Λίγο μετά την πρόκρισή του στον τελικό του τουρνουά του Ντουμπάι, μετά τη νίκη του με 2-0 επί του Ταλόν Γκρίκσπουρ, ο Στέφανος Τσιτσιπάς αφιέρωσε στη συνέντευξη Τύπου τη νίκη του στα θύματα της τραγωδίας των Τεμπών.
Παράλληλα, αναφέρθηκε και στη «μάχη» που τον περιμένει στο καταληκτικό παιχνίδι του τουρνουά με τον Αλιασίμ.
«Ήταν μια μεγάλη τραγωδία στη χώρα μου. Νιώθω ότι κατά κάποιο τρόπο είμαι υπεύθυνος και είμαι εκπρόσωπος μέσω του αθλητισμού τουλάχιστον για τη χώρα μου, προσπαθώντας να δείξω καλά παραδείγματα και θετικά πράγματα στη νεότερη γενιά της χώρας μου, παρέχοντας παρηγοριά και ένα είδος ενότητας μέσω αυτού. Μέσα από το τένις, από τον αθλητισμό, νιώθω ότι υπάρχει πολλή ενότητα που μπορεί να επιτευχθεί. Είναι το μέρος που ενώνει τους ανθρώπους και κάνει τους ανθρώπους πιο δυνατούς» τόνισε ο Τσιτσιπάς και πρόσθεσε για τον αγώνα με τον Γκρίκσπουρ.
«Ήταν ένα καλά ισορροπημένο παιχνίδι από την πλευρά μου. Δεν μπήκα στο δράμα των προηγούμενων αγώνων, όπου ένιωθα ότι είχα τον έλεγχο και ξαφνικά το νόμισμα γύρισε. Χαίρομαι με αυτό γιατί δημιουργεί πολύ δράμα, πρέπει να κυνηγήσεις. Ένιωθα ότι σήμερα οδηγούσα το παιχνίδι. Έπαιξα το τένις που μου άξιζε.
Η ρακέτα που χρησιμοποιώ στο Ντουμπάι φέρνει άνεση στο παιχνίδι μου. Αυτό ήταν κάτι που προσπαθούσα να προσθέσω στο παιχνίδι μου και έχω λάβει αυτή την επιπλέον βοήθεια. Έχω μιλήσει για το πώς έχουν αλλάξει οι μπάλες και τα γήπεδα τα τελευταία δύο χρόνια. Απλά προσπαθώ να προσαρμοστώ σε αυτό.
Δεν ήθελε πολλή σκέψη, ειδικά όταν βλέπεις τον τρόπο που ανταποκρίνονται τα πράγματα και τον τρόπο που θυμάσαι τα πράγματα πριν από μερικά χρόνια. Θα ήταν ανόητο εκ μέρους μου να μην προσπαθήσω να κάνω την αλλαγή, γιατί είναι πολύ προφανές ότι δεν με ωφελεί, ούτε με βοηθά πραγματικά. Αυτές οι αλλαγές μερικές φορές είναι απαραίτητες επειδή δεν θέλεις να κολλάς στο ίδιο μοτίβο ξανά και ξανά. Νιώθω ότι είναι κάτι αναζωογονητικό και μια καλή προσθήκη μέχρι στιγμής. Σίγουρα φέρνει αυτό το αναζωογονητικό συναίσθημα και προσθέτει λίγη ζωή και ενθουσιασμό, ας πούμε, στην καθημερινότητά μου».
Ερωτηθείς για τους δύο τελικούς που είχε χάσει στο Ντουμπάι τόνισε: «Μου αρέσουν και οι δύο αναμνήσεις. Νιώθω ότι το ένα ματς ήταν λίγο πιο ιστορικό από το άλλο. Το να παίξεις με τον Ρότζερ (σ.σ. Φέντερερ) για τον 100ο τίτλο της καριέρας του, ήταν κάπως εμβληματικό. Δεν θα έλεγα ότι ήμουν… fan boy εκείνη την εποχή, αλλά ένιωθα καλά που ήμουν μέρος ενός τέτοιου τελικού. Δεν θα πω ψέματα, ένιωσα λίγο άγχος γιατί ένιωθα υπεύθυνος, είτε αν το έπαιρνε, είτε όχι. Ναι, δεν ήταν ένας σπουδαίος αγώνας ή μάχη από την πλευρά μου. Μακάρι να είχα παίξει λίγο καλύτερα και να είχα κάνει τα πράγματα κάπως διαφορετικά. Αλλά σίγουρα υπάρχει στο μυαλό μου ως μια υπέροχη ανάμνηση και ένας υπέροχος τελικός που έζησα με έναν από τους μεγάλους του αθλήματος».
Και κατέληξε για τον τελικό με τον Φίλιξ Οζέ Αλιασίμ: «Νιώθω ότι έχει βελτιωθεί. Το βλέπω τις τελευταίες εβδομάδες. Δεν περιμένω τον ίδιο Φίλιξ που έχω παίξει πριν. Περιμένω κάτι διαφορετικό. Η παρουσία του στον τελικό απλώς το αποδεικνύει αυτό και επίσης αποδεικνύει τις τελευταίες εβδομάδες που είχε στο tour. Θα προσπαθήσω απλώς να παίξω καλά, να προσπαθήσω να είμαι ένας δύσκολος αντίπαλος για να νικήσει. Αυτός είναι ο κύριος στόχος μου. Θα κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ για να το πετύχω, φροντίζοντας να δείξω το επίπεδο που θέλω».
ΑΠΕ-ΜΠΕ