Ο Δημήτρης Ναούμ είναι ένας δεινός βιβλιόφιλος ή καλύτερα βιβλιοφάγος που λατρεύει το διάβασμα, τα καλά βιβλία και έχει σκοπό να «κάνει το διάβασμα συνήθεια», όπως είναι το motto του.
Έτσι αποφάσισε να πάει το χόμπι του ένα βήμα παρακάτω και να γίνει ο «bookishman», ένα bookstagrammer που μοιράζεται σκέψεις και βιβλιοπροτάσεις στα social media.
Είναι μέλος της ελληνικής βιβλιοκοινότητας και αλληλεπιδρά με άλλους booklovers που μοιράζονται το ίδιο πάθος για το διάβασμα και τα βιβλία.
Αυτή του η αγάπη, τον οδήγησε να γράψει και να εκδώσει το πρώτο δικό του βιβλίο με τίτλο «Ταξιδιώτης σε άγνωστο προορισμό» με αφορισμούς και ποιήματα.
Ως «bookworm», του αρέσει να κρατά σημειώσεις, να γράφει σκέψεις και συναισθήματα στα περιθώρια των βιβλίων ενώ βρίσκει τα social media ένα πολύ χρήσιμο εργαλείο για τη διάδοση του διαβάσματος.
Ο ίδιος μίλησε στο Iefimerida.gr για την ενασχόλησή του με την βιβλιοκοινότητα ενώ προτείνει μερικά βιβλία για το καλοκαίρι.
Πες μας λίγα λόγια για σένα. Ποιος είσαι;
Γεννήθηκα, μεγάλωσα και μένω ακόμα στην Αθήνα. Ελπίζω κάποια στιγμή στη ζωή μου να καταφέρω να φύγω και να πάω κάπου πιο «ήρεμα» να ζήσω. Έχω ένα παιδάκι 8 χρονών, όποτε το πρώτο χαρακτηριστικό στο «βιογραφικό» μου είναι η λέξη «μπαμπάς».
Όλα αυτά όμως είναι κάποια από τα εξωτερικά γνωρίσματα που μας χαρακτηρίζουν. Η ερώτηση «ποιος είσαι;» εμπεριέχει πολύ βάθος και εσωτερική αναζήτηση.
Πώς γεννήθηκε η αγάπη σου για τα βιβλία και το διάβασμα; Είχες κάποιο ερέθισμα;
Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορώ να το προσδιορίσω επακριβώς. Θυμάμαι στο Λύκειο έχοντας διαλέξει την τεχνολογική κατεύθυνση να διαβάζω κάποιους Αρχαίους και εξαιτίας αυτού όλοι μου λέγανε να πάω στην θεωρητική. Όμως δεν μου άρεσε τότε, όπως ακόμα και τώρα, το συστηματικό διάβασμα, ήθελα να είναι επιλογή.
Σίγουρα έπαιξαν ρόλο και κάποιοι εκπαιδευτικοί εκείνη την περίοδο που μου εμφύσησαν το σπόρο της περιέργειας και τους είμαι ευγνώμων για αυτό. Επίσης κομβικό σημείο από άποψης χρόνου ήταν το κλείσιμο της τηλεόρασης. Έχω σταματήσει εδώ και χρόνια να παρακολουθώ και το συστήνω σε κάποιον που θέλει να εντάξει το διάβασμα στην καθημερινότητά του. Αν όχι μαχαίρι, που λέμε, έστω στον περιορισμό του χρόνου που ξοδεύει μπροστά σε αυτή.
Πώς αποφάσισες να μεταφέρεις το πάθος σου στα social media; Πώς γεννήθηκε ο «Bookishman»;
Είμαι σχετικά καινούργιος στο χώρο των social media (Instagram και Tiktok), κάτι λιγότερο από δύο χρόνια. Και αυτό έγινε όταν ανακάλυψα τη βιβλιοκοινότητα που υπήρχε εκεί και ενθουσιάστηκα.
Δεν είχα ιδέα και ξαφνικά είδα ανθρώπους να μιλάνε με πάθος για βιβλία και να τα βγάζουν όμορφες φωτογραφίες.
Ταυτόχρονα δεν έβλεπα τόσο πολύ τα βιβλία που μου αρέσουν, όπως φιλοσοφίας, εκλαϊκευμένης επιστήμης, δοκίμια, έτσι σκέφτηκα να αρχίσω και εγώ δειλά-δειλά να συμμετέχω σε αυτό τον όμορφο χώρο. Μετά μου άρεσε τόσο πολύ αυτό που μου έγινε συνήθεια. Το πάθος όταν συναντά και αλλά πάθη πολλαπλασιάζεται.
Έχεις πλέον και το δικό σου βιβλίο. Πες μας λίγα λόγια για αυτό.
