Ο δημοσιογράφος του Guardian Oliver Burkeman έγραψε το δικό του εγχειρίδιο για τη... μη διαχείριση του χρόνου και έγινε best seller.
Το βιβλίο του έχει πουλήσει ένα εκατομμύριο αντίτυπα. Σε αυτό εξηγεί πώς να απελευθερωθείς από την εμμονή με την παραγωγικότητα για να ανακτήσεις την αίσθηση των ορίων, ώστε να απολαύσεις ξανά τη ζωή.
«Ένας πρώην geek παραγωγικότητας, που έγινε μεταρρυθμιστής, εκδίδει το 4.000 Weeks, ένα αντι-εγχειρίδιο διαχείρισης χρόνου που είναι τόσο πρακτικό όσο και βαθύ» γράφει η Figaro.
Οι τεχνικές διαχείρισης χρόνου κάνουν... κακό
Συγκεκριμένα, ο Burkeman δείχνει πώς οι τεχνικές διαχείρισης χρόνου, αντί να κάνουν τη ζωή μας ευκολότερη, μας ωθούν να κάνουμε τις μέρες μας ακόμα πιο πολυάσχολες. Καθώς γινόμαστε πιο παραγωγικοί, είμαστε επίσης πιο υπερφορτωμένοι και πιο αγχωμένοι.
«Το να βρεις το νήμα του χρόνου και να σταματήσεις αυτόν τον ατελείωτο αγώνα δεν είναι κάτι που μπορεί να οργανωθεί, αλλά κάτι που μπορεί να αποφασιστεί», λέει ο Oliver Burkeman. «Γι' αυτό», συνεχίζει, «πρέπει πρώτα να παραδεχτούμε το δικό μας πεπερασμένο».
Γιατί 4.000 εβδομάδες;
Ο ίδιος ο Oliver Burkeman, μιλώντας στη Figaro, εξηγεί τι σημαίνει αυτός ο αριθμός. «4.000 εβδομάδες είναι μια πρόχειρη εκτίμηση της μέσης διάρκειας ζωής στον ανεπτυγμένο κόσμο. Στρογγυλοποίησα αυτόν τον αριθμό για να έχω ένα απλό και εντυπωσιακό σημείο αναφοράς. Αυτό που μου φαίνεται ισχυρό είναι να το εκφράσω σε εβδομάδες. Μία βδομάδα περνάει γρήγορα. Μπορείς εύκολα να χάσεις μία χωρίς να το καταλάβεις. Κι όμως, ούτε οι 4.000 είναι πολλές. Ήθελα να ασχοληθώ με αυτόν τον τίτλο, αλλά ελπίζω το μήνυμα του βιβλίου να μην είναι ενοχλητικό. Αντίθετα, μας καλεί να αποδεχτούμε τα όριά μας, κάτι που είναι σχεδόν λυτρωτικό. Δεν υπάρχει λόγος πανικού», λέει.
Πώς η αγωνία να τα προλάβουμε όλα μας... τρελαίνει
Σε συνέντευξή του στη γαλλική Madame Figaro πριν από λίγο καιρό είχε εξηγήσει γιατί θεωρεί εν τέλει κακές αυτές τις τεχνικές διαχείρισης του χρόνου.
«Δεν υπάρχει τίποτα κακό στο να θέλεις να γίνεις πιο αποτελεσματικός. Αλλά αυτό που λέει το βιβλίο μου, με λίγα λόγια, είναι ότι το να προσπαθείτε να διαχειριστείτε το χρόνο σας, με την έννοια του ελέγχου του, είναι μια ψευδαίσθηση. Όσο περισσότερο προσπαθείτε να κάνετε τον χρόνο να... συμμορφωθεί με το δικό σας πρόγραμμα τόσο περισσότερο σας ξεφεύγει. Όσο περισσότερο χρόνο βρίσκετε τόσα περισσότερα κάνετε - και ο κατάλογος των πραγμάτων που έχετε να κάνετε είναι ατελείωτος. Υπήρξε μια εποχή στη ζωή μου που έγινα ένας πραγματικός ''σπασίκλας της παραγωγικότητας'': ήμουν πάντα ενήμερος για τις τελευταίες τεχνικές για να απαντώ πιο γρήγορα σε μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, να καταφέρνω να γράφω όλα τα άρθρα που μου ζητούσαν να γράψω και να ξεμπερδεύω με τις λίστες με τις δουλειές μου με τη βοήθεια σημειωματάριων, Post-it, εξελιγμένων κωδικών και χρωματιστών στυλό. Ήθελα απεγνωσμένα να είμαι ο ''αξιόπιστος τύπος'' που θα μπορούσε να του ζητηθεί οτιδήποτε. Αυτό με έκανε όλο και πιο αγχωμένο και τελικά δυστυχισμένο. Υπάρχει όμως ένας πολύ πιο ήρεμος και αποτελεσματικός τρόπος ζωής που δεν απαιτεί αυτό το επίπεδο ελέγχου», λέει ο δημοσιογράφος του Guardian.
