Με μακριά μαύρη τουαλέτα, κεντημένη με πετράδια και διαφάνειες, η Ζωζώ Σαπουντζάκη κάνει τις τελευταίες πρόβες πριν ανέβει στη σκηνή του Ολύμπια για την πρεμιέρα της οπερέτας «Οι Απάχηδες των Αθηνών».
Κοκέτα, με αυτήν τη φυσική άνεση, λικνίζεται στην πίστα, φορά πάντα τον σταυρό της, γέρνει στο πιάνο και τραγουδά τα κομμάτια. «Νιώθω λίγο την εποχή που έζησα και αγάπησα», ψιθυρίζει στο iefimerida.
«Οι Απάχηδες των Αθηνών», η περίφημη οπερέτα του Νίκου Χατζηαποστόλου, θα παρουσιαστεί στο Ολύμπια, Δημοτικό Μουσικό Θέατρο «Μαρία Κάλλας» στις 14, 15, 16, 20, 21, 22, 23 Δεκεμβρίου στις 20:00 και στις 17 Δεκεμβρίου στις 18.30, με τη Συμφωνική Ορχήστρα και τη Χορωδία Δήμου Αθηναίων.
Η Ζωζώ Σαπουντζάκη, σταρ και στην πρόβα, φωτογραφίζεται τραγουδώντας στη σκηνή.
Το έργο του Νίκου Χατζηαποστόλου, στο οποίο παίζει, σκιαγραφεί τη δημοφιλέστερη ίσως ηθογραφία μιας ολόκληρης εποχής. Εικόνες από την αστική και τη λαϊκή Αθήνα του Μεσοπολέμου γίνονται το σκηνικό για τις κωμικές και ερωτικές περιπέτειες ενός «απάχη», ενός «αλήτη των πόλεων», αλλά και η αφορμή για να γραφτούν μερικά από τα πιο αγαπημένα τραγούδια του είδους.
«Νιώθω δέος που θα ανέβω στη σκηνή που πάτησε η Κάλλας» λέει η Ζωζώ Σαπουντζάκη
Σε ένα διάλειμμα της πρόβας, η Ζωζώ Σαπουντζάκη μιλά στο iefimerida χωρίς να κρύβει τη συγκίνησή της για τον χώρο που βρισκόμαστε, αλλά και την εποχή, που αναβιώνει επί σκηνής, από την οποία έχει πολλές και γλυκές αναμνήσεις.
Ο Κορνήλιος Μιχαηλίδης βρίσκεται στη μουσική διεύθυνση της νέας παραγωγής του Ολύμπια, ενώ ο Βασίλης Μαυρογεωργίου υπογράφει τη σκηνοθεσία, καθοδηγώντας τα βήματα μιας πλειάδας εξαιρετικών ερμηνευτών, που στροβιλίζονται απολαυστικά στον απόηχο μιας βιεννέζικης μουσικής πανδαισίας.
«Είμαι πολύ συγκινημένη και είναι τιμή μου που συμμετέχω στην υπέροχη οπερέτα "Οι Απάχηδες των Αθηνών". Θυμάμαι την εποχή που σαν θεατής θαύμασα τη Μαρία Κάλλας στο ιστορικό θέατρο "Ολύμπια". Σήμερα λοιπόν, νιώθω δέος που θα ανέβω στην ίδια σκηνή που πάτησε εκείνη» λέει η Ζωζώ Σαπουντζάκη.
«Μικρή, μπροστά σε έναν μεγάλο καθρέφτη έπαιζα τα νούμερα που είχα δει στο θέατρο»
«Στο συγκεκριμένο θέατρο δεν έχω παίξει οπερέτα... αλλά όταν ήμουν μικρή στη Θεσσαλονίκη με έπαιρνε από το χέρι η Ζωζώ Νταλμάς, που είναι και νονά μου, γι’ αυτό έχω το όνομά της, και πηγαίναμε μαζί στο θέατρο που πρωταγωνιστούσε σε οπερέτες. Εγώ καθόμουν στα παρασκήνια και παρακολουθούσα τα πάντα. Οταν πήγαινα το βράδυ σπίτι είχα έναν μεγάλο καθρέφτη. Εκεί μπροστά, λοιπόν, τραγουδούσα και έπαιζα όλα τα νούμερα που είχα δει στο θέατρο. Έτσι μεγάλωσα».
