Λίγο πιο έξω από την Ερέτρια, στον Μαλακώντα Ευβοίας, υπάρχει ένα μουσείο διαφορετικό απ’ όσα γνωρίζουμε μέχρι σήμερα.
Αυτό που το κάνει μοναδικό δεν είναι μόνο τα εκθέματα που φιλοξενεί, αλλά ο λόγος για τον οποίο φτιάχτηκε και ο τρόπος με τον οποίο λειτουργεί.
Ο λόγος για τον οποίο φτιάχτηκε το μουσείο
Πρόκειται για ένα αθλητικό μουσείο μόλις 25 τ.μ., το οποίο έχει δημιουργηθεί με πολύ μεράκι, πολλή αγάπη και πολύ προσωπικό χρόνο, από την οικογένεια του Βασίλη Καπενή.
Ο Βασίλης, που λάτρευε το ποδόσφαιρο, έφυγε από τη ζωή το 2015 σε ηλικία μόλις 23 ετών, από σκληρυντική χολαγγειίτιδα, μια σπάνια πάθηση στο συκώτι. Έχοντας ως έμπνευση την ιστορία του μικρού Ανδρέα από το «Χαμόγελο του Παιδιού», ο αδελφός του Γιώργος θέλησε να φτιάξει κάτι στη μνήμη του που να έχει σχέση με τη μεγάλη του αγάπη.
«Κάναμε τον πόνο μας μουσείο, για να μπορούμε να ξεχνιόμαστε και να κρατάμε το όνομα του Βασίλη ζωντανό, αλλά και να προσφέρουμε κοινωνικό έργο μέσω αυτού» εξηγεί, μιλώντας στο iefimerida, ο Γιώργος Καπενής, συνεχίζοντας:
«Ο σκοπός μας ήταν να τιμήσουμε και να κρατήσουμε το όνομα του Βασίλη ζωντανό, και μέσα από αυτό να μπει ο Βασίλης σε κάθε σπίτι. Στην αρχή είχαμε στο μυαλό μας να κάνουμε ένα εκκλησάκι, αλλά προτιμήσαμε με την οικογένειά μου να κάνουμε κάτι σαν μουσείο. Ορμώμενοι από το ότι ο Βασίλης ασχολούνταν πάρα πολύ με το ποδόσφαιρο, μας ήρθε η ιδέα να ξεκινήσουμε κάτι με φανέλες».
Ο Βασίλης είχε αδυναμία στον Παναθηναϊκό, στην Τσέλσι και στον Σισέ, δύο φανέλες του οποίου κοσμούν μάλιστα το μουσείο που φέρει το όνομα του 23χρονου.
Τα σπάνια εκθέματα
Το μουσείο, στο οποίο η είσοδος είναι δωρεάν, δημιουργήθηκε το 2021. Σήμερα αριθμεί γύρω στις 300 φανέλες από αθλητές, όχι μόνο του ποδοσφαίρου, αλλά και του μπάσκετ και του βόλεϊ. Μάλιστα, όπως επισήμανε ο κ. Καπενής, «μερικές εξ αυτών είναι πολύ σημαντικά κειμήλια, που δεν τα βρίσκεις ούτε στα μουσεία των ομάδων». Μέσα από αυτή την ιδιαίτερη συλλογή μπορεί κανείς να κάνει ένα ταξίδι στην ιστορία του ελληνικού -κυρίως- ποδοσφαίρου.
Πρόκειται για συλλεκτικές φανέλες, φορεμένες και πιστοποιημένες -πάρα πολλές συνοδεύονται από φωτογραφία του παίκτη στον αγώνα που τη φορούσε-, τις οποίες έχει αποκτήσει ο ίδιος είτε αγοράζοντάς τις από συλλέκτες, είτε επειδή του τις χάρισαν κάποιοι αθλητές. Καμία δεν είναι αγορασμένη από μπουτίκ ομάδας. Κάθε μία έχει από πίσω της μια ιστορία, όπως αυτή του Πιερλουίτζι Κολίνα, την οποία φόρεσε όταν σφύριξε τον ημιτελικό του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος ποδοσφαίρου (Euro) το 2004.