Πρόκειται για μια συλλογή από αφορισμούς και ποιήματα με τίτλο «Ταξιδιώτης σε άγνωστο προορισμό» από τις εκδόσεις Όστρια.
Αυτό προέκυψε από την αγάπη που έχω να σημειώνω σκέψεις είτε στα περιθώρια των βιβλίων που διαβάζω είτε σε ξεχωριστά τετράδια. Το κάνω πολλά χρόνια, είναι αντιδράσεις πάνω σε κείμενα που με γοήτευσαν, φράσεις που μίλησαν στην ψυχή μου και πέρασαν από το εσωτερικό φίλτρο και κατέληξαν να εκδοθούν σε αυτό το μικρό πόνημα.
Είμαι πολύ χαρούμενος που τα είδα εκτυπωμένα υπό μορφή βιβλίου και ακόμα πιο χαρούμενος που βρίσκεται σε κάποια σπίτια και εξαιτίας αυτού αλληλεπιδρώ με άτομα που δεν γνώριζα. Παρότι μικρό σε μέγεθος, ιδιαίτερα οι αφορισμοί του είναι μια πρόκληση για σκέψη, τα ποιήματα λειτουργούν στην ψυχή περισσότερο.
Τι σχέδια έχεις για το μέλλον;
Συγγραφικά, κανένα σχέδιο. Συνεχίζω να κάνω αυτό που έκανα πάντα. Να διαβάζω και να σημειώνω. Όσον αφορά το κομμάτι των social, θέλω να συνεχίσω να μοιράζομαι αυτό το πάθος για το βιβλίο και να βρίσκω καινούργιους δημιουργικούς τρόπους να το εκφράζω και να προσπαθήσω να φέρω το βιβλίο κοντά και σε ανθρώπους που δεν το έχουν βάλει στην καθημερινότητα τους. Συγκινούμαι όταν κατά καιρούς έρχονται μηνύματα από διάφορα άτομα που μου λένε ότι αγόρασαν κάποιο βιβλίο εξαιτίας μου, πόσο μάλλον από μη-βιβλιόφιλους.
Οι Έλληνες αγαπούν τα βιβλία; Τα social media βοηθούν σε αυτό ή πιστεύεις ότι έχουν κάνει «ζημιά»;
Τα social media καλώς ή κακώς έχουν γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της κοινωνίας. Τώρα αν αυτό είναι καλό ή κακό είναι και μεγάλη κουβέντα και μια «άλλη» κουβέντα. Δεν θεωρώ, λοιπόν, ότι ένα πράγμα έχει μια οπτική. Έχει πολλαπλές και ταυτόχρονα αρκετές ερμηνείες. Τα social έχουν επηρεάσει και θετικά και αρνητικά τον χώρο του βιβλίου.
Όσον αφορά το αν οι Έλληνες αγαπούν τα βιβλία δυστυχώς κάποιες πρόσφατες έγκυρες μελέτες έδειξαν ότι είμαστε κοντά στον πάτο σε αυτή την κατηγορία. Είναι ένα φαινόμενο κοινωνικό και πολιτικό και οικονομικό και παιδείας και πολλών άλλων που θέλει ισχυρή θέληση και συγκεκριμένη στρατηγική για να αλλάξει. Ελπίζω ότι θα καταφέρουμε σε μελλοντικές έρευνες να ανέβουμε μερικές θέσεις. Είναι ο μόνος τρόπος για να αλλάξει η καθημερινότητα μας.
Πρότεινέ μας μερικά βιβλία για το καλοκαίρι, τις διακοπές, την παραλία.
Έχω τόσα πολλά να προτείνω! Λοιπόν θα προτείνω μερικά που μπορούν να διαβαστούν στις διακοπές μας.
Το «Μαγικό δέρμα» του Ονορέ ντε Μπαλζάκ. Πρόκειται για κλασσικό μυθιστόρημα που θα σε κάνει να αγαπήσεις τη λογοτεχνία.
Το «Κάτω από το κατώφλι» του Leonard Mlodinow. Είναι ένα εκλαϊκευμένης επιστήμης βιβλίο που θα σε κάνει να ξανασκεφτείς όλα όσα ήξερες για τη λειτουργία του εγκεφάλου και τον τρόπο σκέψης και λήψης αποφάσεων.
Το «Προς τ' άστρα» του Παύλου Καστανά. Είναι βιβλίο εκλαϊκευμένης επιστήμης Έλληνα συγγραφέα και εξηγεί παρά πολύ απλά και κατανοητά το πώς λειτουργεί το σύμπαν. Ταυτόχρονα θα κοιτάξεις τον νυχτερινό καλοκαιρινό ουρανό με άλλο μάτι πλέον.
Το «Ένας Εχθρός του Λαού» του Ερρίκου Ίψεν. Ένα βιβλίο θεατρικό που διαβάζεται πολύ γρήγορα και προβληματίζει βαθιά.
