Ολοι μεγαλώσαμε με τις ελληνικές ταινίες που ακόμη και σήμερα μας μαγεύουν με τα φρέσκα σενάρια, τις αμίμητες ατάκες, τους εμβληματικούς ηθοποιούς. Πού γυρίστηκαν όμως όλα αυτά τα διαμάντια;
Ασπρόμαυρα σελιλόιντ -ενίοτε και έγχρωμα - που μας οδηγούσαν σε χρωματιστά, πλουμιστά, όνειρα. Σε μια Ελλάδα που πάλευε να σταθεί στα πόδια της, που μεγαλοπιάνονταν, που ήθελε να αναπτυχθεί. Ταινίες που στη δεκαετία του '50, του '60 και στις αρχές του '70, έσπασαν ταμεία. Ταινίες που γυρίστηκαν με μεράκι και πολλή δουλειά και φιλμαρισμένες με φτωχά μέσα.
Οπως έλεγε ο Ελληνας πιονέρος Φιλοποίμην Φίνος στα Επίκαιρα το 1971 «εμείς ήμαστε έξη-επτά εκατομμύρια ρακένδυτοι και πεινασμένοι, χωρίς τεχνική ή πολιτιστική παράδοση. Ας μην έχουμε παράλογες απαιτήσεις. Τα μηχανήματα που χρησιμοποιούσαμε ήταν ήταν αυτά που οι άλλες χώρες είχαν τοποθετήσει στα μουσεία».
Στη δεκαετία του '60 και του '70 οι Ελληνες παρακολουθούσαμε τις ταινίες στη μεγάλη οθόνη. Σε λαϊκές γειτονιές της Αθήνας και σε συνοικιακά σινεμά με αντίστοιχα ονόματα («Κάτια», «Νίτσα» κλπ) με πασατέμπο και αρώματα από «αγιόκλημα και γιασεμί». Στη συνέχεια, τα βλέπαμε μέσω της μικρής οθόνης, όπου βρήκαν «καταφύγιο». Ηταν το ραντεβού τα Σαββατόβραδα, για όλη την οικογένεια. Και σήμερα πλέον, πάλι μέσω τηλεόρασης ή διαδικτύου, ξαναβλέπουμε χιλιοπαιγμένες ταινίες και ανακαλύπτουμε σκηνές και ατάκες που δεν είχαμε προσέξει τότε, αναπολώντας στιγμές που δεν θα ξαναρθούν.
Μέσω των αγαπημένων ελληνικών ταινιών, ανακαλύπτουμε και μια Αθήνα και μια Ελλάδα που είχαμε προλάβει ελάχιστα. Γωνιές που παρέμεναν άγνωστες στους πολλούς, αλλά και μέρη που παραμένουν αναλλοίωτα, σχεδόν 60 χρόνια μετά.
Κάναμε λοιπόν ένα οδοιπορικό σε γνωστά και άγνωστα μέρη στην Αθήνα και στα προάστιά της για να βρούμε πού γυρίστηκαν κάποιες από τις ελληνικές ταινίες και πώς είναι σήμερα τα μέρη αυτά. Στην πολυήμερη αυτή έρευνα, πραγματικά με εξέπληξε το γεγονός ότι υπάρχουν πολλοί, μα πάρα πολλοί, που εξακολουθούν να θέλγονται από εκείνη την «χρυσή εποχή». Σε εξειδικευμένα και μη sites, σε blogs, στα social media, παντού ανακάλυπτα και μια καινούργια πληροφορία. Ξεθαμμένη με κόπο, έρευνα και επιμονή. Αλλά κυρίως, ανακάλυπτα το πάθος εκατοντάδων ή και χιλιάδων για τον ελληνικό κινηματογράφο. Εψαξα πολύ, γύρισα πολύ.
Απευθύνθηκα και σε τρεις εμβληματικούς ηθοποιούς που έβαλαν τη σφραγίδα τους σε εκείνη την εποχή: Την εξαιρετική Μάρω Κοντού, τον καταπληκτικό Γιώργο Κωνσταντίνου και την μπριόζα Μαρία Ιωαννίδου. Με βοήθησαν με τις αναμνήσεις τους και τους ευχαριστώ θερμά γι' αυτό.
Και μια πρόταση: Πιστεύω ότι οι δήμαρχοι των περιοχών που έχουν γυριστεί μερικά από τα διαμάντια του ελληνικού κινηματογράφου, όπως οι δήμαρχοι Αθηναίων, Κηφισιάς, Παλλήνης κ.λπ., θα μπορούσαν να τοποθετήσουν μια σεμνή επιγραφή για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι.
Πάμε να σεργιανίσουμε λοιπόν στις γειτονιές και στα μέρη που γυρίστηκαν σκηνές από μερικές πιο αγαπημένες ταινίες της «χρυσής εποχής». Πάμε να δούμε «τί έχει μείνει απ' τη φωτιά»...
Τα κίτρινα γάντια (1960) -Αγία Μαρίνα Αττικής, 34ο χλμ Αθηνών-Σουνίου
Η ταινία «Τα κίτρινα γάντια», σε σκηνοθεσία Σακελλάριου και σενάριο των Αλέκου Σακελλάριου, Χρήστου Γιαννακόπουλου αποτελεί κινηματογραφική μεταφορά του έργου των Σακελλάριου-Γιαννακόπουλου «Η Ρένα εξώκειλε», που γράφτηκε για το θίασο του Βασίλη Λογοθετίδη, χωρίς όμως ο ίδιος να πρωταγωνιστήσει στην κινηματογραφική ταινία, γιατί δυστυχώς απεβίωσε στις 20/2/1960.
Τη θέση του πήρε ο μεγάλος κωμικός Νίκος Σταυρίδης. Την παράσταση κλέβει ο Γιάννης Γκιωνάκης με τον σύντομο ρόλο του αφελή Γιάννη Μπρίλη. Στην πραγματικότητα, ο Γκιωνάκης μιμήθηκε έναν χαζούλη τύπο που κυκλοφορούσε τότε στα καμαρίνια των ηθοποιών. Κλασική ατάκα που αναπαράγεται μέχρι σήμερα είναι ο διάλογος μεταξύ Γκιωνάκη-Σταυρίδη: «Πορτοκαλάδα από πορτοκάλια θέτε;».
Αναζητήσαμε την μεγάλη κυρία του ελληνικού κινηματογράφου, την αειθαλή και επιβλητική Μάρω Κοντού και την καλέσαμε να θυμηθεί κάποιες από τις στιγμές των γυρισμάτων.
Η κορυφαία σκηνή υποτίθεται ότι γυρίζεται στους Αγίους Θεοδώρους. Ωστόσο, στην πραγματικότητα έχει γυριστεί στο 34ο χιλιόμετρο Αθηνών - Σουνίου, στην Αγία Μαρίνα Αττικής.
