Πικάντικες λεπτομέρειες ενός βασιλικού ερωτικού τριγώνου με πρωταγωνιστές τον πρίγκιπα Γεώργιο της Ελλάδας και τη Μαρία Βοναπάρτη ανέδειξε ο βασιλικός συγγραφέας Κρίστοφερ Γουίλσον.
Το who is who
Ο πρίγκιπας Γεώργιος (1869-1957) ήταν δευτερότοκος γιος του βασιλιά Γεωργίου Α' και της μεγάλης δούκισσας Όλγας Κωνσταντίνοβνας της Ρωσίας. Αδελφός του ήταν ο πρίγκιπας Αντρέας (πατέρας του πρίγκιπα Φιλίππου της Αγγλίας). Παντρεύτηκε με τη Μαρία Βοναπάρτη, μικρανιψιά του Ναπολέοντα Α', με την οποία απέκτησαν δύο παιδιά: τον Πέτρο και την Ευγενία.
Η νύχτα του γάμου τους
Τη νύχτα του γάμου της η Μαρία Βοναπάρτη ήταν σοκαρισμένη από όσα συνέβησαν στην κρεβατοκάμαρα, καθώς δεν είχε φιλήσει ποτέ κανονικά τον σύζυγό της πριν παντρευτούν, αναφέρει ο royal συγγραφέας σε άρθρο του στην Daily Mail.
«Με πήρες εκείνο το βράδυ με μια σύντομη, βάναυση κίνηση, σαν να με εξανάγκαζες», έγραψε αργότερα η ίδια στον σύζυγό της, πρίγκιπα Γεώργιο της Ελλάδας. «Ύστερα ζήτησες συγγνώμη - "Το απεχθάνομαι όσο κι εσύ. Αλλά πρέπει να το κάνουμε αν θέλουμε να κάνουμε παιδιά"».
Έτσι ξεκίνησε ο παράξενος γάμος του θείου και της θείας του πρίγκιπα Φιλίππου της Αγγλίας, στις ζωές των οποίων ήταν άμεσα μπλεγμένος τα πρώτα δέκα χρόνια της ζωής του.
Ποια ήταν η πριγκίπισσα Μαρία Βοναπάρτη που παντρεύτηκε τον πρίγκιπα Γεώργιο της Ελλάδας
Η πριγκίπισσα Μαρία, εξαιρετικά πλούσια, υπήρξε ευεργέτιδα και σωτήρας του πρίγκιπα Φιλίππου. Ήταν τα δικά της χρήματα που εξασφάλισαν στέγη στον ίδιο και στην οικογένειά του, όταν οι γονείς του εκδιώχθηκαν από την Ελλάδα το 1922, και που πλήρωσαν για την ιδιωτική του εκπαίδευση.
Ο Φίλιππος, οι αδερφές του και οι γονείς του, πρίγκιπας Ανδρέας και πριγκίπισσα Αλίκη της Ελλάδας, βρήκαν καταφύγιο σε ένα σπίτι στην ιδιοκτησία της Μαρίας στο Σαιν-Κλου, προάστιο του Παρισιού. Και καθώς μεγάλωνε, πίσω από τους περιποιημένους θάμνους του κτήματος ακούγονταν ψιθυριστά λόγια για τις παράξενες σεξουαλικές συνήθειες του θείου και της θείας του.
Το ερωτικό τρίγωνο και η αιμομιξία με τον πρίγκιπα Βάλντεμαρ της Δανίας
Ο πρίγκιπας Γεώργιος της Ελλάδας, μικρότερος αδερφός του πατέρα του Φιλίππου, ήταν ομοφυλόφιλος και ερωτευμένος με τον θείο του.
Ο θείος, πρίγκιπας Βάλντεμαρ της Δανίας, ήταν 11 χρόνια μεγαλύτερος και, παρόλο που ήταν κυρίως ομοφυλόφιλος, δεν απέκλειε και την ερωτική επαφή με το αντίθετο φύλο. Κι αυτό περιλάμβανε και τη σύζυγο του Γεωργίου, την πριγκίπισσα Μαρία.
Σε μια περίσταση, ο Γεώργιος, ο θείος του και η σύζυγός του βρέθηκαν σε ένα ερωτικό τρίο - «η βαθιά, γλυκιά χαρά ενός tête-à-tête à trois», όπως το περιέγραψε η Μαρία στο ημερολόγιό της. «Ο Γεώργιος, εγώ και ο γλυκός Βάλντεμαρ».
