Πώς είναι η καθημερινότητα στο χωριό για μια νεαρή γεωπόνο που έφυγε από την Αθήνα της πανδημίας για να ξεκινήσει απ' την αρχή; Η 28χρονη Χάρις Αρκουμάνη, από τα Σαρδίνια της Αμφιλοχίας, αφηγείται την ιστορία της στο iefimerida.
Η μεγάλη ηρωική έξοδος από την Αθήνα και η αναζήτηση μιας νέας ζωής στην επαρχία ακούγεται για όλο και περισσότερους ανθρώπους πιο θελκτική από ποτέ. Η πανδημία, τα lockdowns και η έλλειψη επαφής με τη φύση κατά την περίοδο της καραντίνας έκαναν πάρα πολλούς ανθρώπους να αναθεωρήσουν τη ζωή τους, να δουν τα πάντα -τις σχέσεις, τα όνειρα, την καριέρα, το σπίτι, την καθημερινότητα, την πόλη- με άλλο μάτι. Σε πολλές περιπτώσεις νέοι άνθρωποι που είχαν έρθει στην Αθήνα για να σπουδάσουν και να εργαστούν, εν μέσω πανδημίας πήραν μια τολμηρή απόφαση: να επιστρέψουν στο χωριό τους και να χτίσουν εκεί τη ζωή τους από την αρχή.
Η περίπτωση της 28χρονης Χ. Αρκουμάνη είναι χαρακτηριστική. Είχε έρθει από τα Σαρδίνια -ένα μικρό χωριό έξω από την Αμφιλοχία- για να φοιτήσει στη Γεωπονική Σχολή Αθηνών. Σπουδάζοντας και παράλληλα χτίζοντας ένα σταθερό επαγγελματικό περιβάλλον στην πόλη, συνειδητοποίησε ότι η ζωή στην Αθήνα δεν της ταίριαζε καθόλου.
Επιστρέφοντας κάθε βράδυ στο σπίτι της ένιωθε πιεσμένη, απογοητευμένη - αισθανόταν ότι δεν ήταν αυτή η ζωή που είχε ονειρευτεί, μακριά από τη φύση, σε μια πολύβοη πυκνοκατοικημένη πόλη με εξαντλητικούς ρυθμούς. Τα lockdowns επιδείνωσαν πολύ τα πράγματα, ρίχνοντας λάδι στη φωτιά και κάνοντας την απλή δυσαρέσκεια ολόκληρη πυρκαγιά.
Έτσι, η Χάρις αποφάσισε να πάρει την κατάσταση στα χέρια της και να επιστρέψει πίσω στο χωριό της, ξεκινώντας από το μηδέν. Πολύ γρήγορα, αξιοποιώντας τις παραδοσιακές συνταγές της μητέρας της, έφτιαξε το δικό της εργαστήριο παραγωγής μαρμελάδων και γλυκών του κουταλιού, χρησιμοποιώντας αγνούς καρπούς από τη γη της οικογένειάς της, από τα μποστάνια, τ' αμπέλια, τους πορτοκαλεώνες του εύφορου χωριού της έξω από την Αμφιλοχία.
Το brand charismama απέκτησε το δικό του κοινό και συνεχώς επεκτείνεται, αποκτώντας ένα δίκτυο συνεργατών σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας. Η Χάρις εμπιστεύτηκε τις δυνάμεις της και πίστεψε στις ικανότητες των χεριών της. Όπως έμαθε να φτιάχνει παραδοσιακά γλυκά του κουταλιού, έκανε σεμινάρια, έστησε το site της, δικτυώθηκε, και σήμερα απολαμβάνει μια ζωή κοντά στη φύση, η οποία δεν είναι εύκολη αλλά είναι μια ζωή πλήρης, γεμάτη αρώματα, χρώματα, γεύσεις, γεμάτη με την απλότητα που χαρακτηρίζει τη μεσογειακή ύπαιθρο.
Το iefimerida εντόπισε τη Χ. Αρκουμάνη κάπου μεταξύ χωραφιού όπου μάζευε λεμόνια, και εργαστηρίου, συνομίλησε μαζί της και καταγράφει την ιστορία της, μια ιστορία έμπνευσης, ελευθερίας και δημιουργικότητας.