«Σήμερα δεν υπάρχει σεβασμός για αυτή την υπέροχη πόλη»
Η Οπερέτα είναι ένα διεθνές θεατρικό είδος όπερας με «ελαφριά» θα λέγαμε απόδοση, τραγούδια, κωμικά στοιχεία και μεγάλο μέρος πρόζας. «Η οπερέτα φέρνει μαζί της έναν καθαρά ευρωπαϊκό αέρα και πραγματεύεται σχεδόν αποκλειστικά τη ζωή των αστών», μας λέει η Ζωζώ Σαπουντζάκη.
Αλήθεια, κυρία Σαπουτζάκη, ποια Αθήνα είναι καλύτερη, των Απάχηδων ή η σημερινή; «Η Αθήνα των "Απάχηδων" είναι σίγουρα πολύ καλύτερη από τη σημερινή. Σήμερα δεν υπάρχει σεβασμός γι’ αυτή την υπέροχη πόλη».
Τι μνήμες έχετε από εκείνη την εποχή, τι είναι το πρώτο που σας περνά από το μυαλό;
«Πάρα πολλές μνήμες από αυτή την εποχή. Τι να πρωτοθυμηθώ... Ας πούμε, για να πάμε θέατρο τότε, κινηματογράφο ή σε κέντρο διασκέδασης έπρεπε να φορέσουμε τα "καλά" μας ρούχα. Στα κέντρα που εμφανιζόμουν όλοι οι κύριοι φορούσαν άσπρο σακάκι με ένα κόκκινο γαρίφαλο στο πέτο και φυσικά οι κυρίες πανέμορφες και ακριβές τουαλέτες. Ακόμα και σήμερα αυτήν την εικόνα έχω μπροστά μου. Ολα τότε ήταν αγνά, αληθινά, υπήρχαν ήθη και έθιμα και σεβασμός για τον ίδιο τον άνθρωπο. Κρίμα που χάθηκε η μαγεία εκείνης της εποχής».
Διέκοψε την πρόβα για λίγο, και, πριν συνεχίσει, η Ζωζώ Σαπουντζάκη στέλνει τις ευχές της για τις ημέρες των γιορτών:
«Εύχομαι αυτά τα Χριστούγεννα, υγεία, αγάπη, ευτυχία, όνειρα, χαμόγελα, δημιουργικότητα, επιτυχίες, ειρήνη σε όλο τον κόσμο. Αυτές είναι μερικές μόνο από τις ευχές μου για τα φετινά Χριστούγεννα και τη νέα χρονιά που πλησιάζει. Και του Χριστού η γέννηση να φέρει ευτυχία. Καλά Χριστούγεννα! Καλή Χρονιά σε όλους!».
Η Απάχηδες των Αθηνών, του Νίκου Χατζηαποστόλου
Με τη Συμφωνική Ορχήστρα και τη Χορωδία Δήμου Αθηναίων, 14, 15, 16, 20, 21, 22, 23 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ στις 20:00 / 17 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ στις 18:30
Στα ελληνικά με αγγλικούς υπέρτιτλους.
Παίζουν: Κώστας / Πρίγκιπας: Χρήστος Κεχρής */ Γιάννης Φίλιας **, Καρούμπας: Γιώργος Ιωάννου * / Γιώργος Ιατρού **, Καρκαλέτσος: Μαρίνος Ταρνανάς * / Νίκος Ζιάζιαρης **, Ξενοφών Παραλής: Άγγελος Παπαδημητρίου * / Χρήστος Στέργιογλου **, Βέρα Παραλή: Μυρσίνη Μαργαρίτη * / Άννυ Φασσέα ** , Τιτίκα: Διαμάντη Κριτσωτάκη * / Μάρθα Σωτηρίου **, Αρετούσα Παραλή: Μαρίτα Παπαρίζου * / Μαργαρίτα Συγγενιώτου **, Κυρ Ανδρέας: Γρηγόρης Ποιμενίδης, Νίκος: Άρης Λάσκος, Κλέων: Γιάννης Τσουμαράκης
*14, 16, 20, 22/12
** 15, 17, 21, 23/12
Έκτακτη συμμετοχή: Ζωζώ Σαπουντζάκη
«Οι Απάχηδες των Αθηνών», η διάσημη οπερέτα που έγραψαν το 1921 οι Νίκος Χατζηαποστόλου και Γιάννης Πρινέας, τοποθετεί τους ήρωές της σε μια πόλη η οποία βρίσκεται σε μεταβατικό στάδιο· σε μια εποχή όπου η πόλη της Αθήνας γεννιέται ξανά και χτίζεται από την αρχή» αναφέρει σε σημείωμά του για την παράσταση ο σκηνοθέτης της, Βασίλης Μαυρογεωργίου.