Άλλη μια φανέλα που ξεχωρίζει είναι αυτή του Μίκαελ Σουμάχερ, η οποία έφτασε στα χέρια του κ. Καπενή από έναν ποδοσφαιριστή που αγωνίστηκε εναντίον του διάσημου οδηγού της F1 σε αγώνα στο Καραϊσκάκη για φιλανθρωπικό σκοπό.
Από το μουσείο δεν θα μπορούσαν να λείπουν και φανέλες ξένων ομάδων, που προέρχονται κυρίως από αναμετρήσεις απέναντι σε ελληνικές ομάδες. Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Λίβερπουλ, Μίλαν, Ίντερ, Ρεάλ έχουν την τιμητική τους. Ιδιαίτερη θέση έχει και η φανέλα του σπουδαίου βολεϊμπολίστα Νίκου Σαμαρά, ο οποίος δυστυχώς δεν βρίσκεται πια στη ζωή. «Πολλές αξίζουν αρκετά χρήματα αν βγουν σε δημοπρασία, αλλά δεν με ενδιαφέρει κάτι τέτοιο», τονίζει ο κ. Καπενής.
Εκτός όμως από τις μπλούζες των αθλητών, υπάρχουν και άλλα εκθέματα, όπως τα γάντια του Μιχάλη Ζαμπίδη -τα οποία έχει προσφέρει ο ίδιος στο μουσείο-, μετάλλια, εισιτήρια αγώνων, κασκόλ, αυτοβιογραφίες παικτών κ.ά. Και, φυσικά, σε περίοπτη θέση βρίσκεται ένας χώρος αφιερωμένος στον ίδιο τον Βασίλη, όπου εκτίθενται προσωπικά του αντικείμενα.
«Θέλω, σε αυτό το σημείο, να ευχαριστήσω όλους τους αθλητές που έχουν συνεισφέρει δίνοντας αφιλοκερδώς τα προσωπικά τους αντικείμενα στο μουσείο, καθώς και την πρώην ποδοσφαιρίστρια Κωνσταντίνα Τσακλάνου, η οποία υπήρξε σημαντικός αρωγός και στήριγμά μας όλα αυτά τα χρόνια» υπογραμμίζει.
Στην ερώτηση εάν σκέφτεται να μεταφέρει το μουσείο σε πιο μεγάλο χώρο, μιας και τα εκθέματα συνεχώς αυξάνονται, η απάντησή του είναι «εδώ είναι το σπίτι του Βασίλη, εδώ μεγάλωσε, και καλό θα είναι το μουσείο να βρίσκεται εδώ», προσθέτοντας πως ίσως από του χρόνου κάνει κάτι για να μεγαλώσει τον χώρο.
Η γωνία του Δημήτρη Παπανικολάου
Αρκετοί αθλητές έχουν επισκεφθεί το μουσείο, με τον πρώην μπασκετμπολίστα Δημήτρη Παπανικολάου να είναι ένας από αυτούς. Μάλιστα, η οικογένεια του Βασίλη αποφάσισε να αφιερώσει προς τιμήν του μια ειδική γωνία του μουσείου. «Αυτό το έκανα γιατί ταυτίζονται οι κινήσεις του με το μουσείο μας και γιατί είναι ένας ιδιαίτερος αθλητής και άνθρωπος. Ήθελα πολύ να έχει μια θέση στο μουσείο μας. Δίνουμε δωρεάν και το βιβλίο του σε κάθε επισκέπτη μας» ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Καπενής.
Από την πλευρά του, ο άλλοτε καλαθοσφαιριστής δηλώνει πως αυτή η πρωτοβουλία της οικογένειας τον τιμά ιδιαίτερα. Σχολιάζοντας την κίνηση, δήλωσε στο iefimerida: «Είναι μεγάλη μου τιμή που η οικογένεια του Βασίλη επέλεξε μια γωνία του μουσείου να πάρει το όνομά μου και να τοποθετηθούν εκεί αθλητικά αντικείμενα και το βιβλίο μου. Στον Βασίλη άρεσε πολύ ο αθλητισμός, και η οικογένειά του, μέσα από αυτή τη φοβερή κίνηση να φτιάξει μουσείο με το όνομά του, κρατάει τη μνήμη του ζωντανή. Τους εξέφρασα και από κοντά τον θαυμασμό μου για την κίνησή τους. Ο Βασίλης από κάπου εκεί ψηλά θα χαμογελά».
