Ο τελικός του Αμπου Ντάμπι του 2021 στη Formula 1 έχει γράψει τη δική του σελίδα στην ιστορία του σπορ σαν μια αμφιλεγόμενη βραδιά κατά την οποία ο Lewis Hamilton έχασε (ή του έκλεψαν) τον 8ο παγκόσμιο τίτλο.
Ο ίδιος λέει «προφανώς μου τον έκλεψαν» χαρακτηρίζει την βραδιά εκείνη ως μια στιγμή που τον όρισε και με μια φράση του δείχνει το πολύ διαφορετικό μεντελιτέ του σε σχέση με πολλούς άλλους οδηγούς. Ολα αυτά στη συνέντευξή του στο βρετανικό GQ που μίλησε για τα σχέδιά του μετά τη Formula 1 λέγοντας ότι «θα πιάνω το μικρόφωνο και θα είμαι ευτυχισμένος» και ότι θα ασχοληθεί με μεγάλες του αγάπες όπως η μόδα (μια θέση στη LVMH αντίστοιχη με του Pharell μάλλον θα ήταν το μεγάλο του όνειρο) και τον κινηματογράφο. Αγωνιά για το το αν θα κατάφερει σε αυτούς τους τομείς να είναι τόσο καλός όσο στη Formula 1 στην οποία έχει αφιερώσει τουλάχιστον 35 χρόνια σκληρής δουλειάς καταφέρνοντας να γίνει ο πρωταθλητής των πρωταθλητών και να γράψει τα ονόμά του με χρυσά γράμματα στο βιβλίο της F1 αλλά και του αθλητισμού γενικότερα ως ένας από τους σπουδαιότερους αθλητές στον κόσμο.
Στις ελάχιστες συνεντεύξεις που έχει δώσει μετά από εκείνη τη βραδιά στις 12 Δεκεμβρίου του 2021 έχει αναφερθεί επίσης ελάχιστα στα όσα έγιναν εκείνο τον αγώνα αλλά και στα συναισθήματά του. Κατάφερε πάντως μετά από περίπου τρεις μήνες τότε να επιστρέψει στις πίστες με στόχο να πάρει τη ρεβάνς χωρίς να υπολογίζει -όπως και κανείς άλλος- στην αποτυχία της Mercedes μετά από μια σχεδόν δεκαετία απόλυτης κυριαρχίας, να φτιάξει μονοθέσια που θα διεκδικούν πρωταθλήματα. Τώρα βρίσκεται σε μια νέα φάση και ετοιμάζεται για τη μετάβασή του στη Ferrari από το 2025, η μεγαλύτερη μεταγραφική βόμβα στην F1 τα τελευταία πολλά χρόνια. Μέσε σε αυτό το ιδιαίτερο πλαίσιο συζήτησε με τον δημοσιογράφο του GQ ένα απόγευμα του Μαρτίου στο Λονδίνο και μίλησε ανοιχτά για τον τελικό του Αμπου Ντάμπι που δυόμιση χρόνια μετά και πολλοί συζητούν και πολλοί ανακαλούν ακόμη.
Με έκλεψαν λέει ο Hamilton στη συνέντευξη και συνεχίζοντας μιλάει για το πώς τον βοήθησε ο πατέρας του μετά το γεγονός, δηλώνοντας ότι παραμένει περήφανος για τον τρόπο με τον οποίο αντέδρασε στο βάθρο και στα μέσα ενημέρωσης μετά.
Εκείνη τη βραδιά του Δεκεμβριου του 2021, στο τέλος μιας σεζόν που ήταν ίσως η καλύτερη της Formula 1 των τελευταίων δεκαετιών, Max Verstappen και Lewis Hamilton ξεκίνησαν την αναμέτρηση που θα καθόριζε τον τίτλο στο 'Αμπου Ντάμπι με τους ίδιους βαθμούς. Ο ένας απέναντι στον άλλον ίσος προς ίσος. Ο Lewis Hamilton είχε εκκινήσει από τη δεύτερη θέση αλλά προηγούνταν σε όλον τον αγώνα. Μέχρι και τα τελευταία λεπτά όλα έδειχναν ότι εκείνη τη νύχτα θα στεφόταν ο απόλυτος βασιλιάς. Ωσπου ένα αυτοκίνητο ασφαλείας στον αγώνα λόγω της πρόσκρουσης μονοθεσίου στον τοίχο και κυρίως οι αμφιλεγόμενες αποφάσεις του διευθυντή αγώνα Michael Massi (απολύθηκε κατόπιν αυτού) αφενός να συνεχίσει κανονικά ο αγώνας για έναν γύρο και κυρίως να διώξει τα μεταξύ των Hamilton και Verstappen μονοθέσια, έδωσε σαφές πλεονέκτημα στον ήδη έχων πλεονέκτημα Ολλανδό που είχε βάλει μόλις φρέσκια γόμα με αποτέλεσμα ο Hamilton να μείνει χωρίς επιλογή και να χάσει το πρωτάθλημα κυριολεκτικά στο τελευταίο λεπτό, στην τελευταία στροφή του αγώνα, όταν τον προσπέρασε ο Verstappen.
O Lewis Hamilton για την βραδιά που έχασε το πρωτάθλημα από τον Verstappen στο Αμπου Ντάμπι
«Σε έκλεψαν εκείνο το βράδυ», ρώτησε ο δημοσιογράφος Ντάνιελ Ρίλεϊ του GQ.
«Με έκλεψαν; Προφανώς. Εννοώ, ξέρεις την ιστορία. Αλλά νομίζω ότι αυτό που ήταν πραγματικά όμορφο σε εκείνη τη στιγμή, το οποίο και κρατώ από αυτήν, ήταν ότι ήταν μαζί μου ο πατέρας μου. Και είχαμε περάσει αυτό το τεράστιο rollercoaster της ζωής μαζί, με τα πάνω της και τα κάτω της. Και την ημέρα που πόνεσε περισσότερο, ήταν εκεί, και ο τρόπος που με μεγάλωσε ήταν να στέκομαι πάντα όρθιος, να κρατάω το κεφάλι ψηλά. Και προφανώς πήγα να συγχαρώ τον Max, χωρίς να συνειδητοποιήσω τον αντίκτυπο που θα είχε αυτή η κίνηση, αλλά είχα επίσης συνείδηση του ότι υπάρχει ένας μικρότερος εαυτός μου που με παρακολουθεί. Αυτή είναι η καθοριστική στιγμή της ζωής μου. Και νομίζω ότι πραγματικά ήταν. Το ένιωσα. Δεν ήξερα πώς θα γινόταν αντιληπτό. Δεν το είχα οραματιστεί. Αλλά είχα σίγουρα συνείδηση: Αυτά τα επόμενα 50 μέτρα που θα περπατήσω είναι το σημείο όπου πέφτω στο έδαφος και πεθαίνω - ή σηκώνομαι».
Οσο για το πώς νιώθει για τη βραδιά εκείνη πλέον; «Αν δω ένα απόσπασμα του αγώνα, εξακολουθώ να τα νιώθω όλα», λέει. «Αλλά έχω συμφιλιωθεί πλέον με αυτό».
