Ο Ντιέγκο Μαραντόνα έφυγε από την ζωή. Μια ζωή που μπορεί να γίνει ταινία που θα «σπάσει» όλα τα ρεκόρ. Γιατί και η ζωή του Ντιέγκο... έσπασε όλα τα ρεκόρ.
Είτε έπαιζε ποδόσφαιρο, είτε έξω από τα γήπεδα, έπαιζε έξω από τα όρια. Πάντα πρωτοπόρος, πάντα κόντρα στο ρεύμα, πάντα επαναστάτης. Για αυτό και... κόλλησε με την Κούβα.
Και κάπως έτσι έκανε τατουάζ τα 2 σύμβολα της Κούβας. Τον Τσε Γκεβάρα στο μπράτσο, τον Φιντέλ Κάστρο στο πόδι.
Σε ένα απίστευτο παιχνίδι της μοίρας, ο Ντιέγκο Μαραντόνα πέθανε την ίδια ημέρα με τον Φιντέλ Κάστρο. Ο Κουβανός ηγέτης «έφυγε» στις 25 Νοεμβρίου 2016, ενώ ο Ντιέγκο στις 25 Νοεμβρίου 2020.
«Πέθανε ο φίλος μου, ο έμπιστός μου, αυτός που με συμβούλευε, που μου τηλεφωνούσε οποιαδήποτε στιγμή για να μιλήσουμε για πολιτική, ποδόσφαιρο, μπέιζμπολ, αυτός που μου είπε πως όταν θα έφευγε ο Κλίντον, αυτός που θα ερχόταν, θα ήταν χειρότερος, ήταν ο Μπους. Καθώς δεν έσφαλλε ποτέ, για μένα ο Φιντέλ είναι, ήταν και θα είναι αιώνιος, ο μοναδικός, ο πιο μεγάλος. Πονάει η καρδιά μου γιατί ο κόσμος χάνει τον πιο σοφό από όλους», είχε αναφέρει μεταξύ άλλων ο Μαραντόνα όταν είχε πεθάνει ο Φιντέλ Κάστρο πριν 4 χρόνια.
Κάστρο-Μαραντόνα: Η φιλία τους
Ο Φιντέλ Κάστρο ήταν ένας μεγάλος φίλος του αθλητισμού. Ιδιαίτερα του μπέιζμπολ, όπως ανέφερε και ο ίδιος σε αρκετές περιπτώσεις, κατά τη διάρκεια της ζωής του. Ο Κουβανός ηγέτης, που κατάφερε να κρατήσει όρθια την επανάσταση, μόλις 150 χιλιόμετρα από τις αμερικανικές ακτές, καυχιόταν επίσης για την φιλία του με τον Ντιέγκο Μαραντόνα.
Ο Αργεντινός σούπερ σταρ επισκέφτηκε την Κούβα, για πρώτη φορά το 1987 και από τότε δημιούργησε μία στενή σχέση με τον Κουβανό ηγέτη. Σε αρκετές από τις επισκέψεις του στο νησί, έδωσε πολλές σημαντικές φανέλες στον Κάστρο, όπως αυτή που φορούσε στο ντεμπούτο του με την Ολντ Μπόις ή την εθνική Αργεντινής με τον αριθμό δέκα, φυσικά υπογεγραμμένες. Ο Mαραντόνα ταξίδεψε πολλές φορές στην Κούβα, όπου μάλιστα τον Ιανουάριο του 2000, υποβλήθηκε σε διαδικασία απεξάρτησης, από τον εθισμό του στα ναρκωτικά στη διεθνή κλινική «La Pedrera».
Το 2005 πήρε συνέντευξη από τον Φιντέλ Κάστρο για την τηλεοπτική εκπομπή της Αργεντινής «La Noche del 10». Εκτός από προσωπικός φίλος του Κάστρο, ο Μαραντόνα είναι μεγάλος θαυμαστής της κουβανικής επανάστασης, έχοντας μάλιστα τατουάζ το πρόσωπο του Κουβανού ηγέτη στο ένα πόδι, και του Ερνέστο «Τσε» Γκεβάρα, στο μπράτσο.
Το 2015 ήταν ο ίδιος ο Φιντέλ Κάστρο, που αποκάλυψε μερικές από τις επιστολές είχε ανταλλάξει με τον Μαραντόνα τα τελευταία χρόνια, όπου διαπίστωνε κοινές απόψεις για την πολιτική και τον αθλητισμό. Εξάλλου, είναι γνωστό ότι μπέιζμπολ και πυγμαχία αναπτύχθηκαν εξαιρετικά στα χρόνια που ακολούθησαν την κουβανική επανάσταση.