Η Μάρω Κοντού, μιλώντας στο iefimerida.gr μας επιβεβαίωσε ότι η σκηνή στην ταινία «Κίτρινα Γάντια» με τον Γκιωνάκη ως τρελο-Μπρίλη και τον Νίκο Σταυρίδη, γυρίστηκε στην Αγία Μαρίνα Αττικής. Η ίδια δεν συμμετείχε φυσικά στη σκηνή, όπως νόμιζε ο ζηλότυπος «σύζυγός» της στην ταινία, Νίκος Σταυρίδης, σύμφωνα με το σενάριο.
Η εκκλησία φαίνεται καθαρά στα εξωτερικά γυρίσματα. Δίπλα της υπήρχε και ένα πρατήριο βενζίνης, το οποίο δεν υπάρχει σήμερα.
Η σκηνή γυρίστηκε σε στούντιο, όμως τα εξωτερικά πλάνα δείχνουν ότι απέναντι από την εκκλησία της Αγίας Μαρίνας υπήρχε ένα καφενεδάκι.
Επρόκειτο για ένα αναψυκτήριο καθώς εκείνη την εποχή φτιάχνονταν ο παραλιακός δρόμος Αθηνών-Σουνίου και ξεδιψούσε με τις πορτοκαλάδες του (από πορτοκάλια) τους εργάτες.
Αυτό το «αναψυκτήριο» υπάρχει και σήμερα και είναι η ταβέρνα «Λαζάρου».
Ο ιδιοκτήτης του αναψυκτηρίου λεγόταν Λαζάρου και σήμερα, ο εγγονός του εξακολουθεί να έχει στην ίδια θέση μια ψαροταβέρνα πλάι στη θάλασσα με την επωνυμία «Λαζάρου».
Οπως μας είπε ο ίδιος μάλιστα κρατήθηκε η επωνυμία την οποία διεκδικούσε γνωστός σεφ, καθώς το μαγαζί λειτουργεί εδώ και 60 χρόνια.
Η δε γυνή να φοβήται τον άνδρα (1965)-Τριπόδων 32, Πλάκα
Το «Η δε γυνή να φοβήται τον άνδρα» είναι ελληνική κωμική, αισθηματική, κινηματογραφική ταινία, του 1965, σε σκηνοθεσία Γεώργιου Τζαβέλλα και σε παραγωγή Δαμασκηνός - Μιχαηλίδης, με πρωταγωνιστές τους Μάρω Κοντού και Γιώργο Κωνσταντίνου. Είναι μια από τις πιο επιτυχημένες ταινίες στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου, με πλήθος αναφορών στη ζωή και στα προβλήματα της μικροαστικής τάξης στις αρχές της δεκαετίας του εξήντα. Η ταινία είναι κινηματογραφική μεταφορά της ομώνυμης θετρικής παράστασης που είχε πρωταγωνιστή τον Βασίλη Λογοθετίδη.
Φυσικά, η Μάρω Κοντού, θυμάται το σπίτι της «Κυρίας Κοκοβίκου», στην οδό Τριπόδων 32.
Το σπίτι χρονολογείται από το 1800 και στέγαζε τη στρατιωτική διοίκηση των Τούρκων. Στο οικόπεδο του κτιρίου οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν τη βάση ενός χορηγικού μνημείου, σε σχήμα τριπύλου.
Πλάνα με την ίδια την Μάρω Κοντού μόνη της αλλά και με τον Γ. Κωνσταντίνου στην Πλάκα έχουν γυριστεί στα σκαλάκια της οδού Μνησικλέους.
Οπως μας πληροφόρησε η Μάρω Κοντού, ο κινηματογραφικός γάμος της όπου στέφθηκε «με δόξα και τιμή» ως «κυρία Κοκοβίκου» με τον Γιώργο Κωνσταντίνου, γυρίστηκε στον Αγιο Νικόλαο (Δυοβουνιώτου 56), στο Κουκάκι.
Τέλος, τα πλάνα του Γιώργου Κωνσταντίνου με τους φίλους του έγιναν στον πρώτο όροφο του παλιού ξενοδοχείου «Ομόνοια» στο καφέ με την κλειστή βεράντα, εκεί όπου σήμερα είναι μέρος του κτιρίου του Hondos Center.
Αρκετοί επίσης κινηματογραφικοί «γάμοι» της Μάρως Κοντού με τον Γιώργο Κωνσταντίνου, έχουν γυριστεί στον ιερό ναό στην Αγία Φιλοθέη, του ομώνυμου προαστίου, όπως μας είπε η ίδια.
Η Σωφερίνα (1964) - Καβούρι
Στην ταινία «Η σωφερίνα» συμπρωταγωνίστησαν για πρώτη και μοναδική φορά δύο μεγάλες σταρ της εποχής, η Αλίκη Βουγιουκλάκη και η Μάρω Κοντού. Εξαιρετική η σύντομη αλλά αστεία εμφάνιση του Αλέκου Αυλωνίτη ως «Γύλου».
Είναι κωμική ταινία του 1964, σε σκηνοθεσία Αλέκου Σακελλάριου και σε σενάριο Γιώργου Ρούσσου, το οποίο βασίστηκε σε θεατρικό έργο του τελευταίου, ονόματι «Το τελευταίο ψέμα».
Η ταινία αυτή βγήκε στις αίθουσες την ίδια εβδομάδα με την ταινία «Το δόλωμα» που είχε το ίδιο πρωταγωνιστικό δίδυμο, αλλά διαφορετική εταιρεία παραγωγής.
Οπως μας πληροφορεί η Μάρω Κοντού, η σκηνή με την «Τρύπια Βάρκα» έχει γυριστεί στο Καβούρι εκεί που βρίσκονται σήμερα οι καντίνες.
Μάλιστα υπήρχε όντως τότε μια ταβέρνα με το όνομα «Τρύπια Βάρκα» η οποία εξακολουθεί να υπάρχει ακόμη και σήμερα
Η θεία από το Σικάγο (1957) - Ξανθίππου 11, Κολωνάκι
Ταινία με σαφή κοινωνικοπολιτικά μηνύματα και διττή έξυπνη σάτιρα, τόσο για την οπισθοδρομικότητα και την εμμονή με τις παραδόσεις, όσο και για την κακόγουστη και νεοπλουτίστικη διάσταση των μοντέρνων αμερικανόφερτων συνηθειών. Πρώτη σε εισπράξεις ανάμεσα σε 28 ελληνικές ταινίες εκείνης της εποχής.
Φήμες λένε ότι στην ταινία παραλίγο να είχαμε τη μοναδική συνύπαρξη δύο μεγάλων Ελληνίδων σταρ, της Τζένης Καρέζη και της Αλίκης Βουγιουκλάκη, αλλά για διάφορους λόγους η Αλίκη αρνήθηκε τελικά να συμμετάσχει.
