Η κατάκτηση ενός ολυμπιακού μεταλλίου είναι σπουδαία υπόθεση για κάθε αθλητή. Πως λοιπόν μπορεί να νιώθει απογοήτευση ο Λευτέρης Πετρούνιας με το χάλκινο;
«Είμαι ευτυχισμένος με αυτό το αποτέλεσμα», γράφει σε ανάρτηση λίγες ώρες μετά από μια ακόμα μεγάλη εμφάνιση στο κλειστό γυμναστήριο του Τόκιο. Η αλήθεια είναι όμως πως όταν στην καριέρα του ως τώρα είχε σχεδόν αποκλειστικά πρώτες θέσεις, το τρίτο σκαλί του βάθρου είναι... άβολο.
Χρυσό το 2016 στο Ρίο. Χρυσό στα Παγκόσμια της Γλασκώβης (2015), του Μόντρεαλ (2017) και της Ντόχα (2018). Χρυσό στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2017 στο Μπακού. Οπως χρυσά ήταν όλα του τα μετάλλια στα 5 (2015, 2016, 2017, 2018, 2021) από τα έξι τελευταία Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα που πήρε μέρος. Μόνο ένα ακόμα χάλκινο έχει στο παλμαρέ του. Στο Ευρωπαϊκό του 2011 στο Βερολίνο.
Το χάλκινο μετάλλιο που... δάγκωσε η Βασιλική Μιλλούση στην Ιαπωνία μπορεί να φαίνεται «λίγο» για έναν υπερ-αθλητή όπως ο Πετρούνιας, αλλά στην πραγματικότητα ήταν μια υπέρβαση.
Λευτέρης Πετρούνιας: Η τραυματισμός του στον ώμο
Στο δρόμο του για το Τόκιο, ο Λευτέρης Πετρούνιας αντιμετώπισε εμπόδια που τον έκαναν ακόμα πιο δυνατό. Ένας πολύ δύσκολος τραυματισμός στον ώμο τον υποχρέωσε σε χειρουργική επέμβαση τον Ιανουάριο 2019 στην Ελβετία. Η αποκατάσταση ήταν δύσκολη και μακροχρόνια αλλά με πείσμα και επιμονή ο Πετρούνιας επανήλθε για να διεκδικήσει το δεύτερο Ολυμπιακό του μετάλλιο.
Για την ακρίβεια στα τέλη του 2017 και τις αρχές του 2018 ξεκίνησαν οι πρώτοι μεγάλοι πόνοι στον αριστερό ώμο του Λευτέρη Πετρούνια. Πήρε μάλιστα το χρυσό στο ευρωπαϊκό της Γλασκώβης και το χρυσό στο Παγκόσμιο της Ντόχα μέσα σε εκείνο τον χρόνο αγωνιζόμενος με φρικτούς πόνους. Εξωπραγματικός, αλλά και ριψοκίνδυνος. Μετά τη Ντόχα αποφάσισε να περάσει την πόρτα του χειρουργείου για να απαλλαγεί μια και καλή από τους πόνους του.
«Ήταν η δυσκολότερη στιγμή που έχω ζήσει και ήταν πολύ δύσκολη η επαναφορά έως αδύνατη», είπε ο Λευτέρης Πετρούνιας σε συνέντευξή του τον Μάιο του 2020 και συνέχισε: «Πονούσα πάρα πολύ, στους δύο τελευταίους αγώνες πήγα χωρίς προπόνηση, εμπειρικά. Με έβλεπαν στην προπόνηση η Βασιλική και ο φίλος μου ο Γιώργος, μισή ώρα πριν κατέβω στους αγώνες και τους έλεγα πονάω αλλά δεν με νοιάζει. Τρεις μήνες ήμουν σε μια ημιαναπηρία, δεν μπορούσα να κάνω μπάνιο μόνος μου, να ντυθώ μόνος μου όλα αυτά τα πέρασε η Βασιλική. Αισθανόμουν σαν λιοντάρι στο κλουβί και επίσης αισθανόμουν ότι δεν θα ξανακάνω ποτέ γυμναστική. Μου φαινόταν αδύνατο να πιάσω τους κρίκους και να κρεμάσω το βάρος μου».