«Φυσικά, δεν είναι ακόμα παρά ακατοίκητες εκτάσεις από χωράφια, δάση και αλάνες, που εκτείνονται γύρω από τον μικροσκοπικό, σε σχέση με σήμερα, αστικό ιστό. Η ιδέα μας είναι να αποτυπώσουμε την εικόνα και την ατμόσφαιρα του τοπίου σαν έναν σύγχρονο μινιμαλιστικό πίνακα ζωγραφικής, που κρατά μόνο τα βασικά στοιχεία του περιβάλλοντος. Γραμμές από τις μάντρες και τα σοκάκια της Πλάκας, χώμα, από το οποίο αποτελούνται ακόμα οι δρόμοι, μικρά κομμάτια μαρμάρων από θρυμματισμένα μνημεία εδώ κι εκεί, σύμβολα της αρχαιότητας, και, τέλος, η νεόκτιστη κατοικία μιας ευκατάστατης οικογένειας, εξ ολοκλήρου φτιαγμένη από ύφασμα, που θυμίζει την παραδοσιακή φουστανέλα, σαν απόηχος της αίγλης της Επανάστασης, μεταφέροντας ταυτόχρονα τον αέρα και την κομψότητα της πλούσιας ζωής».
Τα στοιχεία αυτά συμπληρώνουν τη φιγούρα και τον θεατρινισμό των ευκατάστατων χαρακτήρων της οπερέτας. Εκεί λοιπόν, στα σπάργανα αυτής της νέας πολιτείας, αναδύονται και τα πρώτα ταξικά χάσματα με τον τρόπο που υπάρχουν μέχρι σήμερα.
Αυτός ο νέος κόσμος αποτελείται από τα πιο ετερόκλητα υλικά: η μνήμη μιας «πάλαι ποτέ» αρχαιότητας, ο εξευρωπαϊσμός, μια νέα μεγαλοαστική τάξη που αναδύεται και μια τάξη περιθωριακών ανθρώπων, που τους γνωρίζουμε καλύτερα ως «μάγκες» και «κουτσαβάκια», και που έχουν τις ρίζες της μουσικής και της αισθητικής τους στη Σμύρνη και τα παράλια της Μικράς Ασίας, εκεί όπου γεννιέται το ρεμπέτικο.
Στο κέντρο αυτής της ταξικής πάλης, στην «αρένα των τάξεων», η ιστορία τοποθετεί τον έρωτα και βάζει τα πρόσωπα να τραγουδούν και να αναζητούν την αληθινή τους ταυτότητα.
«Στόχος της δουλειάς μας είναι να δοθεί σημασία στο παιχνίδι της υποκρισίας που κουβαλούν και οι μεν και οι δε, κομπάζοντας, κοροϊδεύοντας και υποτιμώντας ο ένας τον άλλον, καταλήγοντας να μοιάζουν με γελοίες φιγούρες μια ταξικής κωμωδίας. Από την άλλη, οι εραστές βιώνουν ένα αληθινό δράμα, αντιλαμβάνονται τη φύση τους πέρα από τις συμβάσεις της κοινωνίας και βασανίζονται με το αιώνιο ερώτημα: άραγε είμαστε το ίδιο;» καταλήγει ο Βασίλης Μαυρογεωργίου.
Πρoπώληση: https://www.ticketservices.gr/el/theatro-olympia/
Τηλεφωνικό κέντρο: 210 7234567 / e-mail: info@ticketservices.gr
Εκδοτήριο: Πανεπιστημίου 39 (Στοά Πεσμαζόγλου), Αθήνα / Ώρες λειτουργίας εκδοτηρίου: Δευ-Παρ: 9 π.μ.-5 μ.μ.
Πώληση εισιτηρίων για όλες τις παραγωγές πραγματοποιείται και στο θέατρο, Ακαδημίας 59, Αθήνα, δύο ώρες πριν από την έναρξη των προγραμματισμένων παραστάσεων.
ΟΛΥΜΠΙΑ, ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΜΟΥΣΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ «ΜΑΡΙΑ ΚΑΛΛΑΣ»