Στη σκηνή που πέφτουν τα κανάτια απο το μπαλκόνι, η αλήθεια είναι ότι τα έριχνε ο ίδιος ο Σακελλάριος, και μάλιστα ένα παραλίγο να τραυματίσει τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ.
Η Γεωργία Βασιλειάδου, μετά από αυτή την ταινία, έγινε το πιο εμπορικό όνομα του ελληνικού κινηματογράφου. Πρώτη εμφάνιση για το νεαρό τότε χορευτή Βαγγέλη Σειληνό.
Σκηνές έχουν γυριστεί στην παραλία της Βάρκιζας, όπου η Γεωργία Βασιλειάδου ψάχνει γαμπρό για τις ανιψιές της. Πού ήταν όμως το σπίτι του Ορέστη Μακρή;
Μια εξαιρετική ανάλυση δίνει ο χρήστης @theiosthanassis ο οποίος επιστράτευσε ακόμη και αεροφωτογραφία του 1934!
Η σκηνή όπου ο Ορέστης Μακρής πίνει καφέ με τον Παντελή Ζερβό είναι στον πλάτανο της οδού Αγίας Ζώνης, στην Κυψέλη.
Το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο (1959) - Στεφάνου Δέλτα 15, Π. Ψυχικό
Η πιο κλασική κωμωδία του Ελληνικού Κινηματογράφου ήρθε πρώτη σε εισπράξεις ανάμεσα σε 52 ελληνικές παραγωγές και αποτελεί κινηματογραφική μεταφορά της ομώνυμης θεατρικής επιτυχίας του Αλέκου Σακελλάριου. Η παράσταση είχε ανέβει την άνοιξη του 1944 στην Αθήνα, με την Μαρία Καλουτά στο ρόλο της μαθήτριας Λίζας Παπασταύρου, και τη μουσική της παράστασης είχε γράψει ο Μενέλαος Θεοφανίδης.
Το 1960, η ταινία βραβεύτηκε στο Α' Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης ως μία από τις τρεις καλύτερες Ελληνικές ταινίες της πενταετίας 1955 – 1960 μαζί με τον «Δράκο» του Κούνδουρου και τη «Στέλλα» του Κακογιάννη.
Φυσικά, τα γυρίσματα του ιδιωτικού σχολείου όπου φοιτούσαν πλουσιόπαιδα και ανάμεσά τους η Πετροβασίλη, η Παπασταύρου, η Γιαδικιάρογλου, η Πετροπούλου και ο καθηγητής Φλωράς με τον αυστηρό διευθυντή «βεβαίως-βεβαίως» έγιναν στο Κολλέγιο Αθηνών, στο παλαιό Ψυχικό στην οδό Στ. Δέλτα 15.
Πρόκειται για την πρώτη ταινία του Σακελλάριου, όπου πρωταγωνιστεί η Αλίκη. Μάλιστα κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων προέκυψαν κάποια προβληματα μεταξύ τους.
Όπως υποστήριζε η Αλίκη, ο Σακελλάριος θέλοντας να προβάλει ιδιαίτερα την τότε αγαπημένη του και μετέπειτα σύζυγό του, Μπέμπη Κούλα (το πραγματικό όνομα της Νίκης Λινάρδου), γύριζε την κάμερα προς εκείνη την ώρα που μιλούσε η Αλίκη στην ταινία. Η Αλίκη το πήρε είδηση και ζήτησε από τον Φίνο να δουν τα πρώτα γυρίσματα. Ο Φίνος πρόσεξε ότι η Αλίκη είχε δίκιο και επέβαλε στον Σακελλάριο, ο οποίος του δικαιολογήθηκε πως έφταιγαν τα χρώματα του σκηνικού για το ότι έπαιρνε τα πλάνα από άλλη γωνία, να ξαναγυριστούν οι σκηνές.
Ο Σακελλάριος έγινε έξαλλος με την Αλίκη και ακολούθησε μία έντονη σκηνή, όπως λέγεται, στη σκάλα του κτιρίου της Φίνος Φιλμ στην οδό Χίου 53, κατά την οποία της είπε, "Δεν θα με μάθεις εσύ, ένα σκ…, πώς να κάνω τη δουλειά μου!".
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Αλέκος Σακελλάριος πρόοριζε αρχικά το ρόλο του αυστηρού καθηγητή Φλωρά στον Δημήτρη Χόρν - καθηγητή της Αλίκης Βουγιουκλάκη στην Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου - ο οποίος όμως αρνήθηκε.
Η ταινία αποτελεί και την πρώτη συνεργασία της Αλίκης με το Μάνο Χατζιδάκι, τον οποίο της τον είχε γνωρίσει στο πατάρι του Λουμίδη (καλλιτεχνικό στέκι της εποχής) ο Μάριος Πλωρίτης. Τα γυρίσματα του τραγουδιού «Γκρίζο γατί» (πιο γνωστού ως «νιάου βρε γατούλα») διήρκησαν τρεις μέρες στον Σχοινιά και στη συνέχεια αποτέλεσε τον «ύμνο» για τα παιδιά των επόμενων γενεών Ελλήνων.
Χτυποκάρδια στο θρανίο -1ο Λύκειο Αμαρουσίου, λ. Κηφισίας 213
«Ναυσικάααααααα». Η σκηνή της Αλίκης Βουγιουκλάκη από τα «Χτυποκάρδια στο Θρανίο» να προσπαθεί να πει μάθημα στον καθηγητή Διονύση Παπαγιαννόπουλο γυρίστηκε σε στούντιο. Στην ταινία του 1963 σε παραγωγή του Κλέαρχου Κονιτσιώτη και σε σκηνοθεσία Αλέκου Σακελλάριου που γυρίστηκε ταυτόχρονα σε δύο εκδόσεις, ελληνική και τουρκική, αρκετές σκηνές γυρίστηκαν στην Τουρκία και στα Πριγκηπόνησα.
Τα εξωτερικά πλάνα είναι από το 1ο ΓΕΛ Αμαρουσίου, στην λ. Κηφισίας 213. στο Μαρούσι.
Οπως μας είπε ο ίδιος ο μεγάλος μας ηθοποιός Γιώργος Κωνσταντίνου, η εκπληκτική σκηνή όπου προσπαθεί να εξηγήσει στο γκαρσόν ότι θέλει να φάει προφιτερόλ, έχει γυριστεί στο Blue Pine της Κηφισιάς που στέκει μέχρι και σήμερα ίδιο.
Μια Ελληνίδα στο Χαρέμι (1971)
Η Μαρία Ιωαννίδου, σε πολύ μικρή ηλικία, μόλις 18 ετών, έγινε κινηματογραφικός αστέρας. Ξεκίνησε ως χορεύτρια αλλά πλάι στον Βαγγέλη Σειληνό, έγινε πασίγνωστη στο πανελλήνιο -παρότι έπαιξε σε ελάχιστες ελληνικές ταινίες. Οι τρεις ήταν του Φίνου και έγιναν εισπρακτικές επιτυχίες. Απευθυνθήκαμε στην κυρία Ιωαννίδου για να ανακαλέσει στη μνήμη της σκηνές εκείνης της περιόδου.