«Φιντέλ, ό,τι έχω μάθει μαζί σας, σε όλα αυτά τα χρόνια της ειλικρινούς και όμορφης φιλίας, είναι ανεκτίμητα», είπε ο Μαραντόνα σε επιστολή του, με ημερομηνία 15 Ιανουαρίου.
Η αλήθεια είναι ότι ο Κουβανός ηγέτης, που πολέμησε στο πλάι του «Τσε», είδε το ποδόσφαιρο μέσα από τα μάτια του Ντιέγκο Μαραντόνα.
Με ένα άρθρο του στην «Granma Internacional», ο Φιντέλ Κάστρο καταφέρθηκε εναντίον του καπιταλισμού, αλλά υπερασπίστηκε τους ποδοσφαιριστές: «Είναι αλήθεια συμπατριώτες μου ότι ο καπιταλισμός είναι ένα θαυμάσιο πράγμα, ίσως εμείς είμαστε οι ένοχοι που κάθε πολίτης δεν έχει το προσωπικό του υποβρύχιο στην παραλία. Είναι εκείνοι που έχουν βρεθεί στον ίδιο σάκο με τους Αραβες σεΐχηδες, οι ηγέτες των μεγάλων πολυεθνικών με τους ποδοσφαιριστές, όχι εγώ. Τουλάχιστον αυτοί οι τελευταίοι συναρπάζουν εκατομμύρια ανθρώπους και δεν είναι εχθροί της Κούβας».
Για τον Φιντέλ Κάστρο, το ποδόσφαιρο ήταν επίσης ένας τρόπος ζωής: «Ξεκίνησα να παίζω σε μια αυλή, σε ένα γήπεδο από τσιμέντο, με μία πολύ διαφορετική μπάλα από τις σύγχρονες που υπάρχουν στο ποδόσφαιρο. Το ποδόσφαιρο μου δίδαξε την ικανότητα να αντέχω, μου έδωσε χαρές και ικανοποίηση, βοηθώντας με να βρω το μαχητικό πνεύμα».
Το 2000 όταν ο Ντιέγκο Μαραντόνα χρειάστηκε να μπει σε κλινική απεξάρτησης, το έκανε στην Κούβα του Φιντέλ Κάστρο. Ο Μαραντόνα νοσηλεύτηκε στη διεθνή κλινική «La Pedrera» από την οποία βγήκε έχοντας καταφέρει σε ένα μεγάλο βαθμό να αφήσει πίσω του τις δύσκολες μέρες του εθισμού στα ναρκωτικά.
Το γράμμα του Φιντέλ Κάστρο στον Ντιέγο Μαραντόνα
«Αγαπητέ μου Μαραντόνα.
Με χαροποίησε πολύ η είδηση ότι θα είσαι στην Κούβα τις πρώτες εβδομάδες του 2015. Είσαι ο σπουδαίος σύντροφός μου στην περιπλάνησή μου στο χώρο του ποδοσφαίρου. Έχω μια λίστα με χώρες που παράγουν και εξάγουν καύσιμα και πετρέλαιο και την πολιτική που ακολουθούν, σε μια περίοδο που αυτό το θέμα απειλεί σοβαρά το μέλλον της ανθρωπότητας.
- Σαουδική Αραβία 11.730.000 βαρέλια ημερησίως
- ΗΠΑ 11.110.000
- Ρωσία 10.440.000
- Κίνα 4.155.000
- Καναδάς 3.856.000
- Ιράν 3.594.000
- ΗΑΕ 3.213.000
Οι υπόλοιποι, μέχρι το νούμερο 20 της λίστας, όπου βρίσκεται το Ηνωμένο Βασίλειο, εξάγουν από τα εδάφη τους περισσότερο από ένα εκατομμύριο βαρέλια ημερησίως. Είναι οι χώρες που καταλαμβάνουν τις πρώτες θέσεις με την παραγωγής τους, αν και πρόκειται για στοιχεία που δύσκολα μπορούν να αποδειχθούν.