Η βιογράφος της Μαρίας, Σελία Μπέρτιν, αναφέρει: «Την επόμενη ημέρα σημείωσε αυτό που περιέγραψε ως βραδινό σκηνικό - τον Βάλντεμαρ και τον Γεώργιο να μπαίνουν στο δωμάτιό της ενώ εκείνη ήταν ξαπλωμένη σε μια σεζλόνγκ, τον Βάλντεμαρ να τη φιλάει και τον Γεώργιο να αρνείται να τη φιλήσει όπως έκανε ο θείος του».
Συνεχίζει να περιγράφει τις δραστηριότητές τους ως «αυτά τα ερωτικά παιχνίδια με τον Βάλντεμαρ», αποφεύγοντας προσεκτικά τη λέξη «αιμομιξία». Όμως, τέτοιες περιστάσεις καταγράφονται ως πρωτοφανείς στο πλαίσιο της βασιλικής σεξουαλικής «απελευθέρωσης».
Η Μαρία Βοναπάρτη ήταν δισέγγονη του Αυτοκράτορα Ναπολέοντα Α΄. Από την πλευρά της μητέρας της, ο παππούς της ήταν ο εξαιρετικά πλούσιος επιχειρηματίας που ανέπτυξε το Καζίνο του Μόντε Κάρλο - και από εκείνον κληρονόμησε μια τεράστια περιουσία.
Ο Γεώργιος ήταν ο σχετικά φτωχός γιος του βασιλιά Κωνσταντίνου Α΄ της Ελλάδας και αξιωματικός του ναυτικού όταν γνώρισε τη Μαρία - μια γνωριμία που οργανώθηκε από τους γονείς τους με έναν και μοναδικό σκοπό, χωρίς να ρωτηθεί κανένας από τους δύο.
Όμως, υπήρχε ένα σκοτεινό μυστικό, που βρισκόταν μπροστά στα μάτια όλων. Ο Γεώργιος ήταν ερωτευμένος με τον θείο του, Βάλντεμαρ -τον μικρότερο αδερφό του πατέρα του- από την ηλικία των 14 ετών, όταν στάλθηκε στη Δανία για να εκπαιδευτεί στο ναυτικό. Εκεί έμεινε στο σπίτι του Βάλντεμαρ, ο οποίος τότε ήταν ναύαρχος στο δανέζικο ναυτικό, στο παλάτι Μπέρνστορφ.
«Από την πρώτη μέρα που συναντηθήκαμε, από εκείνη τη στιγμή και μετά, τον αγάπησα και δεν είχα ποτέ άλλον φίλο εκτός από αυτόν», ομολόγησε αργότερα στη Μαρία.
Οι εξωσυζυγικές σχέσης της Μαρίας Βοναπάρτη
Τόσο πολύ αγαπούσε ο Γεώργιος τον θείο του, που τον κάλεσε να τους συνοδεύσει στο ταξίδι του μέλιτος. Και κάθε καλοκαίρι, για πολλά χρόνια μετά, έφευγε από το σπίτι του ζευγαριού στη Γαλλία και ταξίδευε στο Μπέρνστορφ για να συναντήσει τον Βάλντεμαρ. Η Μαρία, ως πιστή σύζυγος, ακολουθούσε.
Η σύζυγος του Βάλντεμαρ -η οποία ονομαζόταν, επίσης, Μαρί- ήταν η πρώτη που εξήγησε στη Βοναπάρτη τη στενή σχέση που ένωνε τον θείο και τον ανιψιό, μια σχέση τόσο βαθιά, που στο τέλος κάθε επίσκεψης στο Μπέρνστορφ, ο Γεώργιος ξεσπούσε σε κλάματα, ενώ ο Βάλντεμαρ αρρώσταινε σωματικά.
«Οι γυναίκες έμαθαν να δείχνουν υπομονή και να μην παρεμβαίνουν στις ιδιωτικές στιγμές των συζύγων τους», έγραψε η βιογράφος Σελία Μπέρτιν.