Στην αλησμόνητη ταινία «Μια Ελληνίδα στο Χαρέμι» η Μαρία Ιωαννίδου έσπασε ταμεία με την ερμηνεία της πλάι σε «ιερά τέρατα» όπως η Ρένα Βλαχοπούλου, ο Χρόνης Εξαρχάκος και φυσικά ο Βαγγέλης Σειληνός.
Πού έγιναν τα γυρίσματα στο «Μια Ελληνίδα στο Χαρέμι»
Ηταν μια υπερπαραγωγή της Φίνος Φιλμς σε σκηνοθεσία και σενάριο Γιάννη Δαλιανίδη και έκανε ντεμπούτο το 1971 με μεγάλη επιτυχία.
Οι σκηνές από την ταινία γυρίστηκαν στα στούντιο της Finos Films αλλά είχε πολλά εξωτερικά πλάνα. Οπως μας λέει η Μαρία Ιωαννίδου τα γυρίσματα έγιναν στην Λήμνο, στη Ρόδο και στη Λούτσα.
Συγκεκριμένα, η σκηνή που οι πρωταγωνιστές πέφτουν με το αεροπλάνο και περιπλανώνται στην έρημο, γυρίστηκε στη Λήμνο, σύμφωνα με την Μαρία Ιωαννίδου.
Πρόκειται για την λεγόμενη «Σαχάρα» της Λήμνου, στην περιοχή Γομάτι, στις πλαγιές του χωριού Κατάλακκο. Είναι μια ατελείωτη επιφάνεια, 70 στρεμμάτων, μακριά από τη θάλασσα γεμάτη άμμο, με αμμόλοφους που αλλάζουν διαρκώς σχήμα, όπως ακριβώς και στη Σαχάρα, ανάλογα με το πώς τους… συνθέτει ο βοριάς.
Μάλιστα, η Μαρία Ιωαννίδου μας λέει ότι η σκηνή που έχασε το παπούτσι της ήταν πραγματική και… μπήκε στο σενάριο επειδή άρεσε.
«Η «όαση» ήταν μια γούρνα για ζώα -Η Βλαχοπούλου μου έχωσε το κεφάλι μέσα!»
Η σκηνή που βλέπουν την όαση και τρέχουν να ξεδιψάσουν, γυρίστηκε στη Λούτσα κάπου μέσα στο χωριό (τότε) σε μια «γούρνα όπου ποτίζονταν τα ζώα» όπως μας λέει. Και μάλιστα, επειδή η ίδια σιχαινόταν καθώς η γούρνα είχε κάθε λογής ζωύφια, η Βλαχοπούλου της... έχωσε το κεφάλι στο νερό για να ολοκληρωθεί το γύρισμα.
Ωστόσο, στην ιστοσελίδα της Φίνος Φίλμς , παρατίθεται η εκδοχή του ίδιου του Γιάννη Δαλιανίδη για το πού γυρίστηκαν τα εξωτερικά πλάνα από το «Μια Ελληνίδα στο Χαρέμι»: Ηταν στη Λούτσα. Ελεγε ο Δαλιανίδης: «Το 1971 γυρίζω το Μια Ελληνίδα στο Χαρέμι με την Ρένα Βλαχοπούλου. Ήμουν έτοιμος να φύγω για Αίγυπτο για να βρω την έρημο και τις οάσεις που χρειαζόμουν. Μου είχαν μιλήσει για μια τοποθεσία με άμμο και στην Κύπρο, που έμοιαζε με έρημο. Ένα μεσημέρι που ο δρόμος μου με έφερε στην Λούτσα, βλέπω μπουλντόζες και λόγους άμμου στην προσπάθεια του Δήμου να διαμορφώσει την παραλία. Πήγα εκεί και έκανα όλες τις σκηνές της ερήμου. Για όαση χρησιμοποίησα ένα κτήμα της Ελευσίνας γεμάτο φοινικόδεντρα».
Η αποκάλυψη για την απίθανη σκηνή με το «τράβα μαλλί»
Η Μαρία Ιωαννίδου, μας αποκαλύπτει ακόμη, πώς είχε γυριστεί η απίθανη σκηνή στο αεροπλάνο με Βλαχοπούλου, Εξαρχάκο, Σειληνό και την ίδια.
«Το πλάνο ήταν αληθινό. Ο πιλότος ήταν ξαπλωμένος στο… πάτωμα και ο οπερατέρ τραβούσε τον Χρόνη που υποτίθεται ότι το πιλοτάριζε. Ομως ο Εξαρχάκος είχε φοβηθεί πάρα πολύ, σχεδόν είχε βάλει τα κλάματα, γιατί ήταν επικίνδυνη σκηνή. Αναγκαστήκαμε να προσγειωθούμε δύο φορές για να συνέλθει!» θυμάται.
«Με το αεροπλάνο του Αλέξανδρου Ωνάση φτάσαμε μέχρι την Αίγυπτο!»
Μια ακόμη μεγαλύτερη αποκάλυψη μας έκανε αμέσως μετά η Μαρία Ιωαννίδου.
«Είχαμε πετάξει κανονικά με το αεροπλάνο το οποίο ήταν του Αλέξανδρου Ωνάση! Μας το είχε παραχωρήσει και φτάσαμε μέχρι την Αίγυπτο!».
Δηλαδή οι σκηνές με την Βλαχοπούλου που καταλαβαίνει ότι δεν βρίσκονται στον Ισθμό της Κορίνθου όπου ο «καπετάνιος τους έκλεινε το μάτι», αλλά στη διώρυγα του... Σουέζ ήταν πραγματικά, αληθινά εναέρια πλάνα! Ακριβή παραγωγή…
Το σέικ της Μαρίας Ιωαννίδου με τον Βαγγέλη Σειληνό στην ταράτσα του σπιτιού όπου στο ισόγειο δουλεύει ο «εφευρέτης» Χρόνης Εξαρχάκος γυρίστηκε σε κάποια ταράτσα, θυμάται η ίδια, κοντά στα στούντιο της Finos Films στην οδό Χίου.
Η Παριζιάνα (1969) - Κρήτης 28, Ν. Χαλκηδόνα
«Σούζη τρως! Και ψεύδεσαι και τρως!». Η ατάκα της Ρένας Βλαχοπούλου που έμεινε στην ιστορία από την ταινία «Η Παριζιάνα» του Γιάννη Δαλιανίδη.
H Ρένα Βλαχοπούλου επιστρέφει στην Finos Film, μετά από μια τριετία στην εταιρεία Καραγιάννης-Καρατζόπουλος. Ο Γιάννης Δαλιανίδης της δίνει τον πρωταγωνιστικό ρόλο σε αυτό το μιούζικαλ, χωρίς όμως τους συνηθισμένους πρωταγωνιστές που χρησιμοποιούσε στα μέχρι τότε μιούζικαλ που σκηνοθετούσε.