Χάρηκα πολύ για την επικείμενη επίσκεψή σου στην Κούβα. Θυμάμαι όλες τις συζητήσεις που έχω κάνει μαζί σου τα τελευταία χρόνια, μαζί με τον αξέχαστο φίλο μας Ούγκο Τσάβες, ειδικά η συνάντησή μας στη Μαρ Ντελ Πλάτα είναι αδύνατο να ξεχαστεί. Ο Ούγκο σου θύμισε πως οι ΗΠΑ είναι μια άλλη Αμερική. Από την δική μου πλευρά, πριν από μερικά λεπτά είδα για δεύτερη φορά τη συνέντευξη του Χεράρδο, του Αντόνιο και του Ραμό. Ξέρεις ότι ακόμα δεν έχω καταφέρει να τους χαιρετίσω; Μπόρεσα τουλάχιστον να στείλω λουλούδια στη μικρή Χέμα. Μα τι υπέροχο όνομα!
Άκουσα χθες ότι στις 5:30 το πρωί της Δευτέρας 12 Ιανουαρίου θα είσαι στο αεροπλάνο. Είναι αλήθεια; Στο πρόσφατο πρωτάθλημα Κεντρικής Αμερικής και Καραϊβικής, σε μια διοργάνωση ενός αθλήματος τόσο σημαντικού όπως το ποδόσφαιρο, ένας διαιτητής μας επέβαλε μια ποινή, η οποία δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ούτε στο ελάχιστο δίκαιη. Τα χρήματα είναι για τους πλούσιους και οι ποινές για τους φτωχούς.
Όπως βλέπεις, προσπαθώ να είμαι δίκαιος, αλλά μπορώ να σε διαβεβαιώσω ότι αυτό δεν εξαρτάται πάντα από εμένα.
Μια μεγάλη αγκαλιά, Μαέστρο!»
Το γράμμα του Μαραντόνα στον Φιντέλ Κάστρο
«Αγαπημένε μου Φιντέλ.
Έφυγα από την Αβάνα στις 11 Ιανουαρίου ευτυχισμένος γνωρίζοντας πως είσαι καλά και υπερήφανος που για μια ακόμη φορά μπορώ να μεταφέρω το μήνυμά σου, που με τιμάς με την αιώνια φιλία σου και που ακόμα και σήμερα προβληματίζεσαι με τα προβλήματα του κόσμου μας. Ήταν αυτή η μικρή δόση χαράς που μου έλειπε για να συμπληρώσω την έναρξη της δεύτερης σεζόν της εκπομπής μου και που τώρα θα συνεχίσω στη Χιλή εν όψει του Κόπα Αμέρικα.
Έχοντας το εξαιρετικό προνόμιο να γνωρίζω την αγωνία σου για τη Βενεζουέλα, η οποία μπορεί τώρα να συνεχίσει στον δρόμο που χάραξε ένας άλλος γίγαντας και δικός μας φίλος, ο αξέχαστος στρατηγός Τσάβες, σε ενημερώνω πως στις 28 Φεβρουαρίου και την 1 Μαρτίου, η εκπομπή μας θα βγει από το Καράκας της Βενεζουέλας. Σίγουρα θα είναι δύο εκπομπές συναισθηματικά φορτισμένες και σίγουρα δεν θα μιλήσουμε μόνο για ποδόσφαιρο.
Φιντέλ, αν έμαθα κάτι από εσένα όλα αυτά τα χρόνια της ειλικρινούς και όμορφης φιλίας μας είναι πως η πίστη είναι ανεκτίμητη και ένας φίλος αξίζει περισσότερο από ολόκληρο το χρυσάφι του κόσμου και οι ιδέες είναι αδιαπραγμάτευτες. Για αυτό το λόγο, η εκπομπή μου είναι ένας φόρος τιμής στη φιλία μας.
Συνηθισμένος από τα «ιστορικά» γκολ σου, θέλω να σε ευχαριστήσω για το γράμμα σου, που ήταν το καλύτερο μήνυμα της ύπαρξής σου. Έχει περάσει περισσότερος από ένας μήνας και πολλοί άνθρωποι ενδιαφέρονται να μάθουν το περιεχόμενό της. Με την ευγένεια που σε χαρακτηρίζει, είμαι σίγουρος πως αυτό θα δημοσιοποιηθεί όταν εμείς το θέλουμε. Δεν θέλω μόνο να ξέρεις το περιεχόμενο της, αλλά θέλω επίσης να μοιραστείς με όλους την απάντησή μου.
Σου στέλνω μια μεγάλη αγκαλιά, Στρατηγέ φίλε μου.
Ντιέγο Αρμάντο Μαραντόνα»