Πώς πήρατε την απόφαση να αφήσετε τη ζωή σας στην Αθήνα, όπου εργαστήκατε μετά τις σπουδές Γεωπονικής, και να επιστρέψετε στα 27 σας χρόνια στα πάτρια εδάφη, στα Σαρδίνια, ένα χωριό έξω από την Αμφιλοχία;
Για την ακρίβεια, στην Αθήνα εργαζόμουν σχεδόν από την πρώτη στιγμή, παράλληλα με τις σπουδές μου. Αυτό με βοήθησε να ανεξαρτητοποιηθώ πολύ σύντομα, αλλά ταυτόχρονα μου δημιούργησε ένα πολύ ασφυκτικό πρόγραμμα στην καθημερινότητά μου, αφού μια πολύ απαιτητική σχολή συνδυαζόταν με το άγχος και τις ευθύνες της δουλειάς σε καθημερινή βάση. Πάντα σε στιγμές έντονης κούρασης αναπολούσα την ηρεμία της ζωής στην επαρχία.
Η απογοήτευση από τις συνθήκες εργασίας στην Αθήνα, η έλλειψη ελεύθερου χρόνου αλλά και το stress που δημιουργούσε ο έντονος ρυθμός αυτής της πόλης, αναπόφευκτα με οδήγησαν να σκέφτομαι μέρα με τη μέρα όλο και πιο έντονα την επιστροφή στη γενέτειρά μου. Η πανδημία ήταν το κερασάκι στην τούρτα. Πέρα από τον περιορισμό στις μετακινήσεις και στις δραστηριότητες, πλέον ένιωθα και περιορισμό στη δημιουργικότητα, στα όνειρα, στην προσωπική και επαγγελματική μου εξέλιξη.
Ταυτόχρονα, σκεφτόμουν ότι στην Αθήνα ζει ο μισός πληθυσμός της χώρας και η πανέμορφη επαρχία μας ερημώνει, κι αυτό δεν της αξίζει, αλλά ούτε και σε εμάς αξίζει να ζούμε μόνο για να δουλεύουμε σε μια τσιμεντένια πόλη. Αν γύριζαν σε κάθε χωριό της επαρχίας δυο-τρεις νέοι, η χώρα μας θα ήταν εντελώς διαφορετική και οι άνθρωποι πιο χαρούμενοι.
Τι σας λείπει και τι όχι από τη ζωή σας στην πόλη;
Το διάστημα του lockdown ήταν καταλυτικό, γιατί εκείνη την περίοδο είχα τον χρόνο να σκεφτώ αυτή την προοπτική και να μελετήσω τις πιθανές επαγγελματικές ευκαιρίες που θα είχα εδώ. Πλέον, περισσότερο απ’ όλα μου λείπουν τα αδέρφια μου και οι φίλοι μου που ζουν μόνιμα στην Αθήνα. Ακόμα, μου λείπει το να έχω τη δυνατότητα να επισκεφθώ έναν κινηματογράφο ή ένα μεγάλο θέατρο και να παρακολουθήσω μια παράσταση, χωρίς να χρειαστεί να διανύσω πολλά χιλιόμετρα προκειμένου να φτάσω στην πλησιέστερη πόλη που διαθέτει κάτι τέτοιο.
Από την άλλη, δεν μου λείπει καθόλου η φασαρία της πόλης, οι αγχωτικά γρήγοροι ρυθμοί της, τα μέσα μαζικής μεταφοράς και τα όσα συμβαίνουν καθημερινά σε αυτά. Στο σπίτι μου πλέον νιώθω ήρεμη και ελεύθερη, για παράδειγμα η μουσική μου δεν θα ενοχλήσει τον γείτονα, γιατί πολύ απλά δεν μας χωρίζει ένας τοίχος αλλά μια μεγάλη αυλή και ένας ακόμη μεγαλύτερος καταπράσινος κήπος.
Πώς ήταν τα παιδικά σας χρόνια στο χωριό; Ποιες μνήμες, βιώματα, εμπειρίες, συναισθήματα έχουν χτίσει τη φιλοσοφία και την οπτική σας; Αφηγηθείτε μας την ιστορία τη δική σας και της οικογένειάς σας.