Η μεγάλη τραγουδίστρια Μαρινέλλα θριαμβεύει με τις ερμηνείες της για τα τραγούδια "Ζωγραφισμένα στο Χαρτί" και "Δως μου τ' Αθάνατο Νερό".
Η ταινία περιλαμβάνει πολλά γυρίσματα στο κοσμοπολίτικο νησί της Μυκόνου. Ωστόσο, «η καλύτερη μοδίστρα της Νέας Φιλαδελφείας» όπως έλεγε στην ταινία η Ρένα Βλαχοπούλου, είχε για στρατηγείο της ένα σπίτι στη Ν. Χαλκηδόνα.
Βρίσκεται στην οδό Κρήτης 28 και είναι πίσω από την λ. Δεκελείας προς Εθνική.
Η αρχόντισσα και ο αλήτης (1968) -Βίλα Λεβίδη, Παλλήνη
Η ταινία ήρθε πρώτη σε εισπράξεις ανάμεσα σε 108 ελληνικές παραγωγές, σπάζοντας το φράγμα των 700.000 εισιτηρίων στο λεκανοπέδιο της Αττικής.Το δίδυμο Αλίκη Βουγιουκλάκη και Δημήτρης Παπαμιχαήλ επιστρέφει στη Finos Film μετά από 4 χρόνια απουσίας.
Η αμοιβή της Αλίκης Βουγιουκλάκη για τη συγκεκριμένη ταινία ήταν το αστρονομικό ποσό, για εκείνη την εποχή, των 500.000 δραχμών.
Τα γυρίσματα της ταινίας πραγματοποιήθηκαν στην Κέρκυρα, αλλά και στη διαδρομή μεταξύ Ηγουμενίτσας και Ιωαννίνων. Η βίλα όπου έμενε η Αλίκη Βουγιουκλάκη με τον Διονύση Παπαγιαννόπουλο, δεν ήταν άλλη από την βίλα Λεβίδη, στην Παλλήνη.
Το σενάριο της ταινίας θυμίζει αρκετά την Χολυγουντιανή ταινία του Φράνκ Κάπρα "Συνέβη μια νύχτα", μια ιδέα που είχε δώσει στην Αλίκη ο αγαπημένος της φίλος και μακιγιέρ Σταύρος Κελεσίδης. Η ταινία ήταν σε σκηνοθεσία Ντίνου Δημόπουλου και σενάριο Λάκη Μιχαηλίδη.
Η ταινία με τη Ρένα (Αλίκη Βουγιουκλάκη) που έγινε Πίπης για να γλιτώσει τον αρραβώνα με τον Ντίνο και στην πορεία γνώρισε τον Λευτέρη (Δημήτρη Παπαμιχαήλ) και τον ερωτεύτηκε, προβάλλεται έως σήμερα και αγαπιέται από τους μικρούς όπως ακριβώς αγαπήθηκε και από τους μεγαλύτερους στο παρελθόν.
Τα γυρίσματα της ταινίας έγιναν το 1968 στην Παλλήνη, σε μια εκπληκτική βίλα 70 δωματίων.
Η δεξίωση των αρραβώνων που έγινε δυο φορές και δυο φορές ματαιώθηκε. Και τις δύο όμως έγινε στον κήπο της βίλας με την πισίνα, που όλοι θυμούνται από τις αμέτρητες φορές που έχουν δει την ταινία.
Η ίδια βίλα από την οποία την πρώτη φορά η Αλίκη Βουγιουκλάκη προσπάθησε να δραπετεύσει από το παράθυρο και τη δεύτερη έφυγε τρέχοντας προς την πύλη κυνηγώντας τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ.
Η ερειπωμένη βίλα Λεβίδη, έχει γίνει πλέον αξιοθέατο, καθώς πολλοί ανεβαίνουν στον λόφο για να δουν το σημείο όπου γυρίστηκε μια από τις πιο αγαπημένες ελληνικές ταινίες
Η Αλίκη στο Ναυτικό (1961), Το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο (1959) -Γούναρη16, Κηφισιά
Η βίλα όπου η Αλίκη Βουγιουκλάκη ως κακομαθημένο πλουσιοκόριτσο που τρώει το πρωινό του («Το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο») αλλά ως κόρη του διοικητή της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων (Λάμπρος Κωνσταντάρας) στην ταινία «Η Αλίκη στο Ναυτικό» υπάρχει ακόμη και σήμερα με ελάχιστες παραλλαγές.
Βρίσκεται στην οδό Γούναρη 16 στην Κηφισιά.
Η «Αλίκη στο Ναυτικό« είναι η πρώτη έγχρωμη ελληνική ταινία της Finos Film.
Η Αλίκη στο Ναυτικό, ήρθε πρώτη σε εισπράξεις το 1961 ανάμεσα σε 58 ελληνικές παραγωγές.
Η εμφάνιση του φίλμ πραγματοποιήθηκε στο Παρίσι και το συνολικό κόστος έφτασε τα 2,5 εκατομμύρια δραχμές, ποσό αστρονομικό για την εποχή.
Στη Γαλλία η ταινία προβλήθηκε με αξιόλογη εισπρακτική επιτυχία με τον τίτλο "Η Κόρη του Ναυάρχου".
Στην ταινία η Αλίκη στο Ναυτικό, επίσης, η Αλίκη Βουγιουκλάκη βγαίνει από το σπίτι της στην Κηφισιά και κάνει βόλτα με τα ποδήλατα με τις φίλες της, περνώντας από την Οθωνος, που εκείνη την εποχή ήταν χωματόδρομος.
Της κακομοίρας (Ζήκος) 1963 -Κολωνός
Της κακομοίρας είναι ελληνική κωμική ταινία παραγωγής του 1963, σε σενάριο και σκηνοθεσία Ντίνου Κατσουρίδη. Το σενάριο βασίστηκε στο ομώνυμο θεατρικό έργο των Χρήστου και Γιώργου Γιαννακόπουλου. Πρωταγωνιστούν οι Κώστας Χατζηχρήστος, Κώστας Δούκας, Νίκος Ρίζος και Μαρίκα Νέζερ.
Ο αστικός μύθος των τελευταίων ετών είναι πως το περίφημο μπακάλικο υπάρχει ακόμη και σήμερα, όμως είναι απλώς μύθος. Τα γυρίσματα της ταινίας «Της κακομοίρας» με τον Χατζηχρήστο ως Ζήκο δεν έγιναν στο ουζερί «Ακροβάτης» όπως έχει διαδοθεί λανθασμένα και απέδειξαν και τα ellinikahoaxes.gr.