Το κοινωνικό έργο του μουσείου
Αξίζει να σημειωθεί ότι, παρόλο που το μουσείο δεν βγάζει από πουθενά κέρδος, βοηθά όποιον έχει ανάγκη.
«Όλο αυτό μας έχει δώσει την ώθηση, παράλληλα, να επιτελούμε και κοινωνικό έργο μέσα από το μουσείο, βοηθώντας όποιον μας χρειάζεται, είτε βγάζοντας μια φανέλα σε δημοπρασία, είτε με οποιονδήποτε άλλον τρόπο μπορούμε. Θα συνεχίσουμε να είμαστε στο πλευρό κάθε ανθρώπου και κάθε Ιδρύματος που θα μας ζητήσει τη βοήθειά του» ανέφερε, κρατώντας χαμηλό προφίλ, ο αδελφός του Βασίλη.
Αγώνας στη μνήμη του Βασίλη
Από το 2015, από τότε δηλαδή που «έφυγε» ο Βασίλης και πριν δημιουργηθεί το μουσείο, πραγματοποιείται κάθε χρόνο ένας ποδοσφαιρικός αγώνας στη μνήμη του, χωρίς εισιτήριο.
«Μαζεύονται φίλοι του Βασίλη και ποδοσφαιριστές και κάνουμε ένα ευχάριστο μνημόσυνο, όπως λέμε. Τιμούμε τη μνήμη του με διάθεση, με χαρά, γιατί ξέρουμε ότι είναι κάτι που μας φέρνει όλους κοντά. Είναι καθαρά για να τιμήσουμε τον Βασίλη και να δώσουμε χαρά και δύναμη στην οικογένειά μου», σημείωσε ο κ. Καπενής.
Τι θα έλεγε ο Βασίλης αν το έβλεπε όλο αυτό; «Πιστεύω θα έσκαγε ένα χαμόγελο… Κάθε φανέλα που παίρνω την αφιερώνω σε εκείνον… Καμιά φορά μιλάω μόνος μου στο αμάξι απευθυνόμενος σε εκείνον, ειδικά όταν ξέρω ότι πήρα μια φανέλα κάποιου που αγαπούσε… “Βρήκαμε κι άλλη φανέλα να τη βάλουμε στον χώρο σου” του λέω» απαντά ο αδερφός του.
Πώς μπορεί κάποιος να επισκεφθεί το μουσείο
Οι επισκέψεις στο Μουσείο «Βασίλης Καπενής» γίνεται κατόπιν συνεννόησης με τους ανθρώπους που το διαχειρίζονται, καθώς βρίσκεται σε ιδιωτικό χώρο σπιτιού.
Όποιος επιθυμεί να το επισκεφθεί θα πρέπει να στείλει αρχικά ένα μήνυμα στη σελίδα του μουσείου στο Facebook.
Το συγκινητικό μήνυμα
Ποιο είναι το μήνυμα που θα ήθελε να περάσει ο αδελφός του στον κόσμο που διαβάζει αυτές τις γραμμές; «Να μοιράζει ο κόσμος αγάπη, όπως θέλουμε να μοιράζουμε και εμείς μέσω του μουσείου, να υπάρχει όσο το δυνατόν λιγότερη διχόνοια στον κόσμο, και να είναι όλος ο κόσμος αγαπημένος και ενωμένος με τις οικογένειές του. Ειδικά σε μια περίοδο που βλέπουμε περιστατικά οπαδικής βίας».
Βλέποντας την αγάπη, όχι μόνο για τον ίδιο αλλά και γενικά στον κόσμο, «ο Βασίλης από κάπου εκεί ψηλά θα χαμογελά», όπως είπαν ο αδελφός του και ο Δημήτρης Παπανικολάου.