Γιατί να σκεφτούμε ότι έχουμε μόνο 4.000 εβδομάδες ζωής
Όσο για το τι νόημα ή τι έναυσμα για σκέψεις μπορεί να μας προσφέρει η σκέψη ότι έχουμε μόνο 4.000 εβδομάδες ζωής, ο δημοσιογράφος του Guardian λέει:
«Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι οι πόροι μας είναι περιορισμένοι και ότι δεν θα μπορέσουμε να κάνουμε τα πάντα. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να αντιμετωπίσουμε κατάματα την πραγματικότητα: η μέση διάρκεια ζωής ενός ατόμου είναι πολύ μικρή. Όσοι φτάσουν στην ηλικία των 80 ετών θα έχουν ζήσει μόλις λίγες περισσότερες από 4.000 εβδομάδες… Το να αποδεχτούμε ότι πρέπει να συμβιβαστούμε με αυτό το συγκεκριμένο χρονικό περιθώριο σημαίνει ότι πρέπει να αναρωτηθούμε τι πραγματικά θέλουμε να επιτύχουμε. Πώς θέλετε να αφήσετε το σημάδι σας -αν θέλετε πραγματικά να αφήσετε ένα μακροχρόνιο σημάδι- κατά τη διάρκεια της ζωής σας στη γη; Τι είναι πραγματικά σημαντικό για εσάς; Το να θέσετε στον εαυτό σας αυτά τα ερωτήματα είναι ο μόνος τρόπος για να ανακτήσετε την αίσθηση του ελέγχου, για να βγείτε από το FOMO (Fear of Missing Out). Με ποιον θέλετε πραγματικά να περνάτε τα βράδια σας; Σε τι θέλετε να επικεντρωθείτε; Ποιον θα απογοητεύσετε; Αυτός ο τρόπος σκέψης σας δίνει τεράστια ελευθερία»…
Να κάνουμε ό,τι μας ευχαριστεί, όχι ό,τι πρέπει
Λίγο πιο κάτω προσθέτει: «Αυτή η προσέγγιση μας καλεί να αξιοποιήσουμε στο έπακρο τον χρόνο που έχουμε για να κάνουμε τα πράγματα που μας δίνουν ικανοποίηση. Και να σταματήσουμε να κάνουμε τα πράγματα που μας κάνουν να βαριόμαστε, τα πράγματα που πραγματικά δεν είναι δικά μας ή τα πράγματα που δεν μας κάνουν να νιώθουμε ζωντανοί. Αυτά τα τρία σημεία είναι πολύ σημαντικά. Δεν μπορείτε να το κάνετε πάντα, μερικές φορές πρέπει πραγματικά να απαντάτε στα e-mail σας. Αλλά μπορούμε να προσπαθήσουμε να διατηρήσουμε μια ισορροπία».
Πώς να ξεκινάμε την ημέρα;
Προτείνει επίσης, αντί να αναβάλλουμε τα πράγματα που είναι για εμάς και θέλουμε πραγματικά να κάνουμε για να μπορέσουμε να ανταποκριθούμε σε επαγγελματικές και κοινωνικές υποχρεώσεις να κάνουμε το αντίθετο: «Να ξεκινάμε τη μέρα μας με ό,τι είναι σημαντικό για εμάς ή με ό,τι καταλαμβάνει πολύ χρόνο. Στη συνέχεια, και μόνο τότε, να ασχολούμαστε με τα επείγοντα πράγματα».
Γιατί τα χόμπι κάνουν καλό
Σε άλλες συμβουλές παρακάτω, ο Oliver Burkeman αναφέρει:
«Θεωρώ ότι το να ενδίδετε στα χόμπι σας, στις αγαπημένες σας ασχολίες, ακόμη και αν είναι πολύ παλιομοδίτικες, μόνο και μόνο επειδή σας αρέσει η εμπειρία που σας προσφέρουν, χωρίς κανέναν στόχο απόδοσης, κάνει πολύ καλό».