Κάποια εξωτερικά πλάνα στους τίλους αρχής έχουν γυριστεί στην εκκλησία του Αγίου Αρτεμίου στην Φιλολάου στο Παγκράτι, όπως μου υπέδειξε ο χρήστης @theiosthanassis.
Τα περισσότερα εξωτερικά πλάνα επίσης έχουν γυριστεί στην περιοχή του λόφου Σκουζέ.
Δείτε το βίντεο του χρήστη GAS JORDAN
Μερικοί το προτιμούν κρύο (1963)-Αναστάσεως 145, Παπάγου
Πρόκειται για το πρώτο μιούζικαλ του Γιάννη Δαλιανίδη στον ελληνικό κινηματογράφο. Η ταινία ήρθε 1η εισπρακτικά, ανάμεσα σε 82 ελληνικές ταινίες της χρονιάς εκείνης.
Το σπίτι όπου γυρίστηκαν οι σκηνές με τον Ντίνο Ηλιόπουλο, την Ρένα Βλαχοπούλου, την Ζωή Λάσκαρη και την Χλόη Λιάσκου βρίσκεται στου Παπάγου, στην οδό Αναστάσεως 145 και είναι το ίδιο όμορφο όπως και σήμερα.
Στον κήπο του σπιτιού γυρίστηκε και η σκηνή όπου οι Ηλιόπουλος και Βλαχοπούλου κάνουν τους... υπνοβάτες.
Η ταινία ήταν η πρώτη συνεργασία της Ρένας Βλαχοπούλου με τον Γιάννη Δαλιανίδη και την Finos Film.
Αρχικά ο Φίνος ήταν διστακτικός στο να δοθεί ο ρόλος στην Ρένα Βλαχοπούλου, αλλά χάρη στην επιμονή του Δαλιανίδη δέχτηκε και στην πορεία μαγεύτηκε και ο ίδιος από το ταλέντο της.
Ο τίτλος της ταινίας αποτελεί παράφραση της γνωστής Αμερικάνικης κωμωδίας του Billy Wilder με πρωταγωνιστές τους Marilyn Monroe, Tony Curtis και Jack Lemmon "Μερικοί το Προτιμούν Καυτό".
Στην Κυψέλη έχει γυριστεί η σκηνή που ο Ντίνος Ηλιόπουλος περνά με το σαραβαλάκι του μπροστά από την Φωκίωνος Νέγρη, και το γνωστό άγαλμα με τον σκύλο - όταν ακόμη η Φ. Νέγρη ήταν ανοικτή σε αυτοκίνητα.
Λατέρνα Φτώχεια και γαρύφαλο (1957) -Κερκύρας 63, Κυψέλη
Πρόκειται για το πρώτο sequel στην ιστορία του Ελληνικού κινηματογράφου ως συνέχεια της μεγάλης επιτυχίας του 1955 "Λατέρνα, Φτώχεια και Φιλότιμο", που γύρισε ο Αλέκος Σακελλάριος με το ίδιο επιτελείο ηθοποιών.
Ο Αλέκος Σακελλάριος σατιρίζει σε μια σκηνή της ταινίας την τρέλα που επικρατούσε εκείνη την εποχή με το τραγούδι "Γαρύφαλλο στ'αφτί" του Μάνου Χατζιδάκι.
Πού ήταν όμως το σπίτι του Φωτόπουλου (Πετράκη) και του Αυλωνίτη (Παυλάρα); Εδώ μας δίνει τα φώτα του ο χρήστης antonovar στο blog RetroMaNiaC, ο οποίος έχει κάνει ενδελεχή έρευνα (ακόμη και με αεροφωτογραφία!) και καταλήγει ότι το σπίτι τους βρισκόταν στην Κυψέλη στην οδο Κερκύρας 63 λιγο πρίν την διασταύρωση με την Ζακύνθου.
Μάλιστα ο antonovar εντόπισε και μια μάντρα η οποία φαίνεται σε πλάνο της ταινίας περί τα 100 μέτρα πιο κάτω στην οδο Κερκυρας 49, που υπάρχει ακόμα εκεί μέχρι σήμερα.
Φωνάζει ο κλέφτης (1965) -Αθήνα, Χίου 52
Η ταινία βασίζεται στο ομώνυμο θεατρικό έργο του Δημήτρη Ψαθά, το οποίο αποτέλεσε μεγάλη θεατρική επιτυχία του θιάσου Μαίρη Αρώνη - Ντίνος Ηλιόπουλος - Διονύσης Παπαγιαννόπουλος.
Ο Γιάννης Δαλιανίδης δεν υπογράφει επίσημα τη σκηνοθεσία αυτής της ταινίας, γιατί εκείνη τη σεζόν είχε γυρίσει πολλές ταινίες και δεν ήθελε να φανεί επίσημα και σε άλλη. Για το λόγο αυτό, στους τίτλους αρχής αναφέρεται ως σκηνοθέτης ένας από τους μοντέρ της FF, ο Ανδρέας Ανδρεαδάκης.
Η πολυκατοικία όπου ήταν το σπίτι Παπαγιαννόπουλου-Βλαχοπούλου και ο Ηλιόπουλος επισκέπτεται τον «στρατηγάκο του», βρίσκεται στην οδό Χίου 52 στο Μεταξουργείο.
Στην ίδια πολυκατοικία είχαν γυριστεί επίσης «Ενα έξυπνο, έξυπνο μούτρο», «20 γυναίκες και εγώ».
Ακριβώς απέναντι, στην οδό Χίου 53 ο Φιλοποίμην Φίνος είχε εγκαταστήσει την Φίνος Φιλμ. Μάλιστα τα γραφεία της Φίνος Φιλμ είχαν μετατραπεί τουλάχιστον 11 φορές σε σκηνικό ταινιών όπως μας πληροφορεί ο @theiosthanassis στο cinemanews.gr
Στέλλα (1959) - Καλλιδρομίου, Εξάρχεια
Το Στέλλα είναι ελληνική αισθηματική-δραματική ταινία του 1955, σε σκηνοθεσία και σενάριο Μιχάλη Κακογιάννη. Βασίζεται στο θεατρικό έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη «Η Στέλλα με τα κόκκινα γάντια», ενώ είναι εμπνευσμένη δραματουργικά από το μύθο της Κάρμεν.
Σε αυτή πραγματοποίησαν την πρώτη κινηματογραφική εμφάνισή τους η Μελίνα Μερκούρη και ο Κώστας Κακκαβάς. Τη μουσική έγραψε ο Μάνος Χατζιδάκις ενώ κλασική είναι η ερμηνεία της Μελίνας Μερκούρη στο τραγούδι Αγάπη Που 'γινες Δίκοπο Μαχαίρι. Στην ταινία ακούστηκαν για πρώτη φορά τα τραγούδια «Εφτά τραγούδια θα σου πω» και «Το Φεγγάρι είναι κόκκινο».