Όλο το 2019 ο Λευτέρης Πετρούνιας έδινε μία νέα μάχη, αυτή τη φορά με αντίπαλο το χρόνο και την αποθεραπεία του. Μεγάλο τους στόχος το Παγκόσμιο πρωτάθλημα και το Τόκιο. Η τέταρτη θέση στο Βερολίνο ήταν αυτή που τον πείσμωσε, ενώ η αποθέωση κατά την επιστροφή του ήταν αυτό που του έδωσε ώθηση να συνεχίσει τον μεγάλο του αγώνα με φόντο τι άλλο, τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Η πρόκριση για αυτούς πέρασε από 40 κύματα με την πανδημία να τον αφήνει πίσω και να τον κάνει να περιμένει μέχρι τελευταία στιγμή.
O θρίαμβος τον Ιούνιο στην Ντόχα
Ο Λευτέρης Πετρούνιας πανηγύρισε την πρόκριση για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο μόλις τον περασμένο Ιούνιο από το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Ντόχα.
Εκεί, με μια εξαιρετική εμφάνιση που συγκέντρωσε 15.500 βαθμούς πήρε την πρόκριση για το Τόκιο 2021. Παράλληλα, πήρε και το χρυσό μετάλλιο στους κρίκους σε ακόμα ένα Παγκόσμιο. Η αγωνία ήταν μεγάλη για τον κορυφαίο Ελληνα αθλητή, καθώς για να κατακτήσει το πολυπόθητο εισιτήριο ήταν υποχρεωμένος να πάρει βαθμολογία 15.334 β. και πάνω. Ο ίδιος δεν καταλαβαίνει από πίεση όμως και πήρε την πρόκριση, πήγε στο Τόκιο πήρε ακόμα ένα Ολυμπιακό μετάλλιο και τώρα... πείσμωσε για το επόμενο.
Ο μεγάλο στόχος για το Παρίσι το 2024
Το πόσο σπουδαίος αθλητής είναι ο Λευτέρης Πετρούνιας το απέδειξε αμέσως μετά το τέλος του σημερινού του αγώνα. Πριν καν καλά-καλά καταλάβει ότι πήρε ένα μετάλλιο ακόμα σε Ολυμπιακούς Αγώνες, μίλησε για τους... επόμενους.
«Είναι πολύ ανάμεικτα τα συναισθήματα, είμαι πολύ χαρούμενος που είμαι ξανά στα μετάλλια σε Ολυμπιακούς Αγώνες μετά από πανδημίες και χειρουργεία, μετά απ όσα έχω περάσει. Έχω γλυκόπικρη γεύση γιατί μου αρέσει να κερδίζω, γιατί δεν μου αρέσει να έχω δεύτερη και τρίτη θέση. Να είστε σίγουροι ότι θα κάνω τα πάντα για να κερδίσω ξανά. Νιώθω δικαίωση γι αυτό το μετάλλιο, ότι καλώς συνέχισαν να πιστεύουν όσοι πίστευαν σε μένα και με στήριζαν τις δύσκολες στιγμές, επίσης είναι μια απάντηση σε όσους σταμάτησαν να πιστεύουν σε μένα μετά το χειρουργείο που έκανα.
Θέλω να ευχαριστήσω τη σύζυγό μου, τη Βασιλική που είναι εδώ, τον γιατρό μου, κ. Παξινό, και τον προπονητή μου, κ. Ράφτη. Θα τα πούμε στο Παρίσι, δεν κλείνει η καριέρα με τρίτη θέση, πρέπει να κλείσει με πρώτη». Και η τελευταία φράση είναι αυτή που πρέπει να κρατήσουμε για αυτόν τον μεγάλο αθλητή.