα αποφάσισε να χρησιμοποιήσει ένα περίπλοκο σύστημα από σχοινιά και τροχαλίες που θα έβαζαν γύρω από τα πόδια του.
Ωστόσο, χρειάστηκε ώρες για να εγκατασταθεί, και η στενότητα του σπηλαίου σήμαινε ότι μόνο ένα άτομο μπορούσε να έχει απευθείας πρόσβαση στον εγκλωβισμένο Τζον κάθε φορά.
«Δεν μπορώ να πιστέψω ότι είμαι ανάποδα!»
Η κατάσταση για τον Τζον γινόταν όλο και πιο δύσκολη. Έχοντας κολλήσει ανάποδα για ώρες, το αίμα στο σώμα του δεν κυκλοφορούσε σωστά, άρχισε να δυσκολεύεται να ανασάνει, αλλά όλοι πίστευαν ότι θα τα καταφέρουν.
Αργά αλλά σταθερά, ο Τζον άρχισε να ανασύρεται από την υπόγεια φυλακή του. Μπόρεσε να επικοινωνήσει με τη σύζυγό του μέσω ασυρμάτου, ενώ κάποια στιγμή τον είχαν ανασύρει αρκετά για να αποκτήσει οπτική επαφή με τον διασώστη. «Πώς είσαι;», τον ρώτησε εκείνος. «Είναι χάλια. Είμαι ανάποδα. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι είμαι ανάποδα. Τα πόδια μου με σκοτώνουν!», απάντησε ο Τζον.
Η καταστροφή
Με τον Τζον σχεδόν έξω από την τρύπα, η ομάδα αποφάσισε να κάνει ένα σύντομο διάλειμμα. Όμως, όταν έπιασαν το σκοινί για την τελική προσπάθεια, ήρθε η καταστροφή. Μία από τις τροχαλίες που ήταν στερεωμένες στον τοίχο χαλάρωσε, με αποτέλεσμα ο Τζον να πέσει ακόμα βαθύτερα στη σχισμή.
Σε αυτό το σημείο κάθε ελπίδα χάθηκε. Οι προσπάθειες να δέσουν ένα νέο σκοινί γύρω από το πόδι του Τζον απέτυχαν, ενώ ένας από τους διασώστες παραλίγο να παγιδευτεί κι αυτός.
Μετά από 27 ώρες ο Τζον δεν ανταποκρινόταν πλέον. Ένας διασώστης κατάφερε να συρθεί αρκετά κοντά του για να ελέγξει τα ζωτικά του σημεία και παρατήρησε ότι το σώμα του είχε σχεδόν την ίδια θερμοκρασία με τα ψυχρά τοιχώματα της σπηλιάς. Ανέφερε τα ευρήματά του σε έναν παραϊατρικό που μπόρεσε να φτάσει στον Τζον και επιβεβαιώθηκε ο θάνατός του. Θεωρήθηκε ότι κατέληξε έπειτα από καρδιακή ανακοπή και ασφυξία.
Η σύζυγός του αρνήθηκε να φύγει από το Nutty Putty, ενώ η σορός του Τζον ήταν ακόμα παγιδευμένη, αλλά ο τοπικός σερίφης τη διαβεβαίωσε ότι θα την ανασύρει. Ωστόσο, σύντομα αποφασίστηκε ότι ήταν πολύ επικίνδυνο να επιχειρηθεί η ανάσυρση του σώματός του, και για να αποτραπεί ένα μελλοντικό ατύχημα έκαναν ελεγχόμενες εκρήξεις για να καταρρεύσει η είσοδος, την οποία στη συνέχεια σφράγισαν με σκυρόδεμα.
Ο Τζον άφησε πίσω τη σύζυγό του, Έμιλι, και την κορούλα τους Λίζι. Η Έμιλι περίμενε το δεύτερο παιδί τους, τη στιγμή του δυστυχήματος. Γέννησε την επόμενη χρονιά ένα αγοράκι και του έδωσε το όνομα του πατέρα του.
Η τραγωδία έγινε ταινία το 2016, με τίτλο «The Last Descent».
Πληροφορίες: Daily Mail