«Κατά την πρώτη από αυτές τις επισκέψεις, η Μαρία Βοναπάρτη και ο Βάλντεμαρ κατέληξαν να επιδίδονται σε πάθη που εκείνη ονειρευόταν να μοιραστεί με τον σύζυγό της - ο οποίος, ωστόσο, φαινόταν να τις απολαμβάνει μόνο έμμεσα, καθισμένος ή ξαπλωμένος δίπλα στη σύζυγο και στον θείο του».
Πιο παράξενο ακόμα, σε μεταγενέστερη επίσκεψη, η Μαρία Βοναπάρτη -απελπισμένη να βρει ερωτική ικανοποίηση- άρχισε ένα παθιασμένο φλερτ με τον πρίγκιπα Άαγε, τον μεγαλύτερο γιο του Βάλντεμαρ.
«Και στις δύο περιπτώσεις, δεν φαίνεται να υπήρξε καμία αντίδραση από τον Γεώργιο, ούτε να αισθάνθηκε την ανάγκη να δώσει ιδιαίτερη σημασία στο θέμα», προσθέτει η Σελία Μπέρτιν.
Η Μαρία παρέμεινε εξωτερικά πιστή στον σύζυγό της. Και προς τα έξω, ο γάμος τους φαινόταν απολύτως επιτυχημένος, διαρκώντας πενήντα χρόνια. Όμως, εκείνη κρατούσε τα οικονομικά ηνία - και, στην αναζήτηση προσωπικής ικανοποίησης, επιδόθηκε σε μια σειρά από εξωσυζυγικές σχέσεις.
Οι εραστές της Μαρίας ήταν ένα πολύχρωμο και ανομοιογενές σύνολο, που περιλάμβανε τον φίλο του Ζίγκμουντ Φρόιντ, Ρούντολφ Λέβενσταϊν, τον Γάλλο πρωθυπουργό Αριστίντ Μπριάν, έναν γνωστό Γάλλο γιατρό που αναφέρεται μόνο ως «Χ», και τον υπασπιστή του συζύγου της, λοχαγό Λεμπέσση, για τον οποίο έγραψε στο ημερολόγιό της: «Σκηνές στο δωμάτιό μου τη νύχτα. Ej. praecox (πρόωρη εκσπερμάτιση)».
«Οι ερωτικές της σχέσεις ήταν πάντα αποφασιστικά αποτυχημένες», σχολιάζει δηκτικά η Σελία Μπέρτιν.
Ο Σίγκμουντ Φρόιντ, ο εμβληματικός ψυχίατρος, έγινε φίλος της, αλλά παρά τις σοβαρές συμβουλές του και μια σειρά από περίεργες χειρουργικές επεμβάσεις για την τροποποίηση των γεννητικών της οργάνων, η Μαρία δεν κατάφερε ποτέ να βρει πραγματική ικανοποίηση. Η διά βίου αναζήτησή της, ωστόσο, την οδήγησε να γράψει σημαντικά και εμπεριστατωμένα βιβλία.
Εν τω μεταξύ, πίσω στο Παρίσι, ο ανιψιός της, πρίγκιπας Φίλιππος, παρέμεινε στο σπίτι του Σαιν-Κλου μέχρι που, λίγο πριν κλείσει τα 10, μετακόμισε στη Βρετανία για να συνεχίσει την εκπαίδευσή του. Πάντα όμως θυμόταν με αγάπη την καλοσύνη της Μαρίας και του πρίγκιπα Γεωργίου, και όταν παντρεύτηκε την Ελισάβετ, τη μελλοντική βασίλισσα, το 1947, το ζευγάρι ήταν τιμώμενοι καλεσμένοι στον γάμο στο Αββαείο του Γουέστμινστερ.
Εμφανίστηκαν ξανά ως επίσημοι προσκεκλημένοι στη στέψη της Ελισάβετ το 1953, αν και η αιώνια αντισυμβατική Μαρία έδειξε περισσότερο ενδιαφέρον για τους ψιθυριστούς διαλόγους με τον γείτονά της μέσα στον καθεδρικό ναό, παρά για τη μεγαλοπρεπή τελετή που εκτυλισσόταν μπροστά της.
Η Μαρία Βοναπάρτη πέθανε στη Γαλλία σε ηλικία 80 ετών, το 1962, και, παρά τις δυσκολίες στον γάμο τους, θάφτηκε μαζί με τον πρίγκιπα Γεώργιο στον οικογενειακό βασιλικό τάφο στο Τατόι, κοντά στην Αθήνα.
Φωτογραφίες: Associated Press, Getty Images