Ιδιαίτερα φορτισμένο ήταν το κλίμα στην τελετή μνήμης για τον Ντούσαν Ίβκοβιτς, ο οποίος έφυγε από τη ζωή στις 16 Σεπτεμβρίου, σε ηλικία 77 ετών.
Εκεί βρέθηκε ο καλύτερος μαθητής του, Ζέλικο Ομπράντοβιτς, προκαλώντας ρίγη συγκίνησης με τις ιστορίες που διηγήθηκε για τον μεγάλο «Ντούντα».
«Ο Ντούντα με πήγε πρώτη φορά στα μπουζούκια, είχε φιλία με όλους τους Έλληνες τραγουδιστές. Μία φορά, ένας διάσημος τραγουδιστής από την Θεσσαλονίκη, ο Πασχάλης Τερζής, τον πλησίασε και του φώναξε ''Ίβκοβιτς'' με τον κλασικό ελληνικό τρόπο. Και θέλω να το πω, πως πάντα θα έχουμε αυτές τις βραδιές μας. Και τώρα δεν υπήρξε άνθρωπος στην Αθήνα ο οποίος μας μη μου μεταφέρει τα συλλυπητήριά του. Άφησε ένα μεγάλο σημάδι δουλεύοντας σε πέντε ομάδες. Το 2012, λόγω κάποιων συνθηκών, αποφάσισε να μην συνεχίσει στον Ολυμπιακό. Αναγνώρισαν την προσφορά μας, μας τίμησαν στην Αθήνα. Ξέρω πόσο αγαπούσε την Αθήνα, και για μένα η πόλη είναι ξεχωριστή».
Γυρνώντας πίσω τον χρόνο ο Ομπράντοβιτς αναφέρθηκε σε μια ιστορία του 1992: «Θα σας πω πόσο αγαπούσε το μπάσκετ. Το 1992, όταν ήμουν προπονητής της Παρτιζάν, όπως τώρα, είχαμε αποκλείσει την Κίντερ Μπολόνια και είχαμε προκριθεί στο Final-4. Γυρίσαμε στο ξενοδοχείο μετά τον αγώνα αρκετά αργά και όλα ήταν κλειστά. Ήταν εκεί ο τότε πρόεδρος της Παρτιζάν Νίκσεβιτς, ο Κιτσάνοβιτς, ο Ντούντα, ο Σάβοβιτς κι εγώ. Πίναμε καφέ στις 4 το πρωί και τελικά πήγαμε στο δωμάτιο και ανοίξαμε το μίνι μπαρ, όπου είχε όσο καφέ ήθελες. Και στον τοίχοι άρχισε να μου εξηγεί συστήματα στην άμυνα. Φυσικά κι εγώ άρχισα να συζητάω μαζί του και οι άλλοι τρεις μας κοιτούσαν με έκπληξη.
Ο Ντούντα γύρισε στον Νίκσεβιτς και του είπε: «Ξέρεις τι ακριβώς είναι αυτό;» και του απάντησε: «Τέλος πάντως, δώσε μου λίγο ακόμα καφέ» και συνέχισε: «Έφυγε ένας άνθρωπος που ήταν τα πάντα για εμένα. Δάσκαλος, προπονητής, νονός, φίλος. Άφησε ένα ανεξίτηλο σημάδι πίσω του. Η κληρονομιά του είναι τεράστια. Επιμόρφωσε έναν μεγάλο αριθμό παικτών και τους έκανε καλύτερους ανθρώπους. Τον συνάντησε στα τέλη της δεκαετίας του '70. Με κάλεσε στην Εθνική ομάδα, μου έδειξε μεγάλο σεβασμό. Ακόμη χρησιμοποιώ τις συμβουλές του. Είχε μεγάλη αίσθηση του χιούμορ. Ήξερε να σου εξηγεί, να σε χαλαρώνει, ένα μεγάλο σχολείο. Δεν τα έχω ξεχάσει όλα αυτά για 30 χρόνια».
Κλείνοντας γύρισε προς την εικόνα του Ίβκοβιτς και είπε: «Αγαπητή νονά Νένο, είχες έναν υπέροχο άνθρωπο. Θα πρέπει να είστε περήφανοι για τον πατέρα σας, για ότι έκανε, έχετε πολλά στοιχεία του. Θέλω να συνεχίσω αυτό που έκανε. Νονέ θα είσαι εδώ για πάντα και δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ. Ευχαριστώ»
Από την πλευρά του, ο Σάσα Ντανίλοβιτς δεν άντεξε και βούρκωσε λέγοντας: «Το μπάσκετ δεν ήταν μέρος της ζωής του, αλλά η ζωή του. Ηταν σκληρό για εμένα. Είμαι περήφανος, που κατά τη διάρκεια της ζωής του, του είπα ότι τον αγαπάω και τον σέβομαι. Τους προηγούμενους μήνες δεν πέρασε ημέρες που δεν μιλήσαμε. Θα είναι για πάντα ο προπονητής μου, ήταν, είναι και θα είναι».
Στο πλευρό της οικογένειας του Ίβκοβιτς παρευρέθηκαν μεταξύ άλλων οι Ντράγκαν Κιτσάνοβιτς, Ζέλικο Ομπράντοβιτς, Σβέτισλαβ Πέσιτς, Ντέγιαν Μποντιρόγκα και Δημήτρης Ιτούδης.
Υπήρχαν επίσης εκπρόσωποι του Ερυθρού Αστέρα, ο πρόεδρος της Παρτιζάν, Οστόγια Μιχαΐλοβιτς, ο πρόεδρος της ομοσπονδίας μπάσκετ της Σερβίας, Πρέντραγκ Ντανίλοβιτς, και o νυν πρόεδρος της Ολυμπιακής Επιτροπής της χώρας, Μπόζινταρ Μάλκοβιτς. Δίπλα τους και ο πρόεδρος της Σερβίας, Αλεξάνταρ Βούτσιτς.
Σημειώνεται ότι η κηδεία του Ντούσαν Ίβκοβιτς θα τελεστεί την Τρίτη (21/9).