Η παραγωγή ανήκει στη Μήλλας Φιλμ και πρωταγωνιστούν οι Μελίνα Μερκούρη και Γιώργος Φούντας. Διακρίθηκε με τη Χρυσή Σφαίρα καλύτερης ξένης ταινίας το 1956 και με το βραβείο καλύτερης ταινίας ρετροσπεκτίβας στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης το 1960. Η ταινία ήταν φαβορί για το Χρυσό Φοίνικα στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Καννών το 1955 και η Μελίνα Μερκούρη για το βραβείο καλύτερης ηθοποιού· δεν κέρδισε όμως κανένα από τα δύο. Το γεγονός αυτό προκάλεσε διαμάχη με αποτέλεσμα η Isa Miranda, μέλος της κριτικής επιτροπής, να δώσει στη Μερκούρη ένα ειδικό βραβείο ερμηνείας το οποίο ονομάστηκε βραβείο «Isa Miranda». Ήταν επιπλέον η ελληνική υποβολή για το Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας του 1956.
Η εμβληματική σκηνή του Φύγε Στέλλα, κρατάω μαχαίρι γυρίστηκε στα Εξάρχεια.
Η σκηνή του μαχαιρώματος γυρίστηκε στο σταυροδρόμι τεσσάρων δρόμων - εντελώς αγνώριστο σήμερα - των οδών Καλλιδρομίου, Πλαπούτα, Ιουστινιανού και Τσαμαδού.
Στο τρίστρατο Ιουστινιανού, Καλλιδρομίου, Οικονόμου, Δεληγιάννη.
Υπήρξε η τελευταία ταινία της Μήλας Φιλμ, σημειώνοντας αξιοσημείωτη καλλιτεχνική και εμπορική επιτυχία (134.142 εισιτήρια).
Το δόλωμα (1964) - Ευελπίδων 13, Κυψέλη
Κωμωδία του 1964 του Αλέκου Σακελλάριου. Το πρωταγωνιστικό καστ είναι φωτιά: Αλίκη Βουγιουκλάκη, Αλέκος Αλεξανδράκης, Ντίνος Ηλιόπουλος, Ανδρέας Μπάρκουλης.
Το σπίτι όπου ξεκίνησαν οι επιτήδειοι Αλεξανδράκης-Ηλιόπουλος να «γδύνουν» στα χαρτιά τους ομοτράπεζούς τους είναι η πολυκατοικία επί της οδού Ευελπίδων 13 στην Κυψέλη.
Φυσικά πολλά εξωτερικά γυρίσματα έγιναν στη Ρόδο.
Tο τραγούδι και το χορευτικό της Αλίκης, ήταν ιδέα της ίδιας, γιατί ήθελε να κάνει κάτι παρόμοιο με το "My heart belongs to Daddy" της Μέριλιν Μονρόε στην ταινία "Έλα να Αγαπηθούμε".
Εκείνη την περίοδο, η Αλίκη Βουγιουκλάκη είχε αποχωρήσει από την Finos Film, αλλά γύρισε αυτή την ταινία λόγω συμβολαίου που είχε υπογράψει με τον Φίνο.Ο Ανδρέας Μπάρκουλης ξεκινά δεύτερη καριέρα ως ρολίστας δεύτερων αλλά χαρακτηριστικών ρόλων στο σινεμά.
Υπολοχαγός Νατάσσα (1970) -Βίλα Καζούλη, Λ. Κηφισίας 241, Κηφισιά
Πρόκειται για την τελευταία κοινή ταινία της Αλίκης Βουγιουκλάκη με τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ.
Μια πολύ ξεχωριστή ταινία, που ήρθε πρώτη σε εισπράξεις ανάμεσα σε 87 ελληνικές παραγωγές, αποτελώντας την πιο εμπορική ταινία στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου με 751,117 εισιτήρια σε πρώτη προβολή!
Μια από τις μεγαλύτερες παραγωγές της Finos Film, αφού τα γυρίσματα της ταινίας πραγματοποιηθήκαν σε Ελλάδα, Κύπρο και Γερμανία. Η ταινία προβλήθηκε και στο εξωτερικό με μεγάλη επιτυχία. Μάλιστα, η προβολή της στο αγγλικό κανάλι BBC2 το 1980, έπεισε τους παραγωγούς του μιούζικαλ "Εβίτα" να παραχωρήσουν τα πνευματικά δικαιώματα στην Αλίκη για να το ανεβάσει στην Ελλάδα.
Όταν προτάθηκε στον Νίκο Φώσκολο να γυρίσει μια ταινία με την Αλίκη Βουγιουκλάκη, εκείνος αρχικά αρνήθηκε γιατί οι ταινίες του Φώσκολου ήταν συνήθως "αντρικές". Μετά από συζήτησή τους, όμως, συμφώνησαν και το αποτέλεσμα ήταν μοναδικό.
Οι σκηνές στη βίλα, όπου ήταν το σημείο συνάντησης των ανταρτών και όπου αυτοκτόνησε ο υπολοχαγός των SS, Μαξ Ρόιτερ (Κώστας Καρράς) ήταν η βίλα Καζούλη στην λ. Κηφισίας 241, στην Κηφισιά.
Η σκηνή που πεθαίνει ο «Ορέστης» (Δημ. Παπαμιχαήλ) έχει γυριστεί στο φράγμα του Μαραθώνα.
Εξω οι κλέφτες (1961) - Κοκκινάκη 5, Κηφισιά
Το «Έξω οι κλέφτες» είναι ελληνική κωμωδία του 1961 με τους Ορέστη Μακρή, Διονύση Παπαγιανόπουλο, Δημήτρη Νικολαΐδη, Μάρθα Καραγιάννη, Ανδρέα Ντούζο, Κούλη Στολίγκα σε σκηνοθεσία Κώστα Ανδρίτσου. Η ταινία είναι βασισμένη στο ομώνυμο θεατρικό έργο του Στέφανου Φωτιάδη.
Τα γυρίσματα έγιναν στη βίλα Μιχλ στην οδό Κοκκινάκη 5, στην Κηφισιά που σήμερα έχει μετατραπεί σε δημοτικό παιδικό σταθμό.
Ο Παπατρέχας (1966) - Υμηττού 151-153, Παγκράτι
Ο Παπατρέχας είναι ελληνική κωμική ταινία του 1966, σε παραγωγή Θανάση Βέγγου και σε σκηνοθεσία Ερρίκου Θαλασσινού. Το σενάριο γράφτηκε από τον Ναπολέοντα Ελευθερίου.
Οι σκηνές που γύρισε ο Θανάσης Βέγγος ως θυρωρός, γυρίστηκαν στο Παγκράτι, στην πλατεία προφήτη Ηλία.
Η πολυκατοικία βρίσκεται στην οδό Υμηττού 151-153 και Αρρύβου.