Τα παιδικά μου χρόνια στο χωριό ήταν ξέγνοιαστα. Ειδικά τα καλοκαίρια που δεν είχαμε σχολείο περνούσα ατελείωτες ώρες παίζοντας έξω στη φύση, στην αυλή ή στη θάλασσα παρέα με τα αδέρφια μου, τα ξαδέρφια μου και τους φίλους μας. Ένα από τα αγαπημένα μου παιχνίδια ήταν να στήνω τον δικό μου πάγκο από καφάσια μπύρας απέναντι από το μαγαζί του μπαμπά μου και να «πουλάω» από παιχνίδια μέχρι φρούτα και φαγητά που έβρισκα στην κουζίνα μας. Επιχειρηματίας, θα έλεγε κανείς, από μικρή.
Οι γονείς μου δούλευαν καθημερινά στο παντοπωλείο που διατηρούσε ο μπαμπάς μου, μια οικογενειακή επιχείρηση που πρωτοξεκίνησε από τον παππού του πατέρα μου. Στον χώρο αυτόν βρίσκεται σήμερα η charismama.
Η μαμά μου παράλληλα φρόντιζέ την οικογένειά μας, η κουζίνα μάλιστα ήταν ο χώρος στον οποίο αποφορτιζόταν και δημιουργούσε με πολλή αγάπη και μεράκι φαγητά και γλυκά για όλους μας. Το σπίτι μας μύριζε πάντα φρεσκομαγειρεμένο φαγητό, στις γιορτές δε έδινε ρεσιτάλ με τις γλυκές της δημιουργίες.
Όντας ιδιαίτερα φιλόξενοι άνθρωποι οι γονείς μου, δεν χρειαζόταν χρειάζονταν κάποια ιδιαίτερη αφορμή, μια γιορτή, για να στήσουμε ένα τραπέζι και η μαμά μου να δημιουργήσει στη στιγμή φανταστικά πιάτα. Ακόμη και μια καθημερινή, παρά την κούραση της ημέρας, δεν δίσταζαν να καλέσουν φίλους και συγγενείς για ένα γεύμα. Μέχρι και σήμερα συμβαίνουν τα ίδια ακριβώς πράγματα.
«Αν γύριζαν σε κάθε χωριό της επαρχίας δυο-τρεις νέοι, η χώρα μας θα ήταν εντελώς διαφορετική και οι άνθρωποι πιο χαρούμενοι»
Σίγουρα, όλα αυτά τα ερεθίσματα από την παιδική μας ηλικία έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στη ζωή τόσο τη δική μου όσο και των αδερφών μου, οι οποίοι μάλιστα ασχολούνται επαγγελματικά με τη ζαχαροπλαστική. Έτσι και εγώ με τη σειρά μου, με τη charismama, αξιοποίησα όσα μας δίδαξαν οι γονείς μας όλα αυτά τα χρόνια. Ο μπαμπάς μου με μύησε στον επαγγελματισμό ενός επιχειρηματία και στον σεβασμό στον πελάτη, και η μαμά μου μου έδειξε τη χαρά που προσφέρει η δημιουργία ενός κεράσματος τόσο στον δημιουργό όσο και στον άνθρωπο που το γεύεται.
Πώς είναι η ζωή και η καθημερινότητά σας τώρα; Ποια είναι τα πλεονεκτήματα και ποιες οι δυσκολίες του να ζεις στην επαρχία;
Η καθημερινότητά μου είναι απαιτητική, καθώς στην επιχείρησή μου περνούν όλα από τα χέρια μου και οι ευθύνες είναι πολλές, αλλά ταυτόχρονα και απολαυστική, καθώς η δουλειά μου με ευχαριστεί, με γεμίζει και με κάνει να νιώθω δημιουργική και γεμάτη ενέργεια και αισιοδοξία. Η ζωή στην επαρχία είναι πιο ήρεμη. Ακόμα και κατά τη διάρκεια μιας αρκετά πιεστικής ημέρας έχεις τον χρόνο να περπατήσεις μέσα στη φύση ή δίπλα στη θάλασσα και να αποφορτιστείς.
Στην επαρχία η συνάντηση με ένα αγαπημένο σου πρόσωπο είναι υπόθεση έως δέκα λεπτών, οι αποστάσεις είναι μικρές και οι άνθρωποι ξεκλέβουν πιο εύκολα χρόνο για μια σύντομη βόλτα ή έναν καφέ. Επίσης, σε μια μικρή πόλη ή σε ένα χωριό έχεις εύκολη πρόσβαση σε ποιοτικά και φρέσκα τρόφιμα.