Ο Θανάσης Βέγγος στην αρχή της ταινίας «Παπατρέχας» αδειάζει τα σκουπίδια -Πίσω του τα σκαλιά της πολυκατοικίας στην Υμηττού 151-153.
Η ταράτσα της πολυκατοικίας στον Παπατρέχα έχει δεξιά της τους τρούλους του Προφήτη Ηλία στην Υμηττού.
Καλώς ήρθε το δολάριο (1967)- Μάρκου Μουσούρου 73 -Μετς
Το Καλώς ήλθε το δολλάριο είναι ελληνική κωμική ταινία, του 1967 σε παραγωγή Ανζερβός και Orwo Hellas. Είναι, επίσης, η πρώτη έγχρωμη ελληνική ταινία, με επεξεργασία εξ ολοκλήρου στην Ελλάδα.
Είναι βασισμένη στο θεατρικό έργο «Ο 6ος Αμερικανικός στόλος» των Αλέκου Σακελλάριου και Χρήστου Γιαννακόπουλου. Ταινία με μεγάλο καστ ηθοποιών (Γιώργος Κωνσταντίνου, Νίκη Λινάρδου, Άννα Καλουτά, Σάσα Καστούρα, Σωτήρης Μουστάκας, Νίκος Φέρμας, Αλέκος Τζανετάκος, Ορφέας Ζάχος κ.α.).
Τα γυρίσματα στην Τρούμπα, υποτίθεται, έγιναν σε στούντιο.
Ωστόσο κάποιες εξωτερικές σκηνές από το σπίτι που έμενε ο Γιώργος Κωνσταντίνου με τον Τζανετάκο και τον Ορφέα Ζάχο έγιναν στο Μετς, στο σπίτι που υπάρχει ακόμη και σήμερα, επί της οδού Μάρκου Μουσούρου 73.
Το κοροϊδάκι πριγκιπέσας (1972) -Λαοδάμαντος και Ευρίπου, Κολωνός
Το «Κοροϊδάκι της Πριγκιπέσσας, με Σταύρο Παράβα, Χρόνη Εξαρχάκο, Μπέτυ Αρβανίτη, Ελένη Προκοπίου, Μαρία Ιωαννίδου, Λευτέρη Βουρνά, Κατερίνα Γιουλάκη, Νόρα Βαλσάμη, Χρήστο Νομικό κ.α. ήταν επίσης γυρισμένο στα ολοκαίνουργια και υπερσύγχρονα τότε στούντιο της Finos Film στα Σπάτα.
Ωστόσο, όπως μας λέει η Μαρία Ιωαννίδου, τα εξωτερικά γυρίσματα με τον Χρήστο Νομικό που οδηγούσε ένα τρίκυκλο και την Μπέτυ Αρβανίτη έγιναν στον Κολωνό και συγκεκριμένα στην οδό Λαοδάμαντος, στην γωνία με την οδό Ευρίπου, κάτω από τον Άγιο Αιμιλιανό.
Η ταινία αποτελεί κινηματογραφική μεταφορά του ομώνυμου θεατρικού έργου του Γιάννη Δαλιανίδη, το οποίο ανέβηκε στο θέατρο Μετροπόλιταν το καλοκαίρι του 1971 από τον θίασο του Σταύρου Παράβα και της Μαίρης Χρονοπούλου.
«Μια Ιταλίδα από την Κυψέλη» 1968 -Νέα Φιλοθέη
Στην υπέροχη «τσιριμπίμ, τσιριμπόμ» ταινία «Μια Ιταλίδα από την Κυψέλη» όπου η Μάρω Κοντού είναι ζευγάρι με τον Αλέκο Αλεξανδράκη, οι περισσότερες σκηνές είναι ντεκόρ γυρισμένες στο στούντιο. Κάποια ελάχιστα εξωτερικά γυρίσματα έγιναν σε μονοκατοικία στη Νέα Φιλοθέη.
Η ταινία αποτελεί κινηματογραφική μεταφορά του ομώνυμου έργου του Νίκου Τσιφόρου και του Πολύβιου Βασιλειάδη.
Τα γυρίσματα της ταινίας πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια της χούντας και οι αρχές απαγόρευσαν στον Αλέκο Αλεξανδράκη, λόγω των αριστερών του πεποιθήσεων, να ταξιδέψει στην Ιταλία για τις ανάγκες των γυρισμάτων.
Γαμπρός από το Λονδίνο (1967) - Αχαρνών 124, Αγ. Παντελεήμονας
Ταινία του 1967 του Γιάννη Δαλιανίδη. Πρόκειται για το πρώτο ελληνικό remake στον ελληνικό κινηματογράφο, αφού αποτελεί επανέκδοση της ταινίας του Αλέκου Σακελλάριου "Παπούτσι από τον Τόπο σου" του 1946.
Ο Κώστας Βουτσάς κυνηγά την Νόρα Βαλσάμη στον Αγιο Παντελεήμονα Αχαρνών για να την εμποδίσει από την αυτοκτονία. Γυρίσματα έχουν γίνει έξω και μέσα στο ζαχαροπλαστείο Μαλάμος το οποίο εξακολουθεί να υπάρχει και σήμερα στην οδό Αχαρνών 124.
Η κυρία Δήμαρχος (1960) -Κηφισιά, Ταβέρνα Μπόκαρης
Ταινία του 1960 σε σκηνοθεσία Ροβήρου Μανθούλη με τους Βασίλη Αυλωνίτη, Γεωργία Βασιλειάδου.
«Η κυρία δήμαρχος» έχει πλάνα από τον Πόρο (Μύλος, Δασκαλειό) αλλά οι σκηνές όπου γυρίστηκαν στην θρυλική "ταβέρνα των Καλοφαγάδων", όπως διαφημίζονταν παλιά, τον Μπόκαρη. Ο Μπόκαρης βρίσκεται ακόμη και σήμερα στο ίδιο σημείο στην οδό Σωκράτους, στην Κηφισιά, ακριβώς κάτω από τον σταθμό του ΗΣΑΠ.
Στην ταβέρνα Μπόκαρης πρωτοτραγούδησε σε εκείνη την ταινία και το χρυσό δίδυμο Στέλιος Καζαντζίδης-Μαρινέλλα.
«Μαριχουάνα στοπ»
Στο «Μαριχουάνα Στοπ» με την Ζωή Λάσκαρη, τον Γιώργο Πάντζα, την Ελένη Ανουσάκη κλπ, οι σκηνές είχαν γυριστεί σε στούντιο, όπως φαίνεται άλλωστε καθαρά, από την ταινία αλλά και σε ένα παλιό αρχοντικό στην Πλάκα, όπως μας είπε η Μαρία Ιωαννίδου.
Πηγές: finosfilms, @theiosthanassis, , cinemanews.gr, retromaniax.gr, antonovar, lifebuzz.gr, mixanitouxronou.gr, wikipedia.gr,exploringgreece.tv, ellinikoskinimatografos.gr, ellinikahoaxes.gr