Από την άλλη πλευρά, στην επαρχία οι δομές της Υγείας και της Εκπαίδευσης τις περισσότερες φορές υπολειτουργούν και είναι επιτακτική η ανάγκη να αλλάξει αυτό. Ταυτόχρονα, οι επιλογές στη διασκέδαση είναι περιορισμένες.
Πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε επαγγελματικά με τις μαρμελάδες και τα γλυκά του κουταλιού; Τι παράγετε ακριβώς στο charismama; Ποια είναι τα πιο δημοφιλή προϊόντα σας;
Τα γλυκά του κουταλιού της μητέρας μου είχαν πρωταγωνιστικό ρόλο, είτε ως κέρασμα είτε ως επιδόρπια στα τραπέζια και στις συγκεντρώσεις μας. Για εμένα τα γλυκά του κουταλιού συνοδεύουν όλες αυτές τις μνήμες, τις μαζώξεις, τα γέλια και τις χαρές του σπιτικού μας, γι’ αυτό έχουν και τόσο μεγάλη θέση στην καρδιά μου και τώρα πλέον και στην επιχείρησή μου.
Ταυτόχρονα, παρατήρησα ότι, ενώ αρκετές νοικοκυρές στην περιοχή ασχολούνταν με τη δημιουργία γλυκών του κουταλιού, δεν υπήρχε κάποια επιχείρηση με αυτό το αντικείμενο προκειμένου κάποιος που δεν ασχολείται με αυτά να μπορεί να τα προμηθευτεί με ευκολία και να είναι βέβαιος για την ποιότητά τους. Βλέποντας αυτό το κενό, αποφάσισα να δημιουργήσω τη charismama.
Σε εμάς μπορείτε να βρείτε παραδοσιακά γλυκά του κουταλιού του τόπου μας, όπως είναι το καρυδάκι, το νερατζάκι, το σύκο το άγριο, το κυδώνι με καβουρδισμένο αμύγδαλο και πολλά ακόμη, αλλά και αρωματικές μαρμελάδες με πλούσια γεύση. Να είστε βέβαιοι πως τα προϊόντα μας θα ξυπνήσουν όμορφες αναμνήσεις από τη δική σας μητέρα ή τη γιαγιά, γιατί είναι φτιαγμένα με την ίδια αγάπη, το ίδιο μεράκι, αλλά και εξαιρετικές πρώτες ύλες.
Tα πιο δημοφιλή προϊόντα μας είναι το καρυδάκι, το γλυκό λεμόνι καθώς και το νεραντζάκι, αλλά και η μαρμελάδα εσπεριδοειδών, γι’ αυτό και είναι σχεδόν sold out αυτοί οι κωδικοί, ωστόσο ανανεώνουμε συνεχώς τα προϊόντα μας. Έτσι, πλέον, μπορείτε να βρείτε και γλυκό σταφύλι και πολύ σύντομα και γλυκό του κουταλιού κυδώνι.
H charismama είναι η αρχή. Θέλω πολύ να βοηθήσω να αναβαθμιστεί γαστρονομικά, πολιτιστικά και τουριστικά η περιοχή μας. Πλέον έχουν ξεκινήσει και από την Τοπική Αυτοδιοίκηση οργανωμένες δράσεις, κάτι πολύ ελπιδοφόρο.
«Στην επαρχία η συνάντηση με ένα αγαπημένο σου πρόσωπο είναι υπόθεση έως δέκα λεπτών, οι αποστάσεις είναι μικρές και οι άνθρωποι ξεκλέβουν πιο εύκολα χρόνο για μια σύντομη βόλτα ή έναν καφέ»
Ποια είναι η καθημερινή σας ρουτίνα; Πώς λειτουργεί το εργαστήριο και ποια είναι η διαδικασία παραγωγής; Περιγράψτε μας τα δημιουργικά στάδια για την παραγωγή ενός γλυκού του κουταλιού.
Η μέρα μας ξεκινάει αρκετά νωρίς συνήθως, ώστε είτε να συλλέξουμε εμείς οι ίδιοι τα φρούτα είτε να παραλάβουμε από τον συνεργάτη παραγωγό. Το πρωινό μας θα το αφιερώσουμε στο να καθαρίσουμε προσεκτικά τους καρπούς έναν προς έναν, προκειμένου να είναι έτοιμοι και να μπουν στις κατσαρόλες. Εκεί, ξεκινάει το πιο δημιουργικό μέρος, όπου με μεράκι και υπομονή δημιουργούμε τα γλυκά και τις μαρμελάδες μας. Πολλές φορές ένα γλυκό μπορεί να χρειαστεί πολύ περισσότερο από μια ημέρα προκειμένου να ετοιμαστεί και να μπει στο βάζο. Όταν όμως μπει στο βάζο, περνάμε στη φάση της διακόσμησης, η οποία περιλαμβάνει την ετικέτα καθώς και το χαρακτηριστικό χαρτάκι που δένουμε με σπάγκο στο καπάκι του βάζου. Τα γλυκά μας είναι κυριολεκτικά χειροποίητα από την αρχή μέχρι το τέλος τους.
Από πού προμηθεύεστε πρώτες ύλες για τις μαρμελάδες και τα γλυκά σας; Τα φρούτα και τα εσπεριδοειδή είναι από το χωριό σας και την ευρύτερη περιοχή ή αναζητάτε προμηθευτές σε όλη την Ελλάδα;
Ως επί το πλείστον, οι καρποί που χρησιμοποιούμε είναι από δικά μας δέντρα, ωστόσο σε κάποια είδη χρειάζεται να συνεργαστούμε με άλλους παραγωγούς. Σε αυτή την περίπτωση επιλέγουμε να στηρίζουμε τον τόπο μας και τους μικρούς παραγωγούς που δραστηριοποιούνται στην περιοχή.
Ποιες είναι οι αγαπημένες σας διαδρομές, πεζοπορίες, γωνιές, στάσεις στην περιοχή όπου ζείτε; Πού θα άξιζε να επισκεφθεί κανείς για ευεξία και ευεργετική επαφή με τη φύση;
Η περιοχή μας συνδυάζει μοναδικά τη θάλασσα με το βουνό. Το ηλιοβασίλεμα στον Αμβρακικό κόλπο είναι μοναδικό, ο ήλιος βουτά στη θάλασσα και ο ουρανός βάφεται με πορτοκαλοκόκκινα χρώματα. Κάθε ηλιοβασίλεμα είναι και μια μοναδική εμπειρία.
Από την άλλη πλευρά, ο ορεινός βάλτος προσφέρεται για φανταστικές πεζοπορίες μέσα στο δάσος και παράλληλα στην Τεχνητή Λίμνη των Κρεμαστών. Το φθινόπωρο και την άνοιξη η αγαπημένη μου διαδρομή είναι αυτή για το εκκλησάκι του Άγιου Ανδρέα του Ερημίτη, ενώ το καλοκαίρι μια βαρκάδα στη λίμνη, κάτι που προσφέρεται και δωρεάν από τον δήμο μας.
Η μητέρα σας, όπως υποδηλώνει και το brand name του εργαστηρίου σας, έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη φιλοσοφία του charismama. Οι παραδοσιακές συνταγές της είναι αυτές στις οποίες βασίζεστε για τα γλυκά κουταλιού που φτιάχνετε;
Η μητέρα μου είναι ο πυρήνας όλου αυτού του εγχειρήματος. Στηρίζομαι στις συνταγές της και στις συμβουλές της, τα μικρά μυστικά της είναι αυτά που δίνουν ταυτότητα στα προϊόντα της charismama και τα διαφοροποιούν.
Τι θα λέγατε σε κάποιον που δεν αντέχει άλλο τη ζωή στην πόλη και ονειρεύεται να στήσει μια νέα ζωή στην επαρχία;
Ότι η ζωή είναι πολύ μικρή για να μένουμε σε μέρη και με ανθρώπους που δεν μας κάνουν να αισθανόμαστε καλά. Χάνει μόνο όποιος δεν δοκιμάζει και όποιος δεν τολμά.
Τι θα μας συμβουλεύατε να κάνουμε για να μας πετύχει ένα σπιτικό γλυκό του κουταλιού;
Να διαλέξετε μια καλή πρώτη ύλη, να βάλετε μεράκι, να έχετε υπομονή και να μη βιάζεστε. Extra tip, ακολουθήστε τη συνταγή της μαμάς ή της γιαγιάς, εκείνες ξέρουν